Kalpniryukti

Author(s): Bhadrabahusuri, Manikyashekharsuri, Vairagyarativijay
Publisher: Shrutbhuvan Sansodhan Kendra

Page 103

७८
कल्पनियुक्तिः
ततो कुंभकारेण भाणगो भणितो-भो ! इमं घोसेहि
अप्पिणह तं बइल्लं, दुरूवगा तस्स कुंभकारस्स ।
मा भे डइहिति धण्णं, अण्णाणि वि सत्त वरिसाणि ॥३१८१॥
भाणगेण उग्घोसियं तं । तेहिं दुरूवगव्वेहि सो कुंभकारो खामितो । दिण्णो य से बइल्लो । इमो य से उवसंहारो- जति ता तेहिं असंजतेहिं अण्णाणीहिं होंतेहिं खामियं तेण वि खमियं, किमंग पुण संजएहिं नाणीहिं य । जं कयं तं सव्वं पज्जोसवणाए खामेयव्वं च, एवं करतेहिं संजमाराहणा कता भवति ॥३१८१॥
अहवा-इमो दिटुंतो पज्जोओ त्ति
चंपा अणंगसेणो, पंचऽच्छर थेर नयण दुम वलए । विह पास णयण सावग, इंगिणि उववाय णंदिवरे ॥३१८२॥ बोहण पडिमोद्दायण, पभाव उप्पाय देवदत्तद्दे । मरणुववाते तावस, नयणं तह भीसणा समणा ॥३१८३॥ गंधारगिरी देवय, पडिमा गुलिया गिलाणपडियरणं ।
पज्जोयहरण पुक्खर, रणगहणे णामओ सवणा ॥३१८४॥ इहेव जंबुद्दीवे 'चंपा' णाम णगरी, 'अणंसगेणो' णाम सुवण्णगारो । सो य अतीव थीलोलो । सो य रूववई कण्णं पासति तं बहुं दविणजायं दाउं परिणेइ । एवं किल तेण पंच इत्थिसया परिणीया । सो ताहिं सद्धि माणुस्सए भोगे भुंजमाणो विहरइ । इतो य 'पंचसेलं' णाम दीवं । तत्थ 'विज्जुमाली' णाम जक्खो परिवसइ । सो य चुतो । तस्स दो अग्गमहिसीतो 'हासा पहासा' य । ताओ भोगत्थिणीतो चिंतेति-किंचिं उवप्पलोभेमो । ताहिं य दिट्ठो 'अणंगसेणो' सुंदरे रूवे विउव्विऊण तस्स 'असोगवणियाए' णिलीणा । ताओ दिट्ठातो अणंगसेणेण । ततो य तस्स मणक्खेवकरे विब्भमे दरिसेंति । अक्खितो सो ताहिं, हत्थं पसारेउमारद्धो । ताहे भणितो-"जति ते अम्हेहिं कज्जं तो पंचसेलदीवं एज्जह" त्ति भणित्ता ताओ अदंसणं गता । इयरो विविहप्पलावीभूओ असत्थो रण्णो पण्णगारं दाऊण उग्घोसणपडहं णीणावेति । इमं उग्घोसिज्जति-"जो अणंगसेणयं पंचसेलं दीवं पावेति तस्स सो दविणस्स कोडिं पयच्छति" । एवं घुस्समाणे णावियरेण भणियं-"अहं पावेमि" त्ति छिक्को पडहो । तस्स दिण्णा कोडी । तं दुवे गहियसंबला दूरूढा णावं । जाहे दूरं गया ताहे णाविएण पुच्छितो-किं चि अग्गतो जलोवरि पासंसि ? तेण भणियं "ण व" त्ति । जाहे पुणो दूरं गतो ताहे पुणो पच्छति, एतेण भणियं-किंचि माणुससिरप्पमाणं घणंजण-वण्णं दीसति । णाविएण भणियं-एस पंचसेलदीवणगस्स धाराए ठितो वडरुक्खो । एसा णावा एतस्स अहेण जाहित्ति, एयस्स परभागे जलावत्तो । तुमं किंचि संबलं घेत्तु दक्खो होउं वडसालं विलग्गेज्जसि । अहं पुण सह णावाए जलावत्ते गच्छीहामि । तुमं पुण जाहे जलं वेलाए उअत्तं भवति ताहे णगधाराए णगं आरुभित्ता परतो पच्चोरुभित्ता पंचसेलयं दीवं जत्थ ते अभिप्पेयं तत्थ गच्छेज्जसु । अण्णे भणंति
___ तुम एत्थ वडरुक्खे आरूढो ताव गच्छसु, जाव उ संज्झावेलाए महंता पक्खिणो आगमिष्यति पंचसेलदीवातो । ते रातो वासित्ता पभाए पंचसेलगदीवं गमिस्संति । तेसिं चलणविलग्गो गच्छेज्जसु