________________
૨૭૦
બુદ્ધિભા.
એમને ને હુંશિયારખાનને મેળાપ ફક્ત બજારમાં જ થએલે-એટલે રતામાં રમતાં ચાર છોકરાને પૂછી જોયું.
“ઘર તે બતાવીએ” એક ચબરાક છેડકરે જરા આગળ આવી છે “પણ કાંઈ મહેનતનું આપશે ? “ ભાઈ બહેનતનું તું લેજે. જાએ તમને બધાને રાથી બરફીનું ટુ ચકતું આપીશ. પછી છે કાંઈ. ”
બાળકને મીઠાઈથી વધારે શું હાલું ? તરત બધા આગળ દોડયા અને હુંશિઆરખાનને ઘેર આપણે કમઅક્કલભાઈને લઈ ગયા.
આજ ઘર. લાવે મારી બરફી.
કમઅકલે એક રૂપિયે કઢીને આપે ને કહ્યું કે હું એની બરફી મંગાવીને ખાજે.
પણ છોકરાઓની જાત, એ તે કહે, નહિ બસ અમારે તો બરફીજ જે ઈ એ. બિચારા કમઅક્કલે હારીને બરફી મંગાવી આપી ત્યારે પેલા છોકરા બેલ્યા કે આ નહિ ચાલે. એ કાંઈ મોટામાં મદ ચકતું છે? હમારે તે તમે કહ્યું હતું તેમ મેટામાં મોટું જ ચતું જોઈએ. કમઅક્કલે વિચાર કર્યો કે, આ ટલી બરફી એમને પડતી હશે. એમ ધારીને બીજી એક રૂપિયાની મંગાવી આપી. પણ પેલા તે હઠ પકડીને જ બેઠા કે બસ હમારે તે મેટામાં મેટુંજ બરફીનું ચકતું જોઈએ.
આ જોઇને બિચારે અકકલને બારદાન ઘણુ જ ગુંચવાયે. અને શું કરવું તે સૂઝયું નહિ. એટલામાં હશિયારખાન ઘરની બહાર ઓટલે આળે તે પિતાના ઘરાક કમઅક્કલને છે. પણ કમઅક્કલ તે તેની સામે દે ને પિતાની કર્મકથા કહિ સંભળાવી. એ સાંભળી હુંશિયારખાન કહે-ફિકર નહિ. લાવ કયાં છે એ બરફી. બિચારા અકકલના બારદાને પેલી બરફી હુંશિયારખાનને આપી. જે તેણે લીધી અને ઘરમાંથી એક છરી લાવી એક ચકતું લઈને તેના બે કટકા કર્યા. બીજું ચકતું લઈને તેના ત્રણ કટકા કર્યા. અને ત્રીજું ચકતું આખું રહેવા ઈકલ ૩+૧=૬ કટકા એટલે મુકયા. પછી પેલા છોકરાઓને ઉદ્દેશીને કહ્યું કે તમા સાથી મેટું ચકતું જે છે ને ? છોકરાઓએ હા કહિ એટલે “ફીક” કરી એકને બેલાવી કહ્યું કે આમાંથી સૌથી મોટું હોય તે ઉપાડ. પછી બીજાને બેલા અને કહ્યું કે આમાંથી સૌથી મોટું હોય તે તું ઉપાડ. ત્રીજાને અને શાળાને પણ એમ બાકી રહ્યા તેમાંથી સૈાથી મેટામાં મેટું બતાવી આપ્યું. બધા પતી રહ્યા એટલે હુંશિયારાને પૂછયું કેમ બધાને સાથી મિતું ચકતું મળ્યું ?”
ભરે રહે એ હું હું કહેતા ને ખાતા ખાય છે ત્યાંથી દે ગયા,
