________________
ચંદન મલયાગિરિ
.
.
.
.
.
و
મારી સાથે રહેજો ને મજા કરજો.
સાયર તથા નીર વણજારાની સાથે રહી આનંદ કરે છે. તેઓ ત્યાં બધી જાતનાં હથિયાર વાપરતાં શીખ્યા ને થોડાં વરસમાં તેમાં હોશિયાર થયા.
ચંદન રાજા નદીમાં તણાતાં બીજે દિવસે સવારે કિનારે નીકળ્યા. ત્યાંથી થોડું ચાલતાં એક ગામ આવ્યું. ત્યાં જઈને એક ઘરના ઓટલે વિસામો લેવા બેઠા. તે નસીબની વિચિત્ર ગતિનો વિચાર કરે છે: કહાં ચંદન કહાં મલયાગિરિ, કહાં સાયર કહાં નીર, જ્યમ જ્યમ પડે વિપકડી, ત્યમ ત્યમ સહે શરીર.
વહાલી રાણી મલયાગિરિ ને પોતાનાં બે બાલુડાં તેની આંખ આગળથી ખસતાં નથી. તેનું હૃદય દુઃખથી ચિરાય છે. એવામાં ઘરધણિયાણી બારણું ઉઘાડી બહાર આવી. ત્યાં આ સ્વરૂપવાન પુરુષને ઉદાસીન જોયો. તરત જ તે બોલીઃ અરે મુસાફર ! અંદર આવો. આમ ચિંતામાં શા માટે પડ્યા છો ? આ ઘર તમારું જ જાણો. એમ કહી તે ચંદન રાજાને અંદર લઈ ગઈ. ત્યાં એક આસન પર બેસાડી દાતણ-પાણી કરાવ્યાં. પછી સ્નાન કરાવ્યું ને સુંદર ભોજન જમાડ્યાં.
પછી રાત વખતે ઘરધણિયાણી ચંદન રાજા પાસે આવી
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
