________________
૪૮૦
પરિણામ એ આવે છે ( જો વચમાં કાંઇ અડચણ ન આવે તે। ) વ્યક્તિ યમનિયમાદિારા વ્રતદ્વારા પોતાની આત્મસુધારણાના મામાં લીન રહે છે. ખાકી કાઇ મનુષ્ય નેત્રહીન ( વિવેક રહિત ) હેાય અને મૂત્તિરૂપી દર્પણમાં પરમાત્માનુ` પ્રતિબિમ્બ પડેલું છે તે જો તેને ન દેખાય તેા, યા તેનું હૃદય દર્પણુસમાન સ્વચ્છતા વગરનુ` માટીના પિંડ જેવું હાય ને તે પ્રતિબિમ્બ ન ઝીલી શકે તે તે જૂદી વાત છે; પરંતુ તેમાં મૂર્ત્તિના કંઇ દોષ નથી તેમજ આવી ખાખતથી મૂત્તિની ઉપયોગિતા મટી જતી નથી; તેમજ તેની હિતાપદેશકતામાં કાઇ અડચણ આવતી નથી. આવી પરમહિતાપદેશક મૂર્તિએ નિઃસંદેહ અભિવંદનીનયજ છે. આથી એક આચાર્યે જણાવ્યું છે કે
कथन्ति कपायमुक्ति लक्ष्यीं
यस्या शांततया भवान्तकानां । प्रणमामि विशुद्धये जिनानां
प्रतिरूपाण्यभिरूपमूर्तिमंति ॥ —સસારથી મુક્ત શ્રી જિતેન્દ્રદેવની તેમના તદાકારરૂપ સુંદર મૂર્તિઓ કે જે પોતાની પરમ શાન્તતા દ્વારા સંસારી જીવેાના કષાયાની મુક્તિના ઉપદેશ આપે છે તેને હું પેાતાની આત્મશુદ્ધિ માટે પ્રણામ કરૂં છું.
ર, દેવચંદ્ર કહે છે કેઃ—
જૈનયુગ
પ્રભુમુદ્રાનો યોગ, પ્રભુ પ્રભુતા લખે હો લાલ,
દ્રવ્યતણે સાધ સ્વસ ́પત્તિ ઓળખે હા લાલ, આળખતાં બહુમાન, સહિત રૂચિ પણ વધે હો લાલ, રૂચિ અનુયાયી વી ચરણુધારા સથે હા લાલ. સુવિધિનાથ સ્ત૦ ૨-૬૪૨ —અનંતજ્ઞાની પરમ અમેહી) પ્રભુની મુદ્રાને યેાગ મળે ત્યારે (અનંતગુણુ રૂપ સકલ જ્ઞાયક શુદ્ધાભરૂપ એવી) શ્રી પ્રભુની પ્રભુતા ( આપણે આત્મા લખે-જાણે. તે એળખ્યા પછી ) તેમના અને આપણા જીવ વચ્ચેનું દ્રવ્ય થકી સાધર્મ્યુ–સરખાપણું (તે સિદ્ધ તે પણ જીવ અને હું છદ્મસ્થ તે પણ જીવ સત્તાએ સરખા છીએ એવું) તેમજ અંતેની
)
જ્યેષ્ઠ ૧૯૮૩ સંપદા સત્તાએ સરખી છે (આ જીવ પણ પ્રભુની સ’પદા જેટલી સ ́પદાના ધણી છે એમ) ઓળખે અને તે ઓળખ્યા પછી (તે સ ́પદા પર) બહુમાન આવે તેથી (તે સંપદા પર) રૂચિ પ્રકટે-વધે ( કે મારે ક્યારે તેવી સ`પદા નિપજશે ? ) અને તેવી ચિ અનુસાર ( તે દિશા પ્રત્યે ) વીર્ય ગુણનું સ્ફુરણ થાય-તેનુંજ નીપજવાનું આચરણ થાય ( એટલે પ્રભુ દીઠે પ્રભુની પ્રભુતા ભાસે, તે પ્રભુતા પેાતામાં જાણે પછી તે પ્રકટ કરવાની રૂચિ ઉપજે, તેથી રૂચિનું વીર્ય તથા ચારિત્ર રૂપ રમણુ તે પણ તે દિશાએ સધાય-સિદ્ધતા પ્રગટે: આથી જિનમુદ્રાના યાગ તે બધું સાધન છે-એ માર્ગ કથા. દાસભાવ—સેવા
૬૩. દેવચંદ્રજી જણાવે છે કે:પ્રભુ છે। ત્રિભુવનનાથ, દાસ હું તાહરા હાલાલ, કરૂણાનિધિ ! અભિલાષ, અત્રે મુઝ એ ખરા હો લાલ, આતમવસ્તુ સ્વભાવ, સદા મુઝ સાંભરા હેા લાલ, ભાસન વાસન એહ, ચરણ ધ્યાને ધરો હેા લાલ, સુવિધિ સ્ત॰ ૨-૬૪૦
૬૪. આ દાસભાવ એવા કે જે સેવાનુ` કુલ ન યાચે તેમ ન ઇચ્છે. એવી યાચના તેા ‘ ભાડૂતી
ભકિત · ગણાય. સેવા કરવી તે પણ વિધિપૂર્વક કરવી.
"
• સેવા સારો જિનજી મન સાચે, પણ મત માગે. ભાઇ, મહેનતનું ફલ માગી લેતાં, દાસભાવ સિવાઇ——સેવા॰ ભક્તિ નહિ તે તે ભાડાયત, જે સેવા ફલ ચે, દાસ તિકે જે ધન ભરિ નિરખી, કંકીની પરે માર્ચ-સેવા૦ સારી વિધિ સેવા સારતાં, આણુ ન કાંઈ ભાજે, હુકમ હાજર ખીજમતે રહેતાં, સહેજે નાથ નિવાજે–સેવા॰
*
તુજ રોવા ફલ માગ્યા દેતાં, દેવપણેા થાયે કાચા, વિષ્ણુ માગ્યાં વછિત ફલ આપે, તિણે' દેવચદ્રપદ સાચા-સે
—૨૧ મા અતીત જિન કૃતાર્થ સ્ત૦ ૨-૮૪૪ * તુજ સરીખા સાહિબ મિક્લ્યા, ભાંગે ભવભ્રમ ટેવ લાલરે,
પુષ્કાલ બન પ્રભુ લડી, કોણ કરે પરસેવ લાલર- દેવજસા,
દેવચંદ્ર જિનસેવના, પરમામૃત સુખકાર લાલરે-દેવસા દીનદયાલ કૃપાલુ એ, નાથ ભવક આધાર લાલરે, (૧૯ મા વિહરમાન સ્ત૦ ૨-૮૦૪) [ અપૂર્ણ ]
