________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ :
શ્રેણિક અને વસુભૂતિ કેવી રીતે નરકમાં ધકે- પછી સમતાને સ્થાને–પૂર્વકર્મના અંતરાયને લાયા એ જાણવું હોય તે કથા સાહિત્યના નિમિત્તભૂત લેખવાને બદલેઅગ્નિશર્મા ક્રોધથી પાના ફેરવાવા ઘટે. ત્યારે જ સમજાય કે બળ ભભૂકી ઉઠી જે વેર લેવાનું નિયાણું કરે છે મેળવવું એ જુદી વાત છે અને એને ગર્વ એ પ્રમાદને અતિરેક નહીં તો બીજું શું કરે એ જુદી વાત છે. વસ્તુની પ્રાપ્તિ જરૂરી કહેવાય ! તપનું અજીરણ ક્રોધ છે એ જ્ઞાની હોવા છતાં એ માટેનું અભિમાન તે વ્યર્થ છે. વચન સાચું જ છે. પ્રમાદના આવા પ્રસંગથી
સાવચેત રહેવાની જરૂર છે. નહીં તો જીદ(૪) રૂપમદ અંગે ચક્રી સનતકુમારનું દ્રષ્ટાંત
બોની કમાણી પળમાં ધૂળમાં મળી જાય છે. તે જાણીતું છે. રેમ રેમ કયા બિગડી ગઈ, મદ ચોથાનું એ ટાણું રે એ મુનિશ્રી ઇદ્રિના વિષયથી જગતભરના જીવો માનવિજયકૃત સઝાયનું અધું પાદ કે ચારાશીના ભ્રમણ કર્યો જાય છે! એમાં છહ્યાનથી જાણતું ?
રસે તે ભલભલા સંયમીને નથી છોડ્યા !
પશ ઈદ્રિયના વિષય માટે હાથીનું, રસ પર (૫) તપમદ પર કૂરગડુ રૂષિનું અને માછલાનું, ઘાણ પર ભમરાનું ચક્ષુ પર પતં
( ૬ ) ઋદ્ધિમદ પર દશાર્ણપનું એવી જ ગીયાનું અને શ્રેત્ર પર મૃગલાનું ઉદાહરણ રીતે વિદ્યા યાને જ્ઞાનનો મદ કરવાથી શ્રી ટાંકી પાંચે ઈદ્રિના વિષયમાં આકંઠ બેલા
સ્થૂલભદ્ર મુનિ સંપૂર્ણ ચાદ પૂરવનો અર્થ માનવાને જ્ઞાની ભગવતે, તેઓના નિશામાંથી ન પામ્યાનું–ઉદાહરણ ઉક્ત સજઝાયમાં મૂકેલ મુકત થવા સારૂ લાલ બત્તી ધરતા આવ્યા છે અને ભાગ્યે જ એ કથાનકોથી વાંચક છે એ સારૂ કાન્ત શેાધવા જવાની જરૂર અજ્ઞાત હશે. આઠમા રિદ્ધિના મદ ઉપર ચક- નથી જ. કષાયમાં કોધ-માન-માયા અને લેભ વતી સુમનું દ્રષ્ટાન્ત છે. છ ખંડ ધરતીના મુખ્ય સ્થંભરૂપ છે. સંસારરૂપી વૃક્ષની જે ભક્તાને પ્રાપ્ત થયેલ અપાર સંપત્તિથી વિશાળતા-નિબિડતા અને સમૃદ્ધ દશા દ્રષ્ટિસંતોષ ન વળે એટલે લવણ સમુદ્ર ઓળંગી ગોચર થાય છે. એના નિમિત્તરૂપ કષાયેજ છે. ધાતકીખંડમાં વિજય વરવાનો અભિલાષ થયે તેથી તે સાત્તિ: માં જ સાચી મુક્તિ અને એ ઘેલછાથી ભરસમુદ્રમાં યમના અતિથિ યાને મોક્ષ કહેવાય છે. સ્થંભતીર્થના વતની બનવું પડયું ! પૂર્ણાહૂતિ કરતાં શ્રી માન. એવા મુનિવર્ય શ્રી ઉદયરત્ન એ ચંડાળ વિજયજી કહે છે કે- એમ તન ધન વન ચાકડી પર જે ચાર નાનકડી સજઝાયા રચી રાજ્યને, મન “મા” ઘરે અહંકાર રે અને છે એ દરેકે રટણ કરવા જેવી છે. એમાં કાવાત સો ટચના સોના જેવી સાચી છે એ માં કિંમતી સાર મૂકી દીધો છે. ક્રોધથી કોડ આપણે લંબાણથી જોઈ ગયા. સમરાદિત્ય પૂર્વનું તપ હારી જનાર ચંડકૌશિકની વાતને ચરિત્રના મૂળમાં નજર નાંખીશું તે ત્યાં પણ ઈશારો કરી, આગની સાથે સરખામણી કરી, આ ત્રણ અક્ષરને પ્રમાદ જ દ્રષ્ટિગોચર થાય થોડા શબ્દોમાં મુદ્દાની વાત કહી દીધી છે. માનની છે. ગુણસેન રાજા અકસ્માતિક કારણના યોગે સઝાયમાં-“માને વિનય ન આવે રે, વિનય એક બે નહીં પણ ત્રણ વાર માસોપવાસી વિના વિદ્યા નહીં, તે કિમ સમકિત પાવે રે ! તાપથી અગ્નિશર્માને પારણું નથી કરાવી સમકિત વિણ ચારિત્ર હીં, ચારિત્ર વિણ નહીં શક્તિ ! આમાં જરૂર પ્રમાદ રહે છે અને મુક્તિ રે” આ ફલેથી પરિસ્થિતિ સ્પષ્ટ
For Private And Personal Use Only
