Atmanand Prakash Pustak 027 Ank 10

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 4

૨૫૦
બી ખાત્માન પ્રકાર
અગીયાર અંગોમાં નિરૂપણ કરેલ
શ્રી તીર્થકર ચરિત્ર.
(ગતક પૂ8 ૨૩૦ થી શરૂ) પછી શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે હે જમાલી, એમ આમંત્રણ પૂર્વક જમાલી અનગારને આ પ્રમાણે કહ્યું કે-હે જમાલી, મારે ઘણુ શ્રમણ નિગ્રન્થ શિ છદ્મસ્થ છે, તેઓ મારી પેઠે આ પ્રશ્નનો ઉત્તર આપવા સમર્થ છે, પણ જેમ તું કહે છે તેમ “ હે સર્વજ્ઞ અને જીન છું. એવી ભાષા તેઓ બોલતા નથી, હું જમાલિ, લેકશાશ્વત છે કારણ કે “લેક કદાપિ ન હતો” એમ નથી, કદાપિ લેક નથી એમ નથી, અને “કદાપિ લેક નહિ હશે એમ પણ નથી. પરંતુ લેક હત છે અને હશે. તે ધ્રુવ, નિયત, શાશ્વત, અક્ષત-અવ્યય, અવસ્થિત, અને નિત્ય છે. વળી તે જમાલી, લોક અશાશ્વત પણ છે. કારણ કે અવસણી થઈને ઉત્સપિણી થાય છે, ઉત્સપિ થઈને અવસર્પિણ થાય છે.
હે જમાલી, જીવ શાશ્વત છે. કારણકે તે કદાપિ ન હતું એમ નથી, કદાપિ નથી એમ નથી, કદાપિ નહીં હશે એમ પણ નથી, છવ યાવદનિત્ય છે, વળી હે જમાલી? જીવ અશાશ્વત પણ છે, કારણ કે નરયિક થઈને તિર્યંચ નિક થાય છે, તિર્યચનિક થઈને મનુષ્ય થાય છે અને મનુષ્ય થઈને દેવ થાય છે.
ત્યારપછી તે જમાલી અનગાર આ પ્રમાણે કહેતા, યાવતુ એ પ્રકારે પ્રરૂપણું કરતા શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની આ વાતની શ્રદ્ધા કરતા નથી, પ્રતીતિ કરતો નથી અને આ વાતની રૂચિ કરતો નથી, અને આ વાતની અશ્રદ્ધા કરતે, અપ્રતીતિ કરતે, અને અરૂચિ કરતો પતે બીજીવાર પણ શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પાસેથી નીકળે છે, નીકળીને ઘણું અસ–અસત્ય ભાવને પ્રગટ કરવા વડે અને મિથ્યાત્વના અભિનિવેશવડે પિતાને, પરને તથા બનેને બ્રાન્ત કરે અને મિશ્રા જ્ઞાનવાળા કરતાં ઘણું વરસ શ્રમણ પર્યાયને પાળે છે. પાળીને અર્ધમાસિક સંલેખનાવડે–આમાને-શરીરને કૃશ કરીને અનશનવડે ત્રીશ ભકતોને પૂરા કરી તે પાપસ્થાનકને આલોચ્યા કે પ્રતિક્રમ્યા સિવાય મરણ સમયકાલ કરીને લાન્તક દેવકને વિષે તેર સાગરોપમની સ્થિતિવાળા કિબિષિક દેવોમાં કટિબષિક દેવપણે ઉન્ન થયા.
પછી તે જમાલી અનગારને કાલગત થયેલા જાણીને ભગવાન ગામ જ્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર છે ત્યાં આવે છે. આવીને શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને