________________
શ્રી જિન ધર્મ પ્રકાશ I ! મિથુન–મર્યાદા રહિત વિષયક્રીડા-પશુકડા કરવાથી આખા દેહના કે આયુષ્યના આધારભૂત ધાતુ-વિર્યનો અત્યંત વિનાશ થાય છે. છતાં જેમ ઇંધણ ધો આગ ઓલાતી નથી,નદીઓથી સમુદ્ર તૃપ્તિ પામતું નથી તેમ કામાંધ-વિષયોને પણ સંતોષ ઉપજતું નથી. ઉલટી તૃષ્ણા વધતી જતી હોવાથી તે બાપ બહુ દુઃખી થાય છે. કામાંધ માણસ એક અબળાને પણ દાસ થઈ રહે છે. કામાંધ થયેલ માતા, બહેન કે દુહિતા (દીકરી) ને પણ ગણતું નથી. ઉ ભય લોક વિરૂદ્ધ પરસ્ત્રી કે વેશ્યાગમન પણ આચરે છે, અંતે બેહાલ થઈ અધોગતિ પામે છે. મૈથુન નિમિત્તે લાખો છોને સંહાર કરી પાપી મનને પિષે છે. તે જ મન તેને દુર્ગતિમાં ખેચી જાય છે, માનભ્રષ્ટ કરે છે, ત્યાવત તેને મહાભયમાં લાવી મૂકે છે. આવાં સર્વ બંધનથી મુક્ત થવું હોય તે પરસ્ત્રી તથા વેશ્યાગમનને સર્વથા નિષેધ કરી સ્વદારાસતથી થઈ જેમ બને તેમ વિષની પેરે વિપાકે વિષમ વિષયનો અવશ્ય ત્યાગ કરવો ઘટે છે. બ્રહ્મચારી જેવી સુખમય જીદગી ગુજારે છે તેવી ઈંદ્ર કે ચક્રવર્તી .પણ અનુભવી શકતે નથી, કેમકે ઇંદ્રાદિક પગલના આંશી છે, સ્ત્રીના ગુલામ છે અને બ્રહ્મચર્યવંત તે અતીદિય-સહજ આત્મસુખ અનુભવે છે. કામાંધ પિતાને અમૂલ્ય વખત સેવામાં ગાળે છે. ત્યારે બ્રહ્મચારી તો સંતસેવા યા પરમાત્મભજનમાં યા પવિત્ર શાસ્ત્રઅભ્યાસમાં જ પિતાને વખત સાર્થક કરે છે. કામાંધનું ચિંતવ્યું કંઈ થતું નથી. બ્રહ્મચારીના તો મરથમાત્ર કહે છે, શીધ્ર મંત્રવિધા ફળીભૂત થાય છે, યશવૃદ્ધિ થાય છે અને ન પણ સહાય કરે છે, યાવન તેના સર્વે ઉપદ્રવ ઉપશમે છે અને વિપદા સંપદા રૂપ થાય છે. આવા અનેક દૃષ્ટાંતો “સતા” અને “સતીએના પરિબ ચરિત્રોમાં દષ્ટિગોચર થાય છે. ગમે તેવા કષ્ટમાં પણ તેઓએ આ મહાવત અણીશુદ્ધ-અખંડ પાળ્યું છે તે તેઓ સર્વ દુઃખને તારી અંતે અક્ષય સુખના અધિકારી થયા છે એમ સમજી શાણા માણસે એ અબ્રહ્મને સર્વથા ઠંડી પવિત્ર બ્રહ્મવત સેવવું અને સંતોષ ભાવ ભાજી સહજ આત્મિક સુખનો સાક્ષાત અનુભવ કરવા યોગ્ય છે. ( ૫ પરિગ્રહ મમતા પરીહરવી યોગ્ય છે. ધન ધાન્યાદિક નવ પ્રકાર રને બાહ્ય અને ત્રણ વેદ, હાસ્યાદિ ષ, મિથ્યાત્વ અને ચાર કષાય મળી ૧૪ પ્રકારને અત્યંતર પરિગ્રહ છવને અત્યંત દુઃખદાયી છે. જેમ અતિભાથી ભરેલું વહાણું ડુબી જાય છે, તેમ કરીગ્રહ ભારથી પણ પ્રાણી
