________________
હું કાકા ને કીકાભાઈ ?
: ૧૬૯ : શું હશે? ધાર્મિક, સામાજિક કે આર્થિક દરેક દષ્ટિએ માનાભિલાષા, મેટા કહેવડાવવાની ભૂખ કે. આપણું સમાજે પીછેહઠ કરવા માંડી છે, આનું લેકસંજ્ઞા-લોકેષણાનું અનિષ્ટ જ્યારે, જેનસમાજના કારણ તમને કાંઈ હમજાય છે ? આ બધુ આજે આગેવાનોના હૃદયમાંથી ખસી જશે, તેમ જ શાસન વિચારવા જેવું છે. અરે ! આટલા મહાનજ્ઞાની, સમાજના ભલામાં અમારૂં હિત, એની પ્રભાવનામાં સમર્થ વિદ્વાન જૈનાચાર્યો, ધર્મધુરંધર ત્યાગી સાધુ- અમારૂં ગૌરવ આ આત્મશ્રદ્ધા આપણા શ્રીમંતો, સાધ્વીવર્ગ આવી ઉત્તમ સંપત્તિને ખજાનો, આપણું શિક્ષિત કે સાધન-સંપન્મોના અંતરમાં જાગૃત થશે જૈનસમાજને મળ્યો છે છતાં આપણે વાસ્તવિક પ્રગતિ ને જનત્વનું શિસ્ત તેના જીવનમાં આવશે, વળી કરી શકતા નથી તેનું કોઈ કારણ જણાય છે ? કેમ સમાજના ગૌરવની ખાતર તેમ જ જૈનશાસનની મગનલાલ, તમને આમાં શું જણાય છે ?' મહત્તા ખાતર, તન, મન અને ધન ફના કરવાની
છેવટે કીકાભાઈએ મારી હામે આ પ્રશ્ન મૂક્યો. સાચી તમન્ના જૈન સમાજના એકે એક સપૂત જૈનના મારૂં જુવાન લેહી હવે હાથમાં ન રહ્યું. સાચી હકી- હૃદયમાં પ્રગટશે, તો સમાજને ઉદ્ધાર હાથવેંતમાં છે. ત કહી દેવાનો આ મોકે છે એમ મને લાગતાં મારું કહેવું અધૂરું હોય તેમ, મફાકાકા વચ્ચે મેં મારી ભાષામાં તડ ને ફડ કહી દેવાનું નક્કી બોલી ઉઠયા; પણ આપણું સાધુ સમાજમાં સંગઠ્ઠન કર્યું, ને કીકાભાઈના આ પ્રશ્નના જવાબમાં મેં નથી તેનું કેમ? શ્રાવકવર્ગને દોરવણ આપનાર તો જણાવ્યું, કીકાભાઈ ! જ્યારે તમે મને પૂછો છો જન સાધુસંસ્થાજ છેને ? એમનામાં આટલા બધા તે હું અને જવાબ સીધા શબ્દોમાં જણાવી દઈશ
તડા, ધડા ને બખેડા છે એમાં કાંઈ સુધારો કેમ કે, માનદશા આપણા સમાજના દરેકે દરેક વર્ગ માં થતો નથી ? સાધુઓને શું વહેંચી લેવું છે કે ? એ ધર કર્યું છે. સાધુસમાજ કે શ્રાવકવેગ બનેમાં લોકે આટલા બધા ઝઘડી રહ્યા છે ? મને આમાં આજે મહત્વાકાંક્ષાએ જોર પકડ્યું છે. એટલે આજે
જે કંઈ હમજાતું નથી, આત્મશાસનનું ને આપણા આપણા સમાજમાં બાર ભયો ને બાવાસ ચાકી નસમાજનું શ થવા બેઠું છે ? જેવી દશા છે. સં૫, સંગઠ્ઠન, પરસ્પરને સહકાર,
મફાકાકાને સ્વભાવ ઉતાવળીયો અને ભડભડીયો કે ભાઈચારાની શુભ લાગણી તેમજ પ્રેમ, નિખાલસ ર
છે. બોલવા બેઠા એટલે એમની જીભ અટકે જ
, વૃત્તિ, ઉદાર દૃષ્ટિ કે વિશાલ હદય, આ બધું આજે નહિ, એમની સરસ્વતીને મર્યાદા જ નહિ એટલે આપણું સમાજમાં ક્યાં દેખાય છે? સૌને મહાન
એમણે પોતાના પેટને ઉભરો, આજે પ્રસંગ પામીને કહેવડાવવું છે, પણ મહાન બનવાની શક્તિ કેળવવી
અમારી આગળ આમ ઠાલવી નાંખ્યો. હું અને નથી. એટલે વિચારભેદ, મનભેદ, ઝઘડા, બખેડા,
કીકાભાઈ, કાકાની આ વાણી સાંભળી રહ્યા. મારા પક્ષાપક્ષી ઈત્યાદિ અનિષ્ટો આપણા સમાજમાં વધુ
વિચાર જવાબ આપવાનો હતો એટલામાં ઘરમાંથી વ્યાપક બનતા જાય છે. દરેકને પિતાનું મહત્વ વધા
અવાજ આવ્યો; “પાણી ઠંડુ થઈ રહ્યું છે. જલદી રવાની પડી છે, પણ સમાજ-શાસનનું મહત્ત્વ-ગૌરવ વધારવાની ચિંતા લગભગ નાશ પામી છે.
નાહી લ્યો, હવે મોડું થાય છે.' એ સાંભળીને હું એટલે આપણો જૈન સમાજ કઈ રીતે પ્રગતિ ખુરશી પરથી ઊઠ્યો. ‘લ્યો ત્યારે અમે જઈશું, આ સાધી શકે ! જેનો નાયક આંધળે તેનું કટક કૂવામાં
વિષે કોઈક અવસરે ફરી આપણે બધા ભેગા મળીને જેવી અરાજક સ્થિતિ વચ્ચે આજના સમાજ પસાર વિચાર કરીશું.' આમ કહીને મફાકાકા, અને કીકાથઈ રહ્યો છે. માટે બોડી બામણીના ખેતરની જેમ ભાઈ બંને વિદાય થયા. આપણા સમાજની વર્તમાન પરિસ્થિતિનો લાભ લઈ [ હું કાકા ને કીકાભાઈ આ ત્રણની મંડલી ફરી દરેકે દરેક ઈતર સમાજના માણસે કે આપણા સમાજના અધૂરી રહેલી આ ચર્ચાનો ઉકેલ કરવા કયારે મલે ગણાતા અશ્રદ્ધાળ, અજ્ઞાન લેકે, આપણા દેવ. ગુરૂ કે છે ? તે શું વિચારે જાહેર કરે છે ? એ વિષેને શાસ્ત્ર વચનાની હામે ચેડા કાઢવાનું પાપ કરી રહ્યા છે. વધુ રસિક અહેવાલ આગામી અંકમાં ].
