________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અંક ૧૦ મા ]
નયસારને ભવ કે ક સગ્રામભૂમિકા ?
૨૧૫
૩. કેટલાયે કમને ખેચ્યા પછી મહામુશીબતે આત્ પ્રવજ્યા પુનઃ ઉદયમાં આવી. કર્માનું નિકંદન કરવા સારું જ્ઞાનપૂર્વક તપ કરવાને અવસર લાધ્યું. એવામાં દાણ જાણે કયાંથી પિત્રાઈ ભાઈના મેળાપ થયા અને મશ્કરીનેા પ્રસંગ બન્યો કે જેથી પ્રગતિનુ` મૂળ ખાદાઇ ગયું. ! કરી મહેનત ધૂળમાં મળી ગઇ ! ‘ ભણ્યો ભૂલે' એ માફક તપના અજીરણુ સમા મહરાજના મહાન્ સમટે-ક્રોધે-પલ્લે પકડયો! મુતિજી ભાન ભૂલ્યા, બળવાન થવાનુ નિયાણું કરી ખેડા. તપ જેવા આત્મિક ગુણને સદેશ કરી બેઠા ! એથી વાસુદેવની ઋદ્ધિ-સિદ્ધિ સાંપડી પણ આત્મિક પ્રગતિતુ તે દેવાળુ' નીકળી ગયું !
આપણા યુગમાં થયેલા શ્રીમદ્ રાજચંદ્રે ગાયું છે કે— લક્ષ્મી અને અધિકાર વધતાં શું વધ્યું તે તે કહે ? શું કુટુંબ કે પરિવારથી વધવાપણું એ નય ગ્રહેા ? વધવાપણું સાંસારનું નરદેહુને હારી જવે;
એના વિચાર નહીં, અહેાહા ! એક પળ તમને હવે.
કવિની ઉપરોક્ત ઉક્તિ-તયસાર-નરિચી-વિભૂતિરૂપી ભવામાં જૂદા જૂદા વેશ ભજવનાર માતા જીવનમાં રમતી બરાબર દૃષ્ટિગોચર થાય છે. સરલ ભૂમિને જીવડા ગુરુસમાગમથી અમ્બરના દડા માફક ઉછળે છે, દેવતાઇ અને રાજશાહી સુખાતે અનુભવે છે. કંઈક ડગલા આગળ ભરે ત્યાં તે અભિમાનમાં પછડાય છે અને શિષ્યના મેહથી ઉત્સૂત્ર. વચન વવા સુધી પહેાંચી જાય છે, એ કગ્રંથીના વિપાક અનુભવતો, તપાદિના કષ્ટો વેઠતે, સ'સારતી વિટંબનાઓને સામને કરતો, કૂચ કરતે આગળ વધી રહેલ આત્મા એક વાર ફરીથી ભાગવતી દીક્ષાતે પથિક બની જાય છે-માગે આવે છે ત્યાં તે પૂર્વે' જેમ ‘ગાત્રના’ મઢે બાજી બગાડી મૂકી હતી, એમ અોં ‘ બળના ’ મદે ગુલાંટ ખવડાવી અને બાજી ધૂળમાં મળી !
પ્રજાપતિ રાજા કે જેમણે કામના વિવાપામાં વિવેકને વિસારી મૂકી સ્વપુત્રી મૃગાવતી સહુ દંપતીભાવ શરૂ કર્યા હતા, તેની કૂખે મરચી ભવમાં ઉપાન કરેલા નીચ ગાત્રરૂપ કા વિપાક-સમય પરિપકવ થવાથી વિશ્વભૂતિના જીવે જન્મ લીધે), કરાજાએ આ ક! જેવી તેવી મશ્કરી નથી કરી! જ્ઞાની પુરુષા તેથી જ કર્મ બાંધતી વેળા વિચારવાનું કહે છે. આ ત્રિષ્ઠ વાસુદેવને ભવ હાવાથી, વળી પૂર્વે નિયાણુ કરેલ હાવાથી અતુલ બળની પ્રાપ્તિ તેા થઇ. સ’સારમાં શૂરવીર કહેવાયા પશુ અંતરંગ દૃષ્ટિથી જોનારને એ સહુજમાં ભાસમાન થયુ* કે ક`રાજે એવા મમના ધા આ જ વેળાયે માર્યો કે જેથી તેત્રીશ સાગરાપમ સમાન અતિ વિસ્તૃત સમયનું જ્યાં આયુષ્ય છે એવી સાતમી નરકભૂમિને વિષે ગમનયેાગ્ય ક્રમ`દળિયાં યાને ભાથું પણુ અહીં જ ઉપાર્જન કર્યું. ત્રિખ'ડાધિપતિપણું, પ્રતિવાસુદેવ અને તેના સિદ્ધને મારવાથી પ્રાપ્ત થયેલ બળાઠ્યપાના ગવ, બળદેવને સધિયારે। અને વિદ્યાધરા પર સ્વામીત્વપણું એ સુંદર દેખાતા, મ્હાટાઇ સૂચવતા, કીર્તિના કોટડા ગણાતા પ્રવાશ્યુાઓએ ત્રિપૃષ્ઠને નયસાર ભવનો સરળતા, શ્રદ્ધા અને મત્ર પ્રત્યેતુ હુમાન કયારતુ હૈ ભુલાવી દીધું હતું; તેના સ્થાને તે અપણુ` અને ગર્વિષ્ટપણું' સત્તા
For Private And Personal Use Only
