Atmanand Prakash Pustak 075 Ank 10 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 3

TLE
આકળાનંદ
• તંત્રી : શ્રી ગુલાબચંદ લલ્લુભાઈ શાહ • વર્ષ : ૭૫ | વિ.સં. ૨૦૩૪ શ્રાવણ-ભાદર ઓગસ્ટ-સપ્ટેમ્બર ૧૯૭૮ | અંક: ૧૦-૧૧
જિનવચનના શ્રવણદિલ્થી અને કર્મના
શ્નોપશમથી સમ્યગદર્શન થાય છે.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
જિનવચનનું શ્રવણ પ્રતીતિરૂપ જ છે, એટલે જિનવચનને શ્રદ્ધાથી સાંભળવું. આદિ શબ્દથી તે પ્રકારના ભવ્યપણાના પરિપાકાદિકથી ઉત્પન્ન થયેલ જીવનું એક જાતનું વીર્ય-શક્તિ તેરૂપ સ્વભાવનું ગ્રહણ કરવું. તે જિનવચનના શ્રવણુ વગેરે કરવાથી કર્મ એટલે જ્ઞાનાવરણીય, દર્શનાવરણીય, અને મિથ્યાત્વ મહાદિ કર્મને લાપશમ, ઉપશમ અને ક્ષયરૂપ જે ગુણ તેનાથી સમગ્રદર્શન ઉદય પામે છે. જે સમ્યગદર્શન છે તે તત્વ ઉપર શ્રદ્ધા રાખવા રૂપ, વિષયસ-વિપરીતપણાને નાશ કરનાર, પેટા કદાગ્રહથી રહિત, શુદ્ધ વસ્તુને જણાવનાર, તીવ્ર કલેશથી વજિત, ઉત્કૃષ્ટ એવા બંધના અભાવને કરનારૂં અને આત્માના શુભ પરિણામરૂપ છે.
સ્વભાવથી જ કોધાદિ કર કષાયરૂપ જે વિષ તેના વિકારના કટુ ફળને જેવાથી તે કેવા દિકનો વિરોધ કરે તે પ્રશમ કહેવાય છે. નિર્વાણ–મેક્ષની અભિલાષા તે સંવેગ કહેવાય છે. આ સંસારથી ઉઠેગ પામ એ નિર્વેદ કહેવાય છે. દુખી પ્રાણી ઉપર દ્રવ્યથી તેમજ ભાવથી દયા કરવી તે અનુકંપા કહેવાય છે, અને જે જિનભગવાને કહ્યું તે જ સત્ય છે. એ નિઃશંક સત્ય છે એમ અંગીકાર કરવું તે આસ્તિક્ય કહેવાય છે. તે પ્રશમ, સંવેગ, નિર્વેદ, અનુકંપા અને આસ્તિકયની સ્પષ્ટતારૂપ લક્ષણ એટલે સ્વરૂપની સત્તાને જણાવવારૂપ લક્ષણ છે જેનું તે સમ્યગ્દર્શન કહેવાય છે.
–શ્રીમદ્ હરિભદ્રસૂરિ.