Atmanand Prakash Pustak 073 Ank 02 03

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

દાંપત્ય જીવનને અંતિમ દિવસ
શ્રી મનસુખલાલ તારાચંદ મહેતા કોઈએ સાચું જ કહ્યું છે કે, The brain હું ત્રણ જ માસમાં વાળી દઈશ.” ચૌદશની records everything that a person has આખી રાત મારા મેળામાં મોટો તકિયે રાખી ever experienced, observed or lear- તેના ટેકે તે જાગતી બેઠી જ રહેલી. સવારમાં, ned through an ingenious recording અમાસના દિવસે મેં તેને દાતણ કરાવ્યું અને
mechanism અર્થાત્ માણસના મગજની સ્પજ કરી દરરોજની માફક નવમરણ પાઠ નિષ્કપટી યંત્ર રચના તેણે ક્યારેય પણ જે જે કર્યો, પણ તેને ભારે બેચેની હતી. અનુભવ્યું હોય, અવલોકન કર્યું હોય કે શીખેલું હોય, તેની નેંધ લઈ લે છે. ત્રીસ વર્ષ પહેલાં
સ્વભાવ અને પ્રકૃતિથી તે ભારે વ્યવહારૂ હતી. બનેલી આ ઘટના છે. તા. ૩જી જાન્યુઆરી ૧
તેરસના દિવસે તેની બેનના સાસરા જેતપુર ૧૯૪૬ ગુરુવારના દિવસે આ બનાવ બન્યો. તે ગુજરી ગયા, તથા મને જેતપુર જઈ આવવા દિવસ માગશર માસની અમાસને હતે. છેલ્લા 3
કહ્યું. મેં કહ્યું કે એક બે દિવસમાં જઈ આવીશ. ચારેક વર્ષથી મારા પત્નીને પ્રથમ હાર્ટ
એ તે દિવસે તેની તબિયત વધુ ખરાબ હોવાથી હું એન્સાની ઉપાધિ અને પછી જલંદરને વ્યાધિ
જ તેની પથારી નજીક જ બેસી રહ્યો. જમી લીધા શરૂ થયેલે. સારવાર અર્થે અમે પૂના, ચલાળા, બાદ બાર વાગે મને ઉજાગરો હોવાથી એકાદ પચ્છેગામ, હરકીશનદાસ હોસ્પીટલ, ભાટિયા
કલાક સૂઈ રહેવા માટે તેણે કહ્યું. હું બગીચામાં હોસ્પીટલ, ડે. મલગાંવકરની હોસ્પીટલ અને છે. સૂવા ગયા પણ મનમાં અકથ્ય વેદના થવા લાગી જસ્સાવાળાના કુદરતી સારવાર કેન્દ્રમાં રહી આ
Sી એટલે એક વાગે પાછો તેની પથારી પાસે જઈ રે રે થી ની માનીને બેસી ગયા. મારી એક બાજુ તેના ભાભી બેઠા વંથળી તેના પિતાના મકાનમાં જઈ રહેવાના હતા અને બીજી બાજુ મારા બેન હતા. મારા પસંદ કર્યું. મૃત્યુ પહેલાં છ અઠવાડિયા અગાઉ
કે પત્નીએ કહ્યું: “આજે તબિયત વધુ ખરાબ લાગે
છે અને વળી પાછી અમાસ છે.” એવા કટોકટીના અમે વંથળી ગયા હતા.
વખતે પણ મને મનમાં હતું કે માંદગી લંબ ણી માગશર વદિ ૧૪ બુધવારના દિવસે તેની છે, તેથી સારું થઈ જવું જોઈએ. સતી સાવિત્રીની તબિયત વધુ બગડેલી. શ્વાસ લેવામાં અવરોધ વાતનું એ સમયમાં મને સતત સમરણ રહેતું. થવાથી પથારીમાંજ બેસી રહેવું પડ્યું. તેના હું વિચારતે કે મૃત્યુ પામેલા પતિને પણ એ ભાભી અને મારા મેટા બેન અમારી સાથેજ સતીએ સજીવન કર્યો, તે મારી પત્નીને તે હતા. ચૌદશની રાતે તેઓ બંનેએ દર્દીની માત્ર માંદગી જ છે, એમાંથી હું તેને કેમ સારી પથારીવાળા ઓરડામાં સૂવા ઈચ્છા દર્શાવી, પણ ન કરી શકું? મને મિથ્યાભિમાન હતું કે સાવિત્રી મારા પત્નીએ ના પાડી. આમેય તેની લાંબી જે પતિવ્રતા હતી, તે મેં પણ એક પત્નીવ્રતનું માંદગી દરમિયાન હુંજ દિવસ રાત તેની પાસે પાલન કર્યું છે, તે પછી તે શા માટે સારી ન રહેતું. મને તે કહેતી. “અન્યની સેવા લેવામાં થાય ? તેની વાતને જવાબ આપતાં મેં કહ્યું મારા પર ત્રણનો ભાર વધે, જે હું ઈચ્છતી “તારી માંદગી શરૂ થયા પછી લગભગ પચાસ નથી. સારી થયા પછી તમારા બાણને બદલે તે અમાસે તે ગઈ, તેમાં કાંઈ ન થયું તે આજે
૨૦ ]
[ આત્માનંદ પ્રકાશ