Atmanand Prakash Pustak 017 Ank 03

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

કેટલાક પ્રાસ્તાવિક ક્ષે.
(મનહર ). અંજલી કરી અગત્ય પી ગયા પિતાને મારા,
ગુએ પ્રહાર કીધો પાત યારાને; ઉમાપતિત સેવા કરવા વિષે જ રેજ, બ્રાહ્મણે બધાય મળી છેદે ઘર મારાને; બાળકથી માંડી વૃદ્ધ સુધી સહુ વિપ્રવરે, મારી વેરી શારદાને મુખ માંહિ ધારે છે, એથી અતિ ખેદ પામી અંતર સદાય મારું,
દ્વિજ ઘેર જતાં, નાથ! નિત્ય મને ડરે છે. इभतुरगरथैः प्रयान्ति मूर्खा धनरहिता विबुधाः प्रयान्ति पद्भ्याम । गिरिशिखरगताऽपि काकपङ्गिः पुलिनगते नै समत्वमेति हंसः ॥
(રૂચિરા. ) હાથી, હય કે રથ ગ્યાનામાં બેસી મૂર્ખ મહાલે રે, વિજ્ઞવિના વિદ્વાન પુરૂ દેવ ચરણે ચાવે રે; ગિરિશિખર પર ભલે બેસતી હેય કાગની હારો રે, રેતીમાં ફરતા હુસેની સમાન એ નવ ધારે રે. ताम्बूलस्य गुणाः सन्ति सखे शतसहस्रशः। एकोऽपि च महादोषो यस्य दानाद्विसर्जनम् ।।
(દેહ. ) અસંખ્ય ગુણ તાંબુલમાં, પણ મોટે એક દોષ, જનને જતા દાનથી, કરાય છે બેહોશ. भवन्ति नम्रास्तरवः फलोद्गमै
नवाम्बुभिरि विलंबिनो घनाः । अनुद्धताः सत्पुरुषाः समृद्धिभिः
स्वभाव एवैष परोपकारिणाम ।।
(પુપિતાગ્રા) રિવર ફળથી નમે વધારે, સુજન સમૃદ્ધિ સામે ન ગર્વ ધારે; લથી જલ થતે નમાવ, પર ઉપકારી તણે જ એ સવભાવ.