________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
૨૪૬
www.kobatirth.org
5
આપણે આપણી આ નૂતન જાગૃતિની પળેાને કેવળ રંગરાગવડે રંગી દેવી જોઇએ ? આપણી જાગૃતિવર્ડ આજે આપણે ઊંઘેલાને જગાડવા જોઇએ.
નિદ્રા–જાગૃતિને ખીલવલાના એક અમેઘ ઔષધનું કામ કરે છે. અમૂલ્ય ઔષધને જેમ આપણે વિધિસર ઉપયોગમાં લઇએ છીએ તેમ આપણે આપણી રાજની નિદ્રાના વિધિપૂર્વક ઉપયોગ આદરવા જોઇએ. કોઇપણ નાની કે મેટી વસ્તુને અવિધિસરના ઉપયોગ માટુ
નુકસાન કરે છે.
ખૂબ ઊંડી નિદ્રા લેવાથી જાગવાની પળ દરમ્યાન આપણને એમ જ લાગે કે “ હું કાઇ
સાહિત્ય સમાજસુધારે, કલા અને શિક્ષણ, સમાનતા ને માનવતા, સીનેમા અને સહનશીલતા ( અલબત્ત–પારકા હાથના માર ખાતાં ) એ જ વસ્તુ લની આસપાસ આજે હિંદનું પ્રજાબળ ફર્યા કરે છે. પેાતે જે માગે જાય છે એ સુધારાના છે કે સત્યાનાશના એના વિચાર કરવાને એને અવકાશ પણ નથી રહેતા. વેશ્યા કે ભિખારણના જીવન પર એક સુંદર નવલકથા લખી નાંખતા સાહિત્યકાર એ સમજવાની દરકાર પણ નથી કરતા કે પોતે ચારિત્રશીલ ન અની શક્તા હોય, દરિદ્રોના ચરણે પાતાનું
સર્વસ્વ ધરી ન દઈ શકતા હાય તા પેાતાના સ્વાર્થ, કીર્ત્તિ અને દ્રવ્યને ખાતર એ ભિખારણ અને વેશ્યાના દલાલ ખન્યા છે. યુવતીના ખુલ્લા આંગનાં ચિત્ર પ્રત્યે લોકોની આંખ આકર્ષાતાં પેાતાની કલાકૃતિએ વધારે ખપશે
***
મનનીય
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
બીજી દુનિયામાં છું: ” નિદ્રા એવી રીતે લેવી કે તે વડે આપણી જાગૃતિમાં જોમ આવે અને નવા પ્રભાતે આપણે એવડા બળપૂર્વક કામ આગળ શરૂ કરી શકીએ.
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ :
આપણી રાજની નિદ્રાના આખા સરવાળાના જે સાર આવે છે તે સાર દીર્ઘકાલીન નિદ્રાના સમયે અને તે બાદના આપણા નૃતન જાગૃતિના સમયે દષ્ટિગોચર થાય છે, માટે રાજની નિદ્રાને એવી બનાવા કે દીર્ઘકાલીન નિદ્રાને અંતે મળતી જાગૃતિની પળેા દરમ્યાન કાઇ અનેરૂં જ કાર્ય આદરી શકાય અને જીવન ધન્ય ધુન્ય બની જાય.
“મંગ”માંથી સાભાર વર્ષે ર, એ ક
એમ માનનાર કલાકારે એ ભૂલી ન જવું જોઇએ કે એમ કરીને એ દ્રવ્યને ખાતર પોતાના અંગ ખુલ્લાં કરતી યુવતી કે ગણિકા કરતાં પણ વધારે પાપી બને છે, કેમકે ગણિકા સ્વાર્થને ખાતર પોતાનાં જ અંગના ઉપયોગ કરે છે, કલાકાર પારકા અંગના ઉપયોગ કરે છે.
For Private And Personal Use Only
કલા, સાહિત્ય કે શિક્ષણની દેવી સરસ્વતી છે. એ જ્યાં સુધી પવિત્ર કે કુમારી હોય ત્યાં સુધી જ એની કિંમત છે. એના ઉપયોગ જ્યારે વ્યક્તિગત સ્વાર્થ કે દ્વેષને ખાતર થવા માંડે છે ત્યારે એનું સ્વરૂપ સ્વાર્થ ને ખાતર હૈામાયલી કન્યા સરખું અને છે. એ સ્થિતિમાં લેખક કે કલાકાર કેવળ પુત્રી વિક્રેતા જ નહિ, પુત્રીની પવિત્રતાના વેચાણ પર નભતા ભાડુતી બાપ અને
છે.
“ મારુ ” માંથી સાભાર.
