________________
કાસ
નો
એક સાચાબોલા સંત હતા. તેઓ એક ગૃહસ્થને ત્યાં પધાર્યા. ગૃહસ્થને બધી વાતનું સુખ પણ પ્રકૃતિ એવી કે સહેજે શાંત બેસે નહિ ! ન હોય ત્યાંથી ઝઘડા રળી લાવે. વાતનું વતેસર કરે. ધમાલ-ધાંધલ અને આડંબરનો પાર નહિ.
જેવો પુરુષ હતો, એવી જ પત્ની હતી. પુરુષ ઝઘડો કરે, તો પત્ની બળતામાં ઘી હોમે !
સંતે એમને ત્યાં ઉતારો તો લીધો, પણ એક દિવસ કાઢવોય અઘરો બની ગયો. અગ્નિની ભડભડતી જ્વાળાઓ જેવું જીવન જોઈ સંત તો ત્રાહિમામ્ ત્રાહિમામ્ પોકારી ગયા.
સંતે વહેલી તકે વિદાય લીધી. વિદાયના સમયે પુરુષ અને સ્ત્રીએ આશીર્વાદ માગ્યા. સંતે માત્ર બે જ શબ્દો કહ્યા, “માણસ બનજો.’
સંતે વિદાય લીધી. પતિ-પત્ની પળવારમાં વિચારમાં પડી ગયા કે સંતે આમ કેમ કહ્યું હશે ? શું અમે માણસ નથી ?
વર્ષો વીતી ગયાં. સંત ફરી પાછા આ શહેરમાં આવ્યા. પેલો પુરુષ અને તેની પત્ની સંતને મળવા ગયા અને વર્ષો પહેલાનાં એમના આશીર્વાદનું રહસ્ય પૂછ્યું.
સંતે પોતાના સામાનમાંથી એક કાચ કાઢ્યો. પેલા પુરુષને કાચ આપતાં કહ્યું, “જુઓ! આ એક દૈવી કાચ છે. એમાં માણસ જેવો હોય તેવો બરાબર દેખાય છે. આ કાચમાં તમારા સાચા રૂપનું પ્રતિબિંબ
59
પડશે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
- સં www.jainelibrary.org
