________________
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી ૧-૯
.:
.ن.ت.ن.:.:
સોદાગર કહે, પણ જેને ન મળે તે આવો ધંધો કરે. તમને બધી સુખસામગ્રી ક્યાં મળે તેમ નથી?
મલયાગિરિ કહે, શેઠ ! પ્રામાણિક મહેનત – મજૂરીથી સૂકો રોટલો મળે તે પણ સરસ છે. અમે ગમે તેવું હલકું જીવન ગાળીને સુખ-સામગ્રી મેળવીએ તો તેથી શું ભલું થયું ?
સોદાગર કહે, બાઈ, તારું નામ શું ? મલયાગિરિ કહે, ભાઈ! અમારા જેવાના નામથી તમને શો લાભ? હવે કાઠીના પૈસા આપો. મારે મોડું થાય છે. સોદાગર સમજ્યો કે આ સ્ત્રી ખૂબ ચાલાક છે. એ સીધી રીતે વશ નહીં થાય, માટે એને યુક્તિથી જ ફસાવા દે ! એમ વિચાર કરી તેણે કાઠીના સારા પૈસા આપ્યા.
મલયાગિરિએ ધાર્યું હતું તેના કરતાં બમણું મળ્યું એટલે તે ખૂબ રાજી થઈ. હંમેશાં અહીં આવીને લાકડાં વેચવા લાગી.
એમ કરતાં સોદાગરને ઊપડવાનો દિવસ આવ્યો. તેણે મલયાગિરિને ઉપાડી જવાની યુક્તિ રચી.
હંમેશનો વખત થયો, એટલે મલયાગિરિ માથે લાકડાંનો ભારો મૂકી સોદાગરના તંબૂ આગળ આવી. તરત જ તેના પર હલ્લો થયો. ચાર પઠ્ઠા માણસો આગળ અબળાનું શું ચાલે ? તે ફસાઈ ગઈ. પેલા માણસોએ તેને બાંધીને રથમાં નાખી. રથ પવનવેગે ઊપડી ગયો.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
