________________
૨૪
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી ૧-૯
પાર કરવા લાગ્યા. અહા, શું નદીનું તાણ ! પણ ચંદન રાજામાં કાંઈક અનેરું બળ આવ્યું છે. નદીના વેગની પરવા ન કરતાં તે સામે પાર જઈને ઊભા.
અહીં નીરને ઝાડ પર ચઢીને રહેવાનું કહ્યું ને સાયરને લેવા ફરી નદી ઊતરવા લાગ્યા. ચંદન રાજા થાકીને લોથપોથ થઈ ગયા. મહામુસીબતે અર્ધી નદી ઊતર્યા, પણ પછી પગ ટક્યો નહીં. ધોધમાર નદીના વેગમાં તણાયા. તેમણે બહાર નીકળવા ઘણાંયે તરફડિયાં માર્યા, પણ ફોગટ ! નદીના પાણીમાં તણાતાં તણાતાં તેમના હતાશ હૃદયમાંથી એક દુહો સરી પડ્યોઃ કહાં ચંદન કહાં મલયાગિરિ, કહાં સાયર કહાં નીર, જ્યમ જ્યમ પડે વિપડી, ત્યમ ત્યમ સહે શરીર.
સાયર ને નીર બંને કિનારા પરથી ચીસ પાડી ઊઠ્યા. કઠોરનાં પણ કાળજાં ફાટે તેવી ચીસો હતી, પણ જંગલમાં કોણ મદદ કરે ? કેવળ તેમની ચીસોના પડઘા સંભળાવા લાગ્યા. રોઈ રોઈને આખી રાત બને ભાઈઓએ ઝાડ પર જ ગાળી. - બીજા દિવસે સવારે એક વણજારો ત્યાં આવી પહોંચ્યો. તેણે સાયરને આ ગોઝારી નદીને પાર ઉતાર્યો. સાયર ને નીર બને મળ્યા, પણ હવે તેમણે ક્યાં જવું ને શું કરવું ? વણજારાને આ બાળકોની દયા આવી એટલે તેણે કહ્યું: તમે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
