Atmanand Prakash Pustak 040 Ank 05

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

મેળવો, કમાશે નહીં સ્નાન
લેખક: આ. શ્રી વિજયસૂરસૂરિજી મહારાજ.
ઈચ્છાઓ સફળ થવી દેવાધીન છે. કમાવું એવા કમાણીની ઈચ્છા રાખનાર ઈચ્છાગ્રસ્ત થોડું અને લૂંટાવું ઘણું ત્યાં કેમ ઊંચે અવાય ભેગી કહેવાય છે. ને સુખની ઈચ્છા સફળ થાય ? ભવાસીઓની વર્તમાન કાળમાં કમાવાના કાંકરા અને ભાગ્યે જ વર્તમાન યુગમાં જ્યાં લુટારાઓને ખાવાના હીરા જેવું બને છે. કમાવાનું ન પૂરી સગવડતા કરી આપી છે ત્યાં કમાવાની ,
બને તો કાંઈ હરકત નથી પણ ખાવાનું ન * રામનાર માન કે સી. બને તો અતિ ઉત્તમ. ખોવાય નહિ એટલી
આજની કમાણમાં કસ નથી તેમજ પાસે કાળજી રહે તો બસ છે. કમાવું છે તે પૂંજી પણ નથી એટલે બધાયને ગુલામી પસંદ. પણ મેળવવા માટે છે, પણ ખાવા માટે નથી. ગુલામી કરી શું કમાવાના? ગુલામી એટલે પિતાનું ઈને કમાણી થતી હોય તો તે પરાધીનતા અને પરાધીનતા એટલે દુ:ખનો કમાણ નકામી છે. કમાઓ, પણ ખોશો નહિ. દો -ભવસાગર. ત્યાં વળી સુખને અંશ હોય એટલું ધ્યાનમાં રાખવું કે કમાવાનું છે પારકું જ કયાંથી ?
(પવસ્તુનું ) અને ખેવાનું છે પિતાનું - ત્યાગી એટલે ઈરછામુક્ત અને ઈરછા
(જ્ઞાન-દર્શન ). અંતે તો કમાયેલું સઘળું મુક્ત એટલે સ્વતંત્ર, અને સ્વતંત્ર એટલે પૂર્ણ
બાયા સિવાય મુક્તિ-છટકારો નથી, છતાં આનંદ-સહજાનંદ-સુખસિંધુ-માટે જ સાચા
પિતાનું મેળવવા કેટલીક કમાણી પુન્ય)ની ત્યાગીઓએ ત્યાગને વખાણ્યો છે. પિતાને આપણને જરૂરત ખરી. પુન્યની સહાયતાથી મેળવવા ઈચ્છાને જરૂરત નથી, તેમજ પિતાનું
આપણે આપણું જ્ઞાન, દર્શન, સુખ, આનંદ પાછું મેળવવું તે કમાણી પણ નથી, વગેરે મેળવી શકીએ છીએ. આપીને સે પાછા લેવા તે કમાયા ન કહેવાઈએ. મુખ્યપણે તો કર્મોથી કમની ઉત્પત્તિ થઈ શ્રી વીરપ્રભુને કમાવાની ઈચ્છા ન હતી તેમજ શકે છે. પછી તે કર્મ શુભ હો કે અશુભ હો. કાંઇ કમાયા પણ ન હતા. આપણને કમાવાની પોતાના જ્ઞાનાદિ ગુણોને વિકાસ તે કમના ઈચ્છાની તેમજ કમાણીની જરૂરત ખરી, કારણ નાશથી થાય છે, છતાં પુન્યકમ કંઈક અંશે કે કમાણુ વગર આપણે પિતાનું પાછું મેળવી વિકાસનું સાધન ખરું. ચારિત્રમોહનીય કર્મના શકતા નથી. અને શ્રી વીરપ્રભુએ તે પોતાનું ક્ષયથી સાચા ચારિત્રરૂપ ગુણાને વિકાસ થાય સઘળું મેળવી લીધું હતું એટલે તેમને કમા- છે. ચારે ઘાતકર્મ (જ્ઞાનાવરણીય, દર્શનાવરણીય, ણીની કે ઇરછાની જરૂરત ન હતી. પોતાની મેહનીય, અંતરાય )ના ક્ષયથી કેવળજ્ઞાન, વસ્તુઓ મેળવવા કમાણીની ઈચ્છા રાખનાર કેવળ સુખ, કેવળ આનંદ, તથા કેવળજીવન નિરિક-ત્યાગી કહેવાય છે અને પિતાનું આદિ ગુણેને વિકાસ થાય છે અર્થાત પિતાની