________________
સં. ૧૯૮૯માં કરેલી સમાધિમરણની આરાધના આજે ફળી.
સૌના મુખમાં એક જ વાત હતી : ધન્ય તપસ્વી ! ધન્ય મૃત્યુ !
આ પછી તેઓના પાર્થિવ દેહને જગદ્ગુરુ શ્રીહીરવિજયસૂરીશ્વરજી ઉપાશ્રયમાં લાવીને ઉચિત વિધિપૂર્વક પધરાવવામાં આવ્યો. ગામ - પરગામથી હજારો ભાવિકો તેમના અંતિમ દર્શન કાજે ઉમટી પડ્યા. શ્રીસંઘે ભવ્ય જરિયાન પાલખીનું નિર્માણ કર્યું. તેમાં મહા શુદિ ૧૨ના દિને શુભ ચોઘડિયે તપસ્વીજી મહારાજની કાયાને પધરાવી. પછી જય જય નંદા જય જય ભટ્ટાના જયનાદ સાથે અંતિમ યાત્રા આરંભાઈ. ઉછામણીઓ સારી થઈ. જીવદયાની ટીપ મોટી થઈ. અનુકંપાદાન શ્રાવકોએ મન મૂકીને કર્યું.
અંતિમ યાત્રા શહેરના રાજમાર્ગો પર ફરીને છેવટે ગામ બહારની અંબિકાનગર સોસાયટીના મધ્ય ભાગમાં આવી. મહેમદપુરવાસી કમલેશભાઈ તથા મહેશભાઈ બી. સોમાણીએ તપસ્વી મહારાજ પ્રત્યેના બહુમાનથી પ્રેરાઈને, ત્યાં પોતાના બંગલો બનાવવા માટે રાખેલી ખુલ્લી જમીન અંતિમ વિધિ ક૨વા માટે અને પછી ત્યાં તપસ્વી મહારાજનું સ્મારક બનાવવા માટે તે જ દિવસે ભેટ આપી દીધી. તે જગ્યામાં, સકલ સંઘના હજારો ભાવિકોની ઉપસ્થિતિમાં તપસ્વીજી મહારાજનાં સંસારી ભત્રીજા શ્રીનેમચંદભાઈના પરિવારના- કુસુમબેન નેમચંદ તથા સતીશ નેમચંદ તથા સિદ્ધાર્થકુમાર સતીશભાઈએ ઊંચી બોલી બોલવાપૂર્વક, રડતે હૈયે અને આંસુભીની આંખે તપસ્વીજી મહારાજના નશ્વર દેહનો વિધિવત્ અંતિમ સંસ્કાર કર્યો, ત્યારે ત્યાં ઉપસ્થિત રહેલી વિશાળ મેદનીની આંખો આંસુભીની હતી, ચહેરા ગમગીન હતા, અને હૈયાં અનુમોદનાના ભાવથી છલકાતાં હતાં.
Go
(૨૪)
થોડુંક અંગત
તપસ્વીજી મહારાજનું જીવનચરિત્ર અહીં પૂર્ણ થાય છે.
આપણા સમયના એક અજોડ એક મહાન તપોમૂર્તિ સાધુપુરુષનું ચરિત્ર આલેખવાની તક મળી તેનો અપાર આનંદ છે. જેનું ચરિત્ર લખવું ગમે એવાં જીવન કેટલાં ? એ પ્રશ્નનો ઉત્તર જડવો દુર્લભ ભન્યો છે ત્યારે એક, બાહ્યાંતર ગુણોથી સમૃદ્ધ, સુરેખ- સૌમ્ય અને નિર્મલ એવા જીવનનો આલેખનનો અવસર મળવો એ પણ પુણ્યોદય ગણાય. તેથી જ, આ ચરિત્રલેખનમાં જે ક્ષણો વીતી, તે સ્વર્ગીય આનંદની આસ્વાદક્ષણો હતી, એમ કહેતાં સંકોચ નથી થતો.
૭૧
