Jain Dharm Prakash 1951 Pustak 067 Ank 07

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ વૈશાખ
પાંચમે લેખ સાહિત્યચંદ્ર બાલચંદ હીરાચંદનો છે. તેમના લેખમાં બીજી હકીકતો સાથે શ્રીઅંતરીક્ષજી તીર્થના કેસને અંગે સદગતે આપેલ અમૂલ્ય સલાહ અને તે કેસની પ્રવીકન્સીલની અપીલની સુનાવણી વખતે વિલાયત જઈ ત્યાંના સેલીસીટર અને કોન્સેલને આપેલ મદદનો ઉલ્લેખ જોવામાં આવે છે.
- છઠ્ઠો લેખ ભાઈ રાજપાલ મગનલાલ વોરાનો છે, જેમાં સદ્દગતે તેમના જીવનના અંત સુધી ધાર્મિક લખાણ લખવાની જે તમન્ના રાખેલ તેને આલેખ કર્યો છે.
આ અંકમાં સદ્દગતના કુટુંબીઓ ઉપર આવેલ દિલાસાના સંદેશાઓ પૈકી થોડા ઉપયોગી જણાતાં તેને ઉપયોગી ભાગ પણ આપવામાં આવ્યો છે.
સદ્દગતશ્રી મતીચંદ મારા બાળસ્નેહી હતા. ઉમરે બે ત્રણે વર્ષ નાના પણ સ્કૂલ અને કૅલેજના અભ્યાસમાં લગભગ સાથે જ હતા. પછવાડેથી તેમની સાથે મારી પુત્રીના વિવાહ થવાથી અંગત સંબંધ વધ્યો હતો. તેઓને અવારનવાર મળવાને અને મુંબઈમાં હું હોઉં ત્યારે તેમની સાથે રહેવાને મને ઘણે અવ કાશ મળ્યા હતા. સવારે પાંચ વાગ્યાથી રાતના બાર સુધી તેઓ સતત વાંચવા, લખવા અને બીજી પ્રવૃત્તિઓમાં મશગુલ રહેતા. હમેશાં આનંદી, સંતોષી અને આશાવાદી હતા. પ્રયત્ન કરતાં કાંઈ ન બને તેમ તેઓ માનતા નહિ. તેમના સહવાસમાં રહેવાથી આપણને માનસિક તાઝગી મળતી, શરીરની તાઝગી મેળવવા જેમ આપણે રમ્ય શાંત મહાબળેશ્વર, આબૂજી વિગેરે સ્થળે જઈએ છીએ, અને છેડા વખતમાં ત્યાંના હવાપાણીના પ્રભાવથી નવી તાઝગી મેળવીએ છીએ તેમ સદગતના સહવાસમાં થોડો વખત રહેવાથી માનસિક અને આધ્યાત્મિક તાઝગી પ્રાપ્ત કરવાનો મને અનુભવ થયો છે. તેમના સહવાસમાં રહેવાથી જીવનનું દષ્ટિબિંદુ વિશાલ અને ઉદાર બનતું, અને તેમના જેવા સતત વ્યવસાયી ઉચ્ચ જીવન જીવવાની યત્કિંચિત્ અભિલાષા વધતી. હવે તે તે સહવાસ સદા માટે ગયે છે. તેમના છેવટના મંદવાડ દરમ્યાન મુંબઈ જઈ તેમની સાથે થોડા દિવસ રહે. વાની ઈચ્છા હતી તે હવે અર્થહીન થયેલ છે. ઘણું દુ ખ લાગે છે પણ શાસ્ત્રદષ્ટિએ વિચારી સાંત્વન લેવાનું છે. શ્રી મોતીચંદ તે એક રીતે ભાગ્યશાલી થયા છે.
તેર વર્ષ જેટલી પુખ્ત ઉમરે પહોંચ્યા હતા. પછવાડે લીલી અખંડ વાડી મૂકતા ગયા છે. પુત્રાદિ પરિવાર સુશિક્ષિત છે, એટલે એ દષ્ટિએ તો ભાગ્યશાલી ગણાય. મરણ પણ એક સાધુપુરુષ જેવું. કાંઈ પણ આકરી ચાકરી માગ્યા વિનાનું, હસતા હસતા અને વાત કરતાં કરતાં થયેલ છે. સર હરકીશનદાસ હોસ્પીટલની કાર્ય વાહીમાં તે એક સભ્ય હતા. જે હોસ્પીટલના ઉત્કર્ષ માટે તેમણે ઘણા વર્ષ સેવા કરી તે જ હોસ્પીટલમાં તેમનું મરણ થયું તે પણ અરસપરસને કાણાનુબંધ સૂચવે છે. તેમને જીવન અને મરણમાંથી સારો બોધ લેવો તે આપણું કર્તવ્ય છે.