________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
છે નિઃશંક શ્રદ્ધા છે
oppલેખક અધ્યાયી હoછે જેને કઈ જાતને નિશ્ચય નથી હોત તે ખરડાયેલું હતું. એક જૈન સાધુની આવી બીજી બધી રીતે કુશળ હોવા છતાં સિદ્ધિને દયાજનક દશા જોઈ રાજા શ્રેણીક ધ્રુજી ઉઠ્યો. વરી શકતું નથી. પવનના તોફાનમાં સપડાયેલી રાજાને પિતાની પાસે આવતે જોઈ મુનિએ નૌકા જેમ આઘાત અને પ્રત્યાઘાતના પ્રહાર ,
જાળ પાણીમાં નાખી. જાણે કે જાળમાં માછલાં સહન કરતી આખરે તળીયે જઈને વિરામ લે છે તેમ નિશ્ચય કે શ્રદ્ધા વગરને પુરૂષ સંસારની
પકડવાને તેને નિત્યને અભ્યાસ હોય એમ
સૂચવ્યું. આ આચારભ્રષ્ટતા રાજાને અસહ્ય લાગી. અનેકવિધ વિટંબણાઓ અનુભવી મુંઝાય છે, વારંવાર માગ બદલે છે અને છેવટે નિરાશ “અરે મહારાજ! એક જૈન સાધુ થઈને બની અધ:પાત વહોરી લે છે. શ્રદ્ધા એટલે આટલી નિર્દયતા દાખવતાં તમને કઈજ લાજ સુમેરૂ પર્વત સરખે અડગ નિશ્ચય, દેવતાઓ નથી આવતી? મુનિના વેષને આ દુષ્કર્મ કેવળ પણ જેને ન ચળાવી શકે તેવી દઢતા, વિચાર અનુચિત છે.” શ્રેણીકે બળતા અંત:કરણે આ અને અનુભવની પાકી એરણ ઉપર ઘડાએલી શબ્દો ઉચ્ચાર્યા. વીરવૃત્તિ આવી શ્રદ્ધા બહુ જ ઓછા પુરૂમાં “તું મારા જેવા કેટલાકને અટકાવી શકશે? પ્રત્યક્ષ થાય છે. શ્રેણિક રાજા આવી જ અનુપમ
* સંઘમાં મારા જે એક નહીં પણ અસંખ્ય શ્રદ્ધા ધરાવતું અને એ શ્રદ્ધાના બળે જ, ભૂલાતા જતા ઇતિહાસમાં પિતાનું નામ
મુનિઓ પડ્યા છે, જેઓ આ જ પ્રમાણે
મસ્ય-માંસ વડે પિતાની આજીવિકા ચલાવે ઉજવળ અક્ષરે અમર કરી ગયા છે.
છે.” મુનિએ જવાબ આપે. શ્રેણીક રાજાને જનદેવ, જનગુરૂ અને જનધર્મ ઉપર અસાધારણ શ્રદ્ધા હતી. એક
રાજાને આત્મા હણાયો. તેની આંખ વાર દરક નામના દેવે તેની કસેટ કરવાને
આગળ અંધાર છવાય. મહાવીરસ્વામીના નિશ્ચય કર્યો
સંઘના મુનિએ આ અવળે માર્ગ સ્વીકારે
એ તેને ત્રાસદાયક લાગ્યું. શ્રેણીક જૈન સાધુઓને પરમ વિરાગી, તપસ્વી અને નિઃસ્પૃહ માનતે. જૈન સાધુના
તે આગળ છે. પેલે આચારભ્રષ્ટતાને જેવી વિરાગવૃત્તિ તેમજ નિઃસ્પૃહતા બીજે
મા દશ્ય ભૂલી શકે નહીં. તેને ક્ષણે ક્ષણે મુનિની ક્યાંય ન સંભવે એવી તેની દઢ શ્રદ્ધા હતી દુર્દશાના વિચાર પીડી રહ્યા. એક વાર માર્ગે જતાં તેને એક જૈન મુનિના થોડે દૂર તેને એક સાધ્વી મળી. તેના દર્શન થયા. તેને વેશ જૈન સાધુને બરાબર હાથે-પગના તળીયાં અળતાના રંગથી રંગેલાં મળતા આવે તેવું હતું છતાં તેના એક હાથમાં હતાં. આંખમાં આંજેલા કાજળને લીધે તેની માછલાં પકડવાની જાળ હતી અને બીજો હાથ આંખે કૃત્રિમ તેજથી ચમકતી હતી. તે પાન માંસ ભક્ષણ કરવાને તૈયાર હોય તેમ લેહીથી ચાવતી રાજાની પાસે આવી ઉભી રહી.
૧૭૮
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
