Gujarati Kahevat Sangraha tatha Prachin Dohrao Sakhio

Author(s): Ashram Dalichand Shah
Publisher: Mulchand Asharam Shah

Page 465

કહેવતસંગ્રહ
રાખી ધર્મના ડાળ, દ્યુતવાના ધંધા કરે; એ તા જાશે ગતામેાળ, સાચું સેારડી ભણે. ડીકે ચાળી ખાખ, સિદ્ધ થઈને ઘુમતે; અંતે રહેશે રાખ, સાચું સાડીઓ એસે થઈને સિદ્ધ, સુક્રા
ભણે.
ગાંજો પુંકા;
સારડી
ભણે,
જનને ભમાવતા;
હા
તે શઠં પણ નહીં સિદ્ધ, સાચું કરમાં પકડી માળ, ભેાળા એ માળ નહીં પણુ જાળ, સાચું સારડીએ ભણે. ઘેાડે થઈ અસ્વાર, ગામ સિમ નેતેા કરે; એજ ખરે। દરબાર, સાચું સારડી ભણે. નાંખી મુઝે હાથ, અળિયા સાથે બાઝતે; તેનેા કરો સાથ, સાચું સાડીએ ભશે. ભીડી હામ, ઊપ પલાણે દોડતે; એ રાજપુતી નામ, સાચું સારીએ ભણે. પડકારે નાંખે પક્ષાણુ, જે તુરત વારે ચડે; એ શૂરાનાં એંધાણુ, સાચું સેારહીએ ભણે. હાકલે હારી જાય, જાય મુતર ઊભે વાંજણે;૩ એ કાયર કહેવાય, સાચું સારડીએ ભણે. તરસી માનાસા, તેને પાવા નીકળ્યે; એ તો રક્તપ પી ધરાઈ, સાચું સારહીએ ભણે. ડાહાપણ ડાયરા માંહે, પગલાં તે પાછાં ભરે; જલેલ કરે નહીં કાંઇ, સાચું સારડીએ ભણે. થાભાના બહુ ઠાઠ, ગેાંઠણુ ગાંઠે બાંધી બેસતા;૬ એ શેાભા નહીં પણ ભાઇ, સાચું સેરઠીએ ભણે. રંગે કાળા કેશ, વેશ ભજવે નહીં વેહેવારમાં; એ રંગ નહીં પણુ મેશ, સાચું સારડીઓ ભણે. તસખી લેઈને હાથ, ચેાટાચાર એ નહીં સખળાના સાથ, સાચું સેારડીએ ભણે.
કરે;
૪૧૮
૩૭૪
૩૭૫
૩૭૬
३७७
૩૭૮
૩૦૯
૩૫૦
૩૮૧
૩૮૨
૩૮૩
૩૮૪
૩૮૫
૩૮
३८७
૧ શૂરાનાં લક્ષણ-મુમ પડે તેજ વખત ઢાંમ ભીડીને ઉપપલાણે એટલે ઘેાડા ઉપર બધા સાજ માંડ્યા વગર ફક્ત ડળી લગામ ચડાવી ઘેાડા ઉપર ચડીને ખુમ કે ધીંગાણાંની જગાએ દાડે તે ખરા રાજપુતની વઢ કહેવાય. ૨ પલાણુĂાડા ઉપર નાંખવાના સાજ. કવાંજશેચારણા, ઇજાર, ૪ માનાસાઇ=તલવારની સારી જાત. પ રક્તÀાહી. હું પગે કાળીયાની ગાંડાવાળી બેસવાની એક રીત છે,