________________
હસી કાઢે. આમ કરતાં ચોમાસું પૂરું થયું, અને પેલા મિત્રની દીક્ષાનો દિવસ નજીક આવ્યો. જેમ દિવસ નજીક આવતો ગયો, તેમ તે મિત્ર ઠાકોરભાઈને ઊતારી પાડવાની હદ સુધી મશ્કરી કરતા ગયા. છેક દીક્ષાના આગલા દિવસ સુધી એ ક્રમ ચાલુ રહ્યો. આ બાજુ ઠાકોરભાઈ અને આચાર્યદેવ વચ્ચે સંતલસ થઈ ચૂકી હતી. ઘેરથી દીક્ષાની રજા મળવાની નથી અને કોઈ કાળે કોઈ પોતાને દીક્ષા લેવા દેવાનું નથી, તેની પાકી ખાતરી હતી. તો બીજી બાજુ આચાર્યદેવનું સિંચન એવું જડબેસલાક હતું કે દીક્ષા વિના હવે ઘડી પણ રહેવાનું ઠાકોરભાઈ માટે મુશ્કેલ હતું. એમાં પેલા ભાઈની અસહ્ય મશ્કરીઓ તો ચાલુ જ હતી, અને
વાબ આપવાનો બાકી જ હતો. ઠાકોરભાઈએ આચાર્યદેવને કહ્યું કે કાલે સવારે આ ભાઈનો વરઘોડો ચડે ત્યારે મને દીક્ષા આપી દો. હવે હું નહિ રહી શકું. આચાર્યદેવે તો ક્યારનુંય પાણી માપી લાધેલું. તેમણે તે વાત સ્વીકારી લીધી, અને બીજા દિવસે જ્યારે પેલા દીક્ષાર્થી બંધુનો વર્ષીદાનનો વરઘોડો નીકળ્યો, ત્યારે ઉપાશ્રયના એકાંત ખૂણે આચાર્યદેવ ઠાકોરભાઈને દીક્ષા આપી દીધી, અને તપસ્વીજી મહારાજના શિષ્ય તરીકે મુનિ ! શ્રીપ્રબોધચન્દ્રવિજયજી તરીકે સ્થાપી દીધા. એ કાર્ય પૂરું થાય ત્યાં જ વર્ષીદાનનો વરઘોડો આવી પહોંચ્યો, એટલે આચાર્યદેવ નવદીક્ષિતને લઈને મંડપમાં પધાર્યા. નવદીક્ષિત અન્ય મુનિઓની સાથે પાટ ઉપર બેઠા. પેલા દીક્ષાર્થી, ભાઈ તો પોતાનો વટ છેલ્લે પ્રદર્શિત કરવા અને “કેમ રહી ગયા ને ?' એવું કહી દેવા માટે જાજમ ઉપર ઉપસ્થિત મેદનીમાં ઠાકોરભાઈને શોધી રહ્યા હતા. એમના હાવભાવ કળી જઈને આચાર્યદેવે એમને હસતાં હસતાં કહ્યું : “તું જેને શોધે છે એ તો આ બેઠો પાટ ઉપર.” અને તેમને મુંડેલ મસ્તકવાળા મુનિવેષમાં જોતાં જ એ ભાઈ લેવાઈ ગયા. એમને થયું કે હું વરઘોડાના મોહમાં ફસાયો, બોલતો રહ્યો, અને આણે તો ચૂપચાપ કરી દેખાડ્યું! એ ભાઈ પણ દીક્ષા પછી મુનિ શ્રીપ્રમોદચન્દ્રવિજયજી થયા, અને પછી તો બન્ને સહાધ્યાયી મિત્ર બની રહ્યા. તપસ્વીજી મહારાજના આ સંસારી ભત્રીજા ઠાકોરભાઈ તે તેમના પ્રથમ શિષ્ય. તેમણે જીવનભર તપસ્વીજી મહારાજની સેવા - શુશ્રુષા તથા વૈયાવચ્ચ ખડે પગે કરી અને તેઓની આરાધનામાં સદાય સહાયક બની રહ્યા. હાલ તેઓ આચાર્ય શ્રીપ્રબોધચન્દ્રસૂરિજી તરીકે વિચરી રહ્યા છે. આ સિવાય અન્ય પણ બે - ત્રણ શિષ્યો તથા ચાર - પાંચ પ્રશિષ્યોનો પરિવાર તપસ્વીજી મહારાજને પ્રાપ્ત થયો હતો. આ પછી આવી પદવીની વાત. વિ. સં. ૨૦૧૩નું ચાર્તુમાસ આચાર્ય ભગવંતો પૂનામાં બિરાજેલા. ત્યાં ચાતુર્માસ દરમ્યાન અન્ય મુનિવરો જોડે તપસ્વીજી મહારાજને પણ શ્રીભગવતીસત્રના જોગમાં પ્રવેશ કરાવ્યો. ચાતુર્માસ બાદ ગણિપદ અર્પણ કરવામાં આવ્યું. ત્યાર બાદ તે જ વર્ષમાં અષાડ શુદિ ૧૦ના દિને, મુંબઈમાં શ્રીનમિનાથજી જૈન ઉપાશ્રયમાં તેમને પંન્યાસપદથી વિભૂષિત કરવામાં આવ્યા.
