Atmanand Prakash Pustak 043 Ank 09

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 4

LEUCUELEUEUELSUCUCULCUSUSULUS Tran film flannn)n)ll TU
UPLUS BE
En
'
બીજા બધાય કે બળવાન બનીને ભલે ગયા છે, એક ક્ષણ પણ જડ વગર જીવી શકતા આત્માને ઘેરી લે અને હેરાન કરવાનો પ્રયાસ નથી. મનને ગમે તેવા પ્રશંસાના વચને, કરે; પણ જે મેહનીય કર્મ નિર્બળ થઈ ગયું મિષ્ટાન્ન અને અભક્ષ્ય ભેજને, સિનેમાહોય તે કઈ પણ કર્મ આત્મિક ગુણોને નાટક આદિ દશ્ય, અત્તર-ફૂલેલ આદિ સુગંધી નુકશાન પહોંચાડી શકતું નથી તેમજ આત્માને વસ્તુઓ, કોમળ સ્પર્શવાળી વસ્ત્ર આદિ નિર્બળ પણ બનાવી શકતું નથી; કારણ કે વસ્તુઓ જીવને મનગમતી મળે તે આનંદબધાય.કર્મોમાં ફક્ત મેહ જ આત્માને હેરાન સુખ અને અણગમતી મળે તે ઉગ-દુઃખ, કરવા તથા નિર્બળ બનાવવા સમર્થ છે. એ જ આત્માને પોતાનું ભૂલવાપણું અને જાડા
અત્યારના જગત ઉપર દષ્ટિપાત કરવાથી સક્તિ કહેવાય છે. અને તે સાચાં સુખ-શાંતિસ્પષ્ટ સમજાય છે કે- બળવત્તર મેહે જગ- સંતેષ-આનંદ અને જીવનને વિચાર સરખે તના જીવમાત્રને અત્યંત નિર્બળ બનાવી યે કરવા દેતી નથી, તે પછી તેને જાણ દીધા છે. એટલે પિતાને સુખી માની મોજ. વાને કે મેળવવાનો પ્રયાસ કરવાની તે વાત શેખમાં મસ્ત રહેનારાઓ તથા પિતાને ખીજ કયાંથી હોય ? માની આપત્તિ-વિપત્તિગ્રસ્ત સમજનારાઓ અત્યારનું કહેવાતું વિજ્ઞાન એટલે જડાબંને પ્રકારના આત્માઓને મેહે સારી રીતે સક્તિનું મધ્યાહુ અને આત્મતિનું સંપૂર્ણ સપડાવ્યા છે અને સાચું સુખ-આનંદ-શાંતિ વિરોધી, જડાત્મક વસ્તુઓને જેટલે અંશે તથા જીવનને માર્ગ ભૂલાવી દીધો છે. ત્યાગી વિકાસ તેટલે જે અંશે અથવા તે એથીયે હોય કે ભેગી હય, બધાયને મેહે નિર્બળ વધારે આત્મિક વસ્તુઓને વિનાશ જોવાય છે બનાવીને પિતાના દાસ બનાવ્યા છે, અને અને અનુભવાય છે. આત્મા નિગુણી બન્યા પિતાની આજ્ઞા બધાયની પાસે પળાવી છે. સિવાય મેહકર્મ ફાવી શકતું નથી માટે જ મેહની ગુલામી ન રવીકારી હોય એવા તો આત્માના વિજ્ઞાનને મેહ અજ્ઞાનની વાટે વાળ્યું લાખામાં બે ચાર જ નીકળશે; પણ સર્વથા છે, જેથી જે વિજ્ઞાન દ્વારા પોતાને વિકાસ મેહુને તિરસ્કાર કરનાર તે ભાગ્યે જ હશે, કરે જોઈએ તેના બદલે પિતાને જ વિના કારણ કે દેહાધ્યાસ છૂટ્યા સિવાય મોહન શક જડેને વિકાસ કરી રહ્યું છે, અને દરેક તિરસ્કાર થઈ શકતા નથી.
આત્માઓને પોતાના જીવનની સફળતા જગતનાં વાણી, વિચાર અને વર્તન મેહે જણાવી રહ્યું છે કે જે મેહની કર્મને એવા તો ઘડી નાંખ્યાં છે કે જેથી પોતે પોષાય સંપૂર્ણ પણે પોષવાવાળી છે. પણુ શેષાય નહીં. પુદ્ગલાનંદીપણામાં (જડા. વર્તમાન જગત મેહજન્ય અનેક પ્રકારની સક્તિમાં) જગતને મોહે એવું તે જકડી ઈચ્છાથી અત્યંત દુઃખી થઈને તે દુઃખને લીધું છે કે-જેમ ન કરીને માણસ પોતાને દૂર કરવા પિતાને પણ જેનું નામ સાંભળતાં ભૂલી જાય છે તેમ આત્માઓ પિતાને ભૂલી ઉગ થાય એવા પ્રકારના દુખોને પ્રચાર