________________
રપ૦.
આત્માન પ્રકાશ યાતિઓની સાહિત્ય સેવા.
(પ્રયોજક શેઠ પ્રેમચંદભાઈ રતનજી ) મને આ વિષય લખવાને પ્રસંગ જુની શોધખોળને અંગેજ થયું છે. જેના સમાજમાં જેવી રીતે પુસ્તક પ્રસિદ્ધિને ઉત્સાહ વધતું જાય છે, તેવી જ રીતે પ્રાચીન શિલાલેખે, જુના રાસાઓ જૈન રાજાઓના સમયના સિક્કાઓ અને યતિઓના ચિન્નેલ ચિત્રને સંગ્રહ કરવામાં આવે તે સાહિત્ય ઉપર વિશેષ પ્રકાશ પડવાને સંભવ છે. આ વિષયને કારણભૂત એક યતિને જુને ચેપડે સહાયભૂત થયેલ છે. નીચેની હકીકતથી માલમ પડશે કે જૈન સાહિત્ય કેટલું બધું વિશાલ છે કે જે હજી બહાર આવ્યું નથી. જે તે બહાર આવે તો એમ નિસંદેહ કહી શકાય કે હિંદુસ્તાનમાં જૈન સાહિત્ય એટલું બધું છે કે ઈતર દશનની સાથે સરસાઈ કરી શકે ! અને તે સાહિત્ય તેની પાસે કંઈ પણ ગણત્રીમાં નથી, પરંતુ તે પ્રસંગ લાવવાને માટે હાલ આપણે નિદ્રામાં છીએ. ગમે તેમ હોય; પરંતુ તેવું સાહિત્ય પ્રસિદ્ધિમાં લાવવા દરેક જૈન વ્યકિત કે પછી સંસ્થા છેડે અંશે પણ પ્રયાસ કરે તો પણ આપણે આપણા દર્શનની એક સારી સેવા કરી ગણાશે, તેવા હેતુથી જ કાંઈક ન્યુન અશે પણ અમારે આ પ્રયાસ છે.તેમાં બનતા પ્રયાસ કરી પ્રસિદ્ધિમાં લાવવાની ઉત્કટ ઇચ્છા છે, તે તે પરમાતમાની કૃપાથી પાર પડશે એમ હાલ માની જે આ પ્રયાસથી અને શોધખોળને અંગે પ્રાપ્ત થયું છે, તેમાંથી નીચે પ્રમાણેની ઉપગી હકીકત આપવામાં આવેલ છે. જે જુને ચેપડે હાથ લાગેલ છે તેમાં તે યાતજીએ જે બધયુક્ત શબ્દનો સમુચ્ચય કરેલ છે તેનું જ ખ્યાન હાલ નીચે મુજબ આપી છે છીયે.
“ નીવ-અજીવ પુણ્ય, પાપ, આશ્રવ, સંવર, નિર્જર, બંધ, મોક્ષ. »
ધર્મ, અધર્મ, હેય, શેય, ઉપાદેય, નિશ્ચય, વ્યવહાર, ઉત્સર્ગ, અપવાદ, આશ્રવ, પરિશ્રવ, અતિચાર, અનાચાર, અતિકમ, વ્યતિક્રમ, ઈત્યાદિક સાંભળ્યા વિના શાસ્ત્રના ભેદ ન જાણે.
સુઠામ, સુગામ, સુવાત, સુભ્રાત, સુમાત, સુતાત, સુકુલ, સુબલ, સુસ્ત્રી, સુપુત્ર, સુક્ષેત્ર, સુદાન, સુમાન, સુરૂપ, સુવઘા, સુદેવ, સુગુરૂ, સુધર્મ, સંદેશ, સુરેશ સુબેન એ ગવાઈ પુન્ય વિના ન પામે.
સુમતી, શીલવંત, સતેષી, સત્સંગી, સ્વજન, સાચાબોલા, પુરૂષ, સામલા, સુલક્ષણા, સુલઝા સુકલી (ણ) ન, ગંભીર, ગુણવંત, ગુણા એવા પુરૂષને સં ગ કીજે.
ચપળ, ચંચળ, ચલ, ચલધી, અધમ, અવિનીત, અધમ, અધિકબેલા, આકળા, અણાચારી, અતંગા, અધુરા, અહા, કુલક્ષણ, કુબેલા, કુપાત્ર કુહા બેલા, કાલિયા, કવિશની (કુવ્યસની) કુલખંપણ ભંગુ, ભમતા, ભંડા, બંછ, એવાને સંગ ન કીજે.
