Chandralekha

Author(s): Rudradas, A N Upadhye
Publisher: Bharatiya Vidya Bhavan

Page 122

-II. 34. 9]
दुदिअं जवणिअंतरं
(नेपथ्ये) वैतालिकः-"मुहा मज्झम-संझा होइ देवस्स । अज हि
लोलेहिं उप्पलेहिं हिम-जल-मिलिअं चंदणं मंदमंगे पावंतीओ सुवंते मणिवर-रइए मंदिरे सुंदरीओ। तिव्वेहिं आदवेहिं विहुरिअ-हिअओ संस राअहंसो
उदंडाणं फुडाणं पविसइ सणि पुंडरीआण मूलं ॥ ३४ ॥ विदूषकः - भो वअस्स, किं चिंति मज्झण्हे वट्टइ। राजा-वअस्स, णं इमं एव्व सारिआ-वृत्तंतं चिंतेमि । विदूषकः- एत्थ का चिंता । णिसग्गदो एव्व दुम्मइणी हु देवी। अज्ज उण सारिआ-वअणं सुणिअ अहिअअरं किं वि पणअ-कलहं करेइ । सा अनुह दक्खिणदाए मिहिर-पहीए तिमिर-पडल-पणासं पाविहिइ। राजा-सव्वहा अंतेउरं एव्व गच्छम्ह ।
(इति निष्क्रान्तौ ।) ॥ इअ चंदलेहाअं दुदिअं जवणिअंतरं ॥ _1K सुहाय. 2 लोलोहिं. 3 पावन्तीए, but Kh संदंतीओ. 4 संसि सोअहंसो. 55 चिन्तीअ. 6 K omits f given by Kh. 7 K दुम्मइणि उ देवी. 8 K तुठ. 9 दख्खिणदाए. 10 K वहाए for पहाए. 11 भणासं for पणासं. 12 K जुदिअं, rh द्विदीयं. गच्छावः। I) सुखाय मध्यमसंध्या भवतु, देवस्य । अद्य हि, लोलैरुत्पलैहिमजलमिलितं चन्दनं मन्दमङ्गे, प्रापयन्त्यः स्वपन्ति मणिवररचिते मन्दिरे सुन्दर्यः। तीवैरातपैर्विधुरितहृदयः संश्रयं राजहंसः, उद्दण्डानां स्फुटानां प्रविशति शनैः पुण्डरीकाणां मूलम् ॥ ३४ ॥ II) भो वयस्य, किं चिन्तयित्वा मध्याह्ने वर्तसे। III) वयस्य, इममेव शारिकावृत्तान्तं चिन्तयामि । IV) अत्र का चिन्ता । निसर्गत एव दुर्मतिः खलु देवी। अद्य पुनः शारिकावचनं श्रुत्वा अधिकतरं किमपि प्रणयकलहं करोति । सा च तव दाक्षिण्यतया मिहिरप्रभया तिमिरपंटलप्रणाशं प्रापयिष्यते । V) सर्वथा अन्तःपुरमेव गच्छावः।
॥ इति चन्द्रलेखायां द्वितीयं यवनिकान्तरम् ॥
१M has good many gaps upto the close of this scene. २ . खलु for हि. ३ र पातं. ल्ययन्त्यः, M lacuna. ४ KM सुन्दर्याः. ५ र पुटानां. ६ ॥ चिन्त्यते म. ७ Komits अधिकतरं किमपि, u lacuna 'तरां कलहकोटिं करोति. ८ पटैलीव नाशं.