Book Title: Atmanand Prakash Pustak 031 Ank 05
Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

View full book text
Previous | Next

Page 8
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir www.kobatirth.org શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ વાંચેલી એક વિરોધી કથા ભાંગી ટુટી હિન્દીમાં કહી સંભળાવી. અમે તેમને સત્ય સમજાવી મૂળ કથાને આશય સમજાવ્યો પણ એ કેમ માને ? ભગવાન મહાવીર અને તેમના ધર્મ માટે હૃદયમાં જે આગ ભરી હતી તે ભડકવા માંડી. અમે પણ ઉત્તર આપતા જતા હતા. અને તે તે ઉઠીને ચાલ્યા જ ગયા. એને તો એમ જ હતું કે તમે મારું સાંભળે હું તમારૂં ન સાંભળું. અમે કહ્યું એ ન્યાય નથી. આ સિવાય બીજી પણ ઐતિહાસિક ચર્ચા ચાલી હતી. ભગવાન મહાવીરને નિર્ગાઠનાથપુર-નાયપુત્ત તરીકે બહુ સારી રીતે ઓળખે છે. બીજે દિવસે અમે ભદ્દિલપુર જવા વિહાર કર્યો ત્યાંથી ૧૪ માઈલ દૂર ડભી ગયા ત્યાં ડાક બંગલામાં ઉતર્યા. ભદ્દિલપુર જવાનો રસ્તો શોધવા માંડ્યો જેને પૂછીએ તે બધાય જુદે જુદો રસ્તો બતાવે. અન્ત બુદ્ધગયામાં શંકરાચાર્યજીએ જે રસ્તો બતાવ્યો હતો તે જ રસ્તો ટુંકે હતો. અમે પણ તે જ માગ લીધે. ભક્િલપુર એક વસ્ત જૈન તીથ. અહીં શીતલનાથ પ્રભુનાં ચાર (ચવન, જન્મ, દીક્ષા અને કેવળજ્ઞાન) કલ્યાણ થયાં છે. અન્તીમ તીર્થપતિ શ્રી મહાવીરદેવે અહીં ચાતુર્માસ કર્યું છે. મહાસતી પરમ આહોંપાસિકા-શ્રાવિકા સુલસાને અંબદ્વારા સંદેશ–ધર્મલાભ મોકલ્યો હતે. આવી રીતે આ સ્થાન અત્યંત પ્રાચીન અને પુનિત છે, કિન્તુ અધુના આ સ્થાનને ભકિલપુર તરીકે કોઈ ઓળખતું નથી. હાય ! કાલચક્રના સપાટામાંથી કેરું બન્યું છે કે આ નગરી પણ બચે ? અમે ભદિલપુર જવા જંગલના ટૂંકા રસ્તે ચાલ્યા, પરંતુ અધવચ્ચે ભયંકર અરણ્યમાં અમે ભૂલા પડયા–માત્ર અમે ત્રણ જણ હતા કેાઈ માણસ પણ ન મલે. રસ્તે જનાર કે આવનાર પણ કોઈ ન મલે. જે સ્થાને અમે ૮-૯ વાગે પહોંચવાની ધારણા રાખતા ત્યાં જંગલમાં ૧૧ વાગ્યા. ગરમી કહે મારું કામ. તરસ લાગેલી. થોડું પાછા વળી દરથી ખેતરમાં આદમી દેખાતા ત્યાં ગયા. બહુ મુશ્કેલીથી રસ્તો મળ્યો એક વાગે આઠ દસ ઝુંપડાંવાળું ગામ આવ્યું જેને અત્યારે હટવરીયા કહે છે. ગામમાં આઠ દસ ઝુંપડાં એજ મકાન કે ધર્મશાલા હતાં, ઉતરવા માટે કયાંય સ્થાન નહતું. ત્યાં એક પોલીસ ચોકી દેખી. પણ વિચાર્યું ચાલો પહાડ પાસે કયાંક ધર્મશાળા હશે, બે માઈલ ચાલી ત્યાં ગયા. માત્ર વડના ઝાડ ધર્મશાળારૂપે હતાં. ધર્મશાળા તે ખંડિયેર રૂપે ઉભી હતી. ઝાડ નીચે રાત કાઈ રહેતું નહિ. જગલનો મામલો, ડર જેવું ખરૂં, અમે થાકયાપાકયા બેસવાનો-વિશ્રાંતી લેવાનો વિચાર કર્યો પરંતુ ત્યાં તો પહાડ ઉપરથી માણસો બકરાનાં કપાયેલાં ધડ લઈ લોહીથી ખરડાયેલા, લોહીનાં ટીપાં જમીન ઉપર પડતાં હતાં અને આવી પહોંચ્યા. અમને પ્રથમ બહુ આશ્ચર્ય થયું પણ આજે . ... સાતમ અને વાર...હતો. દેવીને બલિ ચડે છે તેનો દિવસ હતો. અમે ઉપદેશ શરૂ કર્યો પણ અમારૂં ત્યાં કાંઈ ન ચાલ્યું. અને અમે ઉઠી પુનઃ ગામમાં આવી પોલીસ ચેકીમાં ઉતારો કર્યો. બીજે દિવસે પહાડ ઉપર ચઢયા ચઢાવ કઠીણ અને મુશ્કેલીભર્યો છે. પહાડ બહુ ઉચો નથી પરન્તુ વચમાં રસ્તે જ ખરાબ છે. જેમ તેમ કરી ઉપર પહોંચ્યા ત્યાં સામે જ એક ઝાડના થડમાં જિનવરેંદ્રની ખંડિત મૂર્તિ છે. ત્યાં સામે એક For Private And Personal Use Only

Loading...

Page Navigation
1 ... 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44