________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ધારીને માટે દૂધ-મીઠાઈનો પ્રબંધ કર્યો. ગાડી ગયા પછી મેં ખાઉં તે પછી આખી મોસમ તમે જે કરી ખાઈ અમારા માટે એગ્ય વ્યવસ્થા કરી. અલાહાબાદ સુધીની શકે. એ સિવાય તમારાથી ખવાય નહિ, ખરુંને? ખરેખર બે ટિકિટ કઢાવી આપી અને રાત્રે દસની ગાડીમાં શરમજનક છે કે પોતાના સ્વાર્થ માટે તમે બીજાનું ઈમાના અમને બેસાડીને પછી ઘેર ગયા. એકાદ વાગ્યે અમે પણ ભ્રષ્ટ કરે છે. હું આ કેરી નથી જ ખાવાને.” અલાહાબાદ પહોંચી ગયાં.
થઈ રહ્યું. હું રડવા લાગી. આટલા મહિનાઓ પછી
એમને મળી શકાયું, એમને કહેવા પૂછવા કેટકેટલું શાસ્ત્રીજી જ્યાં સુધી મલાક જેલમાં હતા ત્યાં
વિચારી રાખેલું, પણ બધું ઊંધું વળી ગયું. મને વધુ સુધી તે એમની ગેરહાજરી સાલવા સિવાય અમને
તે એ લાગી આવ્યું કે એમણે એમ કેમ માની લીધું ખાસ કંઈ દુઃખ નહોતું લાગતું. જેલમાં એમને કેમ
કે મને ખાવા મળે માટે હું એમના સારૂ કેરીઓ લઈ હશે, શું કરતા હશે, બીમાર પડશે તે ? વગેરે વિચારોની
ગઈ હતી. ચેરીછૂપીથી લઈ ગઈ એ ખરું, એ મારી બેચેની અમને નહોતી; પણ શાસ્ત્રીજીને ફેજાબાદ લઈ
ભૂલ, પણ એ કઈ ભાવનાથી લઈ ગએલી એનેયે ગયા પછી તે રાત-દિવસ કેઈ કામમાં જીવ લાગતો
એમને ખ્યાલ હતો છતાં તેઓ આમ કેમ ગુસ્સે થઈ નહિ. હમેશાં એમને જોવા જવાની-મળવાની ઈચ્છા છે
* બેઠા? અને આ વિચારોમાં મુલાકાતને એક કલાક થયા કરતી. પણ ફૈજાબાદ સુધી જવાની ગાડીભાડા વીતી ગયો છતાં હું ખાસ કંઈ વાતચીત કરી શકી જેટલા પૈસા યે ત્યારે નહેાતા. ઘર ખર્ચ પણ બહું નહિ, પાછા ફરતી વખતે શાસ્ત્રીજીએ પેલી કેરીઓ મુશ્કેલીથી નભતા હતા. ત્યાં ગાડીભાડું કયાંથી કાઢવું?
પાછી આપવા માંડી ત્યારે કોઈ બીજા કેદીને આપી કઈ પાસેથી ઉછીના પૈસા લાવું તે એ પાછાંયે
દેવાશે એમ કહીને ગૌતમજીએ એમની પાસેથી એ ક્યાંથી અપાવાના હતા ? વળી, શાસ્ત્રીજીને કોઈ પાસેથી
લઈ લીધી. પણ જા બાદથી પાછા આવ્યા બાદ ચારઉછીનું લેવું ગમતું નહિ. આમ લાચારીથી મનોમન
છ દિવસે એમને કાગળ આવ્યું. એમાં એમણે ધાસમસમી રહેતી ને ક્યારેક બે આંસુ પડી જતાં. છતાં
વેશમાં મને જે કંઈ કહેલું એ બદલ દુઃખ વ્યક્ત ઘરખર્ચમાં કાપ મૂકીને છએક મહિને મેં હૈજાબાદ
કરવા સાથે માફી માગી હતી. જઈ આવવા જેટલા પૈસા ભેગા કર્યા. જતી વખતે મેં સંતાડીને એ કેરીઓ જેલમાં લઈ ગઈ, અને જેવી એ આ વાત તે હવે બહુ જૂની થઈ ગઈ. પણ શાસ્ત્રીજી સામે ધરી કે એ તપી ગયા. “આ શું? તમે આજે ય જ્યારે એ યાદ આવે છે ત્યારે મનમાં એક એ સંતાડીને લાવ્યા? એ ન જ ખાઉં. અને હમણાં અજબ હલચલ મચી રહે છે. આની સાથે આવી ફાટક પર જઈને કહું છું કે તમે સંતાડીને આ કેરી બીજી અનેક વાતની યાદમાં મન લાચાર બની જાય છે. લઇ આવ્યાતે એ લોકોએ તમારી તપાસ કેમ નહતી પણ આવું બધું યાદ કરી કવીભૂત થઈને બે બુદ કરી ? હું જાણું છું કે તમે એ કેમ લાવ્યા છે જે હું આંસુ પાડવા સિવાય હવે રહ્યું છે કે શું ?
૨૬ ]
[ આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
