Atmanand Prakash Pustak 019 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

હિતમા
પ
ભાઈ હેંના પ્રીતિથી અનુકરણ કરે. તેના બદલે જ્યારે તેએજ આપણી નિંદાટીકા કરે એટલે દરજ્જે આપણા આચાર વિચારને મલીન કરી મૂકીએ તે પછી આ પણામાં જૈનપણુ રહ્યુંજ કયાં ? જીવયા ( જયણા ) જેના દીલમાં વસીજ હાય તેવા કોઇપણ જૈન બચ્ચા ભૂમિ શુદ્ધિ કરવા નિમિત્તે સુકેામળ વાસી વાપરવાને બદલે કરવત જેવી ધારવાળી ખજૂરીની સાવરણી વાપરી શકે ખરા ? અત્યારે અન્ય દનીની પેરે જૈના પોતાના ઘર હાટ વિગેરે સ્થળે ખજૂરીની સાવરણી વાપરતાં જરાએ શકાય છે ખરા ? નહીંજ તાપછી તેમને જૈન શી રીતે લેખવા ? જેના દીલમાં જીવદયાજ ન હેાય તે કઠેર દીલના જીવે જૈનધર્મને લાયકજ કેમ લેખાય ? આ વાત ગંભીરપણે વિચારવા ચેાગ્ય છે. ખાનપાનાદિક બીજા અનેક પ્રસંગે પણ એવીજ ઉપેક્ષા થતી જણાતી નથી શું ? જેમાં અસંખ્ય જીવે ક્ષણે ઉપજ અને વિષ્ણુસે એવા અઠવાડ કરતા તેમને ડર લાગે છે ? નહીંજ, પીવાનુ પાણી પણ કેવુ ગામરૂ -એડું કરી મૂકાય છે ? જાણેકે ઢારના અવેડાના પાણી જેવુ એક ખીજાની લાળ મિશ્રિત ગંદું બની રહ્યું હોય. સુજ્ઞ કે વિવેકી ભાઈ હેંનેએ તા આવી ગેાખરાઇ કરતાં તરતજ અટકી જવું જોઇએ અને ચેાખ્ખાઈ રાખવી જોઇએ. રાંધેલા ભાત વિગેરેમાંથી એળ, ધનેડા પ્રમુખ મૃત લેવા નીકળતા નીકળેલા નજરે જોવાય છે તેમ છતાં તેની ધૃણા કાને આવે છે ? પૂરતી તપાસ રાખી તેવી થતી ભૂલા જે ધારે તે તરતજ સુધારી શકે છે. જીવવચાર, નવતત્ત્વ કે કર્મગ્રં થ વિગેરે પોપટની પેઠે પતી જવાથી કશુ વળતુ નથી. ભણીને પાછું ગણુવુ જોઇએ. વિવેક વગરની કરાતી ધર્મ કરી સાવ ીક્કી લાગે છે. હૃદયમાં કામળતાદિક પ્રગટે તે એ ધમ કરણી લેખે પડે. અન્ય અનાથ જીવાનુ હિત સાચવતાં આપણું હિત સધાય છે એ ભાવ-લક્ષ વગર કાળજી કયાંથી રહે ? પશુવ તરફ દેખાદેખી દીલસાજી કાંઇક રખાય છે ખરી પણ તે ખરા અર્થમાં તે નહીંજ, એ બધા કરતાં દુર્થાંશ મનુષ્યભવ પામેલા માનવ જાતિ તરફ્ અથાગ પ્રેમભાવ હાવા જેઇએ, તેના અદલે અપ્રીતિ, ઇર્ષ્યા, અદેખાઇ ફાટી નીકળેલી જોઇને કેણુ સજ્જનનુ હૃદય અળતુ નહીં હેાય ? ગુણુ-ગુણી પ્રત્યે તે અવશ્ય પ્રેમ રાખવા જોઇએ તેના બદલે પેટ ભરી ભરીને નિંદા-ચાડીનેાજ વ્યાપાર લડ્ડી બેસાય તાપછી તેમાં જૈનપણુ રહ્યુંજ કયાં ? જ્યાં ત્યાં સ્વતંત્રતાના ક્હાને સ્વચ્છંદતાજ છાઇ રહી લાગે છે તેમાંથી જૈના કાઇ રીતે ઉગરી એવું ઇચ્છી હાલ વિરમું છું. લેખક.
મુનિરાજ શ્રી કપૂ રવિજયજી મહારાજ
~D} -