Book Title: Atmanand Prakash Pustak 041 Ank 12 Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar View full book textPage 4
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir અમારામા Nago કામ ક0 મestion paper sweete Hause मयुरान्योक्ति। e ના નાનકડા ગામ (વસંતતિ વત્ત) अस्मान्विचित्र वपुषस्तव पृष्टलग्नान् , कस्माद्विमुश्चति भवान्यदि वा विमुश्च । रे! नीलकंठ गुरुहानिरियं तवैव, मौलौ पुनः क्षितिभृतो भविता स्थितिनः ।। શાણુ વિચારક વાચક બધુઓ! આ મયુરના દષ્ટાંતથી કવિ શું સૂચવે છે, તે લક્ષપૂર્વક વિચારો અને હૃદયસ્થ કરો કુદરતનિમિત અતિ રમ્ય અને આકર્ષક લાગતાં મયુરપિચ્છની મનેહરતા તે વિશ્વવિદિત છે. મયુરોનો સાચો શણગાર જ એ વડે જ મયુર લલિત કળાધર કહેવાય છે, અર્થાત્ મયુરોની સંદર્યતાનું એ અમૈલિક સાધન છે. એક સમયે એક દશ્ય એવું બન્યું કે –મયુરે પોતાનાં પિછાં-અંગ પરથી ઉતારી નાખવાની તૈયારી કરી, એ જ વખતે પિછાં ઉંડો વિચાર કરવા લાગ્યાં કે આ મયુરરાજે આ શો અવળે ઉદ્યમ આદર્યો! શું એ આપણું ઉદ્દભવસ્થાનને આટલાએ વિચાર નહીં આવતો હોય કે આ પિછાં મારા શરીરજન્ય છે, મારા આશ્રિત છે, આજ સુધીમાં અમે પરસ્પરના સગે આખાય વિશ્વને આનંદ સાથે આશ્ચર્ય પમાડી રહ્યાં છીએ. !!! આ ગંભીર વિચાર કરી પિછાંઓ લાગણીપૂર્વક મયુરરાજને વિનંતી કરવા લાગ્યાં કે ઓ ! અમારા ઉત્પાદક? આ શું કરે છે ? વિચાર તે કરો કે – - અમે સંદર્યભર્યા છીએ, અને અમે સ આપની પાછળ લાગેલાં જ છીએ (આશ્રિત છીએ) માટે અમને તમારા અંગથી ઉતારી ન નાખે–જાદા ન પાડે ! એટલું નમ્રભાવે માગીએ છીએ તે સ્વીકારે! કેમકે આપણે પરસ્પર સહાયથી જ રયતા ધરીએ છીએ, જુઓને “સિંહ તથા વન; માથું અને પાઘડી, એ જ પ્રમાણે આપ અને અમે (પિછાં) છીએ, માટે આપણે બંનેના હિત માટે પુનઃ વિનતિ કરીએ છીએ કે, હે મયુરાજ ! અમારે ત્યાગ ન કરો !!! આટલી બધી આર્જવતાભરી વિનતિ કર્યા છતાં જ્યારે મયુરે પોતાનો હઠ ન જ જ છોડ્યો ત્યારે પિછાંઓએ છેવટના ખરા શબ્દ સંભળાવી દીધા કે-હે નીલકંઠ ! આ તમારા સાહસથી ખરી હાની તો તમને જ છે, કેમકે જ્યારે તમે અમને તમારા અંગથી જૂદાં કર્યા ત્યારે નિશ્ચયપૂર્વક સમજશે કે, અમારા ગ્રાહક તે અનેક છે, તમે અમને છૂટાં કર્યા કે તરત જ અમે તે રાજા-મહારાજાના મુગટમાં કે કોઈ પવિત્ર દેવસ્થાનમાં માનપૂર્વક સ્થાન પામીશું જ પણ હે મોર! તું તો બાંડે કહેવાઈશ! હવે બસ ! કિમધિકમ. વહાલા વાંચનારાઓ આ કદરદાનીની અન્યક્તિ છે. દુનિયાના વહેવારમાં, રાજ્યકાર્યમાં, દેવકાર્યમાં, જ્યાં સૂફમતાથી જોઈ શકવાનું આવશ્યક છે, ત્યાં આ અન્યક્તિ સુવર્ણાક્ષરે લખી રાખવા જેવી સાધક છે. રેવાશંકર વાલજી બધેકા - - - - મા મન ન કેમ - - બાપાના ના કાકા મામા ના 69 મા મહા (0 'નાના For Private And Personal Use OnlyPage Navigation
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26
