Book Title: Jivanmangal
Author(s): Mitesh H Shah
Publisher: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Koba

View full book text
Previous | Next

Page 21
________________ $ જવાની તેનું નામ જવાની શહેરની એક પોળના નાકે કેટલાક જુવાનિયાઓ ગામગપાટા મારી રહ્યા હતાં. તે સમયે ૯૦ વર્ષની ઉંમરના એક માજી પસાર થયા. ઉંમરને કારણે તેઓ કેડથી વળી ગયા હતા. લાકડીના ટેકે ધીમે ધીમે ચાલી રહેલા માજીને જોઈ પેલા જુવાનિયાઓને મશ્કરી સૂઝી. તેઓએ માજીની મશ્કરી કરતાં કહ્યું, “માજી!માજી! તમે શું શોધી રહ્યા છો ? તમારું કંઈ ખોવાઈ ગયું છે ?” માજી પણ જવાબ આપવામાં પાછા પડે તેમ નહોતા. તેઓએ કહ્યું, “હા, દીકરાઓ! હું મારી કીમતી ચીજ શોધી રહી છું. હું ક્યારનીય મારી જવાની શોધી રહી છું પણ તે મળતી નથી. દીકરાઓ! યાદ રાખજો, એક દિવસ તમારે પણ આવી દશા થશે!” માજીનો ઉત્તર સાંભળી પેલા જુવાનિયાઓ અવાચક બની ગયા! સામાન્ય માનવીનું જીવન કેવી રીતે વ્યતીત થાય છે તે દર્શાવતા એક સં . કહ્યું છે, બાલાપન ખેલનમેં ખોયો, જોબન મોહ્યો નાર, બૂઢાપન તન જર્જર હોવે, મન તૃષ્ણા અપાર.” મનુષ્ય મોડામાં મોડું ૩૦ (તરીશ = સંસારરૂપી સમુદ્ર તરવા પ્રયત્ન કરીશ) વર્ષની ઉંમરથી સેવા, પરોપકાર તથા ધર્મની આરાધના માટે ઉદ્યમવંત થવું જોઈએ. ૪૦ (ચાલીસ = સત્યના પંથે ચાલીશ) વર્ષની ઉંમરે તો પૂરી શક્તિ લગાડીને શાશ્વત આનંદની પ્રાપ્તિને માર્ગે ચાલવા લાગવું જોઈએ. ૫૦ વર્ષ પછી એકાવન....બાવન.. એટલે વનમાં રહેવાનો સમય અર્થાત્ E જીવન મંગલ Jan caucation international For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44