Jain Dharm Prakash 1905 Pustak 021 Ank 10

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

. શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ કે તેમાં વસતા વાઈ વરૂ જેવા હિંસારી જાનવરે પણ હિંસકવૃત્તિને તજીદઈ અહિંસક વૃત્તિને ભજે છે. આ સર્વ ઉક્ત મહાવ્રતને જ પ્રભાવ છે એમ સમજી શાણા માણસોએ કેઈ પણ સ્થલ કે સૂક્ષ્મ જીવને ત્રાસ થાય તેમ મનથી, વચનથી કે કાયાથી સ્વછંદ આચરણ કરવું નહિ. બીજા જીવને માસ દેવાથી આપણે આપણા માટે જ ભવિષ્યનાં દુઃખનાં બીજ વાવીએ છીએ. અને અન્ય જીવોને આત્મ સમાન લેખી સુખ-સમાધિ ઉપજાવવાથી આપણે આપણું ભવિષ્યનાં સુખનાજ બીજ વાવીએ છીએ. કેટલંક નિર્દય માણસે, હિંસારી જાનવરની પેરે, માંસ ભક્ષણ કરવા, હરણીયાં-મૃગલાં જેવાં નિરપરાધી અને નિરાધાર ગરીબ જાનવરોના પ્રિય પ્રાણને પલકમાં હરી લઈ પિતાનાં પાપી પેટને પૂરવા તેમને મહા અસમાધિ ઉપજાવે છે. આમ નાહક પિતાની દુષ્ટ કામનાને વશ થઈ મૃગલાં જેવાં ગરીબ જાનવરોને પાપી લોકોના પંજામાંથી બચાવવાની પિતાની પવિત્ર ફરજ વિસારી તેમનાં કિંમતી જાનને એક હલાએ અપહરનાર યમસહદરો આવો પ્રગટ અન્યાય કરી છુટી ક્યાં જવાના ? તેવા નીચ-નાદાન-નામદોને જરૂર તેમનાં અપ
ને બદલે મળ્યા વિના રહેવાનો નહિં. નદિક દુર્ગતિમાં ત્રાય ત્રાય પિકારવાના જેવાં રામાચીને પાપ કર્યો હશે તેવાં દુઃખ વિપાક તેઓને અવશ્ય જોગવવાં પડવોજ. ત્યાં પછી કેનું શરણ? આમ છતાં હતભાને પિતાનાં દુખ માટે કંઇપણ લજ્જા આવતી નથી. ઉલટાં એવાં કુકર્મ કરી મલકાય છે. ગમે તે કટ્ટો શત્રુ પણ મુખમાં તણું લઈ આવી નસનારને ચરણે રાખી તેને અભય આપે છે (બચાવે છે) તે જ્યારે મૃગલાં જે રાંક જાત, નિરંતર તણુનોજ ચાર કરી સ્વનિર્વાહ કરનાર પામર પશુ વર્ગ પર આવે અનહદ જુલમ ગુજારવામાં આવે ત્યારે આવા અનાથ છે
ની વાર ચઢવાથી જ સ્વક્ષત્રિય નામ સાર્થક થાય તેને બદલે ક્ષત્રિય જેવી ઉચ્ચ ગણાતી જાતજ જે તેવાં નીચ-અનાર્ય કાર્યમાં સામેલ થાય, કસાઇની જેવાં હલકાં કૃત્ય કરવામાં કંઈ ઘણા ન ધરે તે તે ક્ષત્રિય નામને શું ઓછું લાંછન (કલંક) લગાડે તેવું છે? પરંતુ પાપની બીક કોને છે ? નવી ફેશનમાં પડેલા નાસ્તિક પ્રાય- તેઓને પરભવની શ્રદ્ધાજ ક્યાં છે? માંસ, દારૂ, શીકાર, ચોરી, જૂગાર, પત્ની અને વેશ્યાગમનરૂપ સાત મહાવ્યસનને ઉભય લેક વિરૂદ્ધ ગણી, નરકના ધારભૂત વર્ણવનારા પવિત્ર શાત્રિામાં નિર્માદ તેમને આતાજ ક્યાં છે? યમની બેન જેવી હિંસાથી જે ક્ષત્રિયાદિકે ડરીને ચાલતા હતા તેના ફરજંદ આજ નિડરપણે હિંસામય