________________
ચંદન મલયાગિરિ
મલયાગિરિ વિચાર કરે છે. હવે મારી એક ઘડી પણ શી રીતે જશે ? ગમે તેવી દુઃખી હાલતમાં પણ સ્વામીનો અને વહાલાં બાળકોનો સંગ આનંદ આપતો, તેનો પણ આ પાપીએ વિજોગ કરાવ્યો. હવે શું કરું? આપઘાત કરું? પણ ના, ના. આપઘાત કરવાથી શું? હજી મારી પાછળ મારા પતિ ને પુત્રો છે. તે શોધખોળ કરશે. ભવિષ્યમાં ફરી પાછાં મળીશું. મરવાથી શું તેમનો મેળાપ થવાનો છે ? આવો વિચાર કરી મલિયાગિરિ પ્રભુનું નામ લઈને દિવસો પસાર કરે છે.
સોદાગર તેને નવી નવી વસ્તુઓ મોકલે છે, પણ તે કાંઈ પણ સ્વીકારતી નથી. સોદાગર તેને અનેક જાતની ધમકીઓ આપે છે, પણ તેનાથી તે ડરતી નથી. એક વખત સોદાગરે તેના પર જુલમ કરવાની તૈયારી કરે એટલે મલયાગિરિએ કહ્યું : અરે નાદાન ! આ ખોળિયામાં જીવ છે ત્યાં સુધી તો તું મારું શિયળ ભંગ નહીં કરે શકે. જો તું મને વધારે સતાવીશ તો આપઘાત કરીને મરણ પામીશ. એથી તને શો લાભ થવાનો! સોદાગરે આ સાંભળી તેને સતાવવાનું બંધ રાખ્યું. ફોસલાવીને કામ લેવું શરૂ કર્યું.
રાણી મલયાગિરિ તે સોદાગરની સાથે ફરે છે ને પોતાનો ઘણોખરો વખત પ્રભુનું સ્મરણ કરવામાં ગાળે છે.
અહીં રાત પડી એટલે સાયર ને નીર બંને ભાઈઓ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
