________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[ ૨૫ ] જરૂરી છે.” જ્ઞાનીઓએ લૌકિક મિથ્યાત્વ અને લોકેત્તર મિથ્યાત્વ, એ બેયના બે બે ભેદ પાડયા છે. તે બંને મિથ્યાત્વ, દેવવિષયક અને ગુરૂવિષયક એમ બે પ્રકારે હેય છે. જ્ઞાનીઓ ફરમાવે છે કે–એ ચારેય પ્રકારના મિથ્યાત્વના પરિહારથી જ સમ્યકત્વ નિષ્કલંકપણાને પામે છે. ” સમ્યદૃષ્ટિ આત્મા લૌકિક દેવ-દેવીને મોક્ષદાતા તરીકે નહિ માનતે હોવા છતાં પણ ઈહલૌકિક પગલિક સિદ્ધિને માટે જે તે લૌકિક દેવ-દેવીની પૂજાદિ કરે તે તેને લૌકિક મિથ્યાત્વની જ આચરણ ગણાય. તેવી આચરણ સમ્યકત્વને કલંકિત કરનારી વસ્તુ છે. આ કાળ માટે તે ઉપકારીઓએ આવી અપવાદપદે પણ કરાતી આચરણાને સ્પષ્ટ નિષેધ કર્યો છે. આવું લોકેત્તર મિથ્યાત્વને અંગે પણ છે. સમ્યગ્દષ્ટિએ પિતાના સમ્યફત્વને નિષ્કલંક રાખવું હોય, તે લકત્તર દેવગત, લોકોત્તર ગુરૂગત, લૌકિક દેવગત અને લૌકિક ગુરૂગત,-એમ ચારેય પ્રકારના મિથ્યાત્વને સર્વ પ્રકારે પરિહાર કરવું જોઈએ.
ઉત્પાતનું મૂળ ધર્મની વાસ્તવિક આરાધના કરવી હોય તે પદગલિક લાલસાને કાઢવા માટે પણ પ્રયત્નશીલ બનવું જોઈએ. પદગલિક લાલસા સંસારમાં ડૂબાવનારી છે, એમ બરાબર હૃદયમાં જચી જાય તે ધર્મની આરાધના સુંદર પ્રકારે થઈ શકે. ધર્મ કરતાં કરતાં પણ પદગલિક અભિલાષા આવી જાય, તે તેટલી પિતાની ખામી છે એમ માનીને, ધર્મ નિરાશ સભા કરવાના
For Private and Personal Use Only
