Atmanand Prakash Pustak 041 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

ભવસ્વરૂપ-ચિત વન જ (અનુસંધાન પૃષ્ઠ ૧૦૮ થી ચાલુ)
લેખક—મુનિ પુણ્યવિજયજી (સંવિજ્ઞાપાક્ષિક)
સંસાર ભયંકર અટવી છે.
ધારણ કરનારા લોકો રહેલા છે. એવો આ મહાકષ્ટ કરીને પામેલી ધર્મદ્રયના લેશ. સંસાર અસત્ રચનામય છે તેથી વિવેકી રૂપી ભિક્ષા ગ્રહણ કરીને ભવાટવીમાં પ્રયાણ પુરૂષ આસક્તિ પામતા નથી. કરનારા ભવ્ય જનને સ્ત્રીઓના સ્તનરૂપી વિષમ વિવેચન-આ પ્રત્યક્ષ દેખાતો સંસાર વસ્તુદર્ગમાં રહેલે કામદેવરૂપી બળવાન ભિલ લૂંટી સ્વભાવને એટલે આત્મસ્વભાવને આચ્છાદન લે છે, માટે એવી ભવાટવીમાં સહાય વિના કરનાર કૃત્રિમ ભાવની રચનારૂપ છે. તેથી કરીને ગમન કરવું ઉચિત નથી.”
વિવેકી–તત્ત્વાતત્ત્વને વિચાર કરનાર મનુષ્ય આ વિવેચન-હે વિવેકી ! આ કહેવામાં આવે છે રના મન
ભવવાને વિષે આસક્ત થતાં નથી. જે સંસા
આ ધન મારૂં છે, આ ઘર મારું એવી ભવાટવીને ઘણું દુઃખ અને ઉપદ્રવરૂપી છે આ પત્ર-સ્ત્રી વગેરે તથા અશ્વાદિક મારૂં શિકારી જાનવરને વ્યાઘાત હોવાથી શાસ્ત્ર જ્ઞાન અને સુકતાદિક સાથેના અથોતુ સંઘની તેમને ઘણાં દુખ પ્રાપ્ત થયા છે તો પણ મિથ્યા
જ છે; આ પ્રમાણેના વિપર્યાસને લીધે વારંવાર સહાય વિના ગમન કરવું ઉચિત નથી એટલે
અસત્ પિતાના વિકલ્પથી જ કલ્પના કરેલા સુખકારક નથી; કેમકે તે ભવાટવીમાં જે ભવ્ય
મૃગતૃષ્ણની જેવા અને અવિદ્યમાન એવા સાતા જને મહાકટે કરીને વ્રત પાલનાદિક ધર્મ
સુખના અભિમાનને એટલે સુખીપણાના અભિદ્રવ્યના લેશરૂપ કાંઈક ભિક્ષાને પામીને પ્રમાણે માનને ધારણ કરતાં છતાં તેમાં નિવાસ કરે છે કરે છે, તેમને વામાક્ષીના-મનહર નેત્રવાળી
અર્થાત સુખની નહિ છતાં પણ સુખની ભ્રાંતિસ્ત્રીઓના સ્તનરૂપી વિષમ-કોઈથી જીતી ન )
વાળા થાય છે. શકાય તેવા કિલ્લામાં નિવાસ કરનાર કામદેવરૂપી બળવાન ભિલ્લ લૂંટી લે છે. એટલે વિશેષ
આ સંસાર કારાગ્રહ છે. -
આ કરીને ધર્મરૂપ ધનરહિત કરી દે છે.
જે સંસારરૂપી કારાગૃહમાં–કેદખાનામાં
પ્રિયા પરનો નેહ બેડી સમાન છે, પુત્રાદિક આ સંસારફટ ઘટનામય હોવાથી
પરિવાર પહેરેગીર દ્ધા સમાન છે અને દ્રવ્ય મિથ્યા છે.
નવિન બંધનદશ છે, તથા જે કારાગૃહ મદજે સંસારને વિષે” આ ધન મારું છે. રૂપી અશુચિએ કરીને ભરેલું છે. અને વ્યસનઆ ઘર મારૂં છે, તથા આ પુત્ર-સ્ત્રી વગેરે રૂપી બીલના સંસર્ગથી ભયંકર છે, એવા આ મારૂં છે, એવા વિપર્યાસપણાથી વારંવાર ઘણું સંસારરૂપી કારાગૃહમાં વિદ્વાન્ પુરૂષને કઈ દુ:ખ પામ્યા છતાં પણ અસત્ય સુખના મદને પણ સ્થાને રતિ-પ્રીતિ ઉત્પન્ન થતી જ નથી.”