Prachin Stavanadi Sangraha

Author(s): Himmatlal Lallubhai Shah
Publisher: Himmatlal Lallubhai Shah
Catalog link: https://jainqq.org/explore/032193/1

Page #1

શ્રી લઘુ જૈન પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ
છપાવી પ્રસિદ્ધ કરનાર : શ્રાવિકા ચ‘ચળબાઈ, ધ્રાંગધ્રાવાળા દફતરી ખીમચંદભાઈ
હીમદભાઈ ની દીકરી તરફથી વકીલ હીંમતલાલ લલુભાઈ શાહ, ઠે. ૨૬૧૦, દેવસાન પાડા સ્વામીનારાયણના
- મંદીર પાસે-અમદાવાદ
વીર સંવત ૨૪૬ ૦ સંવત ૧૯૯૦
સને ૧૯૩૪
મૂલ્ય: પઠન-પાઠન

Page #2

sessociation of
==
==
શ્રી લઘુ જેને
=
=
શું પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ
56:5
=
50:55
===
છપાવી પ્રસિદ્ધ કરનારઃ શ્રાવિકા ચંચળબાઈ, ધ્રાંગધ્રાવાળા દફતરી ખીમચંદભાઈ
હીમચંદભાઈની દીકરી તરફથી – વકીલ હીંમતલાલ લલુભાઈ શાહ. ઠે. ૨૬૧૧, દેવસાન પાડો સ્વામીનારાયણના
| મંદીર પાસે-અમદાવાદ,
=
=
=
09:22:Esses
0 : શ્રી વિરવિજય પ્રીંન્ટગ પ્રેસમાં શાહ મણલાલ છગનલાલે
- છાપી કાળુપુર, ટંકશાળ–અમદાવાદ.
=
વીર સંવત ૨૪૬૦ સંવત ૧૯૯૦
સને ૧૯૩૪
=
=
મુલ્ય: પઠન-પાઠન
=
a
wate
?
=
==
=
=

Page #3

શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથજી નમઃ
આમુખ.
શાંતમૂતિ બાલબ્રહ્મચારી આચાર્ય મહારાજ સાહેબ શ્રીમાન
કમલસુરીશ્વરે નમ:અત્યંત ઉપકારી વૃદ્ધ દક્ષીત પ્રાતઃ સ્મરણીય શ્રીમાન ગુરૂણીજી મહારાજ સાહેબ શ્રી ગુણશ્રીજી મહારાજના મુખ્ય શિષ્યા દેવશ્રીજી ત્યા માણેકશ્રીજી ત્થા નીધાનશ્રીજી ત્થા જામનગરવાળા હેતશ્રીજીના સદુપદેશથી આ સંગ્રહ પઠન-પાઠન અને વાંચન માટે ધ્રાંગધ્રાવાળા દફતરી ખીમચંદભાઈ હીમચંદભાઈને દીકરી શ્રાવિકા ચંચળબાઈએ તેમના સ્મર્ણાર્થે છપાવી પ્રસિદ્ધ કર્યો છે તે તેને સર્વે જણ લાભ લેશે આ સંગ્રહમાં શુદ્ધિ માટે સારો પ્રયાસ કર્યા છતાં, દષ્ટિ દોષથી અગર યંત્રદોષથી જે કાંઈ અશુદ્ધિ રહી હોય અગર કાંઈ ભુલ થઈ ગઈ હોય તેની ક્ષમાયાચી અત્રે વિરમું છું.
|
૨૬૧૦, દેવસાને પાડે
અમદાવાદ.
નમ્રસેવક હીંમતલાલ લલુભાઈ શાહ.

Page #4

છે
- જે જે છે * *
અનુક્રમણીકા.
ચૈત્ય વંદને અનુક્રમ.
નામ. ૧. શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથનું ચૈત્ય વંદન ... ૨. શ્રી શાંતીનાથજીનું ચિત્ય વંદન ... ૩. શ્રી પરમેષ્ટિનું ચિત્ય વંદન ... ૪. શ્રી ચંદ્ર પ્રભુજીનું ચૈત્ય વંદન ... ૫. શ્રી પાર્શ્વનાથજીને તેત્ર. ... ૬. શ્રી નવપદ સ્વાધ્યાય ... ...
સ્તવને ૭. શ્રી પાંચ કારણનું સ્તવન. ઢાળ ૬ ૫ થી ૧૨ ૮. શ્રી સમકિતનું સ્તવન ઢાળે 9 ... ... ૧૨ થી ૧૯ ૯. શ્રી ઋષભદેવજીનું સ્તવન ઢાળ ૬... ... ૧૯ થી ૨૬ ૧૦. શ્રી મલ્લીનાથ જિન સ્તવને ઢાળે ૫ ... ૨૬ થી ૩૧ ૧૧. શ્રી મહાવીર સ્વામીનું પંચ કલ્યાણકનું ત્રણ
ઢળનું સ્તવન. ... ... ••• ૩૧ થી ૩૭ ૧૨. અઠ્ઠાઈનું સ્તવન ઢાળો ૯ . ૧૩. શ્રી ગોડીજી પાર્શ્વનાથનું સ્તવન અર્થાત મેધાશાના ઢાળીયા. ઢાળો. ૧૫ ...
. ૪૫ થી ૬૦ ૧૪. શ્રી મહાવીર સ્વામીના સત્તાવીસ ભવનું સ્તવન ઢાળે. ૬
... ... ૬૧ થી ૬૯
'
,
,
*
89 161" હાથ ૯
હ૭ થી ૪૫

Page #5

૧૫. શ્રી મહાવીર સ્વામીના પાંચ કલ્યાણકનું બાર
ઢાળનું સ્તવન ... ... ... ૭૦ થી ૭૯ ૧૬. અગીઆરસનું સ્તવન ઢાળે ૫ . ૧૭. વીસ દંડકનું સ્તવન ટાળો ૪ ... ૮૬ થી ૯૦ ૧૮. શ્રી મહાવીર સ્વામીનું હાલરડું ... ... ૯૦ થી ૯૩ ૧૯. શ્રી જંબુ સ્વામીના ઢાળીયા ઢાળો. ૭ ... ૯૩ થી ૯૮ ૨૦. પાંચમનું સ્તવન ઢાળે ૬ ... ... ૯૮ થી ૧૦૩ ૨૧. શ્રી દીવાળીનું સ્તવન ઢાળો ૧૧ ... .. ૧૦૪ થી ૧૧૮
સજઝાય ૨૨. શ્રી કૃષ્ણ મહારાજની સજઝાય ... ... ૧૧૮ થી ૧૧૯ ૨૩. શ્રી ધન્નાજીની સજઝાય... .. ... ૧૨૦ થી ૧૨૧ ૨૪. સમકિતના સડસઠ બોલની સજઝાય . ૧૨૨ થી ૧૩૨ ૨૫. શ્રી વિજયશેઠ ને વિજયારાણુની સજઝાય
ઢાળા ૪ ... ... ... ... ૧૨ થી ૧૩૫ ૨૬. શ્રી સેળ સુપનાની સજઝાય . ... ૧૩૫ થી ૧૩૭ ૨૭. શ્રી શાણ નરની સજઝાય ... ... ૧૩૭ થી ૧૩૮ ૨૮. શ્રી મારગવહે ઉતાવળો એ સજઝાય ... ૧૩૮ થી ૧૩૯ ૨૯. શ્રી સંસાર સ્વરૂપની સજઝાય ... ૧૩૯ થી ૧૪૦ ૩૦. શ્રી આઠ દૃષ્ટિની સજઝાય ઢાળ .. ૧૪૧ થી ૧૪૮ ૩૧. ધનાશાની સજઝાય છે. • ૩૨. કૃષ્ણ મહારાજની સજઝાય ... ૩૩. ગૌતમ સ્વામીને રાસ. ... ... ... ૧૪૯ થી ૧૫ ૩૪ શ્રી શાંતીનાથ સ્વામીને છંદ ...
...૧૫૮ થી ૧૫૯ ૩૫. શુદ્ધિ પત્રક .. ••••••
••• ...૧૬૦

Page #6

વૃદ્ધ દીક્ષીત શ્રીગુણશ્રીજી મહારાજ

Page #7

શ્રાવિકા ચંચળબાઈ, ખીમચંદ હેલચંદ દક્તરી, ધ્રાંગધ્રાવાળાનાં દીકરી, જેમણે શ્રી ગુણશ્રીજી મહારાજના શિષ્યા સાધ્વી શ્રી હેતશ્રીજી મહારાજના સદુપદેશથી આ લઘુ સ્તવનાદી સંગ્રહ છપાવ્યો છે.

Page #8

શ્રી લઘુ જૈન પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ.
શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથનું ચિત્યવંદન
સેવે પાસ શંખેશ્વરે મન શુધે, નમો નાથ નિચે કરી એક બુધે; દેવી દેવલાં અન્યને શું નમે છે? અહો ભવ્ય લોકો ભુલાં કાં ભમે છો ? ઉતા ત્રિલેાકના નાથને શું તજે છે ?, પડયા પાશમાં ભૂતને કાં ભજે છે ?
સુરધેનુ ઇંડી અજા શું અજે છે ?, મહાપંથ મુકી કુપથ વ્રજે છે. મારા તજે કેણુ ચિંતામણિ કાચ માટે?, ગ્રહે કેણ જરાસભને હસ્તિ સાટે ? સુરકમ ઉપાડી કેણુ આક પવાવે?, મહામૂઢ તે આકુલા અંત પાવે ૩ કીહાં કાંકરે ને કહાં મેરૂશંગ, કહાં કેસરા ને કહાં તે કુરંગ; કીહાં વિશ્વનાથં કહાં અન્ય દેવા ?, કરે એક ચિત્તે પ્રભુ પાસ સેવા કાર્યો પૂજે દેવી પ્રભાવતી પ્રાણનાથ, સહુ જીવને જે કરે છે સનાથ; મહા તત્વ જાણુ સદા જેહ ધ્યાવે, તેનાં દુઃખ દારિદ્ર દૂરે પલાવે. પા પામી માનુષત્વ વૃથા • ૧ કામધેનુ. ૨ બકરી. 5 ચાલો છો. ૪. ગધેડાને. ૫ કલ્પવૃક્ષ ઉખેડી આંકડે કોણ વાવે ?. . . . . . . . .

Page #9

કાં ગમો છે?, કુશીલે કરી દેહને કાં દમ છે; નહીં મુકિતવાસ વિના વિતરાગ, ભજ ભગવંત તજે દ્રષ્ટિ રાગ
દો ઉદયરત્ન ભાખે સદા હેત આણી, દયાભાવ કીજે પ્રભુ દાસ જાણ; આજ માહરે મોતીડે મેહ વઠયા, પ્રભુ પાસ શંખેશ્વરા આપ તુઠયા પછા
શ્રી શાંતિનાથ ચત્યવંદન છે નાના વિચિત્ર ભવ દુઃખરાસી નાના પ્રકારં મહત્ત્વ પાસિ છે પાપાણિ દેષાણિ હરતિ દેવા છે જે જન્મ સરણું તવ શાંતિનાથ છે ૧છે સંસાર મધ્યે મિથ્યાત્વ ચિંતા છે મિથ્યાત્વમળેકર્માનિબંધે છે તેબંધછિદંતિ દેવાધિ દેવા છે જે છે ૨ કામ ક્રોધમાયાવિલભં ! ચતૂટ કષાયંઈહ છવબંધુ છે તેબંધ છિદંતિ દેવાધિ દેવા છે જે | ૩ | જાતસ્ય મરણું ભૂતસ્ય વચનં . વૈ જન્મ શાંતિ બહુછવ દુઃખે તે દુખ છિદંતિ દેવાધિદેવા છે જે ' | ૪ | ચારિત્રહિને નર જન્મ મળે છે સમ્યકત્વ રત્ન પ્રતિપાલ યાંતિ છે તે જીવ સિયંતિ દેવાધિદેવા છે જે છે ૫ મૃદુવાકય હિને કઠિનસ્ય ચિત્ત પરજીવનદે મનસાચબંધે છે તે બંધછિદંતિ દેવાધિદેવા છે જે પેદા પદ્રવ્ય ચેરી પરદાર સેવા ! હિંસાનિ કાંક્ષાનિ અનિવૃત્ત બંધ તે બંધછિદંતિદેવાધિદેવા છે જે પાળા પુત્રાણિ મિત્ર કલત્રાણિ બંધા છે બહુબંધ મળે ઈહજીવ બંધ છે તેબંધ

Page #10

છિદંતિદેવાધિદેવા છે જે પાટા જપતિ પઠતિ નિત્યં શાંતિનાથાદિબ્રુદ્ધ છે સ્તવન મધુર રાયા પાપતાપાપહાર છે શિવ સુખ નિધિપતઃ | સર્વ સત્વાકુ કંપે છે કૃત મુનિ ગુણ ભદ્ર ભદ્દકાર્યોસુનિત્યં છે ૯ મે ઈતિ શાંતિ સ્તવ. | | 8 પરમેષ્ટિ નમસ્કારં સારં નવપદાત્મકં આત્મ રક્ષા કરંવઝ પંજરાજ્ય સ્મરામ્યોં ! ૧ ૩૪ નમો અરિહંતાણું શિરષ્ઠ શિરસ્થિત ર8 નમો સિદ્ધાણું રે મુખે મુખ પટેવ ૨ ૩૪ નમે આયરિયાણું અંગ રક્ષાતિ શાપિનિ ૩% નમે ઉવઝાયાણું ! આયુર્ધહસ્ત દૃઢ | ૩ | ૐ નમે એસવ સાહૂણં મોચકે પાદર શભે એસ પંચનમુક્કારે શિલાલજી મયંતલે ૪ સવ પાવપણા સણે વàવજા મવહિઃ | મંગલાણુંચ સસિ | ખાદિ રાંગાર ખાતિકા ૫ સ્વાહા સંચપદ
યં ! પઢમંહવઈ મંગલં વપ્રો પરિવજામય પ્રધાન દેહ રક્ષણે ૬ મહા પ્રભાવ રક્ષેયં શુદ્રોપદ્રવનાશિનિ ! પરમેષ્ટી પદે ભૂતા કથિતા પૂર્વસૂરિભિઃ | ૭ | ચઢવ કુરુતે રક્ષાં પરમેષ્ટિ પદે સદા તસ્યનસ્યાદ્ભય વ્યાધિ રાધિદ્યાપિ કદાચનઃ | ૮ | ઈતિશ્રી પંચપરમેષ્ટિ પર રક્ષા તેત્ર સંપૂર્ણ છે
૩૪ ચંદ્ર પ્રભપ્રભાધિશ | ચંદ્ર સેખર ચંદ્ર પ્રભુ: | ચંદ્ર લક્ષમાંક ચંદ્રકચંદ્રવિજ: નમે સ્તુતે ૧ ૩૪

Page #11

હીં શ્રીં હ્રીં ચંદ્ર પ્રભઃ હીં શ્રીં કુરુ સ્વાહા પ્રત્યે ઈષ્ટ સિદ્ધી મહાસિદ્ધી તુષ્ટી પુષ્ટી કરેભવ ! ૨ દ્વાદશ સહસ્ત્ર જો એ વાંછિતાર્થ ફલપ્રદ માહિતસ્ત્રિ સંધ્યા સવધિ વ્યાધિ નાશકઃ ૩૩ સુરાસુરેંદ્ર મહિત શ્રી પાંડવ નૃપસ્તુત શ્રી ચંદ્ર પ્રભતીર્થશઃ શ્રીયચંદ્રો દ્વલાંકુરુ | ૪ શ્રી ચંદ્ર પ્રવિધેયં મૃતા સદ્યઃ ફલામૃતા: ભવાધિ વ્યાધિ વિવંસ દાયિનિમેવરપ્રદા પો ઇતિ શ્રીચંદ્ર પ્રભ સ્વામિ સ્તવઃ |
8 નમ પાર્શ્વનાથાય: વિશ્વ ચિંતામણિયતે ૩૪ ધરણંદ્ર વેટયા. પદ્માદેવિયુતાયતા ૧શાંતિ તુષ્ટી મહાપછી પતિ કીતિ વિધાયિને 8 હી ધિટ વ્યાલ વૈતાલા સર્વાધિ વ્યાધિ નાશિને ૨ા જયા જિતા વિજ્યા ! ખાપરાજિતયાન્વિતઃ દિશાંપાલ ગૃહેર્યક્ષે વિઘાદેવિભિ રન્વિતઃ ૩ % અસિઆઉસાયનમઃ તત્ર શ્રેલયનાથ તાચતુ: ષષ્ટિ સુરેંદ્રાસ્તે ભાષતે છત્રચામર ૪ શ્રી શંખેશ્વર પુરમંડન પાર્શ્વન | પ્રણત કલ્પતરુ ક૫ in શ્રય દુષ્ટ વાત પુરયમે વાંછિતનાથ; છે ૫ | ઇતિ શ્રી શંખેશ્વર મંડન શ્રી પાર્શ્વનાથ સ્તોત્ર
અથ નવ સ્વાધ્યાય લિખતે આપેલાલન દેશી નષપદ મહિમા સાર સાંભલો નરનાર, આ છેલાલ હરિ આરાધિ તે પામે ભવપાર પુત્ર કલત્ર

Page #12

પરિવાર આ છેલાલા નવદિન મંત્ર આરાધિએજ છે ૧ ૧ આ માસ વિચારા નવ આંબિલ નિરધારઆ છેલાલ વિધિનું જિનવર પૂછછ . અરિહંત સિદ્ધપદ સારા ગુરણું અઢાર હજાર ! આ છેલાલ નવપદ મહિમા કછએજી એ ૨૫ મણ સુંદરી શ્રીપાલ આરા તતકાલ આ છેલાલ ફલદાયક તેહને થયેક કંચન વરણિકાયા દેહ તેહની થાય આ છેલાલ | શ્રી સિદ્ધચક્ર મહિમા કહ્યો છે ૩ સાંભલો નરનારા આરા નવકાર છે આ છેલાલ હેધરિ હિરડે ઘણુંજી ચતર માસ લિએહા નવપદ સુધરે નેહ છે આછલાલા પૂજ્ય શિવસુખ તણુંક જે ૪ ઈણિ પરે ગૌતમ સ્વામી નવનિધ જેહને નામ આ છેલાલ નવપદ મહિમા વખાણિજી . ઉત્તમ સાગર શિષ્ય છે પ્રણમેતે નિશદિસો આ છેલાલ | નવપદ મહિમા જાણતજી છે પ . ઈતિ નવપદ સ્વાધ્યાય સંપૂર્ણ છે પઠનાર્થ દેવકુરબાઈ !
1 અથ શ્રી પાંચકારણનું સ્તવન છે છે દેહા સિદ્ધારથ સુત વંદી, જગદીપક જિનરાય છે વસ્તુ તત્ત્વ સવિ જાણીયે, જસ આગમથી આજ છે ૧ સ્યાદ્વાદથી સંપજે, સકલ વસ્તુ વિખ્યાત છે સપ્તભંગી રચના વિના, બંધ ન બેસે વાત છે ૨ વાદ વદે નય જૂજીઆ, આપ આપણે ઠાણ છે પૂરણ વસ્તુ વિચારતા, કોઈ

Page #13

ન આવે કામ છે૩ અંધ પુરૂષ એક ગજ ગ્રહિ, અવયવ એકેક છે દષ્ટિવંત લહે પૂર્ણ ગજ, અવયવ મલી અનેક છે ૪ સંગતિ સકલ ન કરી, જુગતિ ગ શુદ્ધધ. ધન્ય જિનશાસન જગ જ, જિહાં નહિ કિ વિરોધ છે ૫ છે
છે ઢાલ છે ૧ મે રાગ આશાવરી છે છે શ્રી જિનશાસન જગ જયકારી, સ્વાદ્વાદ શુદ્ધરૂપ રે નય એકાંત મિથ્યાત નિવારણ, અકલ અભંગ અનૂપરે છે શ્રી ને ૧ એ આંકણી છે કેઈ કહે એક કાલતણે વશ, સકલ જગત ગતિ હાય રે ! કાલે ઉપજે કાલે વિણસે, અવર નકારણ કેયરે શ્રીટ છે ૨ | કાલે ગર્ભ ધરે જગ વનિતા, કાલે જન્મે પુતરે છે કાલે બોલે કાલે ચાલે, કાલે ઝાલે ઘરસુતરે છે શ્રી ને ૩ કાલે દુધથકી દહીં થાય, કાલે ફલ પરિપાકરે છેવિવિધ પદારથ કાલ ઉપાય, કાલે સહું થાય ખાખરે છે. શ્રી. ૪ જિનચોવીશ બાર ચકવતિ, વાસુદેવ બલદેવરે છે કાલે કવલિત કેઈ ન દીસે, જસુ કરતા સુર સેવરે છે શ્રી ને ૫. ઉત્સર્પિણી અવસર્પિણી આરા, છએ જુઈ જુઈ ભાતરે છે ષટ ઋતુકાલ વિશેષ વિચારે, ભિન્ન ભિન્ન દિન રાતરે છે શ્રી ને ૬ કાલે બાલ વિલાસ મને હર, યૌવને કાલા કેશ રે એ વૃદ્ધ પણ વલીપલી વધુ અતિ દુર્બલ, શક્તિ નહિ લવ લેશરે છે | શ્રી. ૭

Page #14

છે ઢાલ છે 2 ગિરૂઆ ગુણ વીરજી એ દેશી
છે તવ સ્વભાવવાદી વદેજી, કાલ કિસ્યુ કરે રંક વસ્તુ સ્વભાવે નીપજે છે, વિણસે તિમજ નિઃશંક છે સુવિવેક વિચારી, જુઓ જુઓ, વસ્તુ સ્વભાવ ૧છે એ આંકણી છે છતે પેગ બનાવતી જી, વાંઝણી ન જણે બાલ છે મુછ નહિં મહિલા મુખે છે, કર તલ ઉગે ન વાલ . સુ છે ૨૫ વિણ સ્વભાવ નવિ નિપજે છે, કેમ પદારથ કઈ છે અબ ન લાગે લબડે છે, બાગ વસંતે જેય છે સુ છે ૩ મોરપિચ્છ કુણ ચીતરે છે, કેણ કરે સંધ્યા રંગ છે અંગે વિવિધ સવિ જીવનાં જી, સુંદર નયના કુરંગ છે સુ છે ૪ કાંટા બેર બહુલના, કેણે અણુચાલા કીધ છે રૂપ રંગ ગુણ જુજુઆજી, તરૂ ફલ ફુલ પ્રસિદ્ધ છે સુ છે ૫ ને વિષધર મસ્તક નિત્ય વસેછ, મણિ હરે વિષ તતકાલ છે પર્વત સ્થિર ચલ વાયરેજી, ઉદર્વ અગ્નિની જવાલ છે સુ છે ૬ મત્સય તુંબ જલમાં તરે છ, બુડે કાગ પહોંણ છે પંખી જાત ગણે ફિરેજી, ધણી પરે સયલ વિનાણ. સુત્ર છે ૭ વાયુ સુંઠથી ઉપશમેજી, હરડે કરે વિરેચ છે સીજે નહિં કણ કાંગડું છે, શકિત સ્વભાવ અનેક છે સુપે ૮ દેશ વિશેષે કાષ્ઠના છે, ભૂમિમાં થાય પહાણ | શંખ આસ્તિને નીપજે છે, ક્ષેત્ર સ્વભાવ પ્રમાણ છે સુરા | ૯ | રવિ તાતે શસી શીતલોજી,

Page #15

ભવ્યાદિક બહુ ભાવ છએ દ્રવ્ય આપ આપણજી, ન તજે કઈ સ્વભાવ છે સુ છે ૧૦ | ઈતિ સ્વભાવવાદ છે છે ઢાલ છે ૩ કપુર હાય અતિ ઉજલારે છે એ દેશી છે
કાલ કિસ્યુ કરે બાપડો , વસ્તુ સ્વભાવ અકજજો જે નવિ હોય ભવિતવ્યતાજી, તે કિમ સીઝે કરે છે પ્રાણી મકર મન જંજાલ, ભાવીભાવનિહાલ રે છે પ્રા છે મ છે ૧ છે એ આંકણી | જલનિધિ તરે જંગલ ફરેજી, કેડ જતન કરે કેય છે અણુ ભાવી હવે નહીં જ, ભાવી હેય તે હેયરે છે પ્રારા ૫ ૨. આંબે મોર વસંતમાંજી, ડાલ ડાલે કેઈલાખ છે કેઈખય કે ખાખટ જી, કેઈ આંબા કેઈસાખરે, પ્રારા ૩ બાઉલ જેમ ભવિતવ્ય તાજી, જિણ જિણ દિશી ઉજાય છે પરવશ મન માણસ તણુંજી, તૃણ જેમ પેઠે ઘાયરે છે પ્રારા છે ૪ નિયતિ વશે વિણ ચિંતવ્યું, આવિ મલે તતકાલો વરસાસનું ચિંતવ્યું છે, નિયતિ કોવિસરાલ પ્રાપાપા બ્રહ્મદત્ત ચકી તણુજી, નયણ હણે ગોવાલ દેય સહસ જસ દેવતાજી, તેહતણા રખવાલરે છે પ્રા૬ છે કેકહો કેયલ કરે છે, કેમ રાખી શકે પ્રાણ છે આહડી શર તાકીજી, ઉપર ભમે સીંચાણુરે પ્રા. ૭ આહેડી નાગે , બાણ લાગે સિંચાણ છે કેકહે ઉડી ગયેજી, જુઓ જુઓ નિયતિ પ્રમાણ છે પ્રા. ૮ શસહણ્યાં સંગ્રામમાં,

Page #16

રાને પડ્યા જીવંત છે મંદિરમાંથી માનવજી, રાખ્યાહી ન રહંતરે છે પ્રા. ૯ો ઈતિ ભવિતવ્યતા વાદ છે છે ઢાલ ૪ રાગ મારૂણી મનહર હીરછરે છે એ દેશી છે આ છે કાલ સ્વભાવ નિયત મતિ કુ, કર્મ કરે તે થાય છે કમ નિરય તિયર નર સુરગતિજ, જીવ ભવાંતરે જાય છે ચેતન ચેતી ચેરે કમ સમે નહીં કેય છે ચેતન છે ૧ એ આંકણી છે કમેં રામ વસ્યા વનવાસે, સીતા પામે આલ, કમેં લંકા પતિ રાવણનું, રાજ થયું વિસરાલ છે એ છે મે ૨છે કમેં કીડી કમેં કુંજર, કમેનર ગુણવંત છે કમે રોગ સોગ દુઃખ પીડિત, જનમ જાય વિલપંત છે ચે છે
૩ કમે વરસ લગે રિસહસર, ઉદક ન પામે અત્ત, કમેં વારને જાઓ પેગમાંરે ખીલા રેપ્યા કન્નો ચેવો છે ૪ કમેં એક સુખપાલે બેસે સેવક સેવે પાય છે એક હય ગય રથ ચઢયા ચતુરનર, એક આગળ ઉજાય એના | ૫ ઉદ્યમ માની અંધતણી પરે, જગ હીંડે હા હું તે છે કર્મ બાલી તે લહે સકલકલ, સુખભર સેજે સુતેરે કે ચે. ૬. ઉંદર એકે કીધે ઉદ્યમ, કરંડીયે કર કેલે છે માંહે ઘણા દિવસને ભૂખે, નાગ રહ્ય દુખ ડેલેરે છે છે ૭વિવર કરી મૂષક તસ મુખમાં, દીયે આપણે દેહ ને માર્ગ લઈ વન નાગ પધાર્યા, કર્મ મામ જુઓ એહ છે ચેટ ૮ ઈતિ કર્મ વિવાદ છે

Page #17

૧૦
ા ઢાલ ॥ ૫॥
।। રામે ક્રમ
તે
૨॥
૨ ॥ તે ૫ દેઉલ
। હવે ઉદ્યમ વાદી ભણુએ, એ ચારે અસમર્થ । । સકલ પદાર્થ સાધવાએ, એક ઉદ્યમ સમથ ।। ૧ । ઉદ્યમ કરતાં માનવીરે, શું વિ સીઝે કાજ રયણાયર તરીએ, લીધું લટકા રાજ્ય નિયતતે અનુસરે એ, જેહમાં શકત ન હોય વાઘ મુખે પ’ખીયાંએ, પાયુ' પેસ'તા જોય તે। ।। ૩ ।। વિણ ઉદ્યમ કેમ નીકલે એ, તીલ માંહેથી તેલ તેા ! ઉદ્યમથી ઉંચી ચઢે એ, જીએ એકેન્દ્રિય વેલ તે ૫ ૪૫ ઉદ્યમ કરતાં એક સમે એ, જે નવિ સીઝે કાજ તે। । તેહ ફરી ઉદ્યમથી વેએ, જો વિ આવે વાજતે ॥ ૫॥ ઉદ્યમ કરી આર્યો વિના એ, નવી રધાયે અન્ન તે ! આવા ન પડે કાલીયાએ, સુખમાં પખે જતન તે ૫૬૫ કર્મ પુત્ત ઉદ્યમ પિતાએ, ઉદ્યમે કીધાં કમ તે ઉદ્યમથી દરે ટલે એ, જીએ કના મમ તા ! છ ા દ્રઢપ્રહારી હત્યા કરીએ, કીધાં પાપ અનંત તે ઉદ્યમથી ખટ માંસમાં એ, આપ થયા અરિહંત તે ટીંપે ટીંપે સર ભરે એ, કાંકરે કાંકરે પાલ તે ગિરિ જેવા ગઢ નીપજે એ, ઉદ્યમ શક્તિ નિહાળ તા !! ૯ ૫ ઉદ્યમથી જળ જિંદુએ એ, કરે પાષાણુમાં ઠામ તે। ।। ઉદ્યમથી વિદ્યા ભણે એ, ઉદ્યમ જાડે દામ તે! ॥૧૦॥
! ૮૫
แ
॥

Page #18

૧૧ છે ઢાલ છે ૬ો એ છંડી કીહાં રાખી છે એ દેશી છે
એ પાંચે નય વાદ કરતા, શ્રી જિન ચરણે આવે અમિય સરસ જિન વાણી સુણીને, આનંદ અંગ ન મારે છે પ્રાણી સમકિત મતિ મન આણે. નય એકાંત મ તાણે રે કે પ્રાતે મિશ્યામતિ જાણેરે છે પ્રાણી સમકિત મતિ મન આણે છે ૧ છે એ આંકણી છે એ પાંચે સમુદાય મિલ્યા વિણ, કઈ કાજ ન સીઝે અંગુલીગે કર તણી પરે, જે બુઝે તે રીઝરે છે પ્રાણી છે સ. મે ૨ આગ્રહ આણી કેઈ એકને, એહમાં દીજે વડાઈ છે પણ સેના મિલિ સકલ રણાંગણ, છત સુભટ લડાઈ પ્રાણી સટ છે ૩ તંતુ સ્વભાવે પટ ઉપજાવે, કાલ ક્રમે રે વણાયે ભવિતવ્યતા હોય તે નીપજે, નહીં તે વિદ્ધ ઘણુયરે છે પ્રાણી છે સ૦.૪ તંતુ વાય ઉધમ કતાદિક, ભાગ્ય સકલ સહકારી છે એમ પાંચે મલી સકલ પદારથ, ઉત્પત્તિ જુઓ વિચારી છે પ્રાણી છે સ0 | પપ નિયતિ વશે હલુ કરમે થઇને, નિગદ થકો નીકલી છે પુષ્ય મનુજ ભવાદિક પામી, સદગુરૂને જઈ મલીયરે છે પ્રાણી સો Nલા ભવસ્થિતિને પરિપાક થયેતવ, પંડિત વીર્ય ઉલ્લસીય ભવ્ય સ્વભાવે શિવગતિ પામી, શિવપુર જઈને વસીયા રે પ્રાણી છે . ૭ વર્ધમાન જિન એણી પરે વિનયે, શાસન નાયક ગાય છે સંઘ સકલ સુખ હોયે જેહથી, સ્યાદ્વાદ રસ પાયેરે પ્રાણી છે સ0 | ૮

Page #19

કલસ ઈમ ધર્મ નાયક, મુકિતદાયક, વીર જિનવર સંથ છે સય સત્તર સંવતવહિ લેચન, વર્ષ હર્ષ ધરી ઘણે છે શ્રી વિજયદેવ સુરિંદ પટધર, શ્રી વિજ્ય પ્રભ મુણિંદ એ છે શ્રી કિર્તિવિજય વાચક શિષ્ય ઈણિપરે, વિનય કહે આણંદ એ છે ૧
I અથ શ્રી સમકિતનું સ્તવન છે છે ઢાલ છે ૧ છે તે મુજ મિચ્છામિ દુક્કડં છે એ દેશી છે
સાંભરે તું પ્રાણીયા, સદગુરૂ ઉપદેશ છે માનવ ભવ દેહીલે લહ્યો, ઉત્તમ કુલ એસે છે સા. પ લ છે દેવ તત્વ નવી એલખે, ગુરૂતત્વ ન જાયે છે ઘમ તત્વ નવિ સરહ્યો, હિયડે જ્ઞાન ન આયે છે સાવ ૨છે મીથ્યાત્વી સુર જિન પ્રત્યે, સરખા કરી જાણ્યા છે ગુણ અવગુણ નવિ એલખે, વયણે વખાણ્યા છે સા૩ દેવ થયા મેહે ગ્રહ્યા, પાસે રહેનારી એ કામ તણે વશ જે પડ્યા, અવગુણ અધિકારી છે સારુ છે કે છે કે કોંધી દેવતા, વલી કોધના વાહ્યા છે કે કેઈથી બીહતા, હથીચાર સાહ્યા છે સા: ૫ કૂર નજર જેહની ઘણી, દેખંતા ડરીયે ! મુદ્રા જેહની એહવી, તેહથી શું તરીકે છે સાવ છે ૬ આઠ કરમ સાંકલ જડ્યાં, ભમે ભવહી મોજારે છે જન્મ મરણ ભવ દેખીયે, પામ્યા નહીં પારો

Page #20

છે સા ] ૭૫ દેવથઈ નાટક કરે, નાચે જણ જણ આગે છે વેષ કરી રાધા કૃષ્ણને, વલી ભીક્ષા માગે છે સા૦ ૮. મુખે કરી વાયે વાંસલી, પહેરે તન વાઘા છે ભાવંતા ભજન કરે, એહવા ભ્રમ લાગી છે સાઢે છે ૯ દેખો દેત્ય સંહારવા, થયે ઉદ્યમવંતે છે હરિ હીરણકુશ મારી, નરસિંહ બલવંતે છે સારુ છે ૧૦ છે મત્સ્ય કચ્છ અવતાર લઈ સહુ અસુર વિદ્યાર્યા છે દશ અવતારે જુજુઆ, દશ દૈત્ય સંહાર્યા છે સાવ ૧૧ મે માને મૂઢ મિથ્યા મતિ, એહવા પણ દે છે ફરી રૂરી અવતાર લે, દેખે કર્મની ટે . સા. ૧૨ સ્વામી સેહે જેહ, તેહ પરિવારે છે ઈમ જાણીને પરિહરે, જિન હષ વિચારો છે સા મે ૧૩ છે છે ઢાલ | ૨ | ઓધવ માધવને કહેજો કે એ દેશી છે
| જગનાયક જિનરાજને, દાખવિયે સહી દેવ છે મૂકાણા જે કમ થી, સાંરે સુરપતિ સેવ છે જ૦ | ૧ | ક્રોધ માન માયા નહીં, નહીં લેભ અજ્ઞાન છે રતિ અરતિ, વેદે નહીં, છાંડયાં મદ સ્થાન છે જ૦ | ૨ | નિદ્રા શોક ચોરી નહી. નહી વયણું અલિક છે મત્સર ભય વધુ પ્રાણુને, ન કરે તહકીક છે જ૦ ૩ છે પ્રેમ કીડા ન કરે કદી, નહીં નારી પ્રસંગ છે હાસ્યાદિક અઢાર એ, નહીં જેહને અંગ છે જ૦ | ૪ | પદમાસન પુરી કરી, બેઠા શ્રી

Page #21

૪
અરિહંત ॥ નિશ્ચલ લેાયણ તેહના, નાસાથેજ રહેત ાજના ૫ ૫ જિનમુદ્રા જિનરાજની, દીઠાં પરમ ઉચ્છ્વાસ ॥ સમક્તિ થાયે નિર્મલું, તપે જ્ઞાન ઉજાસ ॥ જ રા ૬ li ગતિ આગતિ સહુ જીવની, દેખે લેાકાલેાકા મનઃ પર્યાય વિ તણુા, કેવલજ્ઞાન આલોક ! જ૦ ૫૭ ૫ મૂર્ત્તિશ્રી જિનરાજની, સમતાના ભંડાર ા શીતલ નયન સુહામણા, નહીં વાંક લગાર જ૦ | ૮ ૫ હસતું વદન હરખે હૈયું, દેખી શ્રી જિનરાય ! સુંદર છંખી પ્રભુ દેહની, શૈાભા વરણવી ન જાય ॥ જ૰ ॥ ૯ ૫ અવર તણી એહવી છબી, કિડાં એમ ન દીસત !! દેવ તત્ત્વ એ જાણીયે, જિનડુ કહેત !! જ૦ | ૧૦ ||
॥ ઢાલ ॥ ૩ ॥ જત્તણીની ! એ દેશી ડા
॥ શ્રા જિનવર પ્રવચન ભાખ્યા, જે કુરૂ તણા ગુણુ દાખ્યા ! પાસચ્છ્વાદિક પાંચેઈ, પાપ શ્રમણુ હ્યા સાચેઈ ॥ ૧ ॥ ગૃડ્ડીના મંદિરથી આણી ! આહાર કરે ભાત પાણી ! સુવે છેૢ નીદિશ, પ્રમાદી વિસવાવીસ ॥ ૨ ॥ કિરિયા ન કરે કિણીવાર, પડિક્કમણું સાંજ સવાર મા ન કરે પચ્ચખાણું સજ્ઝાય, વિકથા કરતાં દિન જાય ના ૩ !! ઘૃત દુધ દહીં અપ્રમાણુ, ખાય ન કરે પચ્ચખાણ ના જ્ઞાન દર્શન ને ચારિત્ર. મૂકી દીધાં સુપવિત્ર ॥ ૪ ॥ સુવિહિત મુનિ સમાચારી, પાલે નહી તે અણુગારી ॥

Page #22

: ૧૫
અહારના દેષ બયાલ, ટાલે નહીં કીણહિ કાલ છે ૫ છે ધબ ધબ ધસમસતો ચાલે, કાચે જલે દેહ પખાલે છે અર્ચા રચના વંદાવે, વસ્ત્રાદિક શોભા બનાવે છે ૬ ! પરિગ્રહ વલી ઝાઝા રાખે, વલી વલી અધિકાને ધાખે છે માઠી કરણી જે કહીયે, તે સઘલી જિણમેં લહીયે છે ૭ એહવા જે કુગુરૂ આરંભી, મુનિ સાધુ કહેવાયે દંભી છે કોઈ કમ્સ પ્રશંસા કરીયે, ભવ ભવ ગહમાં અવતરીયે
૮ લેવાની નાવા તેલે, ભવસાયરમાં જે બાળે છે જિનહર્ષ ભલે અહિ કાલે, પણ કુગુરૂની સંગત ટાલે છે ઢાલ છે ૪ | કરેજી આગલી રહી છે એ દેશી છે
છે ગુણ ગીરૂઆ ગુરૂ એલખે, હીયડે સુમતિ વિચારીરે છે ગુરૂ સુપરિક્ષા દેહિલી, ભૂલ પડે નરનારીરે છે ગુ - ૧ ૧ છે પાંચ ઇંદ્રિય જે વશ કરે, પાચ મહાવ્રત પાલેરે છે
ચાર કષાય તજી જેણે, પાંચે કિરિયા ટારે ગુરુ મારા પાંચ સમિતી સમિતા રહે, તીન ગુણિ જે ધારેરે ! દેષ બેતાલીસ ટાલીને, પાણી ભાત આહારેરે છે. ગુરુ છે૩ છે મમતા છાંવ દેહની, નિર્લોભી નિર્માયીરે છે નવવિધ પરિગ્રહ કરિહરે, ચિત્તમેં ચિંતે ન કાંઈરે છે ગુo | ૪ | ધર્મરણ ઉપકરણ ધરે, સંયમ પાલવા કાજેરે ભૂમિ જઈ પગલા ભરે, લેક વિરોધથી લાજેરે છે ગુરુ છે ૫ છે પડિલેહણ નિત્ય ત્રિવિધે, કરે પ્રમાદ નિવારીરે તે કાલે શુદ્ધ

Page #23

, સાનિધ્ય
ભાગે
માણી રહી " ૧
ક્રિયા કરે, ઈચ્છા જોગ નિવારીરે છે ગુરુ છે ૬ વસાદિક શુદ્ધ એષણી, લે દેખી સુવિશેષેરે છે કાલ પ્રમાણે ખાકરે, દૂષણ ટલતાં દેખેરે છે ગુo | ૭ | કુરૂખી સંબલ જે કહ્યાં, સાનિધ્ય કિમહી ન રાખે છે દે ઉપદેશ યથાસ્થિત, સત્ય વચન મુખ ભારે ૫ ગુરુ છે ૮ તન મેલાં મત ઉજળાં, તપ કરી ખીણું દેહીરે બંધન બે છેદી કરી, વિચરે જન નિઃસ્નેહીરે | ગુરુ છે ૯ છે એહવા ગુરૂ જેઈ કરી, આદરીએ શુભ ભાવે રે બીજું તત્વ સુગુરૂ તણું, એ જિનહર્ષ કહાવેરે છે ગુ૧૧ | ઢાલ ૫ કર્મ ન છૂટે રે પ્રાણીયા છે એ દેશી છે " | ભવસાયર તરવા ભણી. ધર્મ કરે છે સારંભ પથ્થર નાવે રે બેસીને, તર સમુદ્ર દુરલંભ છેભ૦ છે ૧ આપે ગોકુલ ગાયનાં, આપે કન્યા રે દાન છે આપે ક્ષેત્ર પુણ્યાર્થે, બ્રાહ્મણને દેઈ માન છે ભ૦ મારા લૂંટાવે ઘાણી વલી, પૃથ્વીદાન સુપ્રેમ, ગોલા કલશા રે મોરયા, આપે હલ તિલ હેમ છે બ૦ | ૩ | વલી ખણવેરે ખંતશું, કુસુંદર વાવ છે પુષ્કરિણી કરણ ભલી, સરોવર સખર તલાવ છે ભ૦ | ૪ કંદ મલ મૂકે નહીં, અગીઆરસને હા દીન . આરંભ તે દિન અતિ ઘણે, ધર્મ કહાં જગદીશ છે ભ૦ | ૫ | યાગ કરે હામે તિહાં, ઘેડા નરને રે કાગ ! હેમે જલચર

Page #24

G
મીડાં, ધમ કીયાં વીતરાગ ! ભ૦ ૫ ટ્ ॥ કરે સદાયે ૬ નાતાં, જીવ તણાં મારભ ા હણે મહિષને આડા, હુથી નરક સુલભ !! ભ॰ ! છ ! સારે સરાવે બ્રાહ્મણ ક્રમે, પૂર્વજનાંરે શ્રાદ્ધ " તેડી પાખેરે કાગડા, દેખે એહુ ઉપાધિ !! શ॰ ૫ ૮ ૫ તીથ જાય ગાઢાવરી, ગંગા ગયાં પ્રયાગ ॥ ન્હાવે અણુગલ નીરમાં, ધમ તણેા નહીં ાગ ! ભ ! હું ! ઈત્યાદિક કરણી કરે, પરભવ સુખનેરે કાજ ા કહે જિન હર્ષે મલે નહી, એહથી શિવપુર રાજ ।। ભ ॥ ૧૦ ॥
॥ ઢાલ ॥ ૬ ॥ જાયા તુજ વિષ્ણુ ઘીરે છ માસ ના । એ ! દૅશી !
॥ ધમ ખા જિનવર તણેાજી, શિવ સુખને દાતાર ।। શ્રી જિનરાજે પ્રકાશીયેાજી, જેહના ચાર પ્રકાર ! ભવિક જન જ્ઞાન વિચારીરે એય દુર્ગતિ પડતા જીવને છ, ચારે તે ધમ હોય ।। વિકજન૦ ૫ ૧ ૫ એ આંકણી ! પંચ મહાવ્રત સાધુનાં જી, દવિધ ધર્મ વિચાર ।। હિત રીતે જિનવર કહ્યાજી, શ્રાવકનાં વ્રત બાર !! ભવિકનારા પંચુખર ચારે વિગયજી, વિષ સહુ માટીરે હિમ । રાત્રી જ્ઞાનને કહ્યાજી, મહુ બીજોના નેમ ॥ વિક॰ ઘડ્યા મેઘલવડાં લી રીંગાંજી, અનંતકાય મત્રીસ ! અણુજાણ્યાં કુલ કુલાંજી, સંધાણાં નિશર્દેશ ॥ ભવિક॰ it ૪ ૫ ચલિત
२

Page #25

અન વાશી થયું છે, તુચ્છ સહુ ફલદક્ષ છે ધમી નાર ખાયે નહીંછ, એ બાવીસ અભક્ષ છે ભવિક છે ૫ ન કરે નિદ્ધસ પણેજી, ઘરના આરંભ ધીર છે જીવતણું જયણ ઘણીજી, ન પીયે અણગલ નીર છે ભાવિક છે ૬ ધૃતપરે પાણી વાવરેજી. બીચે કરતાં પાપ છે સામાયિક વ્રત પૌષધેજી, ટાળે ભવના તાપા ભવિક ૭ છે સુગુરૂ સુદેવ સુધમનીજી, સેવા ભકિત સદીવ છે ધર્મ શાસ્ત્ર સુણતાં થકીજી, સમજે કેમલ જીવ છે ભાવિક છે ૮ મે માસ માસને આંતરેજી, કુશ અગ્રે મુંજે બાલ કલા ન પહે શોલમીજી, શ્રી જિનધર્મ વિશાલ ભાવિક છે લા જિન ધર્મ મુકિત પુરી દીયેજી, ચઉગતિ ભ્રમણ મિથ્યાત્વ છે એમ
જન હર્ષ પ્રકાશીયેજી, ત્રીજું તત્વ વિખ્યાતા ભવિકા ૧૦ છે ઢાલ છે ૭મધુકર છે આજ રહોરે મત ચલો એ દેશી
છે શ્રી જિનધર્મ આરાધિયેજ, કરી નિજ સમકિત શુદ્ધ છે ભવિયણ તપ જપ કિરિયા કીધલીઝ, લેખે પડે વિશુદ્ધ છે ભ૦ | શ્રી. છે ૧ કંચન કશી કશી લિજિચેજી, નાણું લીજે પરીખ છે ભ૦ મે દેવ ધર્મ ગુરૂ જોઈને છે, આદરીયે સુણી શીખ છે ભ૦ છે શ્રી મે ૨ કુગુરૂકુદેવ કુધર્મને, પરિહરિયે વિષ જેમ ભ૦ | સુગુરૂ સુદેવ સુધર્મ નેજી; ગ્રહીયે અમૃત તેમ છે ભ૦ | શ્રી ને ૩ છે મૂલ ધર્મ તે જિને કહ્યો, સમકિત સુરતરૂ એહ છે ભ૦ મા

Page #26

છે ભવ ભવ સુખ સંપત્તિ થકીજી, રામકિતશું ધરી નેહ છે ભ૦ ૪ સત્તરમેં છત્રીસ સમેજી, નભ શુદી દશમી દીસ છે ભ૦ છે સમકિતસિત્તરી એ ચીજી, પુરપાટણ સુજનીશ છે ભ૦ શ્રી| ૫ | ભણજો ગુણજે ભાવશું છે, લેશે
અવિચલ શ્રેય છે ભ૦ છે શાંતિ હર્ષ વાચક તણેજી, કહે જિન હર્ષ વિનય છે ભ૦ | શ્રી | ૬ | ઇતિ શ્રી સમક્તિ સિત્તરી સંપૂર્ણ છે
છે અથશ્રી ઋષભદેવ સ્વામીનું સ્તવન
૧ | દુહા | પુરિસા દાણી પાસજી, બહુ ગુણમણિ વાસ છે ત્રાદ્ધિ વૃદ્ધિ મંગલ કરણ, પ્રણમું મન ઉલ્લાસ
૧ સરસતી સામિની વિનવું, કવિ જન કેરી માંય છે સરસ વાણી મુજને દીયે, માટે કરી પસાય છે ૨ | લબ્ધિ વિનય ગુરૂ સમરીએ, અનિશ હર્ષ ધરેવ છે જ્ઞાન દષ્ટિ જેથી લહી, પદ પંકજ પ્રણમેવ | ૩ | પ્રથમ જિણેસર જે હુએ, મુનિવર પ્રથમ વખાણ કેવલધર પહેલો જે કહે, પ્રથમ ભિક્ષાચર જાણ છે ૪ કે પહેલા દાતા એ કહ્યો, આ ચોવીસી મઝાર છે તેહ તણું ગુણ વરણવું, આણે હર્ષ અપાર છે ૫ છે છે ઢાલ છે ૧ ધન્ય ધન્ય સંપ્રતિ સાચે રાજા છે
છે એ દેશી | રાગ આશાવરી છે પહેહે ભવ ધન સાર્થવાહ, સમકિત પામ્યા સારરે છે

Page #27

"
આરાધી બીજે ભવ પામ્યા, ગલતણે અવતાર રે ૧ સેવા સમક્તિ સાચું જાણી, એ સિવ ધની ખાણીરે રવિ પામે જે અભન્ય અનાણી, એહવી જિનની વાણી રે ૫ સેવા॰ ॥ ૨ ॥ એ આંકણી । જીગલ ચિવ પહેલે દેવલાકે, ભવ તિજે સુર થાયરે ! ચેાથે ભવે વિદ્યાધર કુલે થયા, મહાખલ નામે રાય રે ! સેવા॰ ॥ ૩ ॥ ગુરૂ પાસે દીક્ષા પાલીને, અણુસણુ કીધુ અંતરે ! પાંચમે ભવે બીજે દેવલાકે, લલિતાંગ સુર દ્વીપતરે ! સેવા ॥ ૪ ॥ દેવચવી છઠે ભવે રાજા, વાજાંધ એણે નામેરે ! તીહાંથી સાતમે ભવે અવતરીઆ, જુગલા ધર્મશ ઠામેરે ! સેવા ॥ ૫ ॥ પૂર્ણ આયુ કરી આઠમે ભવે, સુધમ દેવલાકે દેવરે ।। દેવ તણી ઋદ્ધિ બહુલી પામ્યા, દેવતણા વળી ભાગરે ! સેવા॰ ॥ ૬॥મુનિભવ જિવાનંદ નવમે ભવે, વૈદ ચવી થયા દેવરે ! સાધુની વૈયાવચ્ચ કરી, દિક્ષા લઈ પાળે સ્વમેવરે ! સેવેા॰ ॥ ૭॥ વૈદ્ય જીવ દસમે ભવે સ્વગે, ખારમે સુર હાય રે તિહાંકણે આયુ ભોગવી પુરૂ, ખાવીસ સાગરોયરે ! સેવા૦ ૫ ૮ ૫ અગીઆરમે' ભવે દેવ ચવીને, ચક્રી હુએ વજ્રનાભરે ! દીક્ષા લઇ વીસ સ્થાનક સાધી, ૫ લીધા જિનપદ લાભરે ૫ સેવા॰ uા ચૌદ લાખ પૂર્વની દીક્ષા, પાલી નિર્મળ ભાવેરે સર્વો સિદ્ધ અવતરીયા, ખારમે ભવ આયરે ॥ સેવા ૫ ૧૦ ॥ તેત્રીસ સાગર આયુ પ્રમાણે, સુખ ભગવે તિહાં દેવરે
.

Page #28

તેરમા ભવ કેરે હવે હું, ચરિત્ર કહું સંખેવરે સેવોમાલના છે ઢાલ છે ૨ | વા કુલી અતિ ભલી મનભમરા
છે એ દેશી છે છે જે બુદ્વીપ સોહામણું છે મન મેહનારે છે લાખ જોજન પરિમાણ છે લાલ મન મેહનારે છે દક્ષિણ ભારત ભલું તિહાં છે મન મેહનારે છે અનુપમ ધર્મનું ઠામ છે લાલ મન મેહનારે છે ૧ નયરી વિનિતા જાણીએ છે મન સ્વર્ગપુરી અવતાર છે લાલ છે નાભીરાય કુલગર તિહાં મન મરૂદેવી તસ નારિ લાલ૨ ! પ્રીતિ ભક્તિ પાસે સદા | મન પીયુશું પ્રેમ અપાર લાલ૦ છે સુખ વિલસે સંસારનાં છે મન છે સુરપેરે સ્ત્રી ભરથાર છે લાલ૩ મે એક દિન સૂતી માલીયે મન છે મરૂદેવી સુપવિત્ર છે લાલ૦ છે ચે અંધારી અષાડની ધ મન છે ઉત્તરાષાઢા નક્ષત્ર , લાલ | ૪ | તેત્રીસ સાગર આઉખે છે મન | ભેગવી અનુપમ સુખ છે લાલ૦ પ સર્વાર્થ સિદ્ધથી ચવી છે મનટ સર અવતરીએ કુખ છે લાલ છે પ છે ચઉદ સુપન દીધું તીરે છે મન માં રાણું મધ્યમ રાત છે લાલ૦ જઈ કહે નિજ કંતને છે મનધ સુપન તણી સવિ વાત છે લાલ છે ૬ છે કંથ કહે નિજ નારીને ઘા મન સુમન અર્થ વિચાર , લાલ૦ ૫ કુલ દીપક ત્રિભુવનપતિ | મન a

Page #29

પુત્ર હશે સુખ કાર છે લાલ૦ છે ૭. સુપન અર્થ પીઉથી સુણ છે મન એ મન હરખ્યા મરૂદેવી છે લાલ સુખે કરી પ્રતિપાલના મન ગર્ભ તણી નિત મૈવ ાલાલ
૮ નવ મસવાડા ઉપરે છે મન છે દિન હુવા સાઢાસાત | લાલ ચૈત્ર વદ આઠમ દીને | મન ઉત્તરાષાઢા વિખ્યાત છે લાલ કે ૯ મઝીમ રાયણને સમે મન
જ પુત્ર રતન છે લાલ૦ ૫ જન્મ મહેચ્છવ તવકરે | મન દિશીકુમારી છપ્પન છે લાલ૦ ૫ ૧૦ છે
ઢાલ છે ૩ | દેશી હમચીની છે | | આસન કંપ્યું ઇદ્રતણુર, અવધિજ્ઞાને જાણિ છે જિનને જન્મ મહેચ્છવ તવ ક્રરવા, આવે ઇંદ્ર ઇંદ્રાણરે ! હમચી છે A સુર પરિવારે પરિવર્યારે, મેરૂ શિખર લઈ જાય છે પ્રભુને નમણ કરીને પૂછ, રમણી બહુ ગુણ ગાયરે છે હમચડી છે ૨ આણી માતા પાસે મેહેલી, સુર સુરલોકે પહંતા છે દીન દીન વધે ચંદ્ર તણી પરે, દેખી હરખે માતારે છે હમચી છે ૩છે વૃષભ તણું લંછના પ્રભુ ચરણે, માતપિતાએ દેખી છે સુપન માંહે વલી વૃષભ જે પહેલે, દીઠે ઉંલ વેષીરે છે હમચી, ૪ તેહથી માત પિતાએ દીધું, ત્રષભ કુમાર ગુણ ગેહ છે પાંચસે ધનુષ પ્રમાણે ઉંચી, સેવન વરણ દેહરે છે હમચી છે ૫ છે વીસ પુર્વ લખ કુમાર પણેરે, રહીયા

Page #30

૨૩
॥
પ્રભુ ઘરવાસે ! સુમ ́ગલા સુના કુંવારી, પરણ્યા દાય ઉલાસેરે ! હમચડી॰ ॥ ૬॥ ત્યાશી લાખ પુર્વ ઘરવાસે, વસીય ઋષભ જિષ્ણુદેં ॥ ભરતાકિ સુત શત હુઆરે, પુત્રી દાય સુખ કદરે ! હમચડી॰ ! છ ા તવ લેાકાંતિક સુર આવીનેરે, કહે પ્રભુ તી થાપા ! દાન સવચ્છરી દેઈ દિક્ષા, સમય જાણી પ્રભુ આપેરે ! હુમચડી ।। ૮ । દીક્ષા મહાચ્છવ કરવા આવે, સપરિવાર સુરિ શિખિકા નામે સુદર્શનારે, આગલ વે નરીંદરે ! હમચડી પ્રહા માર્ ॥ એ દેશી ડા
.
॥ ઢાલ ॥ ૪ ૫ રાગ
.
૫ ચૈત્ર વદી આઠમ દીનેરે, ઉત્તરાષાઢારે ચંદ ! શિખિકાયે બેસી ગયારે, સિદ્ધારથ વનચઢોરે ! ૧૫ ઋષભ સંયમ લીચે ! એ આંકણી !! અશેક તરૂતલે આવીનેરે, ચમુઠી લાચ કીધ ॥ ચાર સહસવડ રાજવીરે; સાથે ચારિત્ર લીધરે ! ॰ ॥ ૨ ॥ ત્યાંથી વિચર્યા જિનપતિને, સાધુતણે પરિવાર ! ઘરઘર ફરતાં શૈાચરીરે, મહીઅલ કરે વિહારરે ! ઋ॰ ॥ ૩ ॥ ફરતાં તપ કરતાં થકાંરે, વરસ દિવસ હું જામ ગજપુર નયર પધારીયારે, દીઠા શ્રેયાંસે તામરે ! શ્રૃ૫ ૪ !! વરસી પારણું જિન જઈરે, શેલડી રસ તિહાં કીધ ! શ્રેયાંસે દાન દેનેરે, પરભવ શંખલલિધરે ! ૦ | ૫ ! સહસવસ લગે તપતપીરે, કર્મ કર્યાં. ચકચુર ૫ પુરિમતાલપુર આવીયારે,

Page #31

વિચરતાં બહુ ગુણપુરારે છે ૬ ફાગણ વદિ
અગીયારસેરે, ઉત્તરાષાઢારે ગ છે અઠ્ઠમ તપ વડહેઠલે રે, પામ્યા કેવલ નાણરે છે રૂષભ | ૭ | છે ઢાલ છે ૫ કપુર હવે અતિ ઉજલરે છે એ દેશી છે
છે સમવરણ દેવે મલીરે, રચિયું અતિહિ ઉદાર છે સિંહાસન બેસી કરી, દીએ દેશના જિન સાર છે ચતુરનર૦ ૫ ૧ | કીજે ધર્મ સદાઈ, જિમ તુમ શિવસુખ થાય છે ચતુરનર છે કીજે છે એ આંકણી છે બારે પરખદા આગલેરે, કહે ધર્મ ચ્યારે પ્રકાર છે અમૃત સમ દેશના સુણી, પ્રતિ બોધ્યા નરનાર છે ચતુરનર ૨i ભરતતણા સુત પાંચસેરે, પુત્રી સાતમેં જાણ છે દિક્ષા લીયે જિનછ કનેરે, વૈરાગે મન આણું છે ચતુરનર ૩ છે પુંડરીક પ્રમુખ થયા, ચોરાસી ગણધાર | સહસ ચોરાસી તિમ મલીરે, સાધુ તણે પરિવાર છે ચતુરનર છે ક કે બ્રાહ્યી પ્રમુખ વલી સાહણી, ત્રણ લાખ સુવિચાર છે પાંચ સહસ ત્રણ લાખ ભલારે, શ્રાવક સમક્તિ ધાર છે ચતુરનર ૫ ૫ ૫ ચોપન સહસ પંચ લાખ કહીરે, શ્રાવિકા શુદ્ધ આચાર છે ઈમ ચઉવિહ સંઘ થાપીને, અષભ કરે વિહાર | ચતુરનર ૬ છે ચારિત્ર એક લેખ પૂર્વનુંરે, પાંહ્યું કષભ જિર્ણોદ કે ધર્મ તણે ઉપદેશથીરે, તાયી

Page #32

૫
વિજનવૃંદ ।। ચતુરનર૦ । ૭ । મેક્ષ સમય જાણી કરીને, અષ્ટાપદ ગિરિ આવ !! સાધુ અહેસ દશત્રુ તિહારે, અણુસણુ કીધું ભાવ ॥ ચતુન॰ । ૮ ।। મહા વદી તૈરસ ીનેરે, અભિજીત નક્ષત્ર ચદ્ર ચેાગ ! મુક્તિ પહેાત્યા ઋષભજીરે, અનત સુખ સર્જંગ ॥ ચતુરનર૦
॥ ૯ !!
| ઢાલ ૫ ૬ રાગ ધનાશ્રી ૫ કડખાની ! એ દેશી
તું જ યે। તું જ ચા, ઋષભ જિન તું જા, અલજયે હું તુમ દરસન કરવા 1 મેહેર કરેા ઘણી, વિનવુ' તુમ ભણી, વર ન કાઈ કાઈ ધણીજંગ ધરવા I તુજ !! ૧ ॥ જગમાંહે મેહને માર જિમ પ્રીતડી, પ્રીતડી જેવી ચંદ્ર ચકારા ।। પ્રીતડી રામ લક્ષ્મણ તણી જેવી, રાત દિન નામ ધ્યાઉં દરસ તારા ! તુજ ॥ ૨॥ શિતલ સુરતરૂ તણી તીહાં છાંયડી, શિતલા ચંદ ચંદન ઘસારા u શીતલુ કેલ કપુર જિમ શિતલુ, શીતલા તિમ મુઝમન મુખ તમારા ! તુજ॰!! ૩ ॥ મીઠડા શેલી રસ જિમ જાણીએ, ખટરસ દ્રાખ મીઠી વખાણી ।। મીડિઆંખલા શાખજિમ તુમ તણી, મિડિ મુજઅન તિમ તુમ વાણી ના તુજ ॥ ૪ ॥ તુમ તણા ગુણુ તણેા પારહું નિવ લ, એક જીભે કેમ મેં કીજે ! તાર મુજ તાતેં સંસાર સાગર થકી, રગળું શીવમણી વરીજે !! તુ ॥ ૫ ॥

Page #33

| કલશ છે ઈમ કષભ સ્વામી, મુકિતગામી ચરણ નામી શીરએ એ મરૂદેવી નંદન સુખ નંદન, પ્રથમ જિન જગદીશએ છે મનરંગ આણી, સુખવાણુ, ગાઈએ જગ હિતકરૂ છે કવિરાય લબ્ધિ નિજ સુસેવક, પ્રેમ વિજય આનંદ વરે છે ઈતિ શ્રી રૂષભ સ્વામીને તેર ભવનું સ્તવન છે
અથ શ્રી મલ્લીનાથ જિન સ્તવન. છે હા છે નવપદ સમરી મનશુદ્ધ, વલી ગૌતમ ગણધાર છે સરસ્વતી માતા ચિત્ત ધરું, વાધે વચન ઉદાર છે ૧. મલ્લીનાથ ઓગણીસમા; જિનવર જગમાં જેહ : ગુણ ગાઈશું તેહના, સુગુણ સુણે ધરી નેહ છે ૨ કિણ દેવ કિણ નગરમેં, કવણ પિતા કુણ માત છે પાંચ કલ્યાણક પરગડા, વિગત કરી કહું વાત છે ૩ મે ઢાલ છે ૧ રામચંદકે બાગમેં ચપે મેય રેહોરી છે એ દેશી છે
છે ઈણિહીજ જંબુદ્વીપ, ક્ષેત્ર ભરત સુખકારી નયરી મિથિલા નામ, અલકાને અણુહારિ ૧ તિહાં નુપ કુંભ નરેસર રાય, રાણી પ્રભાવતી નામે છે શીયલ ગુણ સમિહિત, જસ પસ ઠામે ઠામે ૨ એક દિવસે તે નાર, સુતી સેજ મઝારિ છે દેખી ચૌદે સુપન, તે જાગી તિણિવારે છે ૩ છે પતિની પહેલી પાસ, સુપન સહુ તે કહીયા છે નુપ હરખે મન માંહે, અનુપમ હેતે લહીયા

Page #34

છે ૪ સુપન તણે અનુસાર, પુત્રી હશે પુન્યવંતી . અરથ સુણીને તેહ, ઘરપેહેતી ગહગહતી એ પો કહું પુર્વ ભવ વાત, જિહાંથી આવી આવ્યા છે વીતશેકા નામે નગરી, મહાબલ નામ કહાયા છે ૬ છે તે મલીયા છીએ મિત્ર, સહુ મલી દીક્ષા લીધી છે મહાબલ વંચ્યા મિત્ર, તમે માયા કીધિ છે ૭ મે સેવ્યાં સ્થાનક વિસ, ગૌત્ર તીર્થકર બાંધે છે સ્ત્રી વેદ ઉદાર, પુન્યમેં પાપએ સાથે છે ૮ છે અણસણ કરી તે વાર, જિન ધર્મશું લય લાઈ છે છએ જીવ જ્યન્તિ વિમાન, સુર પઢી તીહાં પાઈ છે !
છે ઢાલ ૨ શ્રી ચંદ્રપ્રભુ પાસે રે છે એ દેશી છે | | ઈણહીજ જંબુદ્વીપમારે, ભરત ક્ષેત્ર કહેવાય છે છએ મિત્ર તિહાં જે ઉપનારે, તે સુણ ચિતલાયરે છે. ઈણહી જ૦ | ૧ | પડિબુદ્ધા ઈખવાગમાંરે, વદછાય - ગરાયરે છે શંખ કાશીને રાજીરે, રૂપી કુણાલ કહાય રે છે ઈણહીજ છે ૨ | આદિત શત્રુ કુડુ દેશમાંરે, જિતશત્રુ પંચાલ કહાયરે છે જયંતથી ચવી તે સહું રે, ઈહા અવતાર લહાયરે છે ઈણિહીજ૦ | ૩ | મહાબલ જીવ તિહાં થકીરે, પુન્યવંત પ્રધાનરે છે ફાગણ સુદી ચોથ ને રે, ચવિયા શ્રી જયંત વિમાનરે છે ઈણ છે ૪ છે પ્રભાવતી ઉર અવતર્યારે, માસ હવા જવ તીનરે ડેહલે એ ઉપને રે, વિણ પૂજ્યા રહે દીનરે | Uણહીજ . પ .

Page #35

જલ થલ ઉપન્ના કુલનીરે, સુવું સેજ બિછાયરે છે પાંચ વણ કુલ ચંદ્રઆરે, સુગંધ સરૂપ સહાયરે છે ઈણિહીજ H ૬ નવસરે હાર કુલ તણેરે, હું પહેરું મનરંગ છે વાણુવ્યંતર તે દેવતારે, પુરે તેહ સુધરે છે ઈણહી જ છે છે કે મૃગસર સુદી અશીઆરસેરે, જાયી પુત્રી રતનરેમ અર્થ નીશા વીત્યા પછી, માતાજી હરખી મનરે | Sણહીજ છે ૮ " છે ઢાલ છે ૩ છે આદર છવ ક્ષમાં ગુણ આદર છે
• એ દેશી છે છે છપન કુમરિ આઈ તિહાંહરખે, જિનવર વંદી પાયજી ધ જન્મ મહોચ્છવ કરી જુગતીસું, ગઈ નિજગૃહ મતિ લાયજી છે છપત ૧ કે ચોસઠ ઈદ્ર તિહાંકણે આવી, મેરૂશિખર નવરાયજી | ગીત મધુર દવનિ નાટક કરકે, મુકી ગયા નિજ ઠામજી છે છપન છે ૨ H હવે પ્રભાત થયે કુંભ રાજા, જન્મ મહેચ્છવ કીધજી ને છે દશ ઉઠણે બહુ જન જમાવી, મલ્લિ કુંવરી નામ દીધજી શા છપન ૩ ! એક શત વરસ થયા કેઈ ઉણા, અવધિ પ્રચું જ જ્ઞાનંછ પૂર્વભવ છએ મિત્ર કેરા, લહી આન્નાથ અમને નામજી કે છપન ૪ તે મુજ રૂપે ભા સાલા, આસા એણે ઠામજી ઈમ ણ કુમરી ગૃહ માંહે, કન મૂતિ કરી તામછાપ છપન મને મસ્તકે ચિજ

Page #36

વલ એક મુકે, અપ જિમે લિ મહીજી દિવસ કેતે તે દુર્ગધ પ્રગટી, મિને દેખાઈ ઉછાંહજી છપન દા તે દેખી છએ મિત્ર પ્રતિ બેધ્યા, સહુ ગયા નિજ નિજ એહે છે કે હવે મલ્લી દીક્ષા અવસર જાણી, દે વષીદાન તેહજી છપન છે છે છે ઢાલ ઠા જિન પ્રતિમા છે જિન સારીબી કહી.
છે એ દેશી છે મૃગશીર શુદી અગીઆરસે આવીયા, તનસે નર લઈ સાથ છે તનસે નારી હે વલી લીધી દિક્ષા, છે સહુ ઘર આથ મૃગસીર છે ૧ | તીણહીજ દિન સંધ્યા સમય થયાં, લહીયે કેવલ નાણુ છે તતક્ષણ સમવ સરેણુ દેવે કીધાં, સીધ્યાં સઘલા કાજ મૃગ ર છે પરખંદા બારહ લહી બેઠાં તિહાં, સુણી ધર્મ ધરિ નેહ છે તીણ સમે છએ મિત્ર પણ આવીયા, લઈ દિશા તજી નેહ છે મૃગ લ ૩ અઠાવીસ ગણધર થાએ જિનવરને, સાધુ સહસ ચાલીસ જે સાધ્વી સહસ પંચાવન જેહને, કરે ધર્મ નિશદીશ છે મૃગ - ૪ | સહસ ચેરાસી એક લખ શ્રાવક, શ્રાવકણી લેખ તીન છે સહસ પાંસઠ છે ઉપર જેહને, તપ જપ કરે નીસ દીન છે મૃગ 2 | ૫ સહસ પંચાવન આયુ પાલીને, ઉપશમ ધરીએ ઉદાર છે પરઉપગારી હે શ્રી જિનવરતણે, નામ લીયે નિસ્તાર છે મૃગ

Page #37

૩૦
॥ ૬ ॥ પાંચસે સાધુ અઢીસે સાધવી, લઈ સાથે પરીવાર ॥ સમેતશિખરે જિનવર ચાલીયા, સુમતી શ્રુતિસુવિચાર ના મુખ્ય ॥ 9 li
।। ઢાલ । ૫ । આજડા પરમારથ પાયેા !! એ દેશી
પાપ
।। મક્ષિàા સમેતશિખર સિધાયા, ગિરિવર દેખી મહુ સુખ પાયા। સઘલાં સાધ્યારે મન ભાયા, છેડી સકલ સંસારની માયા । મહ્વિ ॥૧ । સહુ જીવનાં પુઢવી પદ્મ પમજણ કીધા, સા ધાર્યાં મન વંછીત સિદ્ધા ના ડા સથારે સુમન વીધા, ધર્મ શુકલ ધ્યાન સાથે લીધા ॥ મહૂિ ૨૫ ચેારાસી લખ જીવ ખમાયા, અઢારે દૂર ગમાયા । સિદ્ધિવધુ મિલવા ઉમાયા, પડિલેહી ડી નિજ કાયા । મàિ। ૩ ।। સાધવી અંતર પરખદ રહીયે, ખારહ પરખદા સાંધુની કહીયે ॥ કાઉસગ્ગ કરીને કાયા દહીયે, સિદ્ધ ધ્યાનસ્' શિવપદ લહીયે ॥ મશ્ર્વિ॰ રાજા રૂતુ વસંત ફાગણ સુખદાઈ, શુકલપક્ષ મારસ અતિસા સાઈ । અરધી નીશા જીમ ભરણી આઈ, તમ મહ્વિ નિજ સુગતિ સીરી પાઈ । મશ્ર્વિ॰ ॥૫॥ અવિનાશી અવિકાર કહાઈ, પરમ અતી'દ્રિય સુખ લહાઇ !! સમાધાન સરવંગ સહાઈ, પરમ રસ_સરવંગ સહાઈ ॥ મક્ષિ॰ । ૬ ।। સિદ્ધ બુદ્ધ અવિરૂદ્ધ એ કહીયે, આદિ ન કોઇ એહુના લહીયે !! ॥ મૃગશિર સુદ અગીઆરસ આયા, જિન વચને કરી સદહીએ ! મલ્રિ॰ । ૭ ।

Page #38

૩૧
॥ કલશ ॥ સવત સત્તર વરસ જીપન, આસા માસ ઉદાર એ !! પ્રતિપદા તિથિ શુકલ પક્ષે, જેસલમેર મેાજાર એ ! પ્રધાન પાઠક શ્રી કુશલ ધીરે, ગુરૂએ સાંનિધ્ય કરા ! એ સ્તવન કીધે કુશલ લાલે, ધર્મ માગ મનમે ધરી ॥ ઇતિ શ્રી મલ્લિનાથજી વૃદ્ધ સ્તવન્ !
॥ શ્રી મહાવીરસ્વામીનું
પંચકલ્યાણનું ત્રણ
ઢાળનું
સ્તવન
।। દુહા શાસન નાયક શિવકરણ,
વંધ્રુવીર જિષ્ણુ દ
ગીરૂ
॥ પંચ કલ્યાણક જેના; ગાશુ ધરી આણંદ ॥ ૧ ॥ સુણતાં ઘુણતાં પ્રભુ તા, ગુણ વૃદ્ધિ સુખ સંપદા, સલહુએ ચા ઢાલ ।। ૧ ।। માપી સુણુ
એકતારા ઋદ્ધિ અવતાર । ૨ ।। જીભલડી !! એ દેશી ઘ ॥ સાંભળયેા સસ્નેહી સયણાં, પ્રભુના ચરિત્ર ઉચ્છ્વાસે ॥ જે સાંભળશે પ્રભુ ગુણ તેહના, સમકિત નિમળ થાશે? ॥ સાં॰ ॥ ૧ ॥ જંબુદ્રીપે દક્ષીણુ ભરતે, માણુ કુંડ ગામે ! ઋષભદત્ત બ્રાહ્મણુ તસ નારી, દેવાના નામેરે ના સાં૦ | ૨ || અષાઢ સુદ્રી છઠે પ્રભુજી, પુષ્પાત્તરથી ચવિયા !! ઉત્તરા ફાલ્ગુની યેાગે આવી, તસ કુખે અવતરીયારે ॥ સાં॰ ॥ ૩ ॥ તિણ રયણી સા દેવાનંદા, સુપન ગજાદિક નિરખે ।। પ્રભાત સુણી કથ ઋષભદત્ત, હિયડામાંહી હરખેરે ! સાં॰ !! ૪ !! લાખે લેાગ અથ સુખ

Page #39

હર
"
હાસ્યે, હાસ્યે પુત્ર સુજાણ ! તે નિપુણી સા દેવાનંદા, કીધું વચન પ્રમાણુરે ૫ સાં૰ ૫ ૫ ૫ ભાગ ભલા ભાગવતા વિચરે, એ હવે અચરજ હાવે ! સતકૂતુ જીવ સુરેસર હેરબ્વે, અવધિ પ્રભુને જોવેરે ! સાં॰ ॥ ૬ કરી વદનને ઈંદ્ર સન્મુખ, સાત આઠ પગ આવે ! શર્કસ્તવ વિધિ સહિત ભણીને, સિંહાસન સાહાવેરે ! સાં॰ !! । ૭ ।। સંશય પિડ એમ વિમાસે, જિનચક્રી હરીરામ ॥ તુચ્છ દરિદ્ર માહણુકુલ નાવે, ઉગ્રભાગ વિષ્ણુ ધામેરે ! શું સાં॰k ૮ ॥ અંતિમ જિન માહણ કુલ આવ્યા, એહ અચ્છેરૂ કહીએ ઉત્સર્પિણી અવસર્પિણી અનતી, જાતાં એહવું લહીએરે ! સાં॰ ! હું ॥ ઇણું અવસપણી દસ અચ્છેરાં, થયાં તે કહીએ તેહ ! ગર્ભ હરણુ ગેાસાલા ઉપસર્ગી, નિષ્ફળ દેશના જેહરે ! સાંના ૧૦ || મૂલ વિમાને રવિ શશી આવ્યા, ચમરાના ઉત્પાત ! એ શ્રી વીરજિજ્ઞેસર વારે, ઉપના પ્`ચ વિખ્યાતરે ! સ॰ ।। ૧૧ ।। સ્ત્રી તીથ મહિજિનવારે, શીતલને હસ્વિંશ ।। ઋષભને અઠ્ઠોત્તરસા સીધા ॥ સુવિધિ અસંજતી સસરે ! સા૦ ॥ ॥ ૧૨ ।। શંખ શબ્દ મીલીયા હરિહરસ્યું, તેમીસરને વારે ! તીમ પ્રભુ નીચ કુલે અવતરીયા, સુરપતિ એમ વિચારેરે ! સાં૦ || ૧૩ ॥
"
11 ઢાલ ॥ ૨ ॥ નદી યમુનાકે તીર ! એ દેશી ડા ૫ ભવ સત્તાવીસ સ્કુલમાંહિ ત્રીજે ભવે, મરીચી

Page #40

૩૩
કી કુલને મદ ભરત યદા સ્તવે છે નીચ નેત્ર કરમ બાંધ્યું તિહાં તે વતી છે અવતરીયા માહણ કુલ અંતીમ જિનપતિ છે ૧અતિ અઘટતું એહ થયું થાશે નહીં, જે પ્રસવે જિન ચકી નીચકુલે નહીં ઈહાં મારે આચાર ધરૂં ઉત્તમ કુલે, હરણગમેષી દેવ તેડાવે એટલે કે ૨ | કહે માહણકુંડ નાયરે જાઈ ઉચિત કરે, દેવાનંદા કુખેથી પ્રભુને સંહરે છે નયર ક્ષત્રીયકુંડ રાય સિદ્વારથ ગેહિની, ત્રિશલા નામે ધરે પ્રભુ કુખે તેહની છે ૩ છે ત્રીશલા ગર્ભ લઈને ધરે માણું ઉરે, ખાસી રાત વસીને કહ્યું તીમ સુરકરે છે માહણ દેખે સુપન જાણે ત્રીશલા હર્યા, ત્રીશલા સુપન લહે ચૌદ અલંકર્યો છે કે હાથી વૃષભ સિંહ લક્ષમી માલા સુંદરૂં, શસી રવિ વ્રજ કુંભ પદ્મ સરોવર સાગરૂં છે દેવ વિમાન રણ પુંજ અગ્નિ વિમલ હવે, દેખે ત્રિશલા એહ કે પીઉને વિનવે છે ૫ છે હરખ્યો રાય સુપન પાઠક તેડાવિયાં, રાજભોગ સુતફલ સુણી તેહ વધાવિયા ત્રિશલારાણી વિધિસ્ય ગર્ભસુખે હવે, માય તણે હિત હેત કે પ્રભુ નિશ્ચલ રહે છે ૭ | માય ધરે દુઃખ જેર વિલાપ ઘણું કરે, કહે મેં કીધાં પાપ અઘોર ભવાંતરે ગર્ભ હર્યો મુજ કેણ હવે કેમ પામીએ, દુઃખને કારણ જાણી વિચાર્યું સ્વામી છે. અહીં અહો મોહ વિટંબણુ જાલમ જગતમે, અણદીઠે દુઃખ એવડે ઉપાય પલકમેં ! તામ અભિગ્રહ ધારે પ્રભુ તે કહું, માત પિતા

Page #41

જીવતા સંયમ નવિ ગ્રહું છે ૮ કરૂણ આણી અંગ હલાવ્યું જિનપતિ, બેલી ત્રિશલા માત હિયે ઘણું હિસતી છે અહે મુજ જાગ્યાં ભાગ્ય ગર્ભ મુજ સલસ, સે શ્રી જિનધર્મ કે સુરતરૂ જિમ ફલ્ય - સખીય કહે શીખામણ સ્વામીની સાંભલે, હળવે હળવે બોલ હસે રંગે ચલો આ ઈમ આનંદે વિચરંતા ડેહલા પુરત, નવ મહિનાને સાડાસાત દિવસ થતા ૧૦ ચિત્ર તણુ સુદ તેરસ નક્ષત્ર ઉત્તર, જોગે જમ્યા વીર કે તવ વિકસી ધરાં છે ત્રિભુવન થયે ઉદ્યોત કે રંગ વધામણાં, સોના રૂપાની વૃષ્ટિ કરે ઘેર સુર ઘણું ૧૧મે આવી છપ્પન કુમારી કે છવ પ્રભુ તણે, ચહ્યુંરે સિહાસન ઇંદ્રિકે ઘંટારણ ઝણે મળી સુરની કેડ કે સુરવર આવી પંચ રૂપ કરી પ્રભુને સુરગિરિ લાવી છે ૧૨ આ એક કેડ સાઠ લાખ કલશ જલશું ભય છે કિમ સેહેયે લઘુવીર કે ઈંદ્ર સંશય ધર્યા છે. પ્રભુ અંગુઠે એરૂ ચાંયે અતિ ઘડ ઘડે, ગડગડે પૃથ્વી લેક જગતના લડથડે છે ૧૩ અનંત બળી પ્રભુ જાણી ઇંદ્ર ખમાવિઓ, ચાર વૃષભનાં રૂપ કરી જલ નામીઓ છે પુજી અરચી પ્રભુને માય પાસ ધરે, ધરી અંગુઠે અમૃત ગયા નંદીશ્વરે ૧૪ છે
છે ઢાલ છે ૩ છે દેશી હમચીની છે છે કરી મહેચ્છવ સિદ્ધારથ ભૂપ, નામ ધારે વર્ધભાન છે દીન દીન વાધે પ્રભુ સુરતરૂ જિમ, રૂપ કલા

Page #42

અસમાન રે હમચી ૧ એક દિન પ્રભુજી રમવા કારણ, પુર બાહિર જવે છે ઈંદ્ર મુખે પ્રશંસા સુણ તિહાં, મિથ્યાત્વી સુર આવે રે હમચી ૨ | અહિ રૂપે વિટાણા તરૂસ્યું, પ્રભુ નાંખે ઉછાલી સાતતાડનું રૂમ કર્યો તબ, મુઠે નાંખે વાલી રે છે હમચડી ને ૩ પાયે લાગીને તે સુર ખામે, નામ ધરે મહાવીર છે જે ઈદ્ધ વખાણ્ય સ્વામી, તેવા સાહસ ધીરરે છે હમચી છે ૪ ા માતા પીતા નિશાળે મુકે, આઠ વરસના જાણું છે ઇંદ્રમણ તિડાં સંશય ટાળ્યા, નવ વ્યાકરણ વખારે છે હમચી મા ૫ અનુકમે યૌવન પામ્યા પ્રભુજી, વર્યા યશોદા શણી અઠ્ઠાવીસે વરસે પ્રભુનાં, માત પિતા નિર્વાણીરે છે હમચડી | ૬ | દેય વરસ ભાઈને આગ્રહ, પ્રભુ ઘરવાસે વસીયા ને ધર્મ પથ દેખાડે ઈમ કહે, લેકાંતિક ઉલસીયા રે ! છે હમચડી છે ૭ મે એક કેડ આઠ લાખ સોનઈયા, દીન દીન પ્રભુજી આપે છે ઈમ સંવછરી દાન દઈને, જગનાં દારિદ્રય કાપેરે છે હમચડી | ૮ | છાંડ્યા રાજ અંતેઉ પ્રભુજી, ભાઇએ અનુમતિ દીધી છે મૃગશીર વદ દશમી ઉત્તરાયે, વીરે દીક્ષા લીધીરે છે હમચી . ૯ ચઉની તિણ દીનથી પ્રભુજી, વરસ દિવસ ઝાઝેરે છે ચિવર અર્થ બ્રાહ્મણને દીધું, ખંડ ખંડ એ ફરી રે ! હમચી ૧ ઘર પરિસહ સાઢા બારે, વરસ જે જે સહીયા છે ઘોર અભિગ્રહે જે જે ધરીયા, તે નવિ જાયે કહીયારે હસ

Page #43

ચી ૧૧ સૂલપાણીને સંગમદેવે, ચંડકેસી ગોસાલે ? દીધું દુખને પાયસ રાંધી, પગ ઉપર ગોવાલે હમચી I ૧૨ છે કાને ગેપે ખીલા માર્યા, કાઢતાં મુકી રાઢી છે જે સાંભલતાં ત્રિભુવન કંયાં, પર્વત શિલા ફાટી છે હમચી છે ૧૩ છે તે તે દુષ્ટ સહુ ઉધરીયા, પ્રભુજી પર ઉપગારી છે અડદ તણું બાકુલા લઈને, ચંદન બાલા તારીરે છે હમચી ૫ ૧૪ દેય છ માસી નવ ચક માસી અઢી માસી ત્રણમાસી છે દેઢ માસી બે બે કીધાં, છકીધાં બે માસીરે છે હમચી છે ૧૫ છે બાર માસને ૧ખ બહોતેર, છઠ બનેં ઓગણત્રીસ વખાણું છે બાર અઠમ ભદ્રાદિ પ્રતિમાં, દીન દેઈ ચાર દશ જાણું છે હમચી છે ૧૬ એ ઈમ તપ કીધાં બારે વરસે, વણ પાણી ઉલ્લાસે છે તેમાં પારણાં પ્રભુજીએ કીધાં, ત્રણસેં એગણપચાસરે છે હમચી છે ૧૭ એ કર્મ ખપાવી વૈશાખ માસે, સુદ દશમી સુભ જાણ છે ઉત્તરા ગ શાલિવૃક્ષ તલે, પામ્યા કેવલ નાણરે છે હમચી છે ૧૮ ઈદ્રભૂતિ આદિ પ્રતિબધ્ધા, ગણધર પદવી દીધી છે સાધુ સાધવી શ્રાવક શ્રાવિકા, સંઘ સ્થાપના કીધીરે છે હમચડી ૧૯ છે ચઉદ સહસ અણગાર સાધવી, સહસ છત્રીસ કહીજે છે એક લાખને સહસ ગુણ સદ્ધિ, શ્રાવક શુદ્ધ કહીજેરે છે હમચડી | ૨૦ | તીન લાખ અઢાર સહસ વલી, શ્રાવિકા સંખ્યા જાણે છે ત્રણસેં ચૌદ પૂર્વધારી, તેરસેં નેહી

Page #44

૩૭ નાણીરે છે હમચડી ને ૨૧ સાત સયાં તે કેવલનાણી લબ્ધિધારી પણ તેતા છે વિપુલ મતિયા પાંચસેં કહીયા, ચારસેં વાદી જિત્યારે છે હમચડી . રર . સાતમેં અંતેવાસી સીધ્યા, સાધ્વી ચૌદસેં સાર દીન દીન તેજ સવા દીપે એ, પ્રભુજીને પરિવાર છે હમચડી | ૨૩ છે ત્રીસ વરહ ઘરવાસે વસીયા, બાર વરસ છઘચ્છે છે તીસ વરસ કેવલ બેંતાલીસ, વરસ સમણું મધેરે છે હમચડી પારકા વરસ બહેતર કેર આયુ, વીર જિદનું જાણે છે દીવાલી દીન સ્વાતી નક્ષેત્ર, પ્રભુજીને નિવારણરે હમચડી સ્પા પંચકલ્યાણક એમ વખાણ્યા, પ્રભુજીના ઉલ્લાસે છે સંઘ તણે આગ્રહ હરખ ભરીને, સુરત રહી માસુરે હમચડી છે. ૨૬ છે . એ કલશ ઈમ ચરમ જિનવર, સયલ સુખકર, શુ અતિ ઉલટ ધરી છે અષાડ ઉજવલ પંચમી દિન, સંવત શત ત્રીહતરે છે ભાદ્રવા સુદ પડવા તણે દીન, ૨વિવારે ઉલટ ભરે છે વિમલ વિજય ઉવઝાય પયંકજ, ભ્રમર સમ શુભ શીષ્ય એ છે રામવિજય જિનવર નામે, લહે અધિક જગીસએ છે ૨૭ મે ઈતિ શ્રી વીર જિન સ્તવન છે છે અથ અઠાઈનું સ્તવન લિખ્યતે |
| હા | સ્યાદવાદ સુદ્ધોદધિ, વૃદ્ધિ હેતુ જિનચંદ ! પરમ

Page #45

પચ પરમેષ્ટીનાં તારા ચરણ સુખકંદ છે ૧ મે ત્રિગુણ ગોચર નામ જે, બુદ્ધિ ઈશાનમાં તેહ છે થયા લેતા સત્વથી, તે સર્વે નગેહ છે ૨છે પંચ વરણ અરિહા વિ, પંચકલ્યાણક ધ્યેય છે ખટ અઠાઈ સ્તવન રચું, પ્રભુમિ અનંત ગુણગેહ છે ૩ છે
_ ઢાલ પહેલી છે ૧ કપુર હેએ અતિ ઉજલેરે છે. એ દેશી છે
ચૈત્ર માસ સુદિ પક્ષમાં પ્રથમ અઠાઈ સંયેાગ 1 જીહાં સિદ્ધચકની સેવના રે, અધ્યાતમ ઉપયોગ રે લવિકા પર્વ અઠાઈ આરાધ છે મન વંછિત સુખ સાધ છે ધ ભવિકા ૧ છે એ આંકણી | પંચ પરમેષ્ટી ત્રિકાલનાં રે ! ઉત્તર ચઉ ગુણકતા સાસ્વતા પર સિદ્ધચકનાં રે, વંદતાં પુજ્ય મહંત રે છે ભ૦ ૫ ૨ | હેચન ફર્ણ યુગલ મુખેરે છે નાસિકા અગ્ર નિલાડ છે તાલ સિસ ના િહૃકે રેલ ભમ્હે મા ધ્યાન પાઠ રે ભ૦ ૩ આલંબન સ્થાનક કહ્યાં રે જ્ઞાનિયે દેહ મઝાર છે તેમાં વિગત વિષયપણે રે ચિતમાં એક આધારરે છે ભ
અષ્ટ કમલદલ કણીકા રે છે નવપદ થાપે ભાવ બહિર યંત્ર રચિ કરી રે ધારે અનંત અનુભાવ રે # ભ૦ છે ૫ છે આ સુદિ સાતમ થકી કે બિજી અઠાઈ મંડાણ છે બસેં બેતાલીસ ગુણે કરી છે અસિઆ ઉસાજિ. ધ્યાન રે ભ૦ છે ૬ મે ઉત્તરાધ્યયન કિકા કહે

Page #46

છે તે એ દેય સાસ્વતિ યાત્રા કરતા દેવ નંદિશ્વરે રે નર જિમ ઠામ સુપાત્ર રે ભવિકા | ૭ |
u ઢાલ બીજી છે | ભવિકા સિદ્ધચક પદ વદે છે એ દેશી છે .
અસાઢ ચોમાસાની અાઈ જિહાં અભિગ્રહ અધિકાઈ છે કૃષ્ણ કુમારપાલ પરે પાલો છે જીવદયા ચિત ભાઈ રે ! પ્રાણી અઠાઇચ્છવ કરીએં કે સચિત આરંભ પરિહરીયે રે પ્રા૧ દિસિ ગમન તો વર્ષા સમયેં ભક્ષ્યાભઢ્ય વિવેક છે અછતિ વસ્તુ પણ વિરતિયે બહુ ફલ ધ વંકચૂલ વિવેક રે પ્રાવ છે ૨ છે જે જે દેહ ગ્રહીને મુકયાં છે દેહથી જે હિંસા થાય છે પાપ આકર્ષણ અવિરતિ ચગે છે તે જીવ કર્મ બંધાય રે છે પ્રા૩ સાયક દેહતા જીવ જે ગતિમાં છે વસિયા તસ હોય કર્મ છે રાજા રંકને કિચ્ચિા સરિખી, ભગવતિ અંગને મર્મ રે છે પ્રારા ૫ ૪ ૫ માસ આવશ્યક કાઉસગના બે પંચ સત માન ઉસાસા : છઠ તપની આલેચણ કરતાં છે વિરતિ સધર્મ ઉલ્લાસ રે | પ્રારા ૫ ૫ છે
!! ઢાલ ત્રીજી | છે જીન રણુજી દસક્રિસ તિમલતા ધરે છે એ દેશી છે
કાર્તિક સુદીમાં જ ધરમ વાસર અડધારીયે છે તિમ વલી ફાગણે જ પર્વ અઠાઈ સંભારીયે ત્રણ અઠાઈ છે ચોમાસિ ત્રણ કારણ ભવી જીવનાં જ પાતિક સર્વ

Page #47

નિવારણી ૧૫ ત્રુટક છે નિકાય ચારના ઈંદ્ર હર્ષિત છે વંદે નિજ નિજ અનુચરા અઠાઈ મહત્સવ કરણ સમયે છે સારસ્વતા એ દેખીયે છે સવિ સજ થાઓ દેવદેવી ! ઘંટ નાદ વિશેષ છે. ૨. ચાલ છે વલી સુરપતિ છે ઉદઘોષણા સુરકમાં છે નીપજાવે છ પરિકર સહિત અસેકમાં છે દ્વિપ આઠમે છ નંદિશ્વર સવિ આવિયા છે સાસ્વતિ પ્રતિમા છ પ્રણમી વધાવે ભાવિયા ૩ ત્રુટક છે ભાવિયા પ્રણામ વધારે પ્રભુને છે હરખ બહુર્તે નાચતા છે બત્રીસ વિધના કરીય નાટિક છે કેડિ સુરપતિ માચતા છે હાથ જોડી માન મેડિ અંગ ભાવ દેખાવતી જે અપછરા રંભા અતિ અચંભા છે અરિહા ગુણ આલાવતિ છે કે છે ચાલ છે ત્રણ અઠાઈમાં જ ખટ કલ્યાણક જિનતણું છે તથા આલયજી બાવન જિનનાં બિંબ ઘણાં છે તસ સ્તવનાજી સભૃત અર્થ વખાણતાં છે ઠામે પોહચે જી પછે જિન નામ સંભારતા છે ૫ | ગુટક છે સંભારતાં પ્રભુનું નામ નિસદિન છે પરવ અઠાઈ મન ધરે છે સમક્તિ નિરમલ કરણ કારણ છે શુભ અભ્યાસ એ અનુસરે છે નરનારી સમક્તિવંત ભાવે છે એહ પર્વ આરાધશે છે વિઘન નિવારે તેહનાં સહિ | સેભાગ્ય લક્ષ્મી વાધશે ૬
છે ઢાલ ચોથી છે આદિ જિર્ણોદ માં કરી છે એ દેશી . પરવ પજુસણમાં સદા છે અમારી પડતું વજડા .

Page #48

૪૧
રે છે સંઘ ભગતિ દ્રવ્ય ભાવથી છે સાહમિવચ્છલ શુભ દાવરે છે મહોદય પર્વ મહિમા નિધિ છે ૧ | સાહીવચ્છલ એકણ પાસે છે એકત્ર કર્મ સમુદાય રે બુદ્ધિ તેલાયં તેલી ચે છે તુલ્ય લાભ ફલ થાય રે મ પરા ઉદાઈ ચરમ રાજાષી | તિમ કરી ખાંમણાં સત્ય રે ! મિચ્છામિ દુકડે દેઈને ફરી સે પાપ વત્તરે છે મટ ૧ ૩ છે તેહ કહ્યા માયા મૃષાવાદી છે આવશ્યક નિર્યુક્તિ માંહે રે છે ચઈત્ય પરવાડિ કિજીયેં પૂજા ત્રિકાલ ઉછાહ રે છે મા ૪ ૫ છેહલી ચ્ચાર અઠાઈયે છે મહા મહોસવ કરે દેવા રે છે જિવાભિગમે ઈમ ઉચરે છે પ્રભુ શાસનના એ મેવા રે મ | ૫ |
છે ઢાલ પાંચમી છે | | અરણિક મુનિવર ચાલ્યા ગોચરી છે એ દેશી છે
અઠમને તપ વાર્ષિક પર્વમા છે સત્ય રહિત અવિરૂદ્ધરે છે કારક સાધક પ્રભુના ધર્મને છે ઈછારોધે હેય સુખેરે છે તપને સેવે રે કાંતા વિરતીના ૫ ૧ ૫ છુટે છે સે વરસે રે કર્મ અકામથી નારકિ તે તો સકામે રે છે પાપ રહિત હોય નવકારસી થકી છે સહસતે પિરસી ઠારે છે ત૫૦ મે ૨ છે વધતે વધતે રે તપ કરવા થકી છે દસ ગુણે લાભ ઉદાર છે તે છે દશ લાખ કેડ વરસનું અઠમે છે દુરિત મિટે નિરધાર રે | ૩ | પંચાસ વરસ સુંધી તપ્યાં લખમણ | માયા તપ નવી શુદ્ધ કરે છે

Page #49

અસંખ્ય ભવ ભમ્યાં રે એક કુવચન થકી છે પદ્મનાભ વારે સિદ્ધ કરે છે તો ૪ આહાર નિહરતા રે સમ્યગ તાપ કહૃાો છે એ અત્યંતર તત્વ રે ! ભવૌદધિ સેતુ રે આઠમ તપ ભણી છે નાગકેતુ ફલ ત૫રે છે છે પ છે
છે ઢાલ છઠ્ઠી છે છે સ્વામી શ્રીમંધર વિનતી છે એ દેશી ! વાર્ષિક પડિકમણ વિષે | એક હજાર શુભ આઠ
સાસ ઉસાસ કાઉસગ તણું આદરી ત્યજે કર્મ ફાઠ રે ! પ્રભુ તુમ શાસન અતિ ભલું છે ૧. દુગ લખ ચઉ સચ અઠ કહ્યાં છે પહય પણયાલિસ હજાર રે છે નવ ભાંગે પલ્યનાં ચઉ ગ્રહ્યા છે સાસમાં સુર આયુ સાર રે કે પ્ર. | ૨ | ઓગણિસ લાખને ત્રેસઠી છે સહસ બસેં સતસઠિરે છે પલ્યોપમ દેવનું આઉભું છે નેકાર કાઉસગ છઠ રે છે પ્રાછે ૩ છે એકસઠ લાખને પણતીસા ! સહસ બસે દશ જાણ રે .એટલા પલ્યનું સુર આઉખું લેગસ કાઉસગ માન રે ૪ ધેનું ધણ રૂપે રે જીવનાં આ અચલ છે આઠ પ્રદેશ રે છે તેહ પર સર્વ નિર્મલ કરે પર્વ અધ્ધઈ ઉપદેશ રે જ પ્ર છે ૫ છે
છે હાલ સાતમી છે છે હકીલાવંત કુંવર ભલે એ દેશી જ સેહમ કહે જંબુ પ્રતે આ જ્ઞાનાદિ ધર્મ અનંત રે વિનતિ એ આંકણી છે અર્થ પ્રકાશે વિરજી 1 તિમ મેં

Page #50

રચિઓ સિદ્ધાંત રે | વિનીત | ૧ | પ્રભુ આગમ ભલે વિશ્વમાં છે જઠ લાખ ત્રણસેં ને તેત્રીસ છે એ ગુણા સાઠ હજાર રે ! વિ૦ લિ પીસ્તાલીસ આગમ તણે બે સંખ્યા જગદાધાર રે વિ૦ મે ૨. પ્ર. છે અથમીએ જીન કેવી રવિ છે સુત દીપે વ્યવહાર રે ૫ વિ૦ છે ઉભય પ્રકાશક સૂત્રને એ સંપ્રતિ બહુ ઉપગાર રે . વિ છે ૩. પ્ર. . પુન્ય ક્ષેત્રમાં સિદ્ધગિરી છે મંત્રમાં નવકાર રે | વિ. શુકલધ્યાન છે ધ્યાનમાં છે કલ્પસૂત્ર તિમ સાર રે છે વિ છે ક છે પ્ર૦ વિર વર્ણવ છે જેહમાં છે શ્રી પર્વ તસુ સેવ રેત વિ૦ ને છઠ તપે કલ્પસૂત્ર સુણે મુદા છે ઉચિત વિધિ તતખેવરે છે વિ૦ | પ પ્રવે
છે ઢાલ આઠમી પર તપશુ રંગ લાગ્યા એ દેશી છે નેઉ સહસ સંપ્રતિ નૃપે રે ! ઉદ્ધાર્યા જૈન પ્રાસાદ, રે રે છતિસ સહસ નવાં કર્યા રે છે નિજ આયુ દિનવાદ રે ! મનને મદે છે | પૃજે પૂજે મહદય પર્વ છે મહેત્સવ મટે છે. જે આ અસાંખ્ય ભરતના પાઠવીરે લ અઠાઈ ધર્મનાં કામિ રે છે સિદ્ધગિરી શિવપુરી કરવા રે # અજરામર શુભ ધાર્મિ રેલ મહ ર છે યુગપરધાન પુરવ ધણી વયર સ્વામિ ગણધાર નિજ પિતુ મિત્રા પાસે જઈને ા જા પુલ તઈયાર રે છે. માત્ર ૩ : વીસ લાખ પુલ લેઇ રે રે, આવ્યા ગિરી હીમવત કરે છે,

Page #51

શ્રીદેવી હાથે લીયા રે છે મહા કમલ ગુણવંત રે છે માત્ર છે ૪ ૫ પછે જિનરાગીને સુપિયા રે છે સુભીલ નયર મઝાર રો સુગત મત ઉછેદિને રે કે સાસન શોભા અપાર રે | મ | ૫ |
ઢાલ નવમી છે છે ભરત નૃપ ભાવશું એ છે એ દેશી છે
પ્રાતિહારજ અડ પામીયે એ છે સિદ્ધ પ્રભુના ગુણ આઠ છે હરખ ધરી સેવીયે એ છે જ્ઞાન દર્શન ચારિત્રનાં એ છે આઠ આચારણ પાઠ છે હ૦ મે સેવે સે પર્વ મહંત હ૦ મે ૧ છે પવયણ માતા સિદ્ધિનું એ બુદ્ધિ ગુણાં અડ દષ્ટિ છે હ૦ છે ગણિ સંપદ અડ સંપદા એ છે આઠમી ગતિ દિયે પુષ્ટિ છે હ૦ મે ૨ એ આઠ કર્મ અડ દેષને એ અડ મદ પરમાદ છે હ૦ ૫ પરિહરી આ વિધ કારણ ભજીએ કે આઠ પ્રભાવક વાદ છે હ૦ છે ૩ ગુજર હલિ દેશમાં એ કે અકબરશાહ સુલતાન છે હ૦ છે હિરજી ગુરૂનાં વયણથી એ છે અમારી પડહ વજડાવી છે હ૦ ૪ સેનસુરી તપગચ્છ મણિ એ છે તિલક આણંદ મુહિંદ છે હ૦ રાજ્યમાન રિદ્ધિ લહે એ છે સેભાગ્ય લક્ષ્મી સુરિંદ છે હ૦ છે ૫છે તેવો સે પર્વ મહંત છે હ૦ | પુજે જિનપદ અરવિંદ છે હ૦ છે પુન્ય

Page #52

૪૫
પર્વસુખકંત છે હ૦ છે પ્રગટે પરમાણંદ હશે કહે એમ લક્ષ્મી સુરિંદ છે હ૦ છે ૬ છે |
| કલસ છે એમ પાસ પ્રભુને પસાય પામી છે નામે અઠાઈગુણ કહ્યા છે ભવિ જીવ સાધે નિત આરાધો છે આત્મ ધમે ઉમટ્યાં છે ૧સંવત જિન અતિશય વસુ સસી છે ચૈત્ર પુનમે ધ્યાઈ યા છે ભાગ્યસુરી શિષ્ય લક્ષ્મીસુરી બહુ છે સંધ મંગલ પાઈયા છે ૨ | || ઇતિ શ્રી અઠાઈ મહોત્સવ સ્તવન સંપૂર્ણમ છે
શ્રી ગેડીજી પાર્શ્વનાથનું સ્તવન,
અર્થતમેઘાસાના ઢાલીયા. પ્રણમી નીત પરમેસર, આપો અવિચલમત છે લઘુતાથી ગુરૂતાકરે, તુસારદ સરસત છે ૧ છે મુજ ઉપર મયાધરે, દીજે દેલત દાન છે ગુણગાઉ ગીરુ તણું, ભવે ભવે ભગવાન રાા ધવલ ગેંગ ગેધ ઘણી, સહુ કે આવે સંઘ છે મહીમદાવાદી મોટકે, નારંગે નવરંગ | ૩ | પ્રતીમાં ત્રણે પાસની, પ્રગટી પાટણમાંહિ ભગતિ કરૂં જે ભવીજનાં, કુણ તે એ કહવાય છે ૪ ઉતપત તેહની ઉચરું, શાસ્ત્ર તણી કરી સાખ છે મેટાં ગુણ મેટાં તણું ભાખે કવી જન ભાખ છે ૫ છે

Page #53

ઢાલ ૧ લી નદી જમુનાકે છે એ દેશી
કાશી દેશ મઝારકેનગરી વણારસી, એહ સમોવડ કેય નહીં લંકા જસી છે રાજ કરે તિહાં રાય કે અશ્વસેન નરપતી, રેણુ વામ નામ કે તેહની દીપતી છે 1 છે જનમ્યા પાસ કુમાર કે તેણે રાણીએ, ઉચ્છવ કીધો દેવકે ઈદ્ર ઈદ્રાણુએ છે જેનપરણ્યા પ્રેમકે કન્યા પ્રભાવતી; નીતનીત નવલાં વેષ કરીને દેખાવતી ! ૨ દીક્ષા લઈ વનવાસ રહ્યા કાઉસગ જીહાં, ઉપસર્ગ કરવા કાજકે મેઘમાલી આ તહાં ા કષ્ટ દેહને તેહગ તે દેવતા, પામ્યા કેવલજ્ઞાન આવી નરસેવતા છે ૩ ૫ વરસ સેંસોને આઉભેગવી ઉપના, જેતી માંહે મલી જેત તિહાં કઈ રૂપનાં છે પાટણ માંહિ મુરત વિર્ય પાસની; ભરાવી ભૂહરામાંહી રાખી કેઈ માસની છે ૪ ૫ એકદીન પ્રતીમાં તેહ ગોધની લેઈ કરી, હિતાં આવાસ માંહે તરકે લઈધરી છે ખાડ ખણીને માંહે તરકે ઘાલી જીહાં, સુએ નીત પ્રતે તેહ સજ્યાવાલી તીહાં છે ૫ ને એક દીન સુહણાં માંહિ આવીને ઈમ કહે, તિણે અવસર તે તરકહીયામાંહે સદેહે કે નહીતર મારીસમરસહવે હું તુજને, તે માટે ઘરમાણેથી કાઢે મુજને ૬ પારકર માંહેથી મેઘોસા ઈહાં આવશે, તેજ દેસે ટકા પાંચસે લાવશે ! દેજે મુરત એહકે કાઢી તેહની, મત કહેજે કે આગલ વાતતું કેહને છે ૭

Page #54

શાસે કેડ કલ્યાણ કે તારે આજથી, વાઘસે પચા માં કે નામતેલાજથી | મનસુંબીહને તરક થાય તે આક, આગલે જે થાયે વાત તે ભવીયણ સાંભળે છે ૮ છે છે ઢાલ ૨ જી માહરા ઘણુંરે સવાઈ ઢેલા એ દેશી છે
લાખ જેયણ જબુ પરમાન, તેહમાં ભરતક્ષેત્ર પ્રધાન માંહરા સુગુણ સનેહી સુણજે છે તિહાં પારક દેશ છે રૂડે, જિમ નારીને સંભે ચડે છે ૧ મારા છે શાસ્ત્ર માંહે જીમ ગીતાં, તિમ સતિ માંહિ જીમ સીતા છે માટે છે વાજી માહે જીમ ભેર; તિમ પરવત માંહી માટે મેર | શામા દેવ માંહી જીમ ઈદ્ર, ગ્રહગણ માંહિં જીમ ચંદ્ર ને માત્ર ૨ બત્રીસ સહસતે દેસ, તિમ પારક દેશ વીશેસરે પર ૩ a મા છે તિહાં ભુદેસર નામે નયરી, તિહાં રહેતા નથી કેય વયરી છે માટે છે તિહાં રાય કરે ખેંગાર, તેતે જાત તણે પરમાર | ૪ | મા છે તિહાં વણિજ કરે વ્યાપારી, જેહને અપછરા સરખી નારીરે છે માત્ર બે તિહાં મોટા મંદીર પ્રધાન. તેને ચઉદને બાવન છે મા છે પ તિહાં કાજલ સાવિવહારિ, સહુ સંઘમાંહી છે અધીકારિ માત્રા
સપુત્રકલત્ર પરીવાર, જસ માનીત છે દરબાર રે છે માત્ર 1 a ૬ તે કાજલસા નીબાઈ, સામે કીધે જમાઈ માત્ર છે એક દીન સાળો બનેવી, બેઠા વાત કરે એવી છે માત્ર ૩ ૭૫ ઈહાંથી ઘન તમે ઘણે લેઈ જઈ ત્યા

Page #55

વસ્તુ કઈ છે માટે છે ગુજરાતમાંહે તુમે જાજે, જેમાં લાભ આવે તે લેજે છે માત્ર ૮ છે
ઢાળ ૩જી છે બેવડાને એ દેશી - સાકાજલ કહે વાત, મેઘા ભણિ દીન રાત સાંભળ સદહેએ, વલ તે ઈમ કહે છે ૧ જાઈ હું ગુજરાત, સાઘ કરી પરભાત છે સકુન ભલા સહીએ, તો ચાલું વહીએ છે ૨ ધનઘણે લેઈ હાથ, પરિવારે કર્યો સાઘ છે કંકુ તિલક કીઓએ, શ્રીફલ હાથ દીરે એ યા લેઈ ઉઠ કંતાર, આ ચઉટા મજાર : કન્યા સનમુખ મલીએ, કરતી રંગ રલીએ | ૪ | માલણ આવી તામ, છાબ ભરી છે દામ છે વધાવે સેઠ ભણીએ, આસીસ દે ઘણીએ છે ૫ છે મછયુગલ મલ્યા ખાસ, વેદ બેલંતે વ્યાસ | પત્ર ભરી જોગણીએ; વૃષભ હાથે ધણીએ છે ૬ ડાબે બેલે સાંડ, દધીને ભરીઉભાંડ છે ખરડાઓ ખરે એ, લોક કહે હૈયે ધરો એ છે ૭ છે આગલ આવ્યા જામ, મારગ વુંઠા તામ છે ભેરવ જમણી ભલીએ, દેવડાવી વલીએ | ૮ | જીમણી રૂપારેલ, તારિ બાંધી તિણ વેલ છે નીલ કંઠ તેરણકીઓએ, ઉલ અતિહીઓએ છે ૯ હનુમંત દીધી હક, મધૂરો બેલે કાકો લેક કહે સહુએ, કામ હમેં બહુએ છે ૧૦ માં અનુક્રમે ચાલ્યા જાય, આવ્યા પાટણ માંહે છે ઉતારો ભલા કીયાએ, શેઠજી આવીયાએ

Page #56

૪
॥ ૧૧ ૫ નીશભર સુતાં જાહી, જખ આવીને તાંહી સહણું એમ કહેએ, તે સઘàા સહેએ । ૧૨ । તરક તણા છે. ધામ, તેહને ઘરે જઈતાંમ ! પાંચસે રોકડાએ, તુજ્જૈસે દોકડાએ ॥ ૧૩ । ક્રેસે પ્રતિમાં એક, પાસ તણી સુવીવેક ।। તેહથી તુજ થાસે એ, ચીત્યાં દુર જાસે એ ॥૧૪॥ સંભળાવી જમરાજ, તરક ભણી કહેસાજ ।। પ્રતીમાતુ દેજેએ, પાંચસે ધન લેજે એ ॥ ૧૫ ા ઈમ કરતા પરભાત, તરક ભણી કહેવાત ! મનમાં ગહેગડે એ, અચરીજ કુણુલહે એ ! ૧૬ ૫
ઢાલ ૪ થી આસણુરા જોગી એ દેશી
તરક ભણી દીએ પાંચસે દામ. પ્રતિમા આણી નીજ ઠામરે ! પાસજી મુને ત્રુઠા, પુછપ્રતિમાં હરખ ભરાણા ।। ભાવ આણીને ખરચે નાણારે ॥૧॥ પાછા મુજ વખતે એ સુરત આવી, મુજ આપસે દામ ઉપાઇરે ॥ પા॰ !! દાંમ ક્રેઇને રૂતિહાં લિધેા. મનમાન્યા કારજ કિધારે રા પા॰ ll રૂના ભરીયા ઉંટ તેવીસ, માહે બેસાડયા શ્રી જગદીસરે ! પા॰ । અનુક્રમે આવ્યા પાટણ માંહિથી ૫ સાથે સુરત લીધી તીહાંથી રે ! પા॰ ॥ ૩ ॥ આગલ રાણપુર સહુ આવ્યા; દાંણુ લેવા દાંણી મલી આવ્યા રે ૫ પા॰ ॥ ગણે ઉંટને ભુલે લેખે, એક આછે અધીકા છે. દેખેરે ! પા૦ ૫ ૪ ૫ મલી સહૂ દાણી વીચારે મનમાં,

Page #57

૫૦
એ કૌતક દીસે છે એણમાં રે ! મેવાસાને દાણી મલી પુછે, કહે શેઠજી કારણ શું છે રે પાટ છે ૫ સામે કહે સાંભલો દાંણી; અમે મુરત ગેડીની આણિ રે ને પાત્ર છે તે મુરત એ બરકી મા હે કીમજાવીયે બીજે ઠામ હે છે પાત્ર છે ૬પારસનાથ તણેસ પસાથે, દાંણ મેલી દાણી ઘર જાઓ રે છે પાત્ર છે જાત્રા કરી સહુનીજ ઘર આવે, જીન પુજા આનંદ પાવે છે પાત્ર છે ૭ છે અનુક્રમે પારકર માટે આવે, ભુદેશર નગર છે જ્યાંહિ રે છે પાત્ર છે વધામણી દીધી જેણે પુરુષે, થયે રલીયાયત ઘણું હરખેરે છે ૮ પાત્ર છે
છે ઢાલ પ મી છે રાણકપુર રળીયામણે રે લાલ છે એ દેશી છે
સંઘ આવે મલિ સામટે રે લાલ, દરીસણ કરવા કાજ છે ભવી પ્રાણું રે, ઢોલ નગારા દડદડે રે, નાદે અંબર ગાજ છે ૧ ! ભવ i સુણજે વાત સુહામણી રે લાલ, એ છવ મેહેછવ કરી ઘણે રે લાલ, ભેટયા શ્રી પારસનાથ | ભ૦ છે પુજા પ્રભાવના કરી ઘણું રે લાલ, હરખ પામ્યા સહુ સાથ છે ૨ | ભ૦ મે સુ છે સંવત ચઉદ બત્રીસમાં રે લાલ, કાતી સુદની બીજ છે ભ૦ છે થાવરવારે થાપિયા રે લાલ, નરપતી પામ્યા રીજ છે ૩ છે ભ૦ | સુ છે એક દિનકા જલસા કહે રે લાલ, મેઘા સાને વાત લાભો

Page #58

નાણું અમારૂં લેઈ કરી રે લાલ, ગયા હતા ગુજરાત છે ૪. ભ૦ મે સુ છે તે ધન તમે કહાં વાવ રે લોલ, તે ઘો લેખો આજ છે ભ૦ | તવ મે કહે શેઠજી રે લાલ છે ખરચ્યા ધરમને કાજ પા ભ૦ માસુ સામીજી માટે સુપીયા રે લાલ, પાંચસે સીધાં દામ છે ભ૦ | કાજલ કહે તમે શું કર્યું રે લાલ, એપથરકીણ કામ ૬ છે ભ૦ | સુરા કાજલ ભણું મેઘ કહે રે લાલ, એ વ્યાપારમાં ભાગ છે ભ૦ છે તે પાંચસે સીર માહરે રે લોલ, તેમાં નહી તુમ લોગ | ૭ | ભાવ છે મેવાસાની ભારયા રે લાલ, મરગાદે છે નામ છે ભ૦ | મેરેને મહીઓ સારીખારે, બહુરતિ જસનાં કામ છે ભ૦ | ૮ || છે સુવે છે
છે ઢાલ ૬ ઠી છે કંત તમાકુ પરી હરે છે એ દેશી છે
સાકાજલ મેઘા ભણું, બીઉંજણ માહે સંવાદ છે મોરા લાલ કે તિહાં મેઘ ધનરાજને, એક દિન કીધે સાદ, મે | સુણે વાત સુહામણું ના આ પ્રતીમાંય તમે, ભાવ આણીને ચીત છે મે૦ બાર વરષ લગે તીહાં, પુજી પ્રતિમાં નીત | મે | ૨ | સુ છે એક દીન સુણે ઈમ કહે, મેઘા સાને વાત છે મેટ | તુમ અમ સાથે આવજે, પર વારિ પરભાત | ૩ | મો૦ છે સુ છે વહીલ લે જે ભાવલ તણું, ચારણ જાત છે તે મોટા

Page #59

૫૨
દેવાણંદ રાઈક તણાં, દેઈ વૃષભ છે જેહ છે કે મે સુહ | વહેલ ખેડે તું એકલે, મત લે જે કોઈ સાથ | મે | બાંડા થલ ભણી હાંકજે, મુજને રાખ જે હાથ છે છે સુ છે એમ મેઘાને પ્રીછવી જક્ષ ગયે નિજઠામ છે મે | રવી ઉગમતે તીહાં, કરવા માંડ કામ છે ૬ મે | સુરા | વહીલ લીધી ભાવલ તણી, વૃષભ આણ્યા દેય છે મે જોતરી વેહેલ સાંમી તણી, જાણે છે સબકાય છે ૭ | મે | તવ મેઘ તે વેહેલને, ખેલ ચાલ્યા જાય છે અનુક્રમે મારગ ચાલતાં, આવ્યા થલ બાંડા માંહે ૮ છે માટે છે સુ છે
_ ઢાલ ૭ મી છે અમળિ લાલ રંગ વરમેંલીયાં છે એ દેશી છે
તીહાં છેટાને મોટા થી ઘણું, દીસેંરૂખતણે નહી પારે રે તિહાં ભૂત ને પ્રેત વ્યંતર ઘણાં, દેખી શેઠ કરે વિચારી રે ૧ા સા મેળે મનમાંહીં ચિંતવે છે હવે કુણ કરયે મારી સાથે રે, તવ જક્ષ આવીને ઈમ કહે છે તું મત કરે ફીકર લગાર રે ૨ | સા. તવ વેહલ હાકિને ચાલીએ, આ ઉજડ ગાડિપુર ગામ રે તિહાં વાવ કુવા સરવર નહી, નહી મેહલ મંદીરનાં ઠામ રે છે ૩ છે સાવ છે તિહાં વેહલ થંભાણું ચાલે નહી, હવે શેઠ હુએદલગીરે રે છે માહરે પાસે નથી કોઈ દોકડે, કુંણ જાણે પરાઈ પીરે રે છે જ છે સાવ તિહાં રાત

Page #60

૫૩
પી રવી આથમ્યા, ચિંતાતુર થઇને સુતા રે ! તવ મેઘાને આવી ઈમ કહે, સુડાં માંહે જક્ષ એકાંતા રે ॥ ૫ ॥ સા॰ ! હવે સાંભલ મેઘા હું કહું, આવાસે ગેાડપુર ગામ રે ! માહરા દેહરા સરકરજે હાં; ઉત્તમ જોઈને હંમરે ॥ ૬ ॥ સા॰ ! તુ જાયે દખણુ ક્રિસ ભણી, તિહાં પડયું છે નીલું છાંણુ રે ! તિહાંકુ ઉમટ સ્કેપાણીનાં, વલી પ્રગટસે પાણાની ખાણુ રે ।। ૭ ।। સા॰ II પાંસે ઉગ્યા છે ઉજવલ આકડાં, તે હેઠલ ઘન છે ખહુલા રે૫ તિહાં પુર્યો છે ચાખા તણેા સાથીઓ, તિહાં પાણિ તથા કુઆ પહોળા રે। ૮ ।। સા॰ ।
ઢાલ ૮ મી
સીતાતા રૂપે ચડી ! એ દેશી !
સીલાવટ સીરાહી ગામે, તિહાં રહે છે. ચતુર છે કામે હા ! શેઠજી સાંભળાતા રાગ છે તેને સરીરે, નમણું કરી છાંટાનીહા ।। સે ૫ રાગ જાસે ને સુખ થાસ્યું !!
ખેડા કહાં કામ કમાસેહા ! સે॰ !! જેતીક નીમિત જોવરાવે, દેહરાસર પાઇએ મડાવે હા । સે॰ ॥ ૨॥ જક્ષ ગયા ઈમ કહીને, કરે શેઠજી ધમ વહીને હૈ। !! સે || સીલાવટને તેડાવી, વલી ધનની ખાણુ ખણુાવી હા ૫ સે ॥ ૩ ॥ Àીપુર ગામ વસાવે, સગા સાજનને તેડાવે હા ॥ સે ૫ ઈંચ કરતાં બહુ દીન વીતા, થયા મેઘેા જગત્ર

Page #61

- ૫૪
વદીતાહે છે સેટ | ૪ એક દીન સાકાજલ આવી, કહે મેઘાને વાત બનાવી દે છે છે એ કામમાં ભાગ અમારે, અર્ધ મારે અર્ધ તાહરે હે પે સે. પપા ઈમ કરી દેહરાસર કરીએ; જે જગમાં જસવરીએ હે છે સેવા તવ મેઘે કહે તેને હવે દામ જોઈ છે કે હવે હું તેમાદા પારસનાથ તણે સુપસાયે; ઘણાં દામ છે વલી આંહી હૈ છે સેટ છે એક દિન કેહતા તુમે, આવે એ ઘર પર કોણે કામે હે ! સેતુ | ૭ ક્રોધ વસે પાછો વલીઓ, આપણાં પાનગરમાં ભલીઓહે છે સેટ | સાકાજલ મન ચિત, મારૂં મેઘતે નીશ્ચત છે કે સે. ૮ !
છે ઢાલ ૯ મી છે નેમીસર જગ જય કરું રે લેલ છે એ દેશી
પરણવું પુત્રી માહરી રે લે, તેડીને તેણીવાર ચતુર નર ને નાતિ જમાડું આપણું રે લે; ખરચીને ધન અપાર રે છે ચ૦ ના સાંભળજે શ્રેતા જના રે લોલ, જે મેં મારું તે સહી રે લોલ, તે મુજ ઉપજે કરારરે છે ચ૦ છે દેવલ કરાવું હું વલી રે લેલ, તે નામ રહે નીરધારરે છે ચ૦ મે ૨ એ સારા છે ઈમ ચિંત ચિંતવી વિવાહને રે લે, કરે કાજલ તતકાલ રે છે ચ૦ છે સગા સજનને તેડાવીયારે લો; ગરીઓ ગાવેધમાલ રે ચટ છે છે કે સારા છે સામેવા ભણી નુતરૂં રે , મોકલે કાજલ

Page #62

૫૫
૨૦ ।। કામ
છે
સાહેરે ચના વીવાહ ઉપરે આવજો રે લાલ !! અવસ કરીને આહિરે ! ચ૦ ॥ ૪ ॥ સા॰ ! ઇમ સાંભલી મેઘેા ચિંતવે રે લેા, કિમ કરી જઇએ તાંહિરે ! અમારૂં છે ઘણુ' રે લેા, દેહરાસરનું આંહિરૈ ।। ચ॰ ॥ ૫ ॥ સા॰ !! તવ મેઘા કહે તેહને ૨ લે, તેડી જાએ પરિવારરે ॥ ૨૦ ડાકામ મેલી કીમ આવીએરે લેા, તેજાણા નીરધારરે ૫ ૨૦ ॥ ૬ ॥મરગાદેને તેડીનેરે લેા, પુત્ર કલત્ર પરીવાર રે । ચ॰ । મેઘાનાહૂ સાથનેરે લેા, તેડી આવ્યાતેણીવારરે ॥ ૨૦ ॥ ૭ ૫ સાં ॥ સાંભલ કાજલકહેમેદ્યાકીહાં રે લાલ, છઠ્ઠાં નાવ્યા સ્યામાટ રે ૫ તામેધાવીણ્ કીમસરેરે લેા, નાતતણી એ વાટ રે ચ૦ ૫૮ ॥ ઢાલ ૧૦ મી ૫
નંદન! રે લેા ! એ દેશી !!
નદ સલુણા જક્ષ કહું મેઘા ભણી રે લાલ, તાહરે હવે આવી અણીરે લે !! કાજલ આવસે તેડવા રે લેા,
કુંડ કરી તુજ છેડવા લે ॥ ૧ ॥ તુમતાજેતીહાં કણેરે લેા, ઝેર દે તુજનેણેરે લેાલ ॥ તેડયા વીણા જાયેનહીરલેાલ, તે પ્રભૂનમણુ લેજે સહારેયેા ॥ ૨ " દુધમાંડે ક્રેસે ખરૂરે લેા, નમણું પીધે જાસે પરૂરે લે। ।। તે માટે તુજને ઘણુ રે લેા, માંને વચન સુહામણુ રેલેા । ૩ ।। ગયેાજક્ષકહીતેહવેરેલા, કાજલસાઆવ્યાએ હુવે રે લે

Page #63

છે કહે કાજલ તુમે સાંભરે રે લે, આ મેલી આમ લે રે લો કે ૪ મે તુમ આવ્યાવણ કીમ સરેરેલે, નાતજાતમાં સોભીએ કીણી પરેરે લે છે તુમ સરીખા આવે સંગારે લો, તે અમમનથાએ ઉમગરે લે છે ૫ કે હું આ ધરતી ભરીરે લે, તે કીમ જઉં પાછા ફરીને લેલ છે જે અમને કાંઈ લેખ લે, તે આડે અવેલે મત દેખરે લે છે ૬ છે હઠ કરી બેઠા તુમેરે લોલ; બેટી થઈએ છે અમેરેલોલ સામેથેમન ચિંતવેરેલે, અત્તીતાણું કીમપુરવેરે લે કા કાજલ સાથે ચાલીયેરે લે, ભુદે સરમાં આવીરે લે છે નમણુ વીસા તિહાંકણેરે લે, ભાવી અવસ્ય આવી બનેરે લે. છે ૮
છે ઢાલ ૧૧ મી છે કાબીલ પાણી લાગણે છે એ દેશી નાત જમાડે આપણી, દેઈનેબહુમાન છે વરકન્યા પરણાવીયાં, દીધાબદુલાદાન છે ૧ | કાજલકહેનારી ભણી, મેઘા અમેભેલાં છે જિમણદેજેવિષભેલીને, દુધમાં તિણવેલાં છે. ૨ દુધણી છેઆખ, તુમને હું કહીસરીસે | મેઘાનેમેલનહી, પીરસ્યું જમણ પીયે છે ૩ છે તવનારી કહે પ્રીઉજ, મેઘાનેમતમારે જે કુલમાંલંછનલાગયે, જાયે પાંચમાંકાર | ૪ કાજલતેમાને નહી, નારીકહીને હારી છે મનભાગે મોતી , તેહને તલાશે

Page #64

કારી છે ૫ છે ઈમ સીખવી ની જનારીને, જમવાબી બેઠા, ભેલાંએકણુઘાલીએ, હીયડે હરખે હેઠાં દ દુધ આપ્યું તિણરાણીએ, પીરસ્યું થાળી માંહી કાજલક હેમુજઆખ, પીધે મેઘે ત્યાંહી ના મેઘાને હવે તત ખીણે, વિષ વ્યાપ્ય અંગે, સાસસાસ રમીગયા, પાપે ગતિ મ્યું રંગે પાટા
છે ઢાલ બારમી છે કિહારે ગુણવતી રે માહરીગણરે છે એ દેશી છે
આવી મૃગાદપીઉનેદેખનેરે, રેતીકહે તીણ વારરે બે મહીને મેરે તે પણ બી હુંજારે, અતિ ઘણું કરે પિકારરે ૧૫ ફીટકુલહીણોએતેશ્કરે, નાલાજલગારરે | મુખકીમદેખાસિકમારે, તુજને પડે ધીકારરે પારા ફિએ વીરડા તેનજાણું મન એહવું રે, તાહરી ભગનીનુંકુણસલુખરે એ માહરે તે કરમે એ છાપું નહીરે, પડી દીસે છે મુજમાં ચુકારે આવા ફીટ છે એહવા લખીયાઠીએઅખેરારે, તે હવે દીજે કેહને દેસરે છે નીરધારી મેલી નાહલો રે, કહીએ ન કીધે મુજને રસરે કા ફો ઈમ વિલવંતીમૃગાકહેર, વીરડા તે તેડીમારીઆસરે
તુજને કિમ ઉકહ્યું એવુંરે, જીવીસતીનપંચાસરે પા છે ફી | કુડ કરીને મુજને છેતરી રે, તેં કીધે માટે
અન્યાયરે છે માહરાં નાનકડાં બાલુડાંરે, કેહને મીલચે • જઈ બાયરે દા કિી છે અધ વચે દેહરાં રહ્યા આજથી

Page #65

૫૮
જગમાં નામ રહ્યું નીરધાર રે ।। નગરમાં ઘરે ઘર વાતા વીસ્તરીરે, સહુકાનાદીલમાંહીઆયેાખારરે ાછળો પ્રી દ્વેષ રાખીને મેઘા મારીયા રે, એતા કાજલ કપટ ભંડાર રે ! મનના મેલા શ્રીઠા એહવારે, ઈમ ભણે નરનારેિ ॥ ૮॥ ી !
॥ ઢાલ ૧૩ મી !
પુરવ માત પુણ્ય પામીયે !! એ દેશી
.
બેહની અગનિદાહદેઈકરી,આભ્યાસહુનિજ ઠામહા ! એહની કાજલ કહે તુંમતરાએ; ન કરૂં એહકામહા ।।૧। એહનીલેખલખ્યા તે લાભીયે, તાદીજૈકેહનેદાસહા॥ એહનીજન્મજરામરણે ભર્યાં, તે રાખવા સા સાસહા રા એના એ સંસારછે કારમા, ખાટીમાયાજાલ હૈ। ૫ એકઆવે ઠાલીભરી, જેહવીઅરહટની માલડેા ॥ મે॰ ॥ ૩ ॥ સુખદુઃખસરજ્યાંપામીએ, નહીકેાઈ નેહાથ હા ! એક દ મતક રેડ્ડીકરતું આજથી,મહુલીઆપણી હાથહા ! એ॰ ।। ॥ ૪ ॥ ખાઓ પીએ સુખ ભેગવા, મ ક પ્રીકર લગાર હા ! એ જે જોઇએ તે મુજને કહેા, ન કરે દીલમાં વિચાર હા ! એ ॥ ૫ ॥ જીનના પ્રસાદ કરાવસુ, મહી તલ રાખસું મામ હૈ। ।। ઈજત આપણું ધરતણી, ક્રીમ કરી ખેાસુ કામ હૈ। ॥ ૬॥સેઢાને હાથે સુપસ,

Page #66

ગેડીપુર ગામ હો ! બે ચાલ આપણસઉમલી, હું લઈ આવું દામહે છે બે હા બે અનુકમે આવ્યા સહુ મલી, ગેડીપુરગામમજા રહે છે જીનને પ્રસાદ. કરાવી, કાજલસા તિવાર હે છે ૮
છે ઢાલ ૧૪ મી છે કરે લણ ઘડદે રે છે એ દેશી દેહરે સીખર ચઢાવીઓ, થિરનરહેતિણવાર છે કાજલ મનમાં ચિંતવે, હવે કુણુ કરસું પ્રકાર છે ૧ | ભવીકજન સાંભલો રે બીજીવાર ચઢાવીયે, પડે હેઠે તતકાલ છે સુહણું માંહે જક્ષ આવીને, મેરાને કહે સુ વિસાલ છે ૨ ભ૦ છે તુ ચડાવે જાયને, થિર રહસ્ય સીર જેહ છે કાજલને જસ કીમ હવે મે મારે તેહ. છે ૩ છે ભ૦ છે મેહરે સીખર ચઢાવીયે, નામ રાખ્યું જગ માંહિ . મુરત થાપી પાસની, સંઘ આવે ઉછાંછે ૪ ભ૦ | સંવત ચૌદઆલમાં, દેહેર પ્રતીષ્ઠા કીધ છે મહી. ઓમેહરે મેઘા તણું, તેણે જગમાંજલીધો ૫ | ભ૦ છે. દેશી પરદેશી ઘણાં, આવેલોકઅનેક છે ભાવ ધરી ભગવંતને, આણું અધિકવિવેક | ૬ | ભ૦ છે ખરચે દ્રવ્ય ઘણું તિહાં, રાય રાણું તીણ વાર છે માનતમાને લાખની, ટાલે કષ્ટ અપાર છે ૭ | ભ૦ છે નીરધનીયાં ને

Page #67

ધનદીએ, અપુત્રીયાને આપે પુત્ર છે રોગીને નિવારે છેગીયા, ટાલે દરીદ્ર સુત્ર ૮ ભ૦ છે
છે ઢાલ ૧૫ મી | અમ ઘર આંબે મેરીઓ છે એ દેશી છે
આજ અમ ઘર રંગ વધામણ, આજ ગુઠા શ્રી પાર્શ્વનાથ છે આજ ચિંતામણ આવી ચઢયે, આજ સફળ ફલી સવી આશ છે ૧ છે આ૦ છે આજ સુરતરૂ ફળીઓ આંગણે આજ પ્રગટી મોહન વેલ છે આજવીછડીયાંવાલાં મલ્યાં, આજ અમઘરાહુઈરંગરેલ છે ૨ | આ૦ છે આજ અમ ઘર આંબે મેરીઓ, આજ વૃંઠે સેવનધાર છે આજ દુધે વઠા મેહુલાં, આજ ગંગા આવી ઘરબાર ( ૩ છે આ૦ છે આજ ગાયે ગાડિપુર ધણી, આ નગરને મહિયાલીયલ માંહે છે મારો કીધે ચુપચું, શ્રી સંઘ કેરે ઉછાંટે છે ૪ આવે છે શ્રી હીર વીજય સુરીસરૂ, તેહનાં શુભ વિજય કવી શીસ છે તેહના ભાવ વિજય કવિ દપતાં, તસ સીસ નમુ નીસ દીસ છે ૫ ને આવે છે તેહના રૂપ વિજય કવીરાજમાં, તેહનાં પવનમુ કરજેડ વલીરંગ વિજય રંગે કરી, હું તે પ્રણમું પ્રભુત કરજેડ દા આ છે સંવત અઢાર સતલતરે ભાદ્રવામાસ ઉલાર છે તિથિ તેરસ ચંદ્ર વાસરે, ઈમ નેમ વિજય જયકાર ૭ આવે છે ઈતિ શ્રી ગેડીચાજી સ્તવન સંપૂર્ણ.

Page #68

૧
શ્રી ગૈતમગુરૂભ્યાનમ:
.
શ્રી મહાવીર સ્વામીના સત્તાવીસ ભવનું સ્તવન લિખ્યતે.
સાય ॥ ૩ ॥
॥ દોહા !!
વિમલ કમલ દલ લેાચણાં, દીસે વન પ્રસન્ન ।। આદર આણી વીરજિન, વાંદી કરૢ રતવન ॥ ૧ ॥ શ્રી ગુરૂતણે પસાà, સ્તવનું નીર જિષ્ણુંદ ॥ ભવ સત્યાવીશ વરણુવું, સુણો સહુ આણુંદ ! ૨ ! સાંભલતાં સુખ ઉપજે, સમક્તિ નિર્મલ હાય ! કરતાં જિનની સકથા, સફલ દિહાડા
॥ ઢાલ પહેલી ! દેશી ઢાલની ના
મહાવિદેહ પશ્ચિમજાણું, નયસાર નામે વખાણું ।। નયરતણા છે એ રાણા, અટવી ગયેા સપરાણે! ॥ ૧ ॥ જમવા વેલા એ જાણી; ભક્તે રસવતી આણી ।। દત્તની વાસના આવી, તપસી જૂવે તે ભાવી ॥ ૨ ॥ મારગ ભૂલ્યા તેહેવ, મુનિ આવ્યે તતખેવ !! આહાર દીયા પાય લાગી, ઋષિની ભૂખ તૃષા ભાગી ।। ૩ । ધ સુછ્યા મન ર ંગે સમકીત પામ્યા એ ચગે ! ઋષિને ચાલતા જાણી, હીયડે ઊલટ આણી ॥ ૪ ॥ મારગ દેખાડચા વહેતે, પા

Page #69

કર
વલીએ એમ કહેતા ! પહેલે ભવે. ધર્મજ પાવે, અંતે દેવ ગુરૂ ધ્યાવે ॥ ૫ ॥ પંચ પરમેષ્ઠીનું ધ્યાન, સૌધમ પામ્યા હૈમાન ! આઉખું એક પચેાપમ, સુખ ભાગવી અનેાપમ ।। ૬ ।। ભવ ખીજે ત્રીજે આયે, ભરતકુલે સુત જાયા !! ઉત્સવ માંગલિક કીધુ, નામ તે મરીયચ દીધું ! છતા વાધે સુરતરૂ સરિખા, આદિ જિન ક્રૂખીને હરખ્યા ! આઉએ દેશના દીધી, ભાવે દીક્ષા એ લીધી તા ૨૮ ।। જ્ઞાન ભણ્યા સુવિશેષ; વિચરે દેશ વિદેશ ।। દીક્ષા લેઈ એ નજરે, અલગૈા સ્વામીથી વિચરે ! ૯ ૫ મહાવ્રત ભાર એ મહેાટા, હું પણુ પુણ્ય' એ છોટા ભગવું કપડું કરશું ! માથે છત્રએ ધરણું ॥ ૧૦ ૫ પાચે પાનહી પેર, સ્નાન સુચિજલે' કરશું ! પ્રાણી થુલ નહીં મારૂં, ખુરસુંડ ચાટીયે ધારૂ। ૧૧ ।। પવિત્રી સેાવન કેરી, શેાભા ચંદન ભલેરી ।। હાથે ત્રિદંડયુ લેવું, મનમાંહે ચિંતવ્યુ એહવું । ૧૨ । લિંગ કુલિ ગનું રચીયું, સુખકારણુ એ મચી" । ગુણુ સાધુના વખાણે, દીક્ષાયેાગ તે જાણે ।। ૧૩ । આણી જતિયે આપે, સુધા મારગ થાપે ॥ સમવસરણ રચ્યું. જાણી, વઢે ભરત વિજ્ઞાણા । ૧૪ । મારે પરખદારાજે, પૂછે ભરત એ આજે ા કાઇ છે તુમ સરીખા, દાખ્યુ મરીય ચ તીખા ।। ૧૫ ।। પહેલા વાસુદેવ થાશે, ચક્રીવર્તી મૂકાએ વાસે ॥ ચાવીશમેા એ તીર્થંકર, વમાન નામે એ

Page #70

જયંકર છે ૧૬ . ઉલ્લયું, ભારતનું હીયું, જઈ મરીયંચને કહ્યું છે તાતેં પદવીએ દાખી; હરિચક્રી જિનપદ ભાખી ૧ ૧૭ ત્રણ્ય પ્રદક્ષિણા દેઈ વંદન વિધિશું કરેઈ સ્તવન કહે એમ દાહ; પુત્ર ત્રિદંડીના રાહ છે ૧૮ છે વાંદું છું એહ મરમેં; થાશે જિનપતિ ચરમે છે એમ કહી પાછો એવલી; ગરવે મરીયંચતે ગલી મે ૧૯ છે
છે ઢાલ બીજી છે ઈબાગ કુલૅહું ઉપને, મારે ચક્રવર્તી તાતજી ! આઉઓ માહાર જિન હુએ, હું પણ ત્રિજગ વિખ્યાત ૧ ૧ અહો ઉત્તમ કુલ માહરૂં, અહો અહો મુજ અવતારજી છે નીચગાત્ર તિહાં બાંધીયું. જૂઓ જૂઓ કર્મ પ્રચારજી છે અ૦ મે ૨ આ ભરતું પતનપુરે, ત્રિપૃષ્ઠ હરિ અભિરામજી એ મહાવિદેહ બેત્ર મુકાપુરી, ચક્રીપ્રિયમિત્રનામજી છે અo | ૩ | ચરમ તીર્થકર થાયશું, હશે ત્રિગડુ સારજી છે સુરનર સેવા સારશે, ધન ધન મુજ અવતારછ છે અ૦ છે ૪ ૫ રહે મદમાતે એણપરે, એક દિન રોગ અતીવજી ! મુનિજન સારકનવિકરે, સુખ વહે છે નિજ જીવજી છે અo છે ૫ કપિલનામેં કેઈ આવિયે, પ્રતિબોધે નિજવાણછ સાધુ સમીપે દીક્ષા વરે, ધર્મ છે એણે ઠામજી છે અ૦ | ૬ | સાધુસમીપે મેકલે; નવિજાએ તે તે અગજી છે ચિંતેમરિયંચ નિજમને,

Page #71

સીસે મુજ જોગ્ય છે. એક છે ૭ ! તવતે વલતું. આલિ, તુમવાદે શું હોય છે જે મેં ધમ તે ઈહાં. છે, ઉસૂત્ર ભાંગ્યું સેયજી છે અ૦ ૮ છે તેણે સંસાર વધારી; સાગર કેડાછેડી છે લાખ ચેરાશ પૂરવતણું, આયુ ત્રીજે ભવ જેડીજ છે અo | ૯ | ભવથે સ્વર્ગ પાંચમે, સાગર સ્થિતિ દશ જાણજી કૌશિક દ્વિજ પાંચમેં ભ, લાખ એંશી પૂર્વ માનજી છે અo | ૧૦ | કૃણા નયરી દ્વિજ થયે, પૂર્વલાખ બહુતેર સારજી છે હુએ ત્રિદંડી છઠે ભલેં, સાતમે સહમ અવતારજી છે અo છે ૧૧ અગ્નિત આઠમે ભવે, સાઠલાખ પૂર્વ આયોજી ત્રિદંડી થઈ વિચરે વલી; નવમે ઈશાને જાયજી છે અo છે ૧૨ અગ્નિભૂતિ દશમે ભ, મંદિરપુરી બ્રીજ હેયજી ૫ લાખ છપન્નપૂર્વ આઊખું, ત્રિદંડી થઈ મરે સેયજી છે અo | ૧૩ | ઈગ્યારમેં ભ તે થયે, સનતકુમારે દેવજી એ નરી વેતાંબીયે અવત, બારમે ભર્ચે દ્વિજ હેવજી અ૦ છે ૧૪ ચુમ્માલીશ લાખ પૂર્વ આઊખું, ભારદ્વાજ જસુ નામજી એ ત્રિદંડી થઈ વિચરે વલી, માહેંદ્ર તેરમે ભોં ઠામજી છે અ૦ મે ૧૫ છે. રાજગૃહી નયરી ભવ ચૌદમે, થાવર બ્રાહ્મણ દાખજી ને ચોવીશ લાખ પૂર્વ અ ઊખું, ત્રિદં લિંગને ભાખજી. અ. ૧૬ અમર થયે ભવ પરમે, પાંચમે દેવકે દેવજી સંસાર ભો ભવ શેલમે; વિશ્વ ભૂતિ ક્ષત્રી હેવ અ ૧૭

Page #72

૬૫
- a ઢાલ ત્રીજી છે : વિશાખ ભૂતિ ધારણને બેટ, ભુજબલ પૂઠ સમૂલ સમેટે, સંભૂતિ ગુરૂ તેણે ભેટે છે ૧. સહસ વરસ તિહાં ચારિત્ર પાલી, લહી દીક્ષા આતમ અજુઆલી, તપ કરી કાયા ગાળી | ૨ | એક દિન ગાય ધસી સિંગાલી, પડ ભૂમિ તસ ભાઈ ભાલી, તેહસું બલ સંભાલી | ૩ | ગર્વે રીષ ચઢી વિકરાલી, સિંગધરી આકાશે ઉછાલી, તસ બલ શંકા ટાલી છે ૪ | તિહાં અણસણ નિયાણું કીધું, તપ વેચી બલ માગી લીધું, અધુરૂ પરિયાણું કીધું
૫ છે સતરમે ભ શુકે સુરવેર, ચવી અવતરી જિહાં પિતનપુર, પ્રજાપતિ મૃગાવતી કુંઅર ૫ ૬ છે ચોરાશી લાખ વરસન આયુ, સાત સુપન સૂચિત સુત જાય, ત્રિપૃષ્ઠ વાસુદેવ ગાયે છે ૭ ઓગણીશમેં ભ સાતમી નરગે, તેત્રીશ સાગર આયુ અભંગું, ભેગવીયું તનસંગે ૮ છે વીસમે ભ સિંહ હિંસા કરતે, એકવીશમે ચેાથે નરકે ફિરતે, વિચ વિચ ઘણું ભવ કરતે છે કે બાવીશમે ભવું સરલ સભાવિ, સુખ ભોગવતાં જસ ગવરાવિ, પુ શુભ મતિ આવી છે ૧૦ કે ત્રેવીશમે ભોં મૂકા પુરી મુખેં, ધન જાયે ધારણુંની કુખેં, નર અવતરિ સૂર્ખ ૧૧ તિહાં ચકવર્તીની પદવી લીધી, પિટીલાચાયશું મતિ બાંધી, શુભ તપ કિરિયા સાધી છે ૧૨ કે વરસ દીક્ષાને જાણુ, લાખ ચોરાશી પૂર્વ પ્રમાણે, આખું પરું

Page #73

જાણુ છે ૧૩ છે ચોવીશમે ભ શુકે સુરવર, સુખ લેંગવિઆ સાગર સત્તર, તિહાંથી આવી અમર છે ૧૪ છે
છે ઢાલ ચોથી છે રાગ મલાર છે આ ભરતે છત્રિકાપુરી, જિતશત્રુ વિજ્યાનાર છે મેરે લાલ છે પંચવીશમે ભર્વેિ ઊપને, નંદન નામ ઊદાર છે મેરે લાલ છે તીર્થંકર પદ બાંધિયું છે ૧ છે એ આંકણી લઈ દીક્ષા સુવિચાર | મેરે લાલ છે વીશ થાનક તપ આદરયું, હુએ તિહાં જયજયકાર | મેરે ! તીર્થકર છે ૨ | રાજ્ય તજી દીક્ષા લિયે, પોટીલા ચારયપાસ છે મેરે લાલ છે માસખમણ પારણું કરે, અભિગ્રહવંત ઉલ્લાસ છે મેરે લાલ છે તીર્થ ૩ | લાખ વરસ એમ તપ કરવું, આલસ નહી લગાર છે મેરે લાલ છે પરિગલ પુણ્ય પોતે કર્યું, નિકા... જિનપદ સાર મેરે લાલ છે તીર્થ૦ કે ૪ કે માસ ખમણ સંખ્યા કહું, લાખ ઈગ્યાર એંશી સહસ છે મેરે લાલ છે છશે પિસ્તાલીશ ઊપરે, પંચ દિન વૃદ્ધિ કહીશ કે મેરે લાલ છે તીર્થ છે ૫ છે પંચવીશ લાખ વરસનું આઊખું, માસ સંલેષણ કીધ છે મેરે લાલ ! ખમી ખમાવી તેચો , દશમે સ્વર્ગ ફલ લીધા છે મેરે લાલ છે તીર્થ છે ૬ ને પુચ્છેત્તરા વાંસકે, વિમાનસાગર વીશ મેરેલાલ છે સુરચવી સુખ લેગવી, હુઆ એ ભવ છવ્વીશ મેરેલાલા તીર્થ૦ મેગા

Page #74

છે ઢાલ પાંચમી છે ભમરહુલીની છે સત્યાવીશમે ભવ સાંભલે તે છે ભમર હલી ના રૂઅડું માહણકુંડ ગામત છે અષભદત્ત બ્રાહૃાણ વસે છે 'ભમરહુલી છે દેવાનંદા ધરણું નામ છે ૧ કે કર્મ રહ્યાં લવલેશ વલીતે ભ૦ મરીયંચ ભવનાં જે તે છે પ્રાણુત કલ્પથકી ચવીતે છે ભ૦ ને દ્વિજ કુલેં અવત તેહ છે ૨ ચૌદ સુપન માતા કહે છે ભ૦ છે આણંદ હુએ બહુતતે છે ઇંકે અવધીયે જેઈયું તે ૫ ભ૦ છે એહ આછેરા ભૂતતે ૩ છે ત્યાશી દિન તિહાં કણે રહ્યા તે છે ભ૦ છે ઇંદ્ર આદેશું દેવતે છે સિદ્ધાર્થ ત્રિશલા ખેંતે છે ભ૦ છે ગર્ભ પાલટયો તતખેવને | ૪ ચઊદ સુપન ત્રિશલા લહેતે છે ભ૦ છે શુભ મુહ જનમ્યા જામ છે જન્મ મહોત્સવ તિહાં કરતો
ભ૦ છે ઇંદ્ર ઈંદ્રાણી તામત છે ૫ | વદ્ધમાન તપ્સ નામ દીતે છે ભ૦ ૫ દેવેં દીયે મહાવીર હર્ષે શું પરણુવિઆ તે છે ભ૦ મા સુખ વિલસે ઘેર વીરતા દા માયબાપ સુરલેકે ગયાં છે ભ૦ છે જિનસાધે જિનકાજતે છે લેકાંતિક સુર ઈમ કહે છે ભ૦ છે જે દિક્ષા મહારાજ તે છે ૭ મે વરસીદાન દેઈ કરીતે ભો લીધે સંયમ ભારતે છે એકાકી જિનવિહાર કરતે છે ભ૦ છે ઊપસર્ગનો નહીં પારતે છે ૮ તપ ચઊવિહાર | કરયા ઘણા છે ભય છે એક છ માસી ચેવિડારતે

Page #75

બીજે છ માસી કરે તે ભય છે પંચદિન ઊણા ઉદાર તે છે ૯ નવ તે માસી કયાં તે છે ભ૦ છે બે ત્રય માસી જાણતા કે અઢી માસ બે વાર કયાં તે છે ભ૦ ને બે માસી છ વાર તે છે ૧૦ છે દોઢ માસી બે વાર કયાં તે છે ભ૦ છે માસ ખમણ કરયાં બારતે છે બહુતેર પાસ ખમણ કરયાં તે છે ભ૦ છે છઠ્ઠ બસેં - ગણત્રીશ તે ૧૧ છે બારે વરસે પારણતે છે ભ૦ છે ત્રણ્યશે ઓગણપચાસ નિદ્રા બેઘ કરીતે છે ભ૦ છે બેઠા નહીં બારે વરસત ૧૨ કરમ ખપાવી કેવલ કહ્યું છે ભ૦ ત્રિગડે પર્ષદા બારતે છે ગણધર પદની થાપનાતે છે ભ૦ છે જગ જય જયકારતે છે ૧૩ છે ગણધરવર ઈગ્યાર હુઆત છે ભ૦ છે ચઉદ સહસ સાધુ સુખકારતે છે છત્રીશ સહસ તે સાધવી તે છે ભ૦ | સીયલ રયણ ભંડારતે ૧૪ એક લાખ ઓગણસાઠ હજાર કહ્યાં તે છે ભ૦ | શ્રાવક સમક્તિ ધારતે છે ત્રણ્ય લાખ અઢાર હજાર શ્રાવિકાતે ભ૦ છે એ કહ્યો વીર પરિવારતે છે ૧૫ ને બ્રાહ્મણ માત પિતા હુઆત છે ભવ મોકલ્યા મુક્તિ મઝારતે છે સુપુત્ર આવે ઈમ કરે તે છે ભ૦ છે સેવકની કરે સારતે છે ૧૬ છે ત્રીશ વરસ ગ્રહવાસ વસ્યા છે ભ૦ છે બાર વરસ છવાથતે છે ત્રીશ વરસ કેવલ વર્માતે છે ભ૦ બહેતેર વરસ સમસ્ત તે છે ૧૭ છે એણીપરે પાલી આઊખુત છે ભવ છે દિન

Page #76

દીવાલી જેહતે છે મહાનંદ પદ પામીયાત છે ભ૦ | સમરું હું નિત તેહ છે ૧૮ સંવત શેલ બાસઠ્ઠોતે યાભના વિજયાદશમી ઉદારતે છે લાલવિજય હવા કહેતે ભો વીરજિન ભવજલ તારત છે ૧૯ છે
છે ઢાલ છઠી છે સમરણતા સુખ સંપદ મિલે, ફલે મને રથ કેડજી છે રોગ વિગ સવી ટલે, ન હાય શરીરેં કેઢજી ૧ આદરી આણાપુર મંડ, ખંડન પાપને પૂરજી છે જે ભવિચણ રોવા કરે, સુખ પામે તે ભરપૂરજી છે આ૦ | ૨ | મૂરતિ મેહન વેલી, દીઠે અતિ આણંદજી સિંહાસન સેહે સદા, ગગને છ રવિચંદજી આ છે ૩ છે પ્રતીમા દીઠે સુખ સંપદા, પ્રણમું જે હાથજી છે ત્રણ્ય પ્રદક્ષિણા દેઈ કરી, માગું મુક્તિને સાથજી છે આ૦ કલા શ્રાવક યતિ ઉદ્યમ કરે, કીધે જિનપ્રાસાદજી | કાઢયું પાપ ઠેલી કરી, પુણ્ય જગ જસાદજી | આ૦ ૫ છે
| | કલશ છે શ્રી વીર પાટપરંપરાગત. આણંદ વિમલ સૂરીશ્વર, શ્રી વિજયદાન સૂરિ તાસ પાટે, શ્રીહીરવિજય સૂરિગણધરૂ છે શ્રીવિજ્યસેનસૂરિ તાસ પાટે શ્રી વિજય દેવસૂરિ હિત ધર ને કલ્યાણ વિજય ઉવજ જાય પંડિત, શ્રી શુભવિજય શિષ્ય જયંક ૧ છે ' છે ઇતિ શ્રી મહાવીર સ્વામીના સત્યાવીશ
| લવનું સ્તવન સપૂણ !

Page #77

G
અથ શ્રી મહાવીર સ્વામીના પાંચ કલ્યાણિકનું બાર ઢાલનું સ્તવન પ્રારંભ
છે ઢાલ પહેલી છે પ્રભુ ચિત્ત ધરીને અવધારે મુઝવાત છે એ દેશી છે I ! સરસતિ ભગવતિ દીયે મતિ ચંગી, સરસ સુરં ગીવાણુ છે તુઝ પસાય માય ચિત્ત ધરી હું, જિનગુણ રયણની ખાણ છે ૧ મે ગીરૂઆ ગુણ વીરજી, ગાયશું ત્રિભુવનરાય છે તુજ નામે ઘર મંગલ માલા, ચિત્તધરે બહુ સુખ થાય છે ગિ છે ૨ એ આંકણ છે છે
- જંબૂદ્વીપે ભરત ક્ષેત્રમાંહિ, નયર માહણકુંડ ગામ છે રિખભદત્તવર વિપ્ર વસે તિહાં, દેવાનંદા તસ પ્રિયા નામ in ગિઢ છે ૩ છે સુર વિમાનવર પુ ત્તરથી, ચવિ પ્રભુ લીયે અવતાર છે તવ તે માહણરયણી મધે, સુપન લહે દશ ચાર છે મિત્ર છે ૪ ૫ ધુર મયગલ મલપતે દેખે, બીજે વૃષભ વિશાલ છે વિજે કેસરી લક્ષ્મી ચોથ, પાંચમે કુલની માલ છે ગિપ છે ચંદ્ર સૂર્ય ધ્વજ કલશ ઉમસર, દેખે દેવ વિમાન ને સ્પણ રેહા ૩ણાયર રાજે, ચઊદમે અગ્નિ પ્રધાન છે. ગિળ છે આનંદભર તવ જાગી સુંદરી, કંતને કહે પરભાત છે સુણી વિપ્ર કહે તુજ સુત હેશે, ત્રિભુવન માંહે વિખ્યાત છે મિત્ર છે અતિ અભિમાન

Page #78

કી મરિયંચ ભવ, જુઓ જુઓ કરમ વિચાર છે તાત સુતાવર તિહાં થયા કુંવર, વલિ નીચ કુલે અવતાર છે ગિ છે ૮ છે ઇણ અવસર ઇંદ્રાસન લે, નાણે કરી હરિ જેય એ માહણી કુખે જગગુરૂ પેખે, નમી કહે અઘટતું હોય છે ગિવ છે ૯ છે તતક્ષણ હરિહરણું તેડાવી, મેકલિ તેણે ઠાય છે માહણી ગર્ભ અને ત્રિશલાને, બિહું બદલી સુરજાય છે ગિ છે ૧૦ | વલી નિશિભર તે દેવાનંદા, સુપન લહે અસાર છે જાણ્યે સુપન ત્રિશલા કરચઢિયાં, જઈ કહે નિજ ભરતાર છે ગિમે ૧૧ છે કંત કહે તું દુઃખહર સુંદરી, મુઝ મન અચરિજ હોય છે મરુસ્થલ રણમાં કલ્પદ્રુમ દીઠે, આજ સંશય ટ સોય છે ગિ. છે ૧૨ |
છે ઢાલ બીજી નયરિ ક્ષત્રિફંડ નરપતિ, સિદ્ધારથ ભલેએ આણુન ખડેરે તસતણી, જગજસ નિમેલેએ ૧છે તસ પટ્ટરાણી ત્રિશલા સતિ, ખેં જગપતિએ પરમ હર્ષ હિયડે ધરિ, ઠવિયા સુરપતિએ ૨ સુખ સેજે પિઢી દેવી, તે, ચઊદ સુપન લહે છે જાગતી જિન ગુણ ગાવતી, હર્ષતી ગહગએ છે ૩ છે રાજહંસ ગતિ ચાલતી, પિયુકને આવતી એ છે પ્રહ ઉગમતે સૂરતા, વિનવે નિજપતિએ છે ૪ ૫ વાત સુણી રાય જિયે, પંડિત તેડીયારમે , તેણે સમે સુપન વિચારત, પુસ્તક છેડીયાએ છે પણ છે

Page #79

બેલે મધુરી વાણુ, ગુણનિધિ સુત હશેએ આ સુખ સંપતિ ઘરે વધશે, સંકટ ભાંજશેએ ૬ પંડિતને રાય તુઠિયા, લચ્છી દયે ઘણીએ છે કહે તુમ વાણી સફલ ફલ હેજે, આશા અમતણીએ છે ૭ નિજ પદ પંડિત સંચયા, રાય સુખેં રહે એ છે દેવી ઉદર ગર્ભ વાધતે, શુભ દેહલા લહેએ છે ૮ માત ભક્તિ જિનપતિ કરે, ગર્ભ હાલે નહીંએ છે સાત મસવાડા વેલીયા, માય ચિંતા લહીએ છે૯ સહીયરને કહે સાંભલે, કુણે મહારે ગર્ભ હર એ, હુરે ભૂલી જાણું નહીં, ફેગટ પ્રગટ કરીએ ૧ના સખી કહે અરિહંત સમરતાં, દુઃખ દેહગ ટલેએ છે તવ જિન જ્ઞાન પ્રયુજીયે, ગમે તે સલસલેએ ૧૧ માતા પીતા પરિવારનું, દુઃખ નિવારિયુએ છે ૧૨ એ અણદીઠે મેહ એવડે, તે કિમ વિ છેહ ખમે છે નવ મસવાડા ઉપરે, દિન સાડા સાતમેએ ૧૩ મે ચિત્ર શુકલ તેરશે, શ્રી જિન જનમીયાએ આ સિદ્ધારથ ભૂપતિ ભલે, ઓચ્છવ માંડિયાએ છે ૧૪ છે
છે ઢાલ ત્રીજી બે વસ્તુની દેશી છે * પુત્ર જન પુત્ર જનમ્ય જગત શણગાર છે શ્રી સિદ્ધારથ નુપ કુલ તિલે, કુલમંડણ કુલતણે દી, શ્રી જિનધર્મ પુસાઉલે, ત્રિશલા દેવી સુત ચિંરજીવે છે એમ આશીશ દીયે ભલી, આવી છપન્ન કુમારી છે શુચી કમ કરે તે સહી, સેહે જિસી હરિની નાર છે ૧ ..

Page #80

છે ઢાલ ચોથી છે ચહ્યુંરે સિંહાસણ ઈંદ્ર, જ્ઞાને નિરખતાએ છે જાણ્યું શ્રી જન્મ જિર્ણોદ, ઈદ્ર તવ હરખતાએ છે ૧ | આસનથીરે ઉઠેવ, ભક્તિ હૃદયે ઘણુએ છે વાજે સુઘોષા ઘંટ, સઘલે રણઝણેએ ૨ | ઇબ્રિભુવનપતિ વીશ, વ્યંતરતણાએ એ બત્રીશ રવિ શશિ દેય, દશ હરિ કલપનાએ પાયા ચાશઠ ઇંદ્ર મિલેવી, પ્રણમી કહે છે રત્ન ગર્લી જિન માત, દુછ એસી નહીંએ છે કે જન્મ મહેત્વ કરે દેવ, સરવે આવીયાએ છે માયને દેઈ નિદ્રા મંત્ર, સુત લઈ મેરૂ ગયાએ છે ૫ છે કંચન મણિરે ગાર, ગધદક ભરયાએ છે કિમ સહેશે લઘુવીર, હરિશંકા એ છે ૬ વહેશે નીરપ્રવાહ, કિમ નામીએ આ ન કરે નમણુ સનાત્ર જાણ્યું સ્વામીયે છે ૭મે ચરણ અંગુઠે મેરૂ, ચાપી નાચિયોએ છે મુજ શિર પગ ભગવંત, ઈમ કહી માચિયાએ જે ૮ છે ઉલટયા સાયર સાત, સરવે જલ હલ્યાએ છે. પાયાલે. નાગિંક, સઘલા સલસત્યાએ છે ૯ ગિરિવર ગુટે ટુંક, ગડગડે ઘણુએ છે ત્રીભુવનના લેક, કપિતલડથડયાએ છે ૧૦ છે અનંત બલ અરિહંત, સુરપતિ કહે છે મુઝ મન મૂરખ મૂઢ, એટલું નવિ લહેએ છે ૧૧ છે પ્રદક્ષિણ દેઈ ખામેવ, મહત્સવ કરે છે નાચે સુર ગાએ ગીત, પુણ્ય પોતે ભરેએ ૧૨ ઈણ સમે સરગની લીલ, તૃણ સમ ગણે એ છે જિન મૂકી માયને પાસ, પદ ગયા આપણેએ

Page #81

। ૧૩ । માય જાગી જીવે પુત્ર, સુરવર પૂજિયાએ ૫ કુંડલ ટ્રેઈ દેવ ટ્રાય, અમિય અંગુઠે દ્વીચેાએ ।। ૧૪ । જન્મ મહાત્સવ કરે તાત, િિદ્ધ' વાષીયેાંએ ! સ્વજન સતૈાષી નામ, વમાન થાપીયાએ। ૧૫ । ॥ ઢાલ પાંચમી !
પ્રભુ કલ્પતરૂ પરે' વાધે, ગુણ મહિમાના પાર ન લાધે ॥ રૂપે અદ્ભુત અનુપમ અકલ, અંગ લક્ષણ કલા વિદ્યા સકલ ॥ ૧॥ મુખચંદ કમલ દલ નયણાં, શ્વાસ સુરભિગંધ મીઠા વયણાં ! હેમવણુ તનુ સાહાવે, અતિ નિરમલ નીરે નવરાવે ॥ ૨૫ તપ તેજે સૂર્ય સાહે, જોતાં સુરમાં મન માહે રમે રાજકુંવરશું વનમાં, માય તાયને આનંદ મનમાં ॥ ૩ ॥ પ્રભુ અતુલ મહાખલ વીર, ઈંદ્ર સભામાંહે કહે જીનવીર ! એક સુર મૂઢ વાત ન માને, આવ્યે પરખવાને રમવાને। ૪ ।। સુર અહિં થઈ આમલિયે રાખે, પ્રભુ હાથે ઝાલી ફરે નાખે ! વલી ખાલક થઈને આવી રમિયા, લાડકડા કિશે. અપરિયે ! જોતા સુર વાઘે ગગને મિથ્યાત્વી, વીરે મુઠીયે... હણ્યા પડયા ધરતી ॥ ૬॥ નમી નામ દીધુ. મહાવીર, જેવા ઇંદ્રે કહ્યો તેહવા ધીર ના સુરવલીયેાને પ્રભુ આવ્યારગે ! માય હાયને ઉલટ અંગે ઘણા
แ
।। ઢાલ છઠ્ઠી વસ્તુની દેશી ગાણા
૫ રાય ઓચ્છવ કરે મનરંગ, લેખક શાલા સુત વે વીરજ્ઞાન શયન જાણે ! તવ સુધર્માં ઈંદ્ર આવી કરી, પૂછે ગ્રંથ

Page #82

સામી વખાણે જેન વ્યાકરણ તિહાં કી, આણંદે સુરરાય છે વચન વિશેષે ભારતી, પંડયે વિસ્મય થાય છે ૧ છે
ઢાલ સાતમી છે યૌવન વય જિન આવિયાએ, રાયે કન્યા યશોદા પરણાવીયાએ એ વિવાહ મહોત્સવ શુભ કીયાએ છે સવિ સુખ સંસારનાં વિલસીયાએ છે ૧ છે અનુક્રમેં હુઈ એક કુંવરીએ, ત્રીશ વરસ જિનરાજ લીલા કરીએ | માતા પિતા સદ્ગતિ ગયાએ છે પછે વીર વૈરાગે પૂરિયાએ છે ૨ મયણરાય મન શું છતિએ વીરેં અથિર સંસાર મન ચિંતિએ || રાજરમણી અદ્ધિ પરિહરીએ કહે કુટુંબને લેશું સંયમ. સિરીએ રે ૩ છે
છે ઢાલ આઠમી I ! પિતરી સુપાસરે, ભાઈ નંદી વન એ કહે વત્સ એમ ન કીજિયેંએ ૧૨ આગે માય તાય વિહેરે, તું વલી વ્રત લીયે . ચાંદે ખાન દીજીએ રે ૨ નીર વિણ જિન મત્સ્યરે, વીર વિના તિમ, લવલતું સહુ એમ કહેએ છે ૩ છે કૃપાવંત ભગવંતરે, નેહ વચને કરી, બે વરસ જાજેરાં રહે છે ૪ ફાસુ લીયે અન્નપાન, પરઘર નહિ જીમે, ચિત્ત ચારિત્ર ભાર્થે રમેએ પાપા નકારે રાજની રીત સુરલોકાંતિક છે આવી કહે સંયમ મેએ છે ૬. મુજ ભુજ ભગવંતરે, છેવ વિષય સુખ છે આ સંસાર વધારણાએ છા.

Page #83

GF
!! ઢાલ નવમી ।।
આલે આલે ત્રિશલાના કુંવર, રાજા સિદ્ધારથના નદન, દાન સંવત્સરીએ ॥ ૧ ॥ એક કોડી આઠ લાખ દિન પ્રતેએ; કનક રયણ રૂપામેાતી તા, મુઠીસુભરી ચરીએ ॥ ૨ ॥ ધણુ કણ ગજરથ ઘેાડલાએ, ગામ નયર પુર દેશ તા । મના વાંછિત ફલ્યાંએ ॥ ૩ ॥ નિરધન તે ધન વંત થયા એ, તસ ઘરે ન આલખે નારીતે। ।। સમ કરે વલી વલી એ ૫૪૫ દુઃખ દારિદ્રહરે જગતણાએ, મેઘપરે વરસે દાનતા !! પૃથિવા અરણુ કરીયે । પ! બહુનર નારી ઉત્સવ જીએએ, સુરનર કરેરે મંડાણુતા । જિનદીક્ષા વરીએ ॥ ૬ ॥ વિહાર કરમ જગ ગુરૂ કિયાએ, કેટ આવ્યે માણુ મિત્રતા, નારી સંતાપિયા એ । ૭ । જિન જાચક હૂ. વીસરા એ, પ્રભુ -બધથકી ધ્રુવ દૃષ્ટતા, ખંડકરી દિજીએએ ૫ ૮ ૫
। ઢાલ દશમી ! છઠ્ઠી ભાવના મનધરા ! એ દેશી ।।
જસ ઘર કરે પ્રભુ પારણું, સુર તિહાં કંચન વરસે અતિ ઘણું, આંગણું; દીપે તેજે તેહનું એ ॥ ૧ ॥ દેવદુંદુભિ વાજે એ, તિણુ નાકે અખર ગાજેએ, છાજેએ, ત્રિભુવનમાંહે સાહામણું એ ર ! ત્રુટક । સોહામણુ પ્રભુ તપ તપે -અહુ, દેશ વિદેશે. વિચરતાં ભવ્ય જીવને ઊપદેશ દેઈ, સાતે ઇતિ શમાવતા ૫ ૩૫ ષટ્યાસ વનમેં કાઊસ્સગ્ગ રહ્યા, જિન કમ કઠીન દહે સહી ॥ ગેાત્રાલ ગોરૂ ભલાવીયા; વીરસુખે માલ્યા નહીં us u
"

Page #84

છે ઢાલ પૂર્વલી | ગૌરૂ સવિ દહ દિશિ ગયાં, તિર્થે આવી કહે મુનિ કિહાં ગયા, ઋષિ રાયા, ઉપર મુરખ કેપીયાએ પો ચરણ. ઉપર રાંધી ખીર; તેણે ઊપસર્ગે ન ચલ્યા ધીર, મહાવીર શ્રવણે ખીલા ઠેકીયાએ છે ૬ ત્રુટક છે ઠોકીયા ખીલા, દુઃખ પીડા કેણ લહે ઉતમ કરિ ગયાં જિનરાયને મન શત્રુ મિત્ર સરિખા, મેરૂપરે ધ્યાને રહ્યા છે ૭ઊનહી વરસે મેઘ બારે, વીજલી જબકે ઘણું છે બેહુ ચરણ ઉપર ડાભ ઊગ્યા, ઈમ સહે ત્રિભુવન ધણી છે ૮.
| | ઢાલ | ઈક દિન ધ્યાન પૂરું કરી, પ્રભુનયરીમેં પહેતા ગોચરી : તિહાં વઘ શ્રવણે ખીલા જાણયાએ હા પારણું કરી કાઉ
સ્સચેં રહ્યા, તિહાં વેલ્વે સંચ ભલા કીયા, બાંધીયા વક્ષે દેર ખીલા તાણીયાએ | ૧૦ ગુટક છે તાણી કાઢયા દેય. ખીલા, વીર વેદના થઈ ઘણું આકંદતાં ગિરિ થયે શતખંડ, જુઓ ગતિ કરમતણી ૧૧૫ બાંધે છવડે કર્મ હસતાં, રેવંતાં છૂટે નહીં એ ધન્ય ધન્ય મુનિવર રહે સમચિત, ઈમકર્મ ગુટે સહી મે ૧૨
છે ઢાલ અગ્યારમી છે જુઓ જુઓ કરમેં શું કીધું રે, અન્ન વરસ રિખભેંન લીધું રે કરમ વિશે મકરે છેદરે, મલ્લિનાથ પામ્યા સ્ત્રીવેદરે

Page #85

ના ૧ છે કમેં ચકી બ્રહ્મદત્ત ન ધરે, સુલૂમ નરકે જઈ પડિ
રે છે ભરત બાહુબલશું લવરે, ચકી હરિરાય જસ ચડિચેરે . ૨સનકુમારેં સા રે ગરે, નલ દમયંતી વિગરે
વાસુદેવ જરાકુમારે મારે, બલદેવ મેહનીયે ધારે છે ૩ ભાઈ શબ મસ્તકે વહીયેરે, પ્રતિબોધ સુરમખું લહિયેરે છે શ્રેણિક નરકે એ પહુરરે. વન ગયા દશરથ પુત્તરે છે કે સત્યવંત હરિચંદ ધીરરે, ડુંબ ઘરે શિર વહ્યું નીરરે છે કુબેરદત્તને કુગરે, બેન વલી માતા શું ભેગરે છે પછે પરહર્સે ચંદન બાલરે છે ચઢયું સુભદ્રાને આલરે એ મયણરેહા મૃગંકલેખારે, દુઃખ ભગવ્યાં છે અને કારે ૬ કરમે ચંદ્ર કલંકયોરે, રાયપંક કેઈ ન મુકરે ને ઈંદ્ર અહિલ્યાશું લુથરે, રત્નાદેવી ઈશ વશ કીધેરે છે ૭ઈશ્વર નારીચે નચારે બ્રહ્મા ધ્યાનથી મુકા
રે છે અહ અહ કર્મ પ્રધાન રે, જીત્યા જીત્યા શ્રી વર્કમાનરે | ૮
છે ઢાલ બારમી છે ઈમ કમ ખપાવી, ધીર પુરૂષ મહાવીર એ બાર વરસ તડું તપ, તે સઘલું વિણ નીર ૧ એ શાલિવૃક્ષ તણે પ્રભુ, પામ્યા કેવળ જ્ઞાન સમેસરણ રચ્યું સુર, દેશના દીયે જિનભાણ ૨. અપાપાનયરી, યજ્ઞ કરે, વિપ્ર જેહ સરવ બુજવી દીક્ષા દીયે, વરને વળે તેહ. ૩. ગૌતમ ઋષિ આદે, ચારશે ચાર હજાર છે સહસ ચઉદ મુનીશ્વર; ગણ

Page #86

ધર વર અગ્યાર | ૪ ચન્દનબાલા પ્રમુખ, સાધવી સહસ છત્રીશ દેઢ લાખ સહસ નવ, શ્રાવક દે આશિષ પા ત્રણ્ય લાખ શ્રાવિકા, ઉપર સહસ અઢાર છે સંઘ ચતુંવિધિ થા, ધનધન જિન પરિવાર છે ૬. પ્રભુ અશક તરૂ તલ, ત્રિગડે કરે વખાણ સુણે પરખદા બારે, એજન વાણી પ્રમાણ ૭ ત્રણ્ય છત્ર સોહે શિર; ચમર ઢાલે ઇંદ્ર એ નાટક બદ્ધ બત્રીશ, ત્રીશ અતિશય જિણંદ ૫૮ પુલ૫ગર ભરે, સુર, વાજે દુંદુભિ નાદ, નમે સકલ સુરાસુર, છાંડી સવિ પ્રમાદ ૯ ચિહું રૂપે સહે, ધર્મ પ્રકારો ચાર છે એવી શમે જિનવર, આપે ભવને પાર છે ૧૦ | પ્રભુ વરસ બહોતેર, પાલી નિર્મલ આય ત્રિભુવન ઉપગારી; તરણ તારણ જિનરાય રે ૧૧ છે કારતિક માસે દિન, દીવાલી નિર્વાણ કે પ્રભુ મુગતે પિતા, પ્રણમે નિત્ય કલ્યાણ ૧૨
| | કલસ
એ વીર જિનવર સયલ સુખકર, નામું નવ નિધિ સંપજે છે ધર અદ્ધિ વૃદ્ધિ સુસિદ્ધિ પામે, એકમના જે નર ભજે તપગચ્છ ઠાકર, ગુણ વીરાગર, હીરવીજય સૂરીશ્વર છે હંસ વંદે મન આણદે, કહે ઘન એ મુઝ ગુરૂ ૧ છે . ઈતિ શ્રી મહાવીર સ્વામીનું પાંચ કલ્યાણિકનું
. બાર હાલીચું સંપૂર્ણ છે

Page #87

અગીઆરસનું સ્તવન ઢાલ ૪ દૂહા છે શાંતિકરણ શ્રી શાંતિજ, વિઘન હરણ શ્રીપાસ છે
વાગદેવી વિધ્યા દીએ, સમરૂ ધરી ઉલ્લાસ ૧. જાદવ કુલ સીરસેહરે, બ્રહ્મચારિ ભગવંત | શ્રી નેમિસર વંદીએ, જેહનાં ગુણ અનંત છે ૨
છે ઢાલ ૧ લી રાગ મલ્હાર છે નયરિ નિરૂઘમ નામ દ્વારાવતિ દીપતી રે દ્વારા ધનવંત ધરમી લોક દે પુરીજી ૫તીરે દેવ યાદવ સહિત ગદાધરરાજ કરે છહાંરે રા. ઉપગારી અરિહંત પ્રભુ આવ્યા તિહાંરે છે પ્રવે છે અને ઉર પરિવાર હરી વંદન ગયારે કે હવે પ્રદક્ષિણા દેઈ ત્રણ્ય પ્રભુ આગલી રહ્યા છે પ્રછે દેશના દિએ નરાજ સુણે સહુ ભાવીઆરે પાસુને અરિહા અમૃત વયણ સુણી સુખ પાવીઆરે સુ હરિ તવ જેલ હાથ પ્રભુને ઈમ કહેરે છે અને સકલ જંતુના ભાવ જિનેશ્વર તું લહિરે જિવ વરસ દિવસમાં કોઈક દિન એક ભાખીયેરે દિ છેડે પુણ્ય જેહથી અનંત ફલ ચાખીચરે છે અને ૩છે દુહા છે પ્રભુજી તવ હરિને કહે, મૌન એકાદસી જાણી
કલ્યાણક પચાસ સત, સુભ દિવસે ચિત્ત આર્ણિ ૧. વાસુદેવ વલતું કહે, દેઢ કલ્યાણક કેમ છે અતિત અનાગત વત માન, ઈણિપરે ભાખે નેમ ૨છે

Page #88

|| અલ બીજી છે કેસરમાંથી માહાર સાહેબે, પ્રભુ માહારા રતિ એક
રૂપ દેખાડિ હે છે એ દેશી છે મહાજ સર્વાનુ ભુત્તિની, ભવિક જન કીજે શ્રીધર સેવ છે નમિ મણિ અરનાથનિ ગ રાખે નંબ ટેવ છે ૧ નાથ નિરંજન સાચે સજજન, દુખને ભંજન, મેહને ગંજન વંદિએ કે ભવિકજન, એહજ જિનવર દેવ હે એ આંકણી છે સ્વયં પ્રભ દેવ શ્રત ઉદયનાથ છે ભ૦ સાચો સીવપુર સાથ હે છે અકલંક શુભંકર વંદિએ ભ૦ | સાચે શ્રી સસનાથ . . ૨. બ્રોંદ્ર ગુણનાથ ગાંગિક છે ભ૦ ને સુવ્રત શ્રી મુનિનાથ હે ને વિશિષ્ટ અનવર વંદિએ | ભ૦ છે એહજ ધર્મને નાથ હે છે ૩. સુમધુ શ્રી વ્ય
ક્તનાથ જે છે ભ૦ છે સાચે કલાશિત જાણ હે અરણ્યવાસ શ્રીગ જેમ કે શ્રી અજેગ ચિત્ત આણિહે છે ૪. પરમનાથ સુધારતિ | ભ૦ | કીજે નિકેસ સેવહે છે સરિઘ હરિભદ્રને છે ભ૦ મગધાધિપ સુધ દેવહે છે ૫ છે પ્રયછ અક્ષોભ જિનવાર | ભ | મલય સિંહનિત વંદહે છે દિનકર ધનદ પ્રભુ નમે છે ભ૦ | પિષધ સમરસ કંદહે છે ૬ છે હાછે જિન પ્રતિમાં જીનવાણિને, માટે જગ આધાર જીવ અનંતા એહથી. પામ્યા ભવને પાર ૫ ૧ નામ ગોત્ર શ્રવણ સુણિ, જપે જે જિન નામ છે આઠ કરમ અરિજીતને, પામે સિવપૂર ઠામ ૨

Page #89

છે ઢાલ ત્રીજી છે મોરા સાહિબ હો, શ્રી શીતલનાથકે, વિનતિ સુણે એક માતરી છે એ દેશી છે શ્રી પ્રલંબ હે ચારિત્રનિધિ દેવકે, પ્રમાજિ નિતુ વંદીએ છે શ્રી સ્વામિ કહે વિપરિત પ્રસાદને, વંદી પાપ નિકંદિએ છે શ્રી અઘટિત હો, બ્રહ્મણિએ જિનરાજકે, રૂષભચંદ્ર ચિત્ત આણીએ કે પશ્ચિમ માહે એ ભરત મઝારકે, ત્રણ ચેવિસી જાણિયે છે ૧ શ્રી દાંતણે અભિનંદન પૂજ્યકે, રત્નશેખર ત્રિભુવન ધણી છે શ્યામ કેષ્ટજહે મરૂ દેવ દયાલકે, અતિ પાર્શ્વ કીરતિ ધણી છે નંદીબેણ હું વ્રતધર નિર્વાણ કે, સેવતા સંકટટલિ છે જબૂદી હે ચકવીસી ત્રિણકે, સેવંતાં સંયતિ મિલિ છે ૨ | શ્રી સૌંદર્ય હો ત્રિવિકમ નામકે, નારસિંહ સે સહિ છે શ્રી હેમંત હે સંતષિત દેવકે, કામનાથ વંદે વહી મુનિનાથ જે જીનવર ચંદ્ર દાહકે, દિલાદિત્ય ચિત્તમાં ધરે છે ખંડ ધાતકી હે પૂર્વ ઐરવ્રત માહિકે, ત્રિણ ચોવીસી મંગલ કરો . ૩અષ્ટાહિક છે. શ્રી વણિગ જાણિકે, ત્રણ જ્ઞાન સે સુખનિ છે તમો કંદ હે શ્રી સાયર કાક્ષકે, ખેમંત વાંદી ગમે દુખને છે શ્રી નિર્વાણ હૈિ શ્રી જીન રવિરાજકે, પ્રથમ નાથ સીવ સાથ છે. પુષ્કર વર હો એવી સીત્રણ્યકે, ત્રણ્ય જગતના નાથ છે ! ૪ શ્રી પુરૂષ હે શ્રી બેધ વવકે, વિક્રમેંદ્ર ઈદ્રિ નમે છે શ્રી સ્વસતિ હે હરનાથ મુર્ણિદકે, નંદિ

Page #90

૮૩
કેશ મુજ મને ગમે છે મહા મૃગેંદ્ર હે શ્રી અશેચિતકે, મહેંદ્રનાથ નાથાય નમું છે ઘાતક ખડે હો એરવત શ્રેત્રકે, ત્રણ્ય ચોવીસી ચરણે રમુ છે ૫ મે અશ્વ વૃદ હે શ્રી કુટલક વંદિકે, વર્ધમાન મુજ મન રમ્ય છે શ્રી નંદિક શ્રી ધર્મચંદ્રક, વિવેક મુજ મનમાં ગમે છે કલાપક શ્રી વિસેમ એહકે, અરણ્યનાથ કીરત પણ છે પુષ્કર દ્વીપે હે ચોવીસી ત્રણ્યકે, ત્રીસ ચોવીસી દાહતતિ ભણિ છે
છે ઢાલ થી છે
| | દુહા છે | નેમી છણેસર ઉપદી, સરહ્યો કૃષ્ણ નરેસ છે વીર વિમલ ગુરૂથી લો, મેં સુધે ઉપદેશ છે ૧ કાલ અનંત નિર્ગ, અનંત અનંતિવાર આદિ નિગોદેવું ભ, કેણે ન કિધી સાય છે ૨ કે પ્રભુ દર્શન મુજ નવિ હુએ, નવિ સુ ધર્મ ઉપદેશ | નાટકીઆ નાટક પરિ, બહુ બનાવ્યા વેસ | ૩ | અનુક્રમે નર ભવ લો, ઉત્તમ કુલ અવતાર | દુર્લભ દર્શન પામીઓ, તાર પ્રભુ મુજ તાર | ૪ |
એ સિવ કુંવરને વંદીએ રે લોલ એ દેશી.
નેમીણેસર ઉપદીરે લોલ, અદભુત એ અધિકારરે સુગુણ નર, સાંભળતાં ચીત હરખીએ રે લોલ છે

Page #91

જ
હુએ જય જયકારરે સગુણ નર ॥ ૧॥ શ્રી જીન શાસન જગ જગ જ્યારે એ આંકણી । મંત્ર યંત્ર મણિ આધિ ફ્ લેાલ, સકલ જંતુ હિતકારરે સુગુણ નરા એનિતું યુંણુતાથકારે, ટાલે વિષય વિકારરે સુગુણ નર । ૨ । ॥ શ્રી॰ !! શગને સાગ વિજોગડારે લે, નાસે ઉપદ્રવ દ્રુમરે ॥ સુ॰ ॥ સેવતા સુખ સરગનાંરે લેા, લિ પામે સિવ સુખરે ! સુ॰ ॥ ૩ ॥ શ્રી॰ 'u આરાધન વિધિ સાંભલેારે લા॰ ચેાથ ભક્ત ઉપવાસરે ! સુ॰ ॥ મૌન. ધ્યાન ધ્યાવતાંરે લા, હુએ અઘના નાસરે ! સુ॰ ॥ ૪ ॥ ॥ શ્રી॰ ! અહારત્તો પાસદ્ધ કરીરે લા૦ જપીચે એ જીન. નામરે ! સુ॰ ॥ રૂદ્ધિ વૃદ્ધિ સુખ સપદારે લે લહુિએ સિવપુર ઠામરે ! સુ૦ ૫ ૫ ૫ શ્રી ॥ માગશર સુદિ એકાદશીરે લા૦ ઇન્ચાર વરસ વખાણુરે ! સુ॰ ॥ ઇચ્ચાર ઉપર લિરે લેા, એ તપ પૂર્ણ પ્રમાણરે ! ॥ ૬ ॥ શ્રી ૫ ઉજમણું કરા ભાવથીરે લે॰ તણે અનુહારરે ॥ ૩૦ ૫ જિનપુજા સંઘ સેવનારે દાન દિએ સુવિચારરે સુ॰ ॥ ૧ ॥ શ્રી ા પાડી પાથિ પૂઠીઆરે લેા ઈચ્ચાર ઇગ્યાર એમ જાણુરે ! સુ॰ ।। સુવ્રત શેઠ તણિ પરેરે લા॰ હુએ ગુણની ખાંણુરે ાસુના ૩। ૮ । શ્રી॰ ।। તપ કિરિયા કીધા ઘણારે લેા પણ નાવ્યું પ્રણિધાનરે ! સુ॰ ! તે વિષ્ણુ લેખે આવ્યે નહિરે લા॰ કાસ કુસુમ ઉપમાનરે ! સુ॰ ! હું k
સુ ।
શક્તિ
લેા
માસ

Page #92

વા શ્રી કાલ અનંતે મેં લીરે લે. કમ ઈંધણું કઈ તુરરે સુત્ર સુદ તપ ભલે ભાવથી લોટ તેહ કરે ચકચુરરે મા સુ છે ૧૦ | શ્રી દાનશીલ ત૨ ભાવશિરે લેટ ઉધર્યા પ્રાણુ અનેકરે સુત્ર આરાધો આદર કરી લે આણિ અંગ વિવેકરે છે યુ૧૧ છે શ્રી છે બારે પરખદા આગલે લોટ ઈમ કહ્યો નેમિ સ્વામરે છે સુરા | કૃષ્ણ નરેસરે સદ્ધહ્યોરે લેપહેચ્યા નિજ નિજ ધામરે છે સુ છે ૧૨ | શ્રી
| હાલ પાંચમી દુસમ કાલે એ આલંબન, સુગુરૂ સદાગમ વાણીજી. તેહને સંગે બહુ સુખ પામ્યા, ભવમાંહિ ભવિ પ્રાણી છે ૧. સમક્તિદાયક સુભ પંથ વાહક, ગુરૂ ગીતારી જ ને પસુટાલી સુર રૂપ કરે છે, તેહજ ગુરૂ ચિરંજીજી
૨ ગુરૂકુલવાએ રહેતાં હિએ, વિનય વિવેક સવિ કિઆિજી છે તેની સેવા કરતાશાએ, પૂરણ જ્ઞાનના કરીયાજી . ૩ એહ સ્તવનને જે સુંણુએ ભણસ્પે, છેડી ચિત્તના ચાલાછ, સુરતેરૂ સુરમણું સુરંગવી પ્રગટયા, નેસ ઘર મંગલ માલીશ છે શ્રી વિર વિમલગુરૂ કરતા, રૂદ્ધિ કુરત ગુણ ગાયાછ કે વસુધ વિમલે કહે તેની -સ, પુરૂષોત્તમ ગુણ ગાયા છે ૪ છે
ઈતિશ્રી ઇગ્યારસનું સ્તવન સંપૂર્ણ મ

Page #93

છે અથ વિશ દંડકનું સ્તવન છે ને ઢાલ આદરજીવ ક્ષમા ગુણ આદર છે એ દેશી છે
પૂરવ મોરથ પાસ છણેસર, એક કરૂં અરદાસજી તારણ તરણ બિરૂદ તુજ સાંજલિ, આયે હું ધરી આસજી ૫ ૧ પૂર૦ છે આ છે ઈણ સંસાર સમુદ્ર અથાગે, ભમિ ભવજલ માંહેજી છે ગડગચિયા જમ આવે ગડત, સાહિબ હાથે સાહજી છે પૂર | ૨છે તું જ્ઞાન તે પિણ તુજ આગે, વિતક કહિએ વાતજી છે વિશે દંડકે હું ફરીઓ, વર્ણવું તે વિખ્યાત છે પૂછે છે ૩ સાતે નરકતણે એક દંડક, અશુરાદિક દસ જાણજી પંચ થાવરને ત્રણ વિગલેંદ્રી, ઓગણિસગણુતિ આણછ પુત્ર છે | ૪ | પચેઢી તિર્યંચ અનેનર, એહ થયા એકવીસજી
વ્યંતર જાતિકને વૈમાનિક, એમ દંડકાવિસછ છે છે પૂ. છે ૫ | પંચેઢી તિર્યંચ અનેનર, પરજાપતા જે હાઈજી છે એ ચઉવિ દેવામાંહે ઉપજે, એમ દેવ ગતિ દોયેજી છે પૂ. | ૬ | અસંખ્યાને આયુષે નર તીર્થ નિ દેવજ થાયે છે નિજ આયુષે સમકે એ છે, પણ
અધિકે નવિજયજી છે પૂત્ર છે ૭ | ભૂવન પતિ કે વ્યંતરતાએ, સમુર્ણિમ તીર્થંચછ છે સ્વરગ આઠમાં તાંઈપહશે, ગર્ભજ સૂકત સંચળ છે પૂછે ૮ છે આઊસંખ્યાતે જે ગર્ભજ, નર તિર્યંચ વિવેકછ છે બાદર પૃથ્વિને વલીપાણિ વનસ્પતિ પરતેકછ છે પૂછે છે પરજાપતા ઈણ પાંચે

Page #94

કામે, આવિ ઊપજે દેવજી એ ઈણ પાંચ માટે પણ આગે, અધિકાએ કહું દેવજી છે પૂ૧૦ ત્રીજા સ્વર્ગ થકિ માંધ સુર, એકાંદ્રિય નવિથાએજી ! આઠમાથી ઉપરલા સઘલા, માનવ માંહ જાએઝ છે પૂ૦ કે ૧૧ છે
છે ઢાલ બીજી છે ' આજનિહોરે દિસે નાહ એ દેશી. છે નરકતણિ ગતિ આગતિ એપરે, જીવ ભમે સંસાર છે દેય ગતિને ય આગતિ જાણિએ, વલિય વિશેષ વિચાર છે ૧ . નરગટ છે સંખ્યાને આયુપરજાપતા, પંચેશ્રીતિર્યંચ છે તિમહિજ મનુષ્ય બેહિજ નગરમે, જાએ પાપ પ્રપંચ ૨ પ્રથમ નરગ લેગ જાઈ અસત્તિઓ, ગોહન કુલ તિમ બીચ છે ગ્રી પ્રમુખ પંખી ત્રીજી લગે, સિંહ લોં મુખ એથીય છે નઈ છે ૩ છે પાંચમિ નરગે સિમાસા પર્ણિ, છઠી લગે સ્ત્રા જાય છે. સાતમીએ માણસ કે માછલાં, ઉપજે ગર્ભજ આય છે ૪ | નરકકિઓવેબિંઉં દંડકે, તિર્યચકે નર થાય છે તે પિણ ગર્ભજને પરજાપતા, સંખ્યાતિ જસુ આય છે ન૦ | ૫ | નારકિયાને નરગથી નીસર્યા, જે ફલ પ્રાપ્ત હોય છે ઊતકૃષ્ટ ભાંગે કરિ તે કહે, પણ નિશ્ચય નહિં કેય કે ન છે ૬ પ્રથમ નરક થકાચવિચક્રવતિ હવે, બિછ હરિ બલદેવ ત્રીજી લગે તિર્થંકર પદ લહે, ચોથી કેવલ એવ ન૦ ૭ . પાંચમી નરકને સવ વિરતિ લહે; છઠી એં દેસ વિરત છે

Page #95

વિના જે બાવિસ ૨ મતથિ મરિન
સાતમી નરકથી સમકિતહિંજલહે, ન હુવે અધિક નિમીત્ત છે નટ છે ૮ છે
છે ઢાલ ત્રીજી છે છે કરમ પરિક્ષા કરણ કુમર ચરે એ દેશી
માનવ ગતિવિણ સુગતિ હવે નહિરે, એને એમ અધિકાર છે આઉસંખ્યાનરસહું દંડકે, આવિ લો અવતાર છે ૧ મે માનવ છે તેઉવા દંડક બેતરે, મિજાજે બાવિસ છે સિંહાથી આચાથાએ માનવીરે, સુખદુખ પૂન્ય સરિસ | ૨ | મણ નરતિર્યંચ અસંખે આઉખેરે, સાતમી નરગના તેમ છે તિહાંથિ મરિનેમનુષ હવે નહિરે, અરિહંત ભાવે એમ છે ૨ વાસુદેવ બલદેવ તથા વલી, ચક્રવર્તિ અરિહંત છે સરગ નરગના આયાએ હુવેરે, નરતિરીથીનહુવત છે મા છે ૩
વિહ રેવ થકિચવિ ઉપજેરે, ચક્રવતિ બલદેવ છે વાસુદેવ તિર્થકર તે હુવેર, વૈમાનિકથકિ એહ છે મા છે
છે હાલ ૪ થી ૫ હેમલ રતને જો પ ા એ દેશી છે
હવે તિર્યંચ તણિ ગતિ આ ગતિ કરિએ અસેસ, જીવ એ પણ પરણવા માટે કરમ વિશેષ છે આe સંતે જે નર તિર્યવા વિચાર, તે રાવળા તિર્યા માટે લો અવતાર ૧ જ તિર્યંચા માં અને નારકિ

Page #96

ધ્રુવ, તેહ કહ્યો પહેલી તિક્ષ્ણ કારણ ન કહ્યું હૅવ !! પચેત્રી તીયૈશ સંખ્યા તે આઉખે ન્યુ, તેહ મ િચિચ્છું ગતિ માંહે નવે ઈહાંન સહ !! ૨ તા થાવર પાંચ ત્રણે વિગલેદ્રી માઠે કહાવે, તિહાંથિ માઉ સખ્યાતે નર તિર્યંચમે આવે ॥ વિકલ મરિ લડે સર્જ વિરતિ પણુ માક્ષ ન પાવે, તેઉ વાથિ આયા તેને સમક્તિ નાવે ॥ ૩ ॥ નારવજિને સઘળાએ જીવ સ ́સાર, પ્રવિ આઉ વનસ્પતિ માંહે લહે અવતાર ! એ ત્રણે હાંચિ ચિવ આવે દસ ઠામે, થાવર વિકલ તિરી નર માંહે ઉત્પત્તિ પામે ॥૪॥ પ્રથવિ કાય માદે દઈ દસ ડક એહ, તેવા માંડે. આવી ઉપજે તેહ ! મનુષ્ય વિના નવ માહે તેવા એ જાવે, વિગલૈગ્નિ તે દસ માંડ જાવે પૂઠાહિ આવે । ૫ ।। એમ અનાદિ તણેા મિથ્યાત્વિ જીવ એક ત, વનસ્પતિ માંહે તિહાં રહ્યો કાલ અનત ! પૃઢવિ પાણી અગ્નિ અને ચાશ થતી વાય, કાલ ચક્ર અસંખ્યાતા ત્યાંહી જીવ માય ! હું . એ ઇંદ્રી તેઈટી નેચોરીની મઝાર, સંખ્યાતા વરષાં લગે ભમીમા કરમ પ્રચાર ! સાત આઠ જીવ લગતા નર તીર્થંગે રહી, હવે માનવ ભવ હિને સાધુના દેશ મેં ગ્રહીએ છ રાગદ્વેષ ટે નહિ. ક્રમ હાલે છુટકળાય, પણ છે મારે મન યુદ્ધ, તાહેર એક આધાર તાણું તરણું નિક યુકે અરીત લાયા, હવે સંચાર દા સમવે તેમ

Page #97

උප
પુદગલ આહ્વા ૫ ૮ ॥ તુંમન વંછીત પૂરણ આપદ ચુરણ સામી, તારિ સેવા લહીતા મેં નવનિય સિદ્ય પામી આવર ન કાઇ ઇછુ ઈશુ ભવ તુંહીજ દેવ, સૂધે મન એક તારિ ડાન્ચે ભવભવ સેવ । ૯ । કલસ ૫ ઈમ સકલ સુખકર નગર જેસલમેર મહિમા દિદિણું, સંવત સતર આગણત્રિસે દિવસ દ્વિવાલિ તણે ॥ ગુણુ વિમલચંદ સમાન વાચકવિજય હરખ સુસીસ એ ! પાસના ગુણ એમ ગાવે ધરમસી સૂજિંગસએ ॥ ૧॥
॥ ઇતિ ચોવિસ ફ્રેંડક વિચાર ગર્ભિત સ્તવન સંપૂર્ણ, દ અથ શ્રી મહાવીર સ્વામીનુ’ હાલરડુ’.
માતા ત્રિસલા ઝુલાવે પુત્ર પારણે, હાલે હાલે હાલાનાં ગીત, સેાના રૂપાને .વલી રત્ને જિડયું પારણું, રેશમ દારી ઘુઘરી વાગે છુમ છુમ રીત, હાલેા હાલા હાલા મારા નંદને ! ૧ ! જીનજી. પાસ પ્રભુથી વરસ અહીસે અંતરે, હાશે ચાવીશમા તીર્થંકર જીત પરિમાણુ, કેશી સ્વામી સુખથી એવી વાણી સાંભળી, સાચી સાચી હુઈ તે મારે અમૃત વાણુ " હા॰ ॥ ૨ ॥ ચોઢે સ્વપ્ને હવે ચકી કે જીનરાજ, વીત્યા મારે ચઢી નહીં હવે ચીરાજ, જીનજી પાસ પ્રભુના શ્રી કેશી ગણુવાર, તેહને

Page #98

૧
વચને જાણ્યા ચાવીશમા જીનરાજ, મારી કુખે આવ્યા ત્રણભુવન શિરતાજ, મારી કુખે આવ્યા સંઘતીરથ નીલાજ, હુંત પુણ્ય પનાતી ઇંદ્રાણી થઈ આજ । હા॰ k !! ૩ ૫ મુજને દોહાલા ઉપન્યા બેસું ગજ અમાડીએ, સિહાસન પર એસુ ચામર છત્ર ધરાય, એ સહુ લક્ષણ. મુજને નંદન તાહારા તેજનાં, તે દિન સ’ભારૂં' ને આનદ અંગ ન માય, " હા॰ ॥ ૪ ॥ કરતલ પગતલ લક્ષણ એક હજાર ને આઠ છે, તેહથી નિશ્ચય જાણ્યા જીનવર શ્રી જગદીશ, નદૅન જમણી જઘે લઈન સિંહ ખીરાજતા, મેં તે પહેલે સુપને દીઠો વિશાવીશ, ॥ હા॰ ॥ ૫ ॥ નદન નવલા અંધવ નદી વનના તમે, નંદન ભાજાઇએના દેયર છે. સુકુમાલ, હસશે ભાજાઈયેા કહી દીયર માહારા લાડકા, હસશે રમશેને વલી ગ્રુટી ખણુશે ગાલ, હસશે રમશેને વળી ઠુંસા દેશે ગાલ, ૫ હા॰ u fir નન નવલા ચેડા રાજાના ભાણેજ છે, નંદન નવલા પાંચશે મામીના ભાણેજ છે, નંદન મામલીયાના ભાણેજા, સુકુમાલ, હસશે હાથે ઉચ્છાલી કહીને નાહાના ભાણેજા, આંખ્યા આંજીને વલી ટમકુ કરશે ગાલ ! હા॰ ! છ tr નંદન મામા મામી લાવશે ટોપી આંગલાં, રતને જડીયાં ઝાલર માતી. કોર, નીલાં પીલાં ને વલી રાતાં સરવે જાતિનાં, પહેરાવશે મામી મહારા નંદિકશેાર, ૫ હા॰ t । ૮ ।। નદન મામા મામી સુખડલી સહુ લાવશે, નદન

Page #99

ગજુવે ભરશે લાડુ મેતીચુર, નંદન મુખડાં જઇને લેશે મામી ભામણા, નંદન મામી કહેશે છે સુખ ભરપુર, બા હા ! ૯ ને નંદન નવલા ચેડા મામાની સાતે સતી, મારી ભત્રીજીને બેન તમારી નંદ, તે પણ ગુંજે ભરવા લાખણસાઈ લાવશે, તમને જોઈ જોઈ હશે અધિકો પરમાનંદ છે હાઇ છે ૧૦ | રમવા કાજે લાવશે લાખ ટકાને ઘુઘરા, વલી ગુડા મેનાં પિપટ ને ગજરાજ, સારસહંસ કેયલ તીતરને વલી મરજી, મામી લાવશે રમવા નંદ તમારે કાજ રે હાટ છે ૧૧ છે છપન કુમારી અમરી જલ કલશે નવરાવિયા, નંદન તમને અમને કેલી ઘરની માંહિ, પુલની વૃષ્ટિ કીધી જન એકને મંડલે, બહુ ચીરંજી આશીષ લીધી તુમને ત્યાંહિ હાઇ છે છે ૧૨ તમને મેરૂ ગિરી પર સુરપતિએ નવરાવિયા, નિરખી નિરખી હરખી સુકૃત લાભ કમાય, મુખડા ઉપર -વાર કટિ કોટિ ચંદ્રમા, લ્લી તનપર વાર ગ્રહ ગણને સમુદાય ! હા , ૧૩ મું નંદન નવલા ભણસ નીશાળે પણ મુકશું, ગજ પર અંબાલી બેસાડી માટે સાજ, પસલી ભર્યું શ્રીફળ ફળ નાગરવેલશું, સુખડલી લેશું નીશાબીયાને કાજ હા છે ૧૪ નંદન નવલા મોટા થશે ને પરણાવશું, વહુવાર સરખી જેલ લાવશું, સજકુમાર, સરખા વેવાઈ વેવાણુને જયણાવ, વવહુ પિંપી હે જેને દેદાર, છે હા૧૫ પીઆર

Page #100

૩
સાસર માહારા એહુપખ નંદન ઉજલા, મહારી કુખે આવ્યા તાત ૫નેાતાન, મહારે આંગણુ વુઢા અમૃત દુધે મેહુલા, મહારે આંગણું ફલિયા સુરતરૂ સુખના કદ ૫ હા૦ ૫ ૧૬ ૫ ઈપરે ગાયું માતા ત્રિસલા સુતનુ પારણું, જે કાઈ ગાશે લેશે પુત્ર તણા સામ્રાજ, ખીલીમેરા નગરે વરણવ્યું વીરનું હાલ, જય જય મંગળ ડાજો દીપવિજય કવિરાજ ! હા૦ | ૧૭ ॥
૫ ઈતિ સપૂર્ણ n
જંબુ સ્વામીના ઢાળીયા.
જજી સ્વામી જોમન ઘરવાસજ મેલ્યાં તીહાં કનકને કાટે માતાએ, માહુજ મેલ્યા તીહાં દાય ઉપવાસે માતા આંખેલ કરતા. તીાં નવ માસ વાડા, માતા ઉત્તર ધરીયાં ૫ ૧ | તીડાં જનમીયારે જખુ સ્વામી રૂડા, જંબુસ્વામી રૂડાને એમનાનામજરૂડા, કુંવર પરભાતે ઉઠીને રૂડા ચારીત્ર લેશે. કુંવર જન્મ કરતાં તુમને ધર્મજ વહાલું. ॥ ૨ ॥ કુ ંવર એકવાર પરણાને વળી આઇજ નારી, કુવર ઢાલ દદાના રૂડા વાજીંત્ર વાગે કુવર હાથે મીંઢળ કાર્ટ વરમાળા રાપી ॥ ૩ ॥
ા ઢાળ મીજી ॥
કુંવર કહે છે, સુણા માતાજી મારે નથીરે પરણવાની

Page #101

અભીલાસજી. મેં તે બાળપણથી વ્રત આદર્યો છે ૧ છે કુંવર એકવાર પરણાવું રૂપવતીરે, કુંવર પરણીને પાય લગાડવાં તે હું જાણું ઘરના સુખરે. રેતા રેતા માતાજી એમ કહે છે ૨ |
છે ઢાળ ત્રીજી છે કુંવર કહે છે રે માજી જેમ હોય સાર. તેડાવે લગનીયા માજી. લગન જેવરા લાલ છે કુંવર કહે છે કે છે ૧ છે લગનીયા જઈ વેવાઈને માંડ ઉભા. નીત્ય નવા ગીત સુવાસણ ગાય લાલ છે કુંવર કહે છે રે ! ૨ છે. દરબારમાંથી લવજી વેગે પધાર્યા લગન વાંચે ને પીતાજી માથું ધુણાવે લાલ છે કુંવર૦ છે કે જે કન્યાના બાપ લગનીયા. આઘા મંગાવે. તેમ તેમ લગનીયાં કુંવરી એરેરા મંગાવે લાલ તાત કહે રે કુંવરી જેમ હેય સારતે ૪ મે પરણીને લેશે જંબુ સંજમ ભાર લાલ છે તાત છે પછે ન કાઢશે કુંવરી વાંક અમારે લાલ છે તાત છે રતાં ન આવશે દીકરી ઘેર અમારે લાલ છે તાત છે ૫ છે ચતુર કન્યા તો આઠે ચેતીને બેલી લાંબી ને ટૂંકી પીતાજી વાત છે શું કહે છે લાલ છે તાત છે ૬ કે એકની રીત એવી આઠની પ્રીત. પરણીને આઠ કન્યા વેલમાં બેઠી લાલ છે તાત | ૭ ચતુર કન્યા તે આઠે પરણીને પધાર્યા, થાળ ભરીને સાસુએ મોતીડે વધાવ્યા લાલ.
કુંવર કહે રે માજી | ૮ | આઠે કન્યા તે લાવી

Page #102

૯૫
માતા ને સોંપી. અમે લઈશુ હવે સજમ ભાર લાલ ના કુંવર૦ ૫ ૯ ! સાસુના પાય પડીને શું શુંરે આપ્યું, સવા લાખ સેાનૈયા સાસુયે ભંડા૨ે નાખ્યા લાલ મા કુંવર ।। ૧૦ । સાસુના પાલવ સહીને શુંસરે આપ્યું એકેકીને આપ્યા સાસુયે માણુ ખાણુ ખેાલા લાલ ડા ૫ કુંવર૦ ૫ ૧૧ ૫
॥ ઢાળ ચેાથી ૫
સાસુ શીખ દે છે વવુવાર્ કરારે સંતાપી જેમ તેમ કરીને પીચુ પતરાવેા. તા મત જાણું તમારી રે મારી વવુવારૂરે વસ કર વાલમ તારા ૫ ૧ ૫ પહેા પીતાંબર અનુપમ સાડી ને સાળ સજો શણગાર, જેમ તેમ કરતા મહેલે પધારા જો રાખા ભરથારરે ! મા॥૨॥ કાંખી ને કહ્યાં આંઝર પહેર્યો, કાને ઝલ ઝબુકે, રૂમઝુમ કરતા મહેલે પધાર્યા માલગરડવા લાગ્યારે ૫ મારી !! ૩ આઠે મળીને આઠ મારીચે બેઠાં. વચમા વાલમ ઘેર્યાં મુખે વચન વાલા કાંઈ ન મેલ્યા અમે ફાગટ કર્યાં છે ફ્રારે ! મારી॰ ! ૪ !! આઠે મળી ને વળી એમજ કહે છે, સુણા વાલમ મારી વાત ।। દુનીયા તમને ઢમકા દેસે, મુર્ખાઇમાં ગણુાસારે ॥ મારી ।। ૫ ।। આઠ મળીને વલી એમજ કહે છે વાલા સુણેા અમારી વાત, નર ભ્રમર ચતુરાઇ ન શીખ્યા શું રહ્યાં દીલ હેઠાંરે ! મારી॰ ॥ ૬ U

Page #103

છે ઢાળ પાંચમી છે અમે આઠે છે રમણી ને ગમણી અમે આઠે જોબનવંતી, સહેજે શું કપડે વાલા તમને ત્યારે લેહી તપેરે વાલા અમને ૧ નહી મારે જેઠ નહી દીયર નગીને, તમ વીના વાલા સંસાર સૂના છે તમ ઉપર મારે આને વાસે, તમ વિના વાલા સંસાર સુને છે ૨ છે જે આવ્યા હોય જમનારે તેડા, તે વાલા અમથી નહીર ઉપાય છે દીક્ષા લેવાની જે વાત વદે છે, તે વાલા અમથી સહન ન થાય છે જે એક પુત્ર થશે વહાલા અમને, તે પણ શીખ ના દઈશું તમને.
ઢાળ છઠી છે આટલું કહેતાં વહાલા નવી ત્યારે. હૈયું કઠણ કઠેર સુણે મુજ વાતડીરે. મેં જાણ્યું અથીર સંસાર. છે ૧ કઠણ સાસુજી કઠણ છોરે. કઠણ તમારી કુંખ છે સુણે કઠણ નદી કઠણ છેરે, તારે વીરે દીધા દુઃખ છે સુ છે ૨ છે એવું સુણી જંબુ એમ ભણ્યારે. સુણે એક કામણગારી નાર. સુણે એક કામનીરે. આસંસાર છે અસાર છે ૩ છે તુમ ચતુરાઈ છે અતી ઘણરે. મારૂ મેત દીવસ કે રાત સુણે એક કામનીરે. અમ ચતુરાઈ નહી એહ તરે, તેની અમને શી ખબર સુણ મુજ વાતીરે મેં જાણ્યું અથીર સંસાર | ૪ કે એવી કલાહલ થઈ રહી, ત્યાં તે આવ્યા પાંચસે ચાર સુણે એક

Page #104

ધનના તે બાંધ્યા ગાંસડારે, ઉપર પ્રભવે છે એક ચોર મે સુણે એ છે ૫ છે કાલે જંબુ સ્વામી પરણુયારે, પરભાતે લેસે સંજમ ભાર; છે સુણે એક છે ઘરને તે ધણું તજી ગયા. પરધન લઈને શું કરીશ. છે સુણે એક દા ધનના તે ગાંસડા પાછાં મેલ્યાં રે, પાંચસોને ઉપજે વૈરાગ છે સુણે એક છે ત્યાંથી જંબુસ્વામી ઉઠીયા રે, રજા આપ આઠે નારા સુણે એક કામની રે, આ સંસાર છે અસાર, આઠે સ્ત્રીઓ મુછ ખાઈ રે પી, ધરતી ધર હેઠ, સુણો એક વાત છે આ સંસાર છે અસાર છે એકેકીને ઉભી કરી રે, આવીસુ તમારી રે સાથ, રહેવું હતું વાલમરે, આ સંસાર છે અસાર. ૮ ત્યાંથી જ બુ%ામી ચાલીયારે, આવ્યા માતાપિતાની પાસ સુણે એક માવીરે આ સંસાર છે અસાર છે. માતા પીતાને પાયે નમ્યા રે, અમે લઈશું હવે સંજમ ભાર છે સુણો એક માવઅરે આ સંસાર છે અસાર છે ૯ |
| ઢાળ ૭ છે ઉઠી પ્રભાતવા પરમાં, આવ્યા સુધર્માશ્વામી પાસ. ધન ધન ધન જમુશ્વામીને, લીધે છે સંજમ ભાર. ધન ૧ સાસુ સસરાને જબુએ બુઝવ્યાં, બુઝવ્યા માયને
૫. જે ધન. પાંચસે ચારને જ બુ બુઝવ્યા, બુઝવી આઠે નાર. ધન ૨ પાંચ સતાવીસ જંબુયે બુઝવ્યા. શુઝ પ્રભવે ચાર ધન કી વાવ કેવળ પામીયા. પચ્યા છે. મુક્તિ એ ગાર ધન એ હીરવીય ગુરૂ, હીરા.

Page #105

૨૮
તજી છે આઠે નાર ધન. એવું સુણીને જે કંઈ નરનારી પાળશે, સીયળ વ્રત સાર છે ધન છે ૪ : - પાંચમનું સ્તવન
શ્રી પાશ્વનાથાય નમઃ . પ્રણમી પાસ જીનેશ્વર પ્રેમસ્ય, આંણી આણંદ અંગ, ચતુરનર પંચમી તપ મહીમાં ઘણે, કહેશું સુણજોરે તેહ, ચતુરનર ૧ાા ભાવ ભલે પંચમી તપ કીજીએ રે આંકણી ઈમ ઉપદેશ શ્રી નેમીસરૂં, પંચમી કરજોરે તેમ છે ચ | ગુણમંજરી વરદત્ત તણી રે, આરાધો ફલ તેમ છે ચ૦ છે
૨છે ભાવે છે અંબુદ્વીપમાં ભરત મનેહરૂં, નયર પદમપુર પાસ છે ચ૦ છે રાજા અજીતસેનાભિધતિહાં કિણે, રાણી જસમતી તાસ છે ચ૦ મે ૩ છે ભાવે છે વરદત્ત નામે કુમર છે તેહને, કોઢ, વ્યાપીરે દેહ છે ચ૦ છે નાણ વિરાધન કરમ જે બાંધીઉં, ઉદયે આવ્યુંરે તેહ પચાવો || ૪ ભા. છે તિણ નાયરે સિહદાસ ગ્રહે વસે, કુપુરતિલકા તસ નાર છે ચ૦ છે તસ બેટી ગુણમંજરી રેગીણ, વિચને મુંગી અસાર છે ચ૦ | ૫ | ભાવે છે ચૌનાણી વિજયસેનસૂરિ સૂરિ, આવ્યા તેણે પુરગામ ચા રાજા પ્રમુખ શેઠ વંદન ગયા, સાંભળી દેશના નામ છે અવે છે ૬ ભા. પુછે સીંહદાસ ગુરૂ પ્રત્યે, ઉપને પુત્રીને રોગ | | ચ થઈ મુંગી વળી પરણે કે નહી, એ શ્યા કરમના

Page #106

ભેગ છે ચ૦ ૫ ૭ ભાઇ ને ગુરૂ કહે પુરવ ભવ તમે સાંભળે, ખેટકનયરી વસંત છે ચ૦ | સાજિનદેવ અછે વ્યવહારીઓ, સુંદરી ઘરને કંત છે ચ૦ ૮ ભરે છે બેટા પાંચ થયા છે તેહનાં, પુત્રી અતિ ભલી ચાર પા ચમ ભણવા મુક્યારે પાંચ પુત્રને, પણ તે ચપલ અપાર છે છે. ચ૦ + ૯ો ભ૦ છે
_ ઢાલ ૨ જી ! ' સીહીને સેલો હોકે ઉપર યોધપુરી છે એ દેશી છે
તે સુત પાંચે છેકે પઠન કરે નહીં, ઈમ કરતાં કે દિન જાયે વહી સીખવે પંડિત હેકે છાત્રનેંસીક રી સકરી આવી માતાને હેકે સુત રૂદન કરી ને ૧૦ માતા અધ્યારૂં હેકે મારે અતિ ઘણું કામ અમારે હકે નહિં ભણવા તણું સુખિણું માતા છેકે સુતનેં સીખ દીએ ભણવા મત જાજે હોકે, સે કંઠસોસ કીએ ! ૧૧ છે તેડ વાતું મનેં હોકે અધ્યારૂં આવે છે તે તસ હણ હેકે પૂનરપિ જિમ નાવે છે સીખ દેઈ એમ હોકે, સુંદરી એતિહાં છે પાટી પરથી હોકે અગનીમાં નાખી દીયા છે ૧૨ તે વાત સુણીનેં હેકે જીનદેવ બેલે ઈસ્યું છે ફિટરે સુંદરી પહેકે કામ કર્યું કિસ્યું છે મુખ રાખ્યા છે કે, સરે પુત્ર તમેં નારી એલી કે નવી જાણું અમેં એ ૧૩ મેટા મુરખ હેકે પુત્ર થયા ત્યારે એ નદીએ કન્યા કે કઈ તેને ત્યારે કત કહે સુણ હેકે એ કરણ તુમાં બે વેણ ન માન્યા છેકે

Page #107

- ૧૦૦ તે પિલા અમચાં છે ૧૪ છે તે વાત સુણીને કે સુંદરી કોષ ચહી છે પ્રીતમ સાથે કે પ્રમદા અતિહીં વઢી છે કતે મારી છેકે તિહાંથી કાળ કરી એ તુમ બેટી હેઠે થઈ ગુણ મંજરી | ૧૫ પૂરવ ભવ એ છેકે જ્ઞાન વિરાધીઉં
ઝતક બાળ્યા કે જે કર્મ બાંધીઉં છે ઉદયે આવ્યું છે કે દેહે રોગ થાય વચને મુંગી હેકે એ ફળ તાસ લહ્યા ૧૬ | | ઢાલ ૩ જી-લલનાની દેશી
નીજ પૂરવ ભવ સાંભળી, ગુણ મંજરીને ત્યાંહિ લલનાં આ જાતિ સમરણ ઉપને ગુરૂકને ઉછાહિ . લલનાં છે ૧૭૫ ભવીકા જ્ઞાન અભ્યાસીએ એ જ્ઞાન ભલે ગુરૂજી તણે ગુણ મંઝારી કહે એમ લલનાં છે સેઠ પુછે ગુરૂને તીહાં છે. રેગ જાએ કહો કેમ લલનાં ૧૮ ને ગુરૂ કહે હવે વીધી સાંભલો છે જે કહ્યો શાસ્ત્ર મજર છે લલના છે કાર્તિક સુદ દીન પંચમી કે પુસ્તક આગળ સાર છે લલના મે ૧૯ો. દિી પંચ દિવટ તણે છે કીજીએ સ્વસ્તિક ખાસ છે લ૦ છે નમે નાંણસ ગરણું ચણે છે ચાવીહારે ઉપવાસ છે લલના | ૨૦ | પડિકમણાં દેય કીજીએ છે દેવ વંદન ત્રણવારા લલના રે પંચ વરસ પાંચ માસની છે કીજીયે પંચમી સાર છે લ૦ મે ૨૧ છે હવે ઉજમણે પારણું | સાંભળો વધીને પ્રપંચ લ૦ મે પુસ્તક આગળ મુકવા એ સઘળાં વાણા પંચ પંચ ને લારા ની પુસ્તક ઠણવી પુંજણ છે નોકરવાની પ્રત્ય છે લવ કે લેખણ અધયાને ડાબી છે પાટી

Page #108

૧૦૧
કવલી યુનત્ય લપા ૨૧ ની છે ધાન્ય ફલાદિક ઢોઈએ છે કીજીએ જ્ઞાનની ભક્તિ ૫ લ૦ મે પુસ્તકની પૂજા કરે છે ભાવ સહીત જેવી શક્તિ છે લ૦ મે ૨૨ ૫ ની છે ગુરૂવાણી ઈમ સાંભળી, પંચમી કીધી તેહ છે લ૦ ૫ ગુણ મંજરી મુંગી ટળી છે નીરોગી થઈ દેહ | લ૦ મે ૨૩ ! નીવે છે
ઢાળ ૪ થી-ઈડર આંબા આંબલીરે છે એ દેશી છે
રાજા પુછે સાધુનેરે, વરદ કુમારને અંગ, કેઢ રેગ તે કિમ થયેરે મુજ ભાખે ભગવંત છે ૨૪ છે સુરૂછ ધન્ય તમારું જ્ઞાન છે એ અંકણ છે ગુરૂ કહે જ બુદ્વિીપમાંરે છે ભરતે શ્રી પુરગામ વસું નામે વ્યવહારીરે છે દોય પુત્ર તસ નામ છે ૨૫ કે સુ છે વાસુ સારને વાસુ દેવજીરે છે દીક્ષા લીએ ગુરૂ પાસ લઘુબંધવ વસુદેવજીરે છે પદવી દીએ ગુરૂતાસ છે સુ છે ૨૬ છે પંચ સયા અણુગારને રે ! આચારજ વસુદેવ ને શાસ્ત્ર ભણાવે ખંતસુરે છે નહીં આલસની તમૅવસ છે. સુત્ર છે ૨૭. એક દિને સુરિ સંથારિયારે એ પૂછે પદ એક સાધ છે અરથ કહે ગુરૂ તેહને ને વળી આવે બીજો સાધ ! સુ છે ૨૮ ઈમ બહું મુની પદ પુછવારે છે એક આવે એક જાય છે આચારની ઉંઘ માંરે છે થાય અતિ અંતરાય છે સુ છે ૨૯ સૂરિ તિહાં ઈમ તિરે છે કિહાં મુજ લાગ્યું પાપ છે જે મેં શાસ્ત્ર અભ્યાસીઓરે તે એટલો સંતાપ સુએ ૩૦ છે પદ ન દઉં હવે કેનેરે છે સઘળું મેણું વિસાર એ જ્ઞાન ઉપર

Page #109

૧૦ર
એમ આંણી રે છે તિક્ષણ ક્રોધ અપાર છે સુ છે ૩૧ બાર દિવસ અણુ બેલિયારે અક્ષર ન કો એક અસુત્ર ધ્યાને તે મરીરે એ તુજ પુત્ર અવિવેક છે સુ છે ૩ર છે
છે ઢાળ ૫ મી છે વાણી સુણી વરદત્તજી, જાતી સમરણ લો | નિજ પૂરવભવ દીઠે છે, જેમ ગુરૂએ કહ્યું છે ૩૩ વરદત્ત કહે તવ ગુરૂનેંજી, રેગ એ કેમ જાયે છે સુંદરિકાયા હવે વિદ્યા કિમ આવે છે ૩૪ . ભાંખે ગુરૂ ભલે ભાવેજી છે પંચમી તપ કરે છે જ્ઞાન આરાધે રંગેજી . ઉજમણું કરે છે ૩૫ છે વરદત્ત તે વિધી કિધીજી છે રોગ દુર ગયે છે ભેગવી ભેગ રાજપાલી છે અને સાધુ થયો છે ૩૬ ગુણ સંજરી પરણાવીજી એ સાજિન ચંદ્રને સુખ ભેગવી પછી લીધુંછ, ચારિત્ર શુભ મને ૩ળા ગુણ મંજરી વરદત્તક છે ચારિત્ર પાલીનેં વિજય વિમાને પિત્યા છે પાપ પ્રજાબળીને ૩૮ ભોગવી સુખ તિહાંથી ચવિયા દોય સુરા છે પામ્યાં જંબુ વિદેહે જી ! માનવ અવતાર છે ૩૯ જોગવી રાજ્ય ઉદારાજી . ચારિત્ર લઈ સારાં હુવા કેવળ નાણજી ને પામ્યા ભવ પારા છે ૪૦ છે
ઢાળ ૬ ઠ્ઠી–ગિરિથી નદી ઉતરેરે લે છે એ દેશી છે - ગિરિથી નદી ઉતરે રે લે જગદીસર નેમિસરૂ રે લાલ એમ ભા સંબંધો ભાગીલાલ છે બારે પરઅદા

Page #110

૧૦૩
આગલે રે લેલ છે એ સઘળે પરબંધરે છે સેટ છે ૪૧ નેમિસર જિનજય કરું રે લોલ ! એ આંકણી | પંચમી તપ કરવા ભણું રે લોલ ઉચ્છક થયાં બહુ લોક રે સે છે મહા પુરૂસની દેશનારે લેલ છે તે કેમ હવે કરે | સે ૪ર છે કારતક સુદ દિન પંચમીરે લેલ છે ભાગ્ય પંચમી નામરે છે છે સોભાગ્ય લહીએ તેહથી રે લોલ છે ફળે મનવંછિત કાજ રે સો ૪૩ છે. સમુદ્ર વિજય કુળ સેહરેરે લેલ છે બ્રહ્મચારી સિરદારરે છે સેવ છે મોહનગારિ માનનિરે લોલ ! રૂ છે રાજુલ નારરે છે સોએ ૪૪ તે નવિ પરણ્યા સુંદરીરે લોલ ! પણ રાખે જેણે રંગરે છે સે મુગતિ મંદિરમાં બેઉ મળ્યા રે લોલ અવિચલ જે અભંગરે છે સેટ છે ૪૫ છે તેણે એ મહાતમ ભાંખીયેરે લેલા પંચમીને પરગટરે સેવ છે જે સાંભળે તે ભાવસુરે લોલ ! શ્રી સંઘને ગહગટરે છે સે. ૪૬ કળસ છે એમ સયલ સુખકર જગત દુઃખ હર છે ગાઈએ નેમિસરે તપગચ્છ રાજ વડ દિવાજા | શ્રી વિજય આણંદ સુરિ સરૂં તસ ચરણ પદમ પ્રયાગ મધુકર છે કે વિદ કુંઅર વિજય ગુણી છે તસ સીસ પંચમી સ્તવન ભાંખે ગુણ વિજય રંગે મુંણા ઈતિ શ્રીપંચમી સ્તવન સંપૂર્ણ

Page #111

૧૪
શ્રી દીવાલીનું સ્તવન.
ઢાલ ૧ રાગ રામગિરિ. શ્રી શ્રમણ સંઘ તિલકેપમં ગૌતમ, સુગતિ પ્રણિપત્ય પાદારવિંદ ઈન્દ્રભૂતિ પ્રભવમ હસે મેચક, કૃત કુશલ કેટિ કલ્યાણ કંઇં. ૧ મુનિ મન રંજણ, સયલ દુઃખ ભંજ, વીર વર્ધમાને છછુંદે મુગતિ ગતિ કમ લહી, તિમ કહું સુણ સહી, જીમ હે હર્ષ હઈડે આણંદ. મુ. રામ કરીય ઉદ્યષ દેશ પુર પાટણે, મેવ જીમ દાન જલ બહૂલ વરસી; ધણુ કશુગ મોતીયા ઝગમગે જેતિયા, જન દેઈ દાન ઇમ એક વરસી. મુ. વા દેયવિણ તોય ઉપવાસ આદે કરી, માગરિ કૃષ્ણ દશમી દિહાડે, સિદ્ધિ સાહા થઈ વીર દીક્ષા લેઈ પાપ સંતાપ મેલ દૂર કાઢે. મુ. પાકા બહુલ બંભણ ઘરે પારણું સાંમિ, પુણ્ય પરમાન્ન મધ્યાન્હ કિધું; ભુવન ગુરૂ પારણુ પુન્યથી બંભણે, આપ અવતાર ફલ સયલલિધું. મુળ પા કર્મચંડાલ ગેસાલ સંગમ સુર, છણે જીન ઉપર ઘાત મંડે; એવડે વયર તે પાપિયા મેં કર્યો, કેમ કેડિ હિજ સબલ દંડ મુ| ૬ | સહજ ગુણ રેષિઓ નામે ચંડકેષિઓ, જનપદે સ્વાન જિમ જેહ વિલગે; તેહને બુઝવિ ઉદ્ધ જગપતિ, કિધલે પાપથી અતિઉં અલગ મુ. ૭ વેદયામાં વિયામ લગે બેદિયે, ભેદિયે તુઝ નવિ

Page #112

૧૦૫
ધ્યાન કુંભા; શુલપાણુ અન્નાણુ અટ્ઠા ખુ×ચ્ચે, તુ કૃપા પાર પામે ન શે. મુ॰ ૫૮ા સંગમે પડીએ પ્રભુ સજલ લેાયણે, ચિંતવે વરચે કિમ એહેા, તાસ ઉપરે દયા એવિડ શી કરી, સાપરાધે જને સમય નેહા. સુ॰ ॥ ૯॥ ઇમ ઉપસ` સહેતાં તણિ મિત વરસ, સાદ્ધ ઉપર અધિક પક્ષ એકે; વીર કેવલ લલ્લું કર્મ દુઃખ સિવ દહ્યુ, ગહુગણું સુર નિકર નર અનેકે. મુ ા૧૦ના ઈંદ્રભૂતિ પ્રમુખ સહસ ચઉદશ મુનિ, સાહુણી સહસ છત્રીસ વિહસી; એગણુસઢ સહસ એક લાખ શ્રદ્ધાલુઓ, શ્રાવિકા ત્રિલખ અઢાર સહસી. ૩૦ ૫૧૧૫ ઈમ અખોલ સાધુ પરિવારશું પરવશ્યા, જલધિ જગમ જીજ્ગ્યા બુદ્ધિર ગાજે; વિચરતા દેશ પરદેશ નિય દેશના, ઉપદેશે સયલ સદેહ ભાંજે. મુ॰ ।૧૨। !! હાલ ૨૫ વિવાહલાની દેશી. 1
હવે નિય આય અંતીમ સમે, જાણીય શ્રી જિનરાય રે; નયરી અપાપાએ આવીયા, રાય સમાજને ડાયરે; હસ્તિપાલગરાયે ઢીઢલા, આવિયડા અંગણુ ખારરે; નયણુ કમલ દાય વિહસીઆ, હરસીલા હુઇડા મઝારરે.૧૩ગા ભલે ભલે પ્રભુજી પધારીયા, નયન પાવન કિધારે; જનમ સલ આજ અમ તોા, અમ્હેં ઘરે પાઉલાં દીધાં રે; રાણી રાય જિન પ્રણમીયા, માટે મેાચિઠે વખાવિર જિન સનમુખ કર જોડીય, બેઠલા આગલે ભાવિશે. ૧૪ના ખન અવતાર અમાદે, ધન દિન આજીના એહારે; સુતરૂ સાંગણે મારિઓ, મેાતિયડે વુલે) મેહારે; આ શ્યું અમારડે એવા, પૂષ

Page #113

૧૦૬ પુન્યને નેહેરે હેડલે હેજે હરસિએ, જે જિન મલિએ સંજેગેરે. ૧પા અતિ આદર અવધારિએ, ચરમ માસલુ રહિયારે; રાય રાણી સુરનર સવે, હિયડલા માંહે ગહગહિચારે છે અમૃતથી અતિ મીઠડી, સાંભલી દેશના જિનની પાપ સંતાપ પરે થયે, શાતા થઈ તન મનનીરે. ૧દા ઇંદ્ર આવે આવે ચંદ્રમા, આવે નરનારીના વૃંદરે ત્રિણ પ્રદક્ષણા દેઈ કરી, નાટિક નવ નવે છે દરેક જિનમુખ વયણની ગોઠડી, તિહાં હૈયે અતિ ઘણી મીઠીરે, તે ન તેજ વરણ, જીણે નિજ નયણલે દીઠી. ૧ળા ઈમ આ
દે અતિકમ્યા, શ્રાવણ ભાદ્ર આસરે; કૌતિક કેડિલ અનુક્રમે, આવિયડે કાર્તિક માસેરે; પાખિ પર્વ પહેલું, હિતલું પુન્ય પ્રવાહિરે; રાય અઢાર તિહાં મિલ્યા, સિહ લેવા ઉછાંહિરે. ૧૮ ત્રિભવન જન સવિ તિહાં મિલ્યા, પિસહ લેવા ઉછાહિરે, ત્રિભોવન જન સવિ તિહાં મિલ્યા, શ્રી જિન વંદન કામરે, સહેજ સંકિરણ તિહાં થ, તિલ પડવા નહિ ઠારે, ગોયમ સ્વામિ સમેવડી, સ્વામિ સુધર્મા તિહાં બેઠારે, ધન ધન તે જિણે આપણે, લેયણે જિનવર દિઠારે. ૧લ પૂરણ પૂન્યના ઓષધ, પિષધ વ્રત વેગે લિધીરે; કાર્તિક કાલી ચઉદશે, જિન મુખે પચખાણ કિધારે; રાય અઢાર પ્રમુખ ઘણે, જિન પગે વાંદણાં દિધારે; જિન વચનામૃત તિહાં ઘણે, ભવિયણે ઘટ ઘટ પીધાંરે. ૨૦
*

Page #114

૧૦૭
ા ઢાલ ૩ || રાગ મારૂ ॥
શ્રી જગદીશ ચાલુ દુઃખ દૂર કરેરે, કૃપા કાડિ તુજ જોડી; જગમાંરે જગમાંરે કહિએ કેહને વીર રે. ૫૨૧૫ જગ જનને કુણુ દેશે એહવી દેશનારે, જાણિ નિજ નિરવાણુ; નવરસરે નવરસરે સાલ પહેાર દિચે દેશનારે. રા પ્રબલ પુન્ય ફૂલ સસુચક સાહામણાંરે, અજયણાં પણપન્ન કહિયાંરે કહિયાંરે મહિયાં સુખ સાંભલિ હાએરે. રા પ્રબલ પાપ કુલ અજયણાં તિમ તેટલાંરે, અણુ પુછ્યાં છત્રીસ; સુણતાંરે સુણતાંરે ભણતાં સવિ સુખ સ’પજેરે. ારકા પુણ્યપાલ રાજા તિહાં ધર્મ કથાંતરેરે, કહેા પ્રભુ પ્રત્યક્ષ દેવ; મુજનેરે (મુજનેરે) સુપન અ વિ સાચલારે. ારપા ગજ વાનર, ખીર, દ્રુમ, વાયસ, સિહ, ઘડારે, કમલખીજ ઇમ આઠ, દૈખિરે (દેખિરે) સુપન સભય ક્રુઝ મન હુએરે. રા ઉખર બિજ કમલ અસ્થાનકે સિ ંહનુરે, જીવ રહિત શરીર; સેવનરે (સેાવનરે) કુંભ મિલન એ શું ઘટેરે. ારા વીર ભણે ભુપાલ સુણા મન થીર કરીરે,સુમિણ અસુવિચાર; હડેરે (હેડેર) ધરજ્યેા ધર્મ ધુરંધરૂ રે. ॥૨૮॥
" ઢાલ ૪ !
શ્રાવક સિંધુર સારિખા, જીનમતના રાગી; ત્યાગીસહ ગુરૂ દેવ ધર્મ, તત્વે મતિ જાગિ વિનય વિવેક વિચારવંત, પ્રવચન ગુણુ પૂરા, એહવા શ્રાવક હાયસે. મતિમંત સનુરા, ૫રહ્યા લાલચે લાગા થડિલે, સુખે રાચિ

Page #115

૧૦૯
-રહિયા, ઘરવાસે આશા અમર, પરમારથ દુહિયા; ત વયરાગ થિક નહિ, કેઈ લેશે પ્રાયે, ગજ સુપને ફૂલ એહ નેહ નિવ માંહેા માંહે, ૫૩ના વાનર ચંચલ ચપલ જાતિ, સરખા મુનિ મેટા, આગલ હાસ્યે લાલચિ, લેભી મન ખાટા; આચારજ તે આચારહિષ્ણુ, પ્રાયે' પરમાદિ, ધર્મ ભેદ કરસ્યે ઘણા, સહજે સ્વારથ વાદી, ૫૩૧૫ કા ગુણવંત મહંત સંત, મેાહન મુનિ રૂડા, સુખ મીઠા માયાવિયા, મનમાંહે કુડા; કરસ્યે માંહે। માંહે વાદ, પર વાદે નાસે, બીજા સુપન તણેા વિચાર, ઇમ વીર પ્રકાશે. ૫૩રા કલ્પવૃક્ષ સરિખા હૈયે, દાતાર ભલેરા, દેવ ધર્મગુરૂ વાસના, વિર વાપરના વેરા; સરલ વૃક્ષ સિવને દીએ, મનમાં ગહગહેતા, દાતા દુરલભ વૃક્ષ રાજ, ફુલ ખુલે ત્રહતા, ll૩૩શા કપટી જિનમતલિગિયા, વળી બબૂલ સરિખા, ખોર વૃક્ષ આડા થયા, જીલ કટક તિખા; દાન દૈય ́તાં વારસી, અન્ય પાવન પાત્રી, ત્રિજા સુપન વિચાર કહ્યો, જિનધમ વિધાત્રી, ૫૩૪ના સિ’હુ કલેવર સારા, જિન શાસન સખલા, અતિ દુર્દાંત અગાહનિય, જિનવાચક જમલે; પરશાસન સાવજ અજ, તે દેખી ક ંપે, ચથા સુપન વિચાર ઈમ, જિનમુખથી જ પે. તપ ગચ્છ ગંગાજલ સારીખેા, મૂકી મતિ હિણા, મુનિ મન રાચે છિન્નુરે, જીમ વાચસ દીણા; વચક આચારજ અનેક, તિષ્ણે ભુલવિયા, તે ધર્માંતર આદરે, જમતિ મહૂ ભવિયાં. ॥૩॥ પંચમ સુપન વિચાર

Page #116

૧૦૦
એહ, સુંણીએ રાજાને છઠે સેવન કુંભ દીઠ, મઈલે સુણિ કોને, કે કે મુનિ દરસણ ચારિત્ર, ગ્યાન પૂરણ દેહા, પાલે પચાચાર ચારૂ, છડિ નિજ ગેહા. ૩છા કે કપટી ચારિત્ર વેષ, લેઈ વિપ્રતારે, મઈલ સેવન કુંભ છમ, પિંડ પાપે ભારે; છઠા સુપન વિચાર એહ, સાતમે ઈંદિવર, ઉકરડે ઉતપતિ થઈ, તે શું કહે જિણવર. ૩૮ પુણ્યવંત પ્રાણિ હુયે, પ્રાહિં મધ્યમ જાતિ, દાતા ભક્તા ઋદ્ધિવંત, નિરમલ અવદાસ; સાધુ અસાધુ જતિ વદે, તવ સરીખા કિજે, તે બહુ ભદ્રક ભવિયણે, યે ઉલંભે દીજે. ૩૯ રાજા મંત્રિપરે સુ સાધુ, આપણું ગેપી, ચારિત્ર સુધું રાખસ્પે, સવિ પાપ વિલેપી; સપ્તમ સુપન વિચાર વીર જિનવરે ઈમ કહીયે, અઠમ સુપન તણે વિચાર, સુંણિ મન ગહગહિ. જવા ન લહેજિનમતમાત્ર જેહ, તેહ પાત્ર ન કહિઍ, દિધાનું પરભવ પુણ્ય ફલ, કાંઈન લહિયે; પાત્ર અપાત્ર વિચાર ભેદ, ભેલા નવિ લહેયે; પુણ્ય અર્થે તે અર્થ આથ, કુપાત્રે દેહયે. ૪૧ ઉખર ભૂમિ દષ્ટ બિજ, તેહને ફૂલ કહીએં, અષ્ટમ સુપન વિચાર ઈમ, રાજ મન ગ્રહિમેં; એહ અનાગત સવિ સરૂપ, જાણિ તિણે કાલે, દીક્ષા લીધી વીર પાસ, રાજા પુન્યપાલે. જરા
' છે હાલ ૫ | રાગ ગોડિ છે ઈંદ્રભૂતિ અવસર લહિ રે, પુછે કહે જિનરાય, મ્યું આગલ હવે હોયયેરે, તારણ તારણ જહાજે છે. કહે છન

Page #117

૧૧૦
વીરજી. રાજા મુજ નિરવાણુ સમય થકી, ત્રિલૢ વરસે નવ માસ; માઠેશ તિહાં એસચેરે પંચમકાલ નિરાસેારે કહે ૫૪૪ા મારે વચ્ચે મુઝ કિરે, ગૌતમ તુઃ નિરવાણ; સાહમ વીશે પામશેરે, વરસે અખય સુખ ઠાંણારે. કહે॰ ૫૪પાા ચઉસઠ વરસે મુઝ થકિરે, જખૂને નિરવાણુ; આથમસે આદિત્ય થકિરે, અધિક્રુ કેવલ નિારે. કહે૦ ૫૪૬૫ મેન પુજવ પરમાધિરે, ક્ષપકૈપશમ મન આંણુ; સચમ ત્રિણ જિન કલ્પનીરે, પુલાગાહારગહાંણુરે, કહે પૂછા સિઝભવ અઠ્ઠાણુવેરે, કરસ્તે દસ વૈઆલિય; ચઉદ પૂવિ ભદ્ર ખાલૂથીરે, થાયે સયલ વિલિઆરે. કહે॰ ૫૪૮ા યશત પન્નરે મુઝ થકિરે, પ્રથમ સંઘયણુ સઠાણુ; પૂવણું ઉગતે નવિ હૃસ્યેરે, મહાપ્રાણ નવિ ઝણારે. કહે॰ ૫૪લા ચઉત્રયપને મુજ કિરે, હાસ્ય કાલિક સૂર; કરસ્ય ચઉથી પસણેરે, વરગુણ રણના પૂરારે. કહે સાપના મુઝથી પણ ચેારાશિયેરે, હાસ્યે વયર કુમાર; દસ પૂર્વિં અધિકાલિએરે, રહસ્થે તિહાં નિરધાર રે. કહે નાપ૧ા મુઝ નિર્વાણુ થકિ છસેરે, વિસ પછી વનવાસ; મુકી કરેસે નગરમાંરે, આય રક્ષિત મુનિ વાસારે. કહે ।।પરાા સહસે વરસે મુઝ થાકરે, ચદ પૂરવ વિચ્છેદ; જોતિષ અણુ મિલતાં સેરે, બહુલ મતાંતર ભેદરેઃ કહે ાપણા વિક્રમથી પંચ પચ્યાશિએરે, હાસ્યે હરિભદ્ર સૂરિ; જિન શાસન અજીવાલસેરે જેહથી દુરિયાં સવિ દ્વારે. કહે "પકા દ્વાદશ શત સત્તર સમેરે, મુઝથી મુનિ સુર

Page #118

૧૧૧
હિર; બપ્પભટ્ટ સુરિ હાયસેરે, તે જિન શાસન વીરરે. કહે॰ ાપપાા મુઝ પ્રતિબિંબ ભરાવસ્યેરે, આંમરાય ભૃપાલ; સાદ્ધ ત્રિકાટી સેાવન તણેારે. તાસ વયણથી વિશાલેારે કહે પદા ષોડસ શત અગણાતરેરે, વરસે મુઝથી મુણુિં; હેમસૂરિ ગુરૂ ડાયસ્ય?, શાસન ગયણુ દિણુ દારે કહે નાપા હેમસૂરિ ડિમેાહીસેરે, કુમારપાલ ભૂપાલ; જીન માંડિત કરસ્ય મહીરે, જિન શાસન પ્રતિપાલેારે. કહે૦ ૫૫૮ાા ગૌતમ નખળા સમયથીરે, મુઝ શાસન મન મેલ; માહેામાંહે નિવ હાયસ્યેરે, મચ્છ ગલાગલ કેલેરે. કહે॰ ।પલા મુનિ માટા માયાવિયારે, વેઢીગારા વિશેષ; આપ સવારથ વસી થયા૨ે, એ વિટંબણે વેષા૨ે. કહે॰ luk॰ા લેાભિ લખપતિ હાયસ્યેરે, જમ સરિખા ભૂપાલ; સજન વિરેાધિ જન સેરે, વિ લજજાલુ દયાલારે, કહે॰ ૫૬૧૫ નિલેાભિ નિરમાઈયારે, સુધા ચારિત્રવત; થાડા મુનિ મહિયલે હૂસેરે, સુણ ગૌતમ ગુણવતરે. કહે॰ દાા ગુરૂ ભગતિ શિષ્ય થાડલારે, શ્રાવક ભગતિ વિઠ્ઠીણુ; માતા પિતાના સુત નહીરે, તે મહિલાના આધિનારે. કહે॰ ૫૬૩ા દુપસહુ સૂરિ ફલગુસિરરે, નાયલ શ્રાવક જાણ; સચ્ચસિરિ તિમ શ્રાવિકારે, અતિમ સંધ વખાણ્યારે. કહે ૬૪૫ વરસ સહસ એકવીસતેરે જિન શાસન વિખ્યાત; અવિચલ ધમ ચલાવશેરે, ગૌતમ આગમ વાતારે કહે॰ ૫૬૫ રૂમે દુષમા કાલનીરે, તે કહિયે શી વાત; કાયર 'પે હેડલારે, જે સુણતાં અવદાતારે, કહે ૬૬સ

Page #119

છે હાલ ૬ પિઉડે ઘરે આવે–એ દેશી.
મુઝસે અવિહડ નેહ બળે, હેજ હેડ રંગે, દઢ દઢ મોહ બંધણ સબલ બાં. વાજિમ અભંગ, અલકા થયા મુજ થકિ એહને, ઉપજસેરે કેવલ નિય અંગકે, ગૌતમ ગુણવંતા. ૬ળા અવસર જાણિ જિનવરે, પુચિ ગોયમ સ્વામ; દેહગ દુખિયા જીવને, આવિયે આપણ કામ; દેવ શર્મા બંભણે, જઈ બુઝરે એણે ઢંકડે ગામડે. ગૌ૦ ૬૮વા સાંભલી વયણ નિણંદનું, આણંદ અંગ ન માય; ગૌતમ બે કર જોડિ, પ્રણમ્યા વીર જિનના પાય; પાંગર્યા પૂરવ પ્રીતથી, ચઉનાંણિરે મનમાં નિરમાયકે. ગૌ૦ દલા ગૌતમ ગુરૂ તિહાં આવિયા, વંદાદિએ તે વિપ્ર; ઉપદેશ અમૃત દીધેલ, પીપલા તિણે ક્ષિપ્ર; ધસમસ કરતાં બંભણે,
બારિ વાગીરે થઈ વેદન વિપ્રક. ગો. ૭૦મા ગૌતમ ગુરૂનાં વયણલાં, નવિ ધર્યા તિણે કાન; તે મરી તસ શિર કૃમિ થ, કામનીને એક તાન; ઉઠિયા ગાયમ જાણિઓ, તસ ચરીરે પોતાને જ્ઞાનકે. ગો ૭૧
છે ઢાલ ૭ | રાગ રામગિરિ, છે ચોસઠ મણનાં તે મોતિ ઝગમગેરે, ગાજે ગુહિર ગંભિર સિરેરે પુરાં તેત્રીસ સાગર પૂર રે, નાદે લિણ લવસામિયા સૂર, વીરજી વખાણે જરા જન હિરે.
શા અમૃતથી અધિકિ મીઠી વાણી રે, સુણતાં સુખડા જે મનડે સંપજે તે લક્ષ્ય જે પહેચઍનિર્વાણ. વરાછા

Page #120

૧૧૩
હ૩ વાણિ પડદે સુર પડિબેહીયારે, સુણતાં પામે સુખ સંપત્તિની કેડરે; બિજા અડલ ઉલટથી ઘણુરે, આવી બેઠા આગલ બે કરજેડ . વી. જો સેહમ ઈદે શાસન મેડીયેરે, પૂછે પરમેશ્વરને તુમ આયરે, બે ઘડિ વધારે સ્વાતિ થકી પરહરે, તો ભસ્મગ્રહ સદ્યલે દરે જાય. વી.
૭પા શાસન શભા અધિકિ વાગ્યેરે, સુખીઆ હોશે મુનિવરના વૃંદરે; સંઘ સયલને સવિ સુખ સંપદારે, હશે દિન દિનથી પરમાનંદરે, વી. ૭૬ ઈદા ન કદારે કહિએ કેહનું રે, કેણે સાંધ્યું નવિ જાએ આયરે; ભાવિ પદારથ ભાવે નિપજેરે, જે જિમ સરળે તે તિમ થાયરે. વી. ૭છા સોલ પહોરની દેતા દેશનારે. પરઘાનક નામા રૂઅડે અયણરે; કહેતાં કાતિ વદિ કહું પરગડિરે, વીરજી પહેલા પંચમી ગતિ શ્યણરે. વી. ૭૮ જ્ઞાન દીરે જબ રે થયે રે, તવ કિધિ દેવે દીવાની શ્રેણિરે, તિરે ચિહું વરણે દીવા કિધલારે, દિવાલી કહિચું છે કારણે તેણરે. વી ગ્લા આંસૂ પરિપૂરણ નયણ આખંડ રે, મૂકિ ચંદનની ચેહમાં અંગરે, દિ દેવ દહન સઘલે મિલિજીરે, હા ધિગધિગ સંસાર વિરંગરે. વી. પ૮ના * | ઢાલ ૮ છે રાગ વિરાગ છે - વંદેસુ વેગે જઈ વરે, ઈમ ગૌતમ ગહગહતા; મારગે આવતાં સાંભલિઉં, વીર મુગતિ માટે હિતારે, જિનછ તું નિસનેહી માટે, અવિહડ પ્રેમ હતું તુજ ઉપરે, તે તે

Page #121

૧૧૪ કિ ટેરે. જનજીક ૮૧ હ હ વીર કર્યો અણુઘટત, મુજ મેકલિઓ ગામે અતકાલે બેઠાં તેજ પાસે, હું સ્પે નાવતે કામરે. જીવ છે ૨ચૌદ સહસ મુજ સરિખા તાહરે, તુજ સરિખે મુજ તુહિ; વિશવાસી વીરે છેતરીયે, તે સ્યા અવગુણ મુહિરે. જી ! ૮૩ કે કેહને છેડે નવિ વલગે, જે મિલતે હોએ સબલે; મિલતાણ્યું જેણે ચિત્ત ચોર્યો, તે તિણે કર્યો નિબંરે જી ! ૮૪ નિદુર હેડા નેહ ન કીજે, નિસનેહી નર નીરખી, હૈડાં હેજે મિલે જિહાં હરખી, તે પ્રીતલડિ સરીખિરે. જી૮૫ છે તેં મુઝને મનડે નવિ દીધે, મુજ મનડે તે લીધે; આપ સવારથ સઘલ કીધે, મુગતિ જઈને સિદ્ધરે. જી૮ આજે લગે તુજે મુજ હું અતર, સુપનંતર નવિ હું ઈંડા હેજે હિયાલિ છું, મુજને મુળે રાવતેરે. છ ટકા કે કેહશું બહુ પ્રેમ મ કર પ્રેમ વિટંબણ વિરૂઈ, પ્રેમે પરવશ જે દુખ પામે, તે કથા ઘણું ગિરૂઈરે. જી. કે ૮૮ નિસનેહી સુખીયા રહે સઘલે, સ સનેહી દુ:ખ
ખે; તેલ દુષ્ય પરે પરની પીડા, પામે નેહ વિશેષેરે. જી. છે ૮ા સમવસરણ કહિ હવે હેસ, કહો કુણ નયણે જેશે; દયા ધેનુ પુરી કુણે દેહયે, વૃષ દધિ કુંણ વિલેસેરે. જો કે ૯ મે ઈણ મારગ જે વાહ જાવે, તે પાછા નવિ આવે, મુજ હૈ દુઃખ સમાએ, તે કહે કુણ સમાવેરે. છે. તે ૯૧ થો દરિસણ વીરા વાલાને, જે

Page #122

૧૧૫
રિસના તરસ્યારે જે સુહણે કેવા દેખરું, તે દુઃખ દૂર કરે. જીવ છે ૯૨ પુણ્ય કથા હવે કુણુ કેલવો, કુણ વાલ્હી મેલડશે; મુજ મનડે હવે કુણ ખેલવો, કુમતિ જિમ તિમ વિસેરે. છઠ ૭ | કુણ પુછયાને ઉત્તર દેશે, કુંણ સંદેહ ભાંજશે; સંઘ કમળ વન કિમ વિકસસે, હું છદમસ્થા વેસેરે. જીય છે ૯૪છે હું પરાપુરવણું અજાણું, મેં જિન વાત ન જાણિ, મોહ કરે સવિ જગ અનાણું, એહવી છનછની વાણીરે. છ લ ૫ એહવે જિન વયણે મન વાગે, મેહ સબલ બલ કાયેઈણ ભાવે કેવલ સુખ આપે, છેકે જિમપદ થારે. જીવ છે ૯૬ છે ઈદે જુહારયા ભટ્ટારક, જુહાર ભટ્ટારક તેણે; પર્વ ૫હેતું જગમાં વાણું, તે કિજે સવિ કે. જી. શા સજા નંદ્ધિન મુતરીઓ, ભાઈ બહિનર બીજે; તે ભાવડ બીજ હુઈ જગ સઘલે, બેહેન બહુ પરે કિજેરે. જી ૯૮ના
છે હાલ ૯ ( વિવાહલાની છે હિરીએ નવરંગ ફાલડાએ, માં મૃગમદ કેસર ભાલડીએ; ઝબ ઝબકે શ્રવણે ઝાલીએ, કરિ કઠે મુગતા ફલ માલીએ. ૯૯ો ઘર ઘર મંગલ માલડીએ, જપે
ચમ ગુણ જયમાલી એ પહાત પરવ દીવાલીએ, અમે - રસ ભર શમત બાલીએ. ને ૧૦૦ પ શેક સંતાપ સવિ કાપીઓએ, ઈદે યમ વીરપદે થાયીઓએ; નારી કહે માંભલ કરડાએ, જપ શેયમ નામ એકંતડાએ. તે ૧૦૧ છે

Page #123

૧૧૬ યે લખ લાભ લખેશરીએ, ત્યે મંગલ કે કેડેશરીએ; જાપ જપ થઈ સુત પિસરીએ, છમ પામીએ ઋદ્ધિ પરમેસરીએ. ૧૦૨ લહિઍ દિવાલ દાડલે એ, એ તે પુણ્યને ટબકે ટાલુઓએ સુકૃત સિરિ દઢ કરે પાલડીએ, જિમ ઘર હોય નિત્ય દિવાલીએ. ૧૦૩
ઢાલ ૧૧ છે હવે મુનિસુવ્રત સીસેરે, જેહની સબલ જગસે; તે ગુરૂ ગજપુરે આવ્યા રે, વાદી સવિ હાર મનાવ્યા. ૧ પાવસ ચઉમાસું રહિયારે, ભવિયણ હઈડે ગહગહીઆરે; નવમે ચકવતિ પારે, જસુ હિયડે નવિ છદ્મ. ૨ નમુચિ તસ નામે પ્રધાનરે, રાજા દિયે બહુ માન, તિણે તિહાં રિઝવી રાય, માગિ માટે પસાય. ૩ લિધે ષટ ખંડ રાજરે. સાત દિવસ માં આજ; પૂર્વે મુનિ વિરેરે, તે કિશું નવિ પ્રતિબ. તે મુનિ સું કહે બંડોરે, મુઝ ધરતિ સવિ છડે; વિનવિઓ મુનિ માટે રે, નવિ માને કામે ખોટે. પ સાઠસયાં વર્ષ તપ તપિઓરે, જે જિન કિરીયાને ખપીએ; નામે વિણ કુમાર રે, સયલ લબધિને ભંડાર. ૫ ૬ ઉઠ કમ ભૂમિ લેવાશે, જેવા ભાઈની સેવા; હું ત્રિપદી ભૂમિ દાનરે, ભલે ભલે આવ્યા ભગવાન. એ ૭ ઇણે વયણે ધડહડીઓરે, તે મુનિ બહ કેપે ચઢિએ કિધો અદભૂત રૂપરે, જેયણ લાખ સરૂપ છે ૮ પ્રથમ ચરણ પૂર્વે દીધેરે, બીજે પશ્ચિમે

Page #124

૧૧૭ કિધ; ત્રિજો તસ પુઠે થારે, નમુચિ પાતાલે ચાં. છે ૯ થરહરિએ ત્રિભુવન્નરે, ખલભલિઓ સવિ જન; સલસલિઓ સુર દિત્તરે, પડે નવિ સાંભલીએ કન્ન. | ૧૦ એ ઉત્પાત અત્યંતરે, હૃરિ કરો ભગવંત; હિ હૈ
મ્યું હવે થાશેરે, બેલે બહુ એક સાસે. જે ૧૧ છે કરણે કિન્નર દેવારે, કઠુઆ ક્રોધ સમેવા; મધુર મધુર ગાએ ગીતરે, બે કર જોડિ વિનિત. ૧૨ વિનય થકી વેગે વલિઓરે, એ જિન શાસન બલિએ; દાનવ દેવે ખમા રે, નર નારીએ વધાવ્યો. તે ૧૩ ગાવલડી ભેંસ ભડકીરે, જે દેખી દુરે તડકરે; તે જતને ગ્રહિ છેરે, આરતિ ઉતારી મેરઈએરે. . ૧૪ નવલે અવતારે આવ્યા; જીવિત ફલ લહિ ફાવ્યા; શેવ સંહાલી કંસારરે, ફલ હું નવે અવતાર . ૧૫છગણ તણે ગરબારરે, નમુચિ લખ્યું ઘર નારે; તે છમ છમ ખેરૂ થાયરે, તિમ તિમ દુઃખ દ્વરે જાય. મે ૧૬ મદિર મંડાણ માંડયારે, કાલિદ્ર દુખ દુરે છાંયા; કાતિ સુદિ પડવે પરવેર, ઇમ એ આદરીઓ સર્વે. છે ૧૭૧ પુણ્ય નરભવ પામિરે, ધર્મ પુત્ય કરે નિરધામી; પુન્ય વ્યક્તિ રસાલીરે, નિત નિત પુન્ય દિવાલી. છે ૧૮ છે - એ કલશ
" - જિન તું નિરંજણ સજલ રંજણ, દુખભંજણ દેવતા ઘો સુખ સામિ મુગતિ ગામિ, વીર તુઝ પાયે સેવતા, તપ બરછ ગણું દિણંદ દહ દિસે, હપતે જગ જાણીએ શ્રી

Page #125

૧૧૮
હીરવિજય સુરિંદ સહગુરૂ, તાસ પાટ વખાણી. છે ૧૯ છે શ્રી વિજ્યસેન સુરીસ સહ ગુરૂ, વિજયદેવ સૂરિસરૂ; જે જપે અહનિશ નામ જેહને, વદ્ધમાન જિણેશ્વરૂ, નિર્વાણ તવન મહિમા ભવન, વીર જિનને જે ભણે તે લહે લીલા લબ્ધિ લચ્છી, શ્રી ગુણ હર્ષ વધામણે. જે ૨૦ છે | ઇતિ શ્રી વીર નિર્વાણ મહિમા દીપાલિકા સંપૂર્ણ અથ શ્રી કૃષ્ણ મહારાજની સઝાય.
માન ન કરશે રે માનવી, આખર એ છે અસાર રે, રાખ્યા કેઈના રહેશે નહી, જુવે જુવે કરમ કીરતાર રે. માન છે ૧૫ સઢણ ઢણ વિધ્વંસના, જેવું માટીનું ભાંડ રે; ક્ષણમાં વાગે રે બેખ, એ કેમ રહેસે અખંડ છે. માનવ || ૨ | જરાકુંવર જંગલ વસે, તહાં ખેલે શ્રીકાર રે; હરીને પાએ પદમધરા, સુતા દીઠા તેણે ઠામ રે. માન તે ૩ મે મરઘ લક્ષણે વાણી કરી, બાણ નાખ્યું ભરપુર રે; પાસે ભેદીને નીસર્યું, જઈને પડીયું છે દૂર. માન આપ બલે રે ઉદ્ધ કરી, બોલ્યા કૃષ્ણ નરેસ રે; બાણ કેણે મને ભેદીયું, એ છે કેણુ પાપી છે. માન છે પણ સાદ કૃષ્ણને રે સાંભળી, એ જરાકુમાર રે, હું વાસુવિને પુત્ર છું, હું છું વન સાગાર . સાન છે ૬ . બનમાં કોઈ નહી માનવી, આજ સુધી નીરધાર રે, કૃણુ
માને ક્રાણ, વરસે થયા મુજ બાર રે, માન છે છા

Page #126

૧૧૯ ઓરા આવે રે ભાઈ બધવા, સ્યા સારૂ સે છે વન રે; તે તે શ્રી કૃષ્ણને મારીઓ, ન મટે શ્રી નેમના વચન છે. માનવ છે ૮ આ નીસાની પાંડવને આપજે, અહીંથી જાને તું દૂર રે, બલભદ્ર આવશે તે મારશે ઉપજશે ઉદવેગ રે. માન છે ૯ છે આ સમે કેમ જાઉ ભાઈ એકલ, જે મુજ મોકલે મેરાર રે; પાછું ફરી ફરી જેવતા, આંખે આંસુડાની ધાર રે. માન છે ૧૦ બત્રીસ સહસ અંતે ઉરી, ગોપીઓ સેલસેં જાણ રે; તરસે તરફડે ત્રીકમ, નહી કોઈ પાણી પાનાર છે. માનવ ૫ ૧૧ છે ગજે બેસીને રે ચાલતા, પડતી નગારાની દેજ ; તે નર જંગલમાં એકલા, જેવા વનચર રેઝ રે. માન૧૨ માથે રસી રસી બાંધતાં, સારૂ કસબીની પાઘ રે; તે નર જંગલમાં એકલા, ચાંચુ મારે સાર કાગ રે. માનવ ને ૧૩ છે છબીલા છત્ર ધરાવતા, ચોઈ દસ ફરતી ફેજ રે; તે નર જંગલમાં એકલા, જેવા વનચર રેઝ છે. માનવ છે ૧૪ જન્મતા કેએ નવી જાઓ, મરતાં નહી કઈ રોનાર રે; મહા અટવીમાં રે એકલા, પડીયા પાડે પિકાર રે. માન? કે ૧૫ નેક નજર કરે સાહીબા, તારો ભવ જલ પાર રે. મુકિતવીજય કવીરાયને, કમલવિય ગુણ ગાય છે. માનવ ૧૬

Page #127

૧૨૦
અથ શ્રી ધન્નાજીની સઝાય. વિરવ વીસી કામની રે, ધન્ના પુર ઉભી પસ્તાય છે રવી આથમતે એમ કહે રે, ધન્ના વદન કમલથી લખાય ધન્ના હું તે વારી રે, ધન્નાજ આજ નહી એસે કાલ. ધન્ના છે ૧છે મુઝ અંધા લાકડી રે, ધન્ના તું મુઝ પ્રાણ આધાર; તુજ વિના સુને પડયે રે, ધન્ના ના વેઈ જાણુ મજાણ. ધન્ના | ૨છે તન ધન જોબન કારમે રે માતા; આરે સંસાર અસાર. અનુમતી દ્યો મેરી માતાજી રે, હું તે લેઈશુંજ સંજમ ભાર, જનની હું તે લેઈશું સંજમ ભાર. B ૩ પંચ મહાવત પાલવારે ધન્ના, પાંચ એ મેરૂ સમાન; બાવીસ પરીસહ જીતવા રે ધન્ના, સંજમ ખાંડાની ધાર. ધન્ના હું તે છે ૪ રતન જતિને પાંજરે રે માતા, પોપટે જાણે છે બંધ, કામ ભોગ સંસારના રે માતા જ્ઞાની જાણે છે કંદ રે. જનની હું તે લેશું. છે પછે તુજ સરખી કામની રે ધન્ના, લક્ષણવતી સોઈ જાણે પંચ ઇદ્રીના સુખ પરીહર્યા રે ધન્ના, ફરી પછી નાવે સાથ. ધન્ના હૉલ ૬ધન ને જોબન માયા થીર નહી રે માતા, ક્યું રે આવે યુંરે જાય. એસો ચંચળ જીવડે રે માતા. ક્યું રે પીપલ કેરા પાન. જનની હુતે. છે ૭. ઘેર બેઠા ધર્મ કીજીએ રે ધના, દાન શીયલ તપ ભાવ; સંજમ મારગ દહીલે રે ધન્ના, મત કર ઈણ સો

Page #128

૧૧
ઉચાર રે. ધન્ના૦
૮ ॥ જે રમણી શું રાચી રહ્યો રે, ધન્ના, નહી રે ગણ્યા નવકાર; મન પસ્તાવા નહિ કર્યો ધન્ના ગયેા રે જન્મારો હાર રે. ધન્ના॰ ।। ૯ ।રમણી શું રાચ્ચા નહી રે, માતા, માહેરી મતી ભરપુર; જે રમણી શું રાચી રહ્યો રે, માતા દુરગતી જાશે હુઝુર રે. જનની હુતા॰ ૫ ૧૦ ! તું સુકુમાર સોહામણા રે ધન્ના તુજ માતાજીને સોચ; સોચ કીસો મારી માતાજી રે, હુ તે કરશું કરમના લાચ રે. જનની૦।। ૧૧ ।। દીપક વીના મંદીર કસ્યા રે. ધન્ના પુત્ર વિના પરીવાર; વીર વીદ્ગુણી એનડી રે ધન્ના॰ ઝુરે વાર તેવાર રે. ધન્ના૦। ૧૨ । ચંદા વીના કેસી ચાંદની રે ધન્ના તારા વીના કેસી રાત; કત વીના કેસી કામની રે ધન્ના ઝુરે મારેઈ માસ રે. યન્ના૦૫ ૧૩૫ માતાને સમઝાવીને રે, ધન્ના લીધે છે સજમભાર; માસ સલેષણ પાળીનેરે ધન્ના પાહાત્યા છે અનુતર વીમાન રે, ધન્ના હુતા૦ ૫૧૪૫ દાન શીયલ તપ ભાવના રે, ધન્ના॰ એ જન્માંતર સાર; માન કહે સુની વાંઢતા રે, ધન્ના॰ વરતે છે જયજયકાર, ધન્ના હું તા વારી રે. ધન્ના આજ નહી એ સો કાલ. ॥ ૧૫ ॥

Page #129

૧૪૩
સમકિતના સડસઠ માલની સઝાય.
! ટ્વાહા ।
દોહાઃ૧ સુકૃતવલિકા 'બિની, સમરી સરસતી માત; સમકિત સડસઠ એલની, કહીશું મધુરી વાત. ગુરૂતણા, પચ્ચવયાર ન થાય; ભવ સર્વ ઉપાય. ॥ ૨ ॥ દાનાદિક ક્રિયા વિણ શિવશ; તે માટે સમકિત વડું, જાણા પ્રવચન માઁ. ॥ ૩ ॥ દનમાહ વિનાશથી, જે નિર્મલ ગુણુઠાણુ; તે નિશ્ચય સમકિત કહ્યું, તેહનાં એ અહિઠાણુ, ૫ ૪૫
3
।।
૧૫ સમિતદાયક કાડાકાડે કરી, કરતાં નવ દીચે, સમકિત.
ના ઢાલ ॥
॥ દેઈ ક્રેઇ દરિસણ આપણું !! એ દેશી ! ચઉસદ્ગુણા તિલિંગ છે, દવિધિ વિનય વિચારારે, ત્રિણ શુદ્ધિ પણ દૂષણ, આઠ પ્રભાવક ધારેરે. ॥ ૫॥ !! છૂટક !
પ્રભાવક અડ પંચ ભૂષણ, પંચ લક્ષણ જાણીએ; પટ જયા ષટ આગાર ભાવના, વિહા મન આણીએ. ષટ ઠાણુ સમક્રીત તણાં સડસઠ, એક એહ ઉદાર એ; એહના તત્ત્વવિચાર કરતાં, લહીજે ભવપાર એ. ॥ ૬॥
૧ પુન્યવલીને મેઘમાળાની પેરે નવપલ્લવ કરનારી. ૨ પ્રતિ ઉપકાર.
૩ મેાક્ષ સુખ.
--- ****.!

Page #130

૧૨૩
ના ઢાલ ગા
ચવિષૅ સહૃા તિહાં, જીવાદિક પરમથ્થારે,૧ પ્રવચનમાંહિ જે ભાખીયા, લીજે તેના અથૅારે. ।। છ ॥ છૂટક ॥
તેના અથ વિચાર કરીએ, પ્રથમ સદ્ભા ખરી; મીજી સહણા તેહની જે, જાણુ મુનિ ગુણ જવહરી. સંવેગ રંગતરંગ ઝીલે, માર્ગ શુદ્ધ કહે બુધા; તેહની સેવા કીજીએ જિમ, પીજીએ સમતા રસુધા. ।। ૮ ।
॥ ઢાલ ।
સમકિત જેણે ગ્રહી વચ્ચું, નિહૅવ ને અહછદારે; કપાસથ્થા ને કુશીલીયા, વેષવિડંબક માંદા રે. ॥ ૯॥ ૫ ત્રૂટક u
મદા અનાણી દૂર છડા, ત્રીજી સદ્ગુણા ગ્રહી; પરદનીના સ`ગ તજીએ, ચેાથી સહ્રણા કહી. હીણા તણેા જે સંગ ન તજે, તેહના ગુણ નિવ રહે; જ્યું જલધિજલમાં ભળ્યું ગંગા-નીર લુણપણું લહે. ॥ ૧૦ના
! હાલ ૫
!! કપૂર હાચે અતિ ઉજલેા રે ! એ દેશી
ત્રણ લિંગ સમકિત તણાં રે, પહેલું શ્રુત અભિલાષ; જેડથી શ્રોતા -રસ લઉં રે. જેવા સાકર દ્રાખ છે; પ્રાણી
૧ પમાય. ૨ અમૃત, નાન, દર્શન અને ચારિત્રથી વિરૂદ્ધ ચાલનાર. પાણીમાં. ૭ ખારૂં થઈ જાય.
યથાદી. ૪ ઢીલા. પ્ ૬ સમુદ્રના

Page #131

૧૨૪ ધરીએ સમકિત રંગ, જિમ લહીએ સુખ અભંગ રે છે પ્રાણી છે કે ૧૧ મે તરૂણ સુખી સ્ત્રી પરિવ રે, ચતુર સુણે સુરગીત તેહથી રાગે અતિ ઘણે રે, ધર્મ સુણ્યાની રીત રે છે પ્રાણું છે ૧૨ કે ભૂખ્યો અટવી ઉતર્યો રે, જિમ દ્વિજ ઘેબર ચંગ; ઈચ્છે કિમ જે ધર્મને રે, તેહિજ બીજું લિંગરે છે પ્રાણી છે ૧૩ વૈયાવચ્ચ ગુરૂ દેવનું રે, ત્રીજું લિંગ ઉદાર વિદ્યાસાધક તણી પરે રે, આલસ નવીય લગાર રે | પ્રાણું છે ૧૪
| | ઢાલ છે પ્રથમ ગવાલા તેણે ભવેજી છે એ દેશી છે
અરિહંત તે જિન વિચરતાછ, કમ ખપી હુવા સિદ્ધ; “ચે જિનપડિમા કહીશ, સૂત્ર સિદ્ધાંત પ્રસિદ્ધ ચતુર નર ! સમજે વિનય પ્રકાર, જિમ લહીએ સમકિત સાર છે ચતુર૦ મે ૧૫ ને ધર્મ ખિમાદિક ભાખી છે, સાધુ તેહના રે ગેહ, આચારજ આચારનાજી, દાયક નાયક જેહ છે ચતુર૦ મે ૧૬ ઉપાધ્યાય તે શિષ્યને છે. સૂત્ર ભણાવણહાર; પ્રવચન સંઘ વખાણીએજી, દરિસણ સમકિત સાર - ચતુર૦ મે ૧૭ ભક્તિ બાહ્ય પ્રતિ પત્તિથી છે, હૃદય પ્રેમ બહુમાન ગુણ મથુતિ અવગુણ ઢાંકવા છે, આશાતનની હાણ | ચતુર૦ કે ૧૮ પાંચ ભેદે એ દશ
૧ ચૈત્ય. ૨ ક્ષમા, મૃદુતા, સરલતો પ્રમુખ. ૩ સેવા ચાકરી વડે. ૪ સ્તુતિ.

Page #132

૧૨૫
તણે છે, વિનય કરે અનુકુળ, સિંચે તેહ સુધારસે છે, ધર્મવૃક્ષનું મૂળ છે ચતુર ૧૯.
છે હાલ છે છે ધબીડા તું જે મનનું ધોતીયું રે છે એ દેશી છે
ત્રણ શુદ્ધિ સમકિત તણી રે, તિહાં પહિલી મનશુદ્ધિ રે; શ્રી જિન ને જિનમત વિના રે, જુઠ સકલ એ બુદ્ધિ રે છે ચતુર વિચારે ચિત્તમાં રે છે એ આંકણું છે ૨૦ છે જિન ભગતે જે નવિ થયું રે, તે બીજાથી નવિ થાય રે, એવું જે મુખે ભાખીએ રે, તે વચનશુદ્ધિ કહેવાય રે છે ચતુર ૨૧ છે ભેદ્ય વેદના રે, જે સહેતે અનેક પ્રકાર રે; જિન વિણ પરસુર નવિ નમે રે, તેહની કાયાશુદ્ધિ ઉદાર રે | ચતુર રર
છે મુનિરાજ મારગની દેશી છે સમકિત દૂષણ પરિહર, તેહમાં પહિલી છે શંકા રે, તે જિનવચનમાં મત કરે, જેને સમ નૃપ રકા રે છે સમકિત દૂષણ પરિહરે છે એ આંકણું છે ૨૩ મે કંખા કુમતની વાંછના, બીજું દૂષણ તજીએ; પામી સુરતરૂ ઉપરગડે, કિમ *બાઉલ ભજીએ એ સમe | ૨૪ સંશય ધર્મના ફળતણે, વિત્તિગિચ્છા નામે; ત્રીજું દૂષણ પરિહરે,
૧ અનેરાં દેવી દેવલાં. ૨ રાજને રાંક સરખાં છે. * ૩ પ્રગટ પ્રભાવવાળી ૪. બાવળ.

Page #133

૧૨૬ મિજ શુભ પરિણામે સમયે ૨૫ મિથામતિ ગુણ વર્ણને, ટાળે ચોથે દેષ; 'ઉમાગી યુણતાં હુવે, ઉન્મારગ પિષ એ સમ ૨૬ છે પાંચમે દેષ મિથ્યામતિ, પરિચય નવિ કીજે; ઈબ શુભ મતિ અવિંદની, શૈલી વાસના લીજે ૧ સમ છે ર૭
- જે ઢાલ છે . ભેલીડા હંસારે વિષય ન રાચીએ છે એ દેશી છે - આઠ પ્રભાવક પ્રવચનના કહ્યા, પાવયણે ધરિ જાણ; વર્તમાન કૃતના જે અર્થને, પાર હે ગુણખાણ છે ધન ધન શાસન મંડન મુનિવર છે એ આંકણી છે ૨૮ છે ધર્મ કથી તે બીજે જાણુએ, નંદિષેણ પરે જેહ; નિજ ઉપદેશે રે રંજ લેકને, ભજે હૃદયસંદેહ છે ધરા છે ર૯ વાદી ત્રીજો રે તર્ક નિપુણ ભ, મહુવાદી પરે જેહ; રાજદ્વારે જય કમલા વરે, ગાજતે જિમ મેહ છે ધ | ૩૦ | ભદ્રબાહુ પરે જેહ નિમિત્ત કહે, પરમત જીપણ કાજ; તેહ નિમિતી રે એ જાણીએ, શ્રી જિનશાસન રાજ કઈ છે ૩૧ / તષ ગુણ ઓપેરે રોપે ઘમને, ગે નવિ જિન આણ; આશ્રવ લપેરે નવિ કોપે કદા, પંચમ તપસી તે જાણે છે થઇ છે ૩ર છે છઠ્ઠો વિદ્યારે મંત્રિત વળી. જિમ શ્રીવયર સૂર્ણ સિદ્ધ સાતમે રે અંજન ગથી, જિમ મલિક મુમિચંદ પ ધ ને ૩૨ છેકાવ્ય સુધારસ મધુર અર્થે ભય, ધમ
૧ પ્રશંસા. ૨ કમળ. ૩ પ્રાચની. ૪ કર્મને આવવામાં દ્વાર

Page #134

હત કરી હ; સિદ્ધસેન પરે રાજા રીઝવે, અઠ્ઠમ વર કવિ તેહ ધરા છે ૩૪ | જબ નહિ હે પ્રભાવક એહવા, તવ વિધિ પૂર અનેક જાત્રા પૂજાદિક કરેલું કરે; તેહ પ્રભાવક છેક છે ધડ છે ૩પ છે
| | ઢાલ છે છે સતી અભદ્રાની છે એ દેશી સોહે સમકિત જેહથી, સંખી જિમ આભરણે દેહ, ભૂષણ પાંચ તે મન વસ્યાં, સખી મન વસ્યાં તેહમાં નહીં સંદેહ ને મુઝ સમકિત રંગ અંચલ હો રે છે એ આંકણી ! ૩૬ ૫ પહેલું કુશળપણું તિહાં, સખી વંદન ને પચ્ચખાણ, કિરિયાને વિધિ અતિ ઘણે, સખી આચરે તેહ સુજાણ જે મુઝ૦ ૫ ૩૭ બીજું તીરથ સેવના સખી તીરથ તારે જેહ, તેહ ગીતારથ મુનિવર, સખી તેહશું કીજે નેહ છે મુઝ૦ ૩૮ છે ભગતિ કરે ગુરૂ દેવની, સખી ત્રીજું ભૂષણ હેય; કિહિ ચળા નવિ ચળે, સખી ચોથું ભૂષણ જેય છે મુઝ૦ ૧ ૩૯ જિનશાસન અનુમોદન, સખી જેહથી બહુ જન હેત; કીજે તેણે પ્રભાવના, સખી પાંચમું ભૂષણે ખેત મુઝ ૪૦ ||
ઢાલ છે છે ઈમ નેવિ કહ્યું છે ને એ દેશી બ
લક્ષણ પાંચ કહ્યાં સમક્તિતણું, ધુર ઉપશમ અનુકુળ કે સગુણ નર છે અપરાધીશું પણ નવિ ચિત્તથકી,

Page #135

૧૨૮
ચિંતવીએ પ્રતિકુળ છે સુગુણ નર! શ્રી જિનભાષિત વચન વિચારીએ આંકણું છે ૪૧ છે સુર નર સુખ જે દુઃખ કરી લેખ, વછે શિખ સુખ એક છે સુ છે બીજું લક્ષણ તે અંગીકરે, સાર સંવેગશું ટેક છે સુ છે શ્રી જિન છે ૪૨ છે નારક ચારક સમ ભવ ઉભગ્ય, તારક જાણીને ધર્મ ચાહે નીકળવું નિવેદ તે, ત્રીજું લક્ષણ મર્મ સુ શ્રી જિન છે ૪૩ છે દ્રવ્યથકી દુઃખીઆની જે દયા, ધર્મહીણાની ભાવ; ચાથું લક્ષણ અનુકંપા કહી, નિજ શકતે મન લાવ પાસુ શ્રી જિન૧૪જા જે જિન ભાખ્યું તે નહિ અન્યથા, એહ જે દઢ રંગ; તે આસ્તિકતા લક્ષણ પાંચમું, કરે કુમતિને એ ભંગ છે સુટ છે શ્રી જિન છે ૪૫ છે
છે ઢાલ છે જિન જિનપ્રતિ વંદન દિસે છે એ દેશી છે
પરતીર્થ પરના સુર તેણે, ચૈત્ય રહ્યાં વળી જોય; વંદન પ્રમુખ તહાં નવિ કરવું, તે જયણ ષટ ભેય રે ! ભવિકા ! સમકિત યતના કીજે છે એ આંકણી છે ૪૬ છે વંદન તે કરજેડ ન કહીએ, નમન તે શીશ નમાડે; દાન ઈષ્ટ અન્નાદિક દેવું, ગૌરવ ભગતિ દેખાડે રે ! ભવ પાકા અનુપ્રદાન તે તેને કહીએ, વારંવાર જે દાન; દેષ કુપાત્રે પાત્ર મતિ એ, નહિ અનુકંપા માન રે ! ભવ છે ૪૮ છે અણબોલાવે જેહ ભાખવું, તે કહીએ આલાપ; વારંવાર
૧ આદરે. ૨. કેદખાના. ૩ સત્યજ.

Page #136

૧૨૯ આલાપ જે કરે, તે કહીએ સંલાપ રે ભવે છે એ જયણથી સમકિત દીપે, વલી, દીપે વ્યવહાર; એમાં પણ કારણથી જયણા, તેહના અનેક પ્રકાર રે ભ૦ છે પ૦ છે
છે ઢાળ છે . . . . લલનાની દેશી !
શુદ્ધ ધર્મથી નવિ ચળે, અતિ દઢ ગુણ આધાર લલના; તો પણ જે નવિ તેહવા, તેહને એહ આગાર લલના ૧ ૫૧ બેલ્યુ તેહવું પાળીએ, દંતીદંતર સમ બેલ લલના છે સજજન ને દુર્જનતણા, કચ્છપ કેટિને તેલ લલના | બેવ્યું છે તે પર 1 રાજા મગરાદિક પણ, તસ શાસન અભિયોગ લલના તેહથી કાર્તિકની પેરે, નહિ મિથ્યાત્વ સંગ લલના બેલ્ટ પર મેળો જનને ગણ કહ્યો, બી ચેરાદિક જાણું લલના ક્ષેત્રપાળાદિક દેવતા, તાતા દિક ગુરૂ ઠાણે લલને ! બેલ્યું ૫૪ ૫ વૃત્તિ દુલભ આજીવિકા, તે ભીષણ કંતાર લલના; તે હેતે દૂષણ નહીં, કરતાં અન્ય આચાર લલના છે બોલ્યુંપપા
છે ઢાળ | --- રાગ મલ્હાર છે ભાવિ જે રે સમકિત જેહથી રૂઅડું, તે ભાવના રે ભાવે મન કરી પરવડું છે જે સમકિત રે તાજું સાજું મૂલ રે, વ્રત તરૂ રે દીએ શિવપદ અનુકુળ રે પદ છે
૧ ભેદ. ૨ હાથદાંત-દંકૂશળ સરખા. ૩ કાચબાની ડોક જેવા. ૪ સમુદાય. ૫ ભયંકર...

Page #137

ગુટક | અનુકુળ મૂળ રસાળ સમતિ, તેહ વિણ મતિ અંધ રે; જે કરે કિરિયા ગર્વ ભરીયા, તેહ જુઠે બંધ રે, એ પ્રથમ ભાવના ગણે રૂચી, સુણે બીજી ભાવના, બારણું સમકિત ધર્મપુરનું, એહવી તે પાવના છે પ૭ |
!! ઢાળ છે - ત્રીજી ભાવના રે સમક્તિ પીઠ જે દઢ સહી, તે મોટે રે ધર્મપ્રાસાદર ડગે નહીં, પાયે ખેટે રે મોટે મંડાણ ન ભીએ, તેહ કારણ રે સમકિતશું ચિત્ત થોભીએ ૫૮
આ છે કૂટક છે ભીએ ચિત્ત નિત એમ ભાવી, ચેથી ભાવના ભાવીએ; સમતિ નિધાન સમસ્ત ગુણનું, એહવું મન લાવીએ; તેહ વિણ છુટા રત્ન સરિખા, મૂળ ઉત્તર ગુણ સવે; કિમ રહે તકે જેહ હરવા, ચેર જેર ભવે ભવે ૫૯ છે
A મા ઢાળી છે ભાવે પંચમી રે ભાવના શમ દમ સાર રે, પૃથ્વી પરે રે સમકિત તસુ આધાર રે; છઠ્ઠી ભાવના રે ભાજન સમકિત જે મળે, કૃત શીલને રે તે રસ તેહમાં નવિ હળે છે ૬૦ -
u ફૂટ છે નંવિ ઢળે સમકિત ભાવના રસ, અંમિય સમ સંવ૧ પવિત્ર. ૨ મહેલ. ૩ ખોટે પાયે.

Page #138

I 8? રત. ષટ ભાવના એ કહી એહમાં, કરે આદર અતિ ઘણે; ઈમ ભાવતાં પરમાર્થ જલનિધિ, હેય નિત ઝકઝa એ છે ધન પવન પુણ્ય પ્રમાણ પ્રગટે, ચિદાનંદ કિલ્લોલ એ દવા
છે જેહ મુનિ વેષ શકે નવિ એ દેશી છે
ઠરે જિહાં સમકિત તે થાનક, તેહના કવિધ કહીએ રે; તિહાં પહિલું શાનક છે ચેતન, લક્ષણ આતમ લહીએ રે; ખીર નીર પરે પુગલમિશ્રિત, પણ એહથી છે અલગે રે; અનુભવ હંસ ચરુ જે લાગે, તે કવિ દિીસે વલગે રે છે દર છે બીજું સ્થાનક નિત્ય આતયા, જે અનુભૂત સંભારે રે; બાલકને સ્તનપાન વાસના, પૂરવ ભવ અનુસારે રે; દેવ મનુજ નરકાદિક તેહના, છે અનિત્ય પર્યાય રે; દ્રવ્યથી અવિલિત અખંડિત, નિજ ગુણ આતમરાય રે ! ૬૩ છે ત્રીજું સ્થાનક ચેતન કર્તા, કર્મ તણે છે ચગે રે, કુંભકાર જિમ કુંભણે છે, દંડાદિક સંગે રે; નિશ્ચયથી તિજ ગુણને કર્તા, અનુપમચરિત વ્યવહાર રે; દ્રવ્ય કર્મને નગરાદિકને, તે ઉપચાર પ્રકારે રેવા ૬૪ ચોથું થાનક છે તે ભક્તા, પુણ્ય પાપ ફળ કે રે; વ્યલૂહારે નિશ્ચય નય દષ્ટ, ભુંજે લિજ ગુણ ને રે, મંચમ થાનક છે પરમ પ્રદ, વાચલ અનંત સુખવાસે રે; આધિ
૧ સાગર. ૨ સંપૂર્ણ ભર્યો. ૩ ઘણ. ૪ ભેદ, ચાંચ. ફે પ્રથમ અનુભવેલું. ૭ પરસા, શહ.

Page #139

૧૩૨ વ્યાધિ તન મનથી લહીએ; તસુ અભાવે સુખ પાસે રે | ૬૫ છઠું થાનક મોક્ષતણે છે, સંયમ જ્ઞાન ઉપારે; જે સહેજે લહીએ તે સઘળે, કારણ નિષ્ફળ થાયે રે, કહે, જ્ઞાનનય જ્ઞાન જ સાચું. તે વિણ જૂઠી કિરિયા રે, ન લહે રૂપું રૂપું જાણી, છીપ ભણું જે ફિરિયા રે છે દ૬ો કહે, કિરિયાનય કિરિયા વિણ જે, જ્ઞાન તેહ શું કરશે રે, જળ પસી કર પદ ન હલાવે, તારૂ તે કિમ તરશે રે, દૂષણ
ભૂષણ છે ઈહાં બહુલાં, નય એકેકને વાદે રે; સિદ્ધાંતી તે - બેહુ નય સાધે, જ્ઞાનવંત અપ્રમાદે રે છે હક છે ઈણિપરે . સડસઠ બેલ વિચારી, જે સમકિત આરાધે રે; રાગ દ્વેષ ટાળી મન વાળી, તે સમ સુખ અવગાહે રે; જેહનું મન સમકિતમાં નિશ્ચળ, કેઈ નહીં તસ તોલે રે, શ્રી નયવિજય વિબુધ પય સેવક, વાચક યશ ઈમ બેલે રે | ૬૮
શ્રી વિજયશેઠ ને વિજયારાણીની સઝાય
ભરતક્ષેત્રે રે સમુદ્ર તીરે, દક્ષિણ દિશે રે કચ્છ દેશે રે; - વિજય શેઠ શ્રાવક વસે રે શિયળ વૃત રે અંધારા
પક્ષને લીધે છે બાલાપણે રે એહ નિશ્ચય મન કી રે, : મન કી તેહ તેણે નિશ્ચય પક્ષ અંધાશે પાલશું છે - હું શિયલ નિશ્ચય તેહ વઈસ વિષય દેષણ ટાળશું છે એક છે સુંદર રૂપ વિજયા નામ, કન્યા, તે વળી તેણે શુકલ
૧ નયવિજય પંક્તિના ચરણસેવક. . . . . .

Page #140

૧૩૩ પક્ષને નિયમ; લીધે સુગુરૂ જેગે મન રેલી કર્મ જાગે રે માંહો માંહે તે બીહુ તણે શુભ દિવસે રે હુ વિવાહ સોહામણે ૨ | તવ વિજયા રે સોળ શણગાર સજી. કરી પીયુ મંદીરે રે પિચી ઉલટ મન ધરી છે મન ધરી ઉલટ અધીક પિચી પીયુ પાસે સુંદરી તે દેખી હરખે શેઠ છેલ્યા શીયલ નિક્ષે મન ધરી છે ૩ છે મુજ શીયલ નીચ્ચે પક્ષ અંધારે તેહના દીન ત્રણ્ય છે એ શીયલ પાળી શુકલ પક્ષ હું ભેગ ભેગવશું છે એમ સાંભળી રે તવ વિજયા વિલખી થઈ પીયુ પુછે રે કેમ ચિંતા તુજને થઈ ૪ તવ વિજયા રે કહે શુકલ પક્ષ મેં લીયો બાલાપણે રે એ નિશ્ચય મન કી એ મન કી તેહ તેણે નિશ્ચય શુકલ પક્ષ વ્રત પાળશું તે ઉભય હું શીયલ વઈસ વિષય સેવા ટાળશું ૫છે તમે અવર નારી પરણી કરી શુકલ પક્ષ સુખ ભોગવે તે કૃષ્ણપક્ષ નિજ નિયમ પાળી એમ અભીગ્રહ જેગો કે તવ વળતું રે ભરથાર કહે ઈ શું, વિષયા રસ રે કાલકુટ વિષ હોય જેયસું, તે છડી રે. શીયલ સબલ હમો પાળશું, તેને વારતા રે માત પિતાને ન જણાવશું છે ૬. માત પિતા જમ જાણશે તવ, દિક્ષા લઈશું ધરી દયા છે એમ અભીગ્રહ લઈને તે ભાવ ચરિત્રીયા થયાં છે ૭મા એકત્ર શય્યા શયન કરતાં ખડગ ધારા વ્રત ધરે મન વચન કાયા ધરીય સુધા શાચલ તે બીહુ આચરે.
! ચહેલી ઢાળ સમાપ્ત ૧ છે.

Page #141

૧૩૪
ના અથ શ્રીજી ઢાળ ડા
"
વિમળ કેવળી એક રે ચંપા નયરીએ તતક્ષણ, આવી સમાસર્યાં એ ! સહસ ચારાશી સાધ રે મુજ ઘરે પારણું કરે મનારથ તે ફળે રે! કીહાં એટલા અણગાર રે કીહાં વળી સુજતું ! ભાત પાણી હાય તેટલું એ હવે તેહ વિચાર રે કરા તુમહા તેમ, જેમ ફળ હાય મુજ તેટલું એ એક છે કચ્છ દેશ રે શેઠે વિજય વળી વિજયા ભારયા તશ ઘેરે એ! ભાવ જતી ગ્રહ વેશ રે ! તેહને લેાજને દીઘ લ હાય તેટલું એ ! જીનદાસ કહે રે ભગવંત રે તેહમાં તેટલા કાણુ ગુણુ કાણુ વ્રત છે ઘણાં એ ! કેવળી કહે અનંત રે ગુણુ તશ શીયળના કૃષ્ણ શુકલ પક્ષ વ્રત તણા એ !! ૫ મીજી ઢાળ સમાપ્ત !
॥ અથ ત્રીજી ઢાળ રા
કેવળી પાસેરે સાંભળી, શ્રાવક તે જીનદાસ રે ! કચ્છ દેશે તવ આવીયા, પુર મનની આશ રે। ધન ધન શીયલ શીરામણી ।। ૧ ।। શીયલ સમૌ નહીં કોઇ રે, શીયલે સુરસા નિષ્ય કરે ! શીથૅ શીવ સુખ હોય ?, ધન ધન શીયલ શીરામણી । રે `શે વિજય વિજયા પ્રત્યે, ભકતે ભાજન દાએરે સહસ્ર ચારશી સાધુને ! પારણાંનાં ફૂલ લીએરે, ધનધન શીયલ શીરામનુી i ૐ મત્ત પિતા પુષૅ થકે, તેઢુમાં શીયલ વખાણુર ૫ ધ્રુવળી છન મુખે સુક્ષ્ચાર, તે કહે તે ગુણુ જાણે ધનધન શીયલ શીરામી ૫ ૪ ૫ માત

Page #142

૧૩૫ પિતા જબ જાણીયું, પ્રગટયે એહ સંબંધ છે શેઠ વિજય વિજયા લીએ, ચારિત્ર એ પ્રતિબંધ રે, ધન ધન શીયલ શીરોમણી છે ૫છે
છે ત્રીજી ઢાળ સમાપ્ત છે
છે અથે ચેથી ઢાળ છે કેવળી પાસે ચારિત્ર લે ઉદાર મન મમતા મૂકી પાલે નીરતી ચાર | અષ્ટ કમ ખપાવી પામ્યાં કેવળ નાણુ તે મુગતે પિચ્યા દંપતી ચતુર સુજાણ છે નામેારી તપગચ્છ ચંદ્ર કીરતી સુરી રાય છેશ્રી હરખ કીરતી જપે તાસ પસાય
છે એથી ઢાળ સમાપ્ત છે
છે અથ પાંચમે કલશ છે એમ કૃષ્ણપક્ષે શુકલપક્ષે શીથ ચામાં નીરમળાં છે જે દંપતિના ભાવ સુધે સદા સુગુણ સાંભળ્યા છે જેમ દુરીયોહંગ દૂર જાયે સુખ થાયે બહુ પરે ! વળી સકલ . મંગળ જય જયારવ આનંદવર્ધન વિનવે છે
? છે અથ કલશ સમાપ્ત છે અથ શ્રી સાળ સુપનાની સઝાય.
સુચન આપી પલડે, ભાંગ છે કવૃક્ષની ડાઢ રે, રાજા સંજમ લેશે નહીં, કસમ મંચમ કાલ રે, ચંદ્ર રાજ સુણે. ૧ અકાલે સુરજ આથશે, તેને ઓ; વિસ્તાર રે નમે તે પંચમ કાલમાં તેને કેશરાત
* *
-

Page #143

૧૩૬
નવી હશે રે, છે ચંદ્ર | ૨ | ત્રીજે ચંદ્રમા ચારણી, તેને મ્ય વિસ્તાર રે; સમાચારી જુઈ જુઈ હૈશે, બારે વાટે ધર્મ હશે રે. . ચંદ્ર છે ૩ ! ભુત ભુતાદી દિઠા નાચતા, ચોથા સુપનને વિસ્તાર રે; કુદેવ, કુગુરૂ, કુધર્મની, માન્યતા ઘણેરી હશે રે. | ચંદ્ર ૪પાંચમે નાગ દીઠે બાર જેણે, તેને સ્ય વિસ્તાર રે, વરસ થોડાને આંતરે, હસે બાર દુકાળ રે. . ચંદ્ર | ૫ | દેવ વીમાન છેઠે વર્યા, તેને યે વીસ્તાર રે; વિદ્યા તે જંઘા ચારણ, લગ્ધી તે વી છેદ હશે રે. | ચંદ્ર | ૬ો ઉગ્યું તે ઉકરડા મધે, સાતમે કમળ વિમાસે રે, એક નહીં તે સર્વ વાયા, જુદા જુદા મત હશે રે. | ચંદ્ર ૭ મે થાપના થાપશે આપ આપણું, પછે વીરાધીક ઘણા હશે રે; ઉદ્યોત હશે જૈન ધર્મને, વિચે મીથ્યાત્વ ઘોર અંધારું રે. છે ચંદ્ર ૮ સુકા સરવર દીઠા ત્રણ દિશે, દક્ષિણ દિશે ડેરા પાણી રે; ત્રણ દિશે ધર્મ હશે નહિ, દક્ષિણ દિશે ધર્મ હશે રે. છે ચંદ્ર છે ૯. સોનાની રે થાળી મળે, કુતરડે ખાવે છે ખીર રે; ઉંચ તણું રે લક્ષ્મી, નીચ તણે ઘેર હશે રે. છે ચંદ્ર ૧૦ હાથી માથે રે બેઠા વાંદરે, તેને યે વિસ્તાર રે; મલેછી રાજા ઉંચા રહેશે, અસલી હિન્દુ હેઠા હેશે રે. છે ચંદ્ર ૧૧ સમુદ્ર મર્યાદા સુકી બારમે, તેને એ વીસ્તાર રે, શીષ્ય ચેલા ને પુત્ર પુત્રીઓ, નહીં રાખે મર્યાદા લગાર રે. ચંદ્ર ૧૨. રાજકુંવર ચડયો
-
'
* *
*
*
*
.
.

Page #144

૧૩૭
પિઠીયે, તેને સ્ય વિસ્તાર રે, ઉચો તે જૈન ધર્મ છાંડીને, રાજ નીચ ધર્મ આદરશે રે. છે ચંદ્ર એ ૧૩ રત્ન ઝાંખા રે દીઠા ચૌદમે, તેને સ્ય વિસ્તાર રે; ભરત ક્ષેત્રના સાધુ સાધવી, તેને હેત મેળવા થોડા હશે રે. છે ચંદ્ર છે ૧૪ મહાવતે જીત્યા વાછડા, તેને એ વિસ્તાર રે; બાળક ધર્મ કરશે સદા, બુઢા પરમાદમાં પડયા રેશે રે. ચંદ્રમાં ૧૫ હાથી લડે રે માવદ વિના, તેને યે વિસ્તાર રે; વરસ
ડાને આંતરે, માગ્યા નહી વરસે મેહ રે. | ચંદ્રવ માં ૧૬ વ્યહવાર સુત્રની ચુલીકા મળે, ભદ્રબાહુ મુની એમ ભાખે રે, સેળ સુપનને અર્થ એ સાંભળે, રાય સુધીર રે. છે ચંદ્રગુપ્ત છે ૧૭ સંપૂર્ણ.
અથ શ્રી શાણુ નરની સઝાય.
સારા તે નરને શીખામણ છે સેજમાં, જાર ન રમીયે પરનારીની સાથ; વસંત પડયું તે જાય કદી નહીં જીવતા, હાય કાયા પણ છવ ન રહે હાથ જે. મે ૧છે રાત દીવસ લગે જતન કરે પરનારનું, લાજ ઘટે ને જીવનું જેઆમ થાય; કાચડી છુટયે લંપટ સહુમાં કહે, કુલ વિશે ખંપણ લાગ્યું કહેવાય છે. જે સારા છે. દ્રોપદી ઉપર કુડી નજરે ચાલતાં, કયા કંસેને માટે એક પલમાં. જે; શું સાર પામે તે વલી આ સંસારમાં, વજુઓ. વીચારી હાથ ન રહ્યું કાંઈ જે. I સાથ n ૩. કેટલાક

Page #145

૧૩૮;
નરની જીંદગી ખુી ગઈ. આ જગતમાં પામ્યા નહીં કાંઈ માનો; કેટલાક નર તા નરકે પડીયા સાંભલા, તીય તપ વ્રત ખાયું. સુકરીત દાનો. !! સા૦ ।। ૪ ।। આ જગતમાં રાવણ સરીખા રાજવી, જેને ઘેર છે ચૌદ ચાકડીનું રાજો; દશ મસ્તક ને વીશ ભુજા ગઈ તેહની, કુટુબ ખાચું પર નારીને કાજજો. ॥ સા॰ ॥ ૫॥ બ્રહ્મા માહ્યા માહનીના રૂપને, ચંદ્રમા ઘેર આવ્યા ગેારાણી દ્વારા. ॥ સા૦ ॥૬॥ હજાર ભંગ થયા તે ઇંદ્ર રાયને એવા નર તા સહુ પણ ખરાખજો, હીરવીજય કહે ચતુર પુરૂષ તમે સાંભલા, પર નારી તજતાં નહીં બેસે દામો, લાજ વધે તે જગમાં જશ પામશેા, પ્રભુ રાજી તે પુરણુ મલશે રાજજો. ।। સા॰ ।। ૭ ।। સંપૂર્ણ મ
સઝાય.
મારગ વડે રે ઉત્તાવળા, ઉડે ઝીણી રે ખેડ, કાઈ ફાઈને પડખે નહીં; છેાડી જાએ સનેહ. ૫ મા૦ | ૧ k વખતે ૫થી જીવ એકલા, ઉતરવા રે ઘાટ; તીહાંરે આપણું કાઈ નહી, કાણુ દેખડાવે વાય. ૫ મા॰ ॥ ૨ ॥ સંઅલ ડાએ તા ખાઈએ, નીકર મરીએ રે ભુખ, ત્યારે આપણું કોઈ નહી', અને કહીએ રે દુખ. ના મા૦ ૫ ૩૫ કઈ ચાલ્યું કોઈ ચાલશે, કોઈ ચાલણુાર, શંત દીવસ વડે વાટડી, ચેતા નહી રે લગાર. ૫ મા૦ ૫ ૪૫ દુખીયાને દેખી વલ

Page #146

૧૩૦
વલે, તીહાં બેઠા સહુ લાક; તે રે બેઠા ઉડી ચાલશે, નહી કાઈ રાખણ જોગ. ॥ મા॰ ! ૫૫ માત પીતા ઘર હાટડી,. મમતા કરવી રે ફાક; પરીગ્રહ્યો સર્વે જગને નડયા, મેલી જાએ સરવે લેાક. ॥ મા ॥ ૬॥ જેરે વાલા વીના એક ઘડી, સાચું નહીં રે લગાર; તેરે વરસા ચા વહી ગયા, પાછા નહી. સમાચાર. ૫ મા॰ ।। ૭ । પ્રાણી તેા પ્રાણ ઉડયા, ન ગણે વાર તહેવાર; ભદ્રા ભરણી ને જોગણી, સામેા નીઘંટ કાલ, ॥ મા૦૫ ૮ ૫ પરદેશી પરદેશમાં, ના ગણે આ દી તે મળ્યે, આવ્યા કાગલીયા ઉઠી ચલ્યા, પાછા નહીં સમાચાર. ।। મા॰ । ૯ ।। વાડી માંહે એક સુવટે, રૂદીય પંજરમાં બેઠા; જતન કરી જીવને જાળળ્યે, જાતાં કાંઈએ ના દીઠ ૫ મા ા ૧૦ ગામ ગયું તે આવશે, ને મળશે સહુ લાક; જે રે પ્રાણી પછે ચાલ્યા, તેને મળવું નાહીએ. ।। મા॰ ।। ૧૧ । વચ્ચે તે જુથી જીવ એકલા, સાથે પાળા છે ચાર; વળાવા ક્ષેન્ને ધર્મના, તા તમે ઉતરસો ભવ પારા મા॰ ।।૧૨।ા ભીમ વીજ્યુંદેહી ભવીયણ સાંભલે, સાંભલે સરવે લાક, છકાયની રક્ષા કરા, તા. તમે પામશે। મેક્ષ ॥ મા ॥ ૧૩ ॥ ઇતિ ૫ સંપૂ. ૫ અથ શ્રી સસાર સ્વરુપની સઝાય.
મારૂં મારું મમ કર જીવતું જ્ગમાં તાહ મહી કાચ ; આપ અવાચ્ચે સહુ પ્રથાં, હૃદય વિારીને એષ

Page #147

૧૪૦ રે. છે મારું ટેક ૧૫ દિન દિન આયુ ઘટે તાહરૂ, જેમ અંજલી જલ હાય રે. ધરમ વેલા ન આ ઢંકડો; પછી તારી શી ગતિ હોય છે. જે મારૂં મારૂ છે ૨ રમણી શું રંગ રાચી રમે, કાં લેવે બાવલ બાથ રે; તન ધન યૌવન કારમું, તે પણ નાવે તારી સાથ રે. છે મારૂં મારૂં ૩ એક ઘરે ધવલ મંગલ ગાવે, એક ઘરે રેવે બહુ નાર રે, એક રામ રમે નિજ કંથ શું, એક તજે સકલ શણગાર રે. મેં મારું મારૂં ૪ જ્યાં કને સૌ મલી બેસતાં, કરતાં કંઈ લીલ વિલાસ રે, તે રે સાજનીયાં ઉઠી ગયાં, સ્થીર નહીં આ રે આવાસ રે. મારું મારું પો એવું રે સ્વરૂપ સંસારનું, ચેતે ચેતે જીવ ગુમાર રે; દશ રે દૃષ્ટાંતે દેહિલે, ફરી મળ મનુષ્ય અવતાર રે. મારું મારું ૬ હરખવિજય કહે ભાવશું, જે ભજે જીનપદ રંગ રે; તે નર નારી વેગાવ રે. મુક્તિ વધુ કેરે પંથ રે. મેં મારું મારૂં છે ૭. ઈતિ સંપૂર્ણ. અથ શ્રી આઠ દષ્ટિની સઝાય.
- છે ઢાળ પહેલી છે | ચતુર સનેહી મેહના-એ દેશી : શિવે સુખ કરણ ઉપદશી, ગતણીઅડ દીઠ્ઠી તે ગુણ ધુણી જિનવીરને, કરશું ધર્મની પટ્ટી, છે વીર જિનેસર દેશના છે ૧. સઘન અઘન દિનરયણિમાં, આલ

Page #148

૧૪૧
વિકલને અનેરારે, અર્થ જુએ જેમ જુજુઆ, તેમ ઓઘ નજરના ફેરારે છે વીર છે ૨છે દર્શન જે થયાં જુજુઓ, તે ઓઘ નજરને ફરેરે, ભેદ થિરાદિક દષ્ટિમાં, સમકિત દ્રષ્ટિને હેરેરે છે વીર | ૩ | દર્શને સકલના નય ગ્રહે, આપ રહે નિજ ભાવે રે; હિત કરી જનને સંછવિની, ચારો તેહ ચરાવે છે વીર૪. દષ્ટિ થિરાદિક ચારમાં, મુગતિ પ્રયાણ ન ભારે, રયણિ શયન જેમ શ્રમહરે, સુરનર સુખ તેમ છાજેરે છે વીર છે ૫ એહ પ્રસંગથી મેં કહ્યું, પ્રથમ દ્રષ્ટિ હવે કહીએરે; જિહાં મિત્રા તિહાં બેધજે, તે તૃણુ અગનિસો લહીએરે | વીર દી વ્રત પણ ઈહાં યમ સંપજે, બેદ નહીં શુભ કાજેરે દ્વેષ નહીં વળી અવરશું, એહ ગુણ અંગ વિરાજેરે છે વીર | ૭ |
ગનાં બીજ ઈહિ ગ્રહે, જિનવર શુદ્ધ પ્રણામેરે, ભાવાચારજ સેવના, ભવ ઉદ્વેગસુ ઠારે છે વીર૮. દ્રવ્ય અભિગ્રહ પાળવા, ઔષધ પ્રમુખને દાને; આદર આગમ આસરી, લિખનાદિક બહુમાનેરે ને વીર માં ૯ લેખન પૂજન આપવું, મૃત વાચના ઉદગ્રાહેર; ભાવ વિસ્તાર સઝાયથી, ચિંતન ભાવના ચાહેરે છે વી૨૦ મે ૧૦ બીજ કથા ભલી. સાંભળી, રોમાંચિત હવે દેહરે એહ અવંચક ગંથી, લહીએ ધરમ સનેહરે વીરલ ૧૧ સદગુરુગે વંદન કિયા, તેહથી ફી હેય જે હેરે; ચોગક્રિય ફળ ભેદથી ત્રિવિધ અવંચક એહેરે છે વીર ૧ ચાહે ચાર તે

Page #149

૧૪૨ ચંદને, મધુકર માલતી ભેગીરે, તેમ ભવિ સહજ ગુણે હેયે, ‘ઉત્તમ નિમિત્ત સંગીરે | વીર ! ૧૩ એહ અવંચક રોગ તે, પ્રગટે ચરમા વરે, સાધુને સિદ્ધ દશામું, બીજનું ચિત્ત પ્રવરે છે વીર. ૫ ૧૪ કરણ અપૂર્વના નિકટથી, જે પહેલું ગુણઠાણું રે; મુખ્યપણે તે ઈહાં હોયે, સુયશ વિલાસનું ટાણું રે | વીર એ ૧૫
છે ઢાળ બીજી છે દર્શન તારા દષ્ટિમાં–મન મેહન મેરે. ગમય અગ્નિ સમાન છે મ9 | શૌચ સંતોષને તપ ભલું છે મ છે સઝાય ઈશ્વર ધ્યાન | મ | ૧ | નિયમ પંચ ઈહાં સંપજે છે મઠ છે નહીં કિરિઆ ઉદ્વેગ છે મ૦ ને જિજ્ઞાસા ગુણતત્ત્વની છે મ પણ નહીં નિજ હઠ ટેગ મો | ૨ | એહ દ્રષ્ટિ વરતતાં છે મને એગ કથા બહુ પ્રેમ | મ | અનુચિત તેહ ન આચરે છે મ૦ છે વાળે વળે જેમ હેમ છે મર છે ૩ | વિનય અધિક ગુણને કરે | મ | દેખે નિજ ગુણ હાણ છે મ0 | ત્રાસ ધરે ભવભયથકી છે મ0 | ભવમાને દુઃખખાણ છે મ કા શાસ્ત્ર ઘણું મતિ શેડલી છે મ° છે શિષ્ટ કહે તે પ્રમાણ છે મ0 | સયશ લહે એ ભાવથી મ ન કરે જુઠ ડફાણા મ0 |પા
| | ઢાળી બીજી | ને પ્રસ્થમ વાલાતણે ભવે છે એ દેશી.
ત્રીજી દ્રષ્ટિ બલા કહી, ફાણ અગ્નિ સમબેક ક્ષેપ નહી આસન સધ૭, શ્રવણ સસીહા ધો. જિતજી છે

Page #150

- ૧૪૩ ધનધન તુજ ઉપદેશ છે ૧છે તરુણ સુખી સ્ત્રી પરિવજી, જેમ ચાહે સુરગીત; સાંભળવા તેમ તત્વને જી; એ દ્રષ્ટિ સુવિનીતરે, જિનજી; છે ધન ૨ છે સરીએ બેધ પ્રવાહનીજી, એ વિણ શ્રતથલ કુપનું શ્રવણ સમીહા તે કિસીજી, શયિત સુણે જેમ ભૂપરે; જિન છે ધન છે કે મન રીઝે તન ઉઠ્ઠસેજી, રીઝે બુઝે એક તાન, તે ઈરછા વિણ ગુણ કથાજી, બેહેરા આગલ ગાવો. જિન ધન ૪ વિઘન ઈહાં પ્રાર્થે નહીંછ, ધર્મ હેતુમાં કેય; અનાચાર પરિહારથીજી, સુયશ મહાય હાયરે. જિન ધન પા
છે ઢાળ થી છે || ઝાંઝરીઆ મુનિવર ધનધન તુમ અવતાર છે એ દેશી |
ચેગ દ્રષ્ટિ થી કહીછ, દીસ તિહાં ન ઉત્થાન, પ્રાણાયામ તે ભાવથી૭, દીપ પ્રભાસમ જ્ઞાન; મનમોહન જિનજી; છે મીઠી તાહરી વાણુ છે ૧ બાહ્ય ભાવ રેચક ઈહાંજી, પૂરવ અંતર ભાવ; કુંભક શિરસ્તા ગુણે કરી, પ્રાણાયામ વ | મન ૨ ધર્મ અર્થે ઈહાં પ્રાણનેઇ, છડે પણ નહીં ધર્મ પ્રાણ અથે સંકટ પડે, જુઓ એ દ્રષ્ટિને મર્મ છે મન ને ૩ છે તત્વ ઋણ મધુર
દરેંજી, ઈહાંહેચે બીજ પ્રહાર ઊદક સમ ભવન્યજી, ગુરુ ભગતિ અલેહ શા મન મે ૪ | સૂકમબોધ તો પણ ઈહિાંજી, સમકિત વિણ વિ હેય; ઘ સંવેદ્ય પદે કચ્છ, તે અ અ ય મન મા યિ. ધ વિહત

Page #151

છે, સંવેદન તર નાણ; ન નિક્ષે અતિ ભલુંછ, વેદ્ય સંવેધ્ય પ્રમાણ છે મન દો તે પદ ગ્રંથિ વિભેદથી, છેહલી પાપ પ્રવૃત્તિ તસહ પદ પ્રતિ સમીજી, તિહાં હેય અંત નિવૃત્તિ મન ૭ એહ થકી વિપરીત છે, પદ તે અવેદ્ય સંવેદ્ય ભવાભિનંદી જીવને છે, તે હેય વજી અભેદ્ય કે મન ૮ લેભી કૃપણ દયામણજી, માયી મચ્છર ઠાણ; ભવાભિનંદી ભય ભજી, અફલ આરંભ અયાણ છે મન
૯ છે એવા અવગુણવંતનુંછ, પદ છે અવેદ્ય કઠેર; સાધુ સંગ આગમતણે, તે છતે ધરિ જોર | મન | ૧૦ | તે છતે સહજે ટળેજ, વિષમ કુતર્ક પ્રકાર; દૂર નિકટ હાથી હણેજી, જેમ એ બઠર વિચાર | મન | ૧૧ હું પામ્ય સંશય નહીંછ, મૂરખ કરે એ વિચાર; આળસુઆ ગુરુ શિષ્યને છે, તે તે વચન પ્રકાર છે મન મે ૧૨ છે વીજે તે પતિ આવવું જી, આપમ અનુમાન; આગમને અનુમાનથીજી, સાચું લહે સુજ્ઞાન છે મન છે ૧૩ છે નહીં સર્વજ્ઞ તે જુજુઆ, તેહના જે વળી દાસ; ભગતિ દેવની પણ કહીછ, ચિત્ર અચિત્ર પ્રકાશ છે મન મે ૧૪ દેવ સંસારી અનેક છે, તેહની ભક્તિ વિચિત્ર; એક રાગપર દ્વેષથીજી, એક મુગતિની અચિત્ર | મન | ૧૫ ઈદ્રિયાર્થગત બુદ્ધિજી, જ્ઞાન છે આગમ હેત; અસહ શુભ કૃતિ ગુણેજ, તેણે ફૂલ ભેદ સંકેત છે મન ૧૬ આદર કિરિયા રતિ ઘણીજી, વિઘન ટળે મિલે લચ્છિક જિજ્ઞાસા

Page #152

૧w બુદ્ધ સેવનાજી, શુભકૃતિ ચિનહ પ્રત્યક્ષ મન૧૭ બુદ્ધિ કિયા ભાવફલ દીએ, સાન ક્રિયા શિવ અંગ; અસંમેહ કિરિઆ ક્રિયેળ, શીધ્ર મુગતિફલ ચંગ છે મન છે ૧૮ પુદ્દગલ રચના કારમીજી, તિહાં જસ ચિત્ત ન લીન; એક માર્ગ તે શિવ તણોજી, ભેદ લહે જગદીન. | મન છે ૧૯ શિષ્ય ભણી જિન દેશના, કહે જન પરિણતિ ભિન્ન, કહે મુનિની નય દેશના, પરમાર્થથી અભિન્ન. એ મન છે ૨૦ શબ્દ ભેદ ઝઘડો કિછે, પરમારથ જે એક; કહે ગંગા કહા સુર નદીજી, વસ્તુ ફરે નહીં છેક. મન છે ૨૧ ધર્મ ક્ષમાદિક પણ મટેછે, પ્રગટે ધર્મ સન્યાસ, તે ઝઘડા ઝાંટા તણે છે, મુનિને કવણુ અભ્યાસ. ૧ મન છે ૨૨ અભિનિવેશ સઘળો ત્યજીજી, ચાર લો જેણે દષ્ટિ; તે લેશે હવે પંચમીજી, સુયશ અમૃત ઘનવૃષ્ટિ. છે મન ૨૩
_ ઢાળ પાંચમી છે | ધન ધન સંપ્રતિ સાચો રાજા એ દેશી છે
હરિ થિરામાં દર્શન નિત્ય, રતન પ્રભા સમ જાણે બ્રાંતિ નહિ વળી બેધ તે સૂક્ષમ, પ્રત્યાહાર વખાણે. ૧ એ ગુણ વીરતા ને વિસારું, સંભાર વિતરે; પશુ ટાલી સુરરૂપ કરે જે, સમકિતને અવતાર. છે એ ગુરુ
અલ ખલિ ૨ લીલા , ભા

Page #153

૧૪૬
ચેષ્ટા ઈંહ ભાસે; રિદ્ધિ સિદ્ધિ સવિ ઘટમાં પેસે, અષ્ટ મહા સિદ્ધિ પાસેરે. છે એ ગુણ ૩વિષય વિકારે ન ઇદ્રિય જોડે, તે ઈહાં પ્રત્યાહારેરે; કેવળ જ્યોતિ તે તત્ત્વ પ્રકાશે, શેષ ઉપાય અસારરે. એ ગુણ છે ૪ શીતળ ચંદનથી પણ ઉપજે, અગ્નિ દહે જેમ વનને ધર્મ જનિત પણ ભેગ ઈહાં તેમ, લાગે અનિષ્ટ તે મનને. છે એ ગુણ છે ૫ છે અંશે હેય ઈહાં અવિનાશી, પુદ્ગલ જાળ તમાસીરે; ચિદાનંદઘન સુયશ વિલાસી, કેમ હોય જગને આશીરે. છે એ ગુણ છે ૬ છે .
| | ઢાળ છઠ્ઠી | ભેલીડા હંસારે વિષય ન રાચીએ છે એ દેશી છે - અચપલ રેગરહિત નિષ્ફર નહિ, અલ્પ હેય દોય નીતિ, ગંધ તે સારે કાન્તિ પ્રસન્નતા, સુસ્વર પ્રથમ પ્રવૃત્તિ. ૧ ધન ધન શાસન શ્રી જિનવરતણું, ધીર પ્રભાવી આગલે રોગથી, મિત્રાદિક યુત ચિત્ત; લાભ ઈષ્ટને રે ઠંદ્ર અવૃષ્યતા, જન પ્રિયતા હોય નિત્ય. ધન | ૨ | નાશ દેષનારે તૃપ્તિ પરમ લહે, સમતા ઉચિત સંગ; નાશ વયરને રે બુદ્ધિ શતંભરા, એ નિષ્પન્નડ
ગ. | ધન | ૩ ચિલ્ડ વેગનારે જે પરગ્રંથમાં, યોગાચારય દિઠ, પંચમ દષ્ટિ થકી તે જોએ, એહવા તેડ ગરિ B ધનવ ક છઠ્ઠી દિઠ્ઠિરે હવે કાંતા કડુ, તિહાં તારાભ પ્રકાશ તત્વ મિમાંસારે દ્રઢ હોયે ધારણા, નહી.

Page #154

૧૪૭
અન્ય કૃત વાસ. ધન છે ૫ મન મહિલાનુંરે વાહલા ઉપરે, બીજાં કામ કરંત; તેમ કૃતધર્મરે એહમાં મન ધરે, જ્ઞાનાક્ષેપકવંત. ધન છે ૬ એહવે જ્ઞાનેરે વિઘન નિવારણા, ભેગ નહિ ભવહેત; નવી ગુણ દેષ ન વિષય સ્વરૂપથી, મન ગુણ અવગુણ ખેત. ( ધન છે ૭૫ માયા પાણીરે જાણી તેહને, લંઘી જાય અડેલ; સાચું જાણીરે તે બીતે રહે, ન ચલે ડામાડેલ. એ ધન છે ૮ ભેગ તત્વનેશે એમ ભય નવિ ટળે, જુઠા જાણેરે ભેગ; તે એ દષ્ઠિરે ભવ સાયર તરે, લહે વળી સુયશ સંયોગ. ધન લા
!! ઢાળ સાતમો છે , છે એ છિડી કિહાં રાખી છે એ દેશી છે
અર્ક પ્રભાસમ બેધ પ્રભામાં, ધ્યાન પ્રીયાએ દિઠ્ઠી; તત્વ તણી પ્રતિપ્રત્તિ ઈહાં વળી, રોગનહી સુખપુઠ્ઠીરે. છે ભવિકા વર વચન ચિત્ત ધરીએ. ૧. સઘળું પરવશ તે દુઃખલક્ષણ, નિજવશ તે સુખ લહીએ; એ દ્રષ્ઠ આતમ ગુણ પ્રગટે, કહો સુખ તે કુણ કહિએરે. ભ૦ ૨ છે. નાગર સુખ પામર નવ જાણે, વલ્લભ સુખ ન કુમારી અનુભવ પણ તેમ ધ્યાનતણું સુખ, કેણ જાણે નરનારીરે. છે ભ૦ ૩ એહ દષ્ટિમાં નિર્મળ બેધ, ધ્યાન સદા હેય સાચું; દુષણ રહિત નિરંતર તિ, રતન તે દીર્ષે જાચુંરે. ભ૦ કે ૪ વિષ ભાગ ક્ષય શાંત વાહિતા,, શિવ મારગ ધ્રુવનામ; કહે અસંગ કિયા ઈહાં યોગી, વિમલે સુયશ પરિણુંમરે ! ભ૦ ૫ છે

Page #155

૧૪૮
છે ઢાળ આઠમી છે છે તુજ સાથે નહિ બોલું મારા વહાલા છે એ દેશી - દષ્ટિ આમી સાર સમાધિ, નામ પર તસ જાણું છે; આપ સ્વભાવે પ્રવૃત્તિ પૂર, શશિરામ બોધ વખાણુંછ. નિરતી ચાર પદ એહમાં એગી, કહિયે નહી અતિચારીજી; અરોહ આરૂઢ ગિરિને, તેમ એહની ગતિ ન્યારી.. ૧ ચંદન ગંધ સમાન ક્ષમા ઇહાં, વાસકને, નગશેજી; આ સંગે વરજિત વળી એહમાં, કિરિયા નિજ ગુણ લેખે. શિક્ષાથી જેમ રતન નિજન, દષ્ટિ ભિન્ન તેમ એહેજી; તાસ નિગે કરણ અપૂરવ, લહે મુનિ કેવલ ગેહેછે. મે ૨ ક્ષીણ દેષ સર્વર મહામુનિ, સર્વ લબ્ધિ ફલ લોગીજી, ૫ર ઉપગાર કરી શિવસુખ તે, પામે યોગ અગીજી. સર્વ શત્રુક્ષય સર્વ વ્યાધિલય, પૂરણ સર્વ સમીહા; સ અરથ વેગે સુખ તેહથી, અનંત ગુણ. નિરીહાથ. છે એ અડદિઠી કહી સં૫, ગ શાસ્ત્ર સંકેતેજી, કુલ એગીને પ્રવૃત્તચક છે, તેહ તેણે હિતા હેતેજી. યોગી કુલે વયા તસ ધમ્, અનુગત તે કુલ
ગી; અષી ગુરૂદેવ દ્વિજપ્રિય, દયાવંત ઉપયોગીજી. ૪શુષાદિક અડગુણ સંપુરણ, પ્રવૃત્ત ચક્ર તે કહિચે; યમદ્રય લાભી પર દુગ અધેિ, આવા અવંચક લહીયે, ચાર અહિંસાદિક યમ ઈચ્છા, પ્રવૃત્તિ ધિર સિદ્ધિ નામે છે; શુદ્ધ રૂપાલે અતિચારહ, હાલે ફળ પરિણામે છે. જે પો

Page #156

૪૯
૫ પાકુલ ચોળોને પ્રવૃત્ત ચક્રને, શ્રવણ શુદ્ધિ પક્ષપાતજી; યાગ દૃષ્ટિ ગ્રન્થે હિત હાવે, તેણે કહીં એ વાતજી શુદ્ધ ભાવને સુનિ કિરિયા, એહુમાં અંતર કેંતેાજી; જલહલતા સુરજને ખજુએ, તાસ તેજમાં તેતેાજી. ।। ૬ ।। ગુહ્ય ભાવ એ તેહને કહિએ, જેહસુ અંતર ભાંગેજી; જેહસુ ચિત્ત પટંતર હાવે, તેહશું ગુહ્ય ન છાજેજી. ચેાગ્ય અયેાગ્ય વિભાગ અલહતા, કરશે મેાટી વાતાજી; ખમશે તે પડિત પરખદમાં, મુષ્ટિ પ્રહારને લાતાજી. ૫ ૭૫ સભાત્રણ શ્રોતા ગુણ અવગુણુ, નદી સૂત્રે દિસેજી; તે જાણી એ ગ્રંથ ચેાગ્યને, દેજે સુગુણ ગીશેજી. લાક પુરયા નિજનિજ ઈચ્છા, યાગભાવ ગુણરયણેજી; શ્રી નયવિજય વિષુષ પયસેવક, વાચક યશને વણેજી. ।।૮।
અથ શ્રી ગાતમસ્વામીના રાસ.
!! ઢાળ ૧ લી ભાષા !!
પણ
વીર જિજ્ઞેસર ચરણ કમલ, કમલાકવાસા અવિ પણિશું સામિસાલ, ગોયમગુરૂરાસે “મણુ તણુ યણ એકત કરવી, નિસ્રા ભે ભવિયા । જિમ નિવસે તુમ્હે દેહ ગૃહ, ગુણુઅણુ ગહબરીયા ॥ ૧ ॥ જંબૂૉવ સિરિભરહ ખિત્ત, ખેતઉતલ માંડણુ મગધ દેસ સેયિ નરેસ, ઉદલખલ . ખંડણુ ।।ધણુવર વર્ષ ગામ નામ,.
૧ મન, શરીર અને વચન સ્થિર કરીને.

Page #157

૧૫૦ -
જિહાં ગુણગણ સજજા વિખ્ય વસે વસુભૂઈ તથ્થ, જ પુહરી ભજા ને ૨ તાણ પુર સિરિ ઇંદભૂઈ, ભૂવલય પસિદ્ધો ચઉદહ વિજા વિવિધ રૂવ, નારી રસ વિદ્ધો (લુદ્ધો) વિનય વિવેક વિચાર સાર, ગુણગણહ મનેહરા સાત હાથ સુપ્રમાણ દેહ, રૂપતિ રંભાવર છે ૩ નયણ વયણ કર ચરણ, જિણવિ પંકજ જળે પાડિયા તેજે તારા ચંદ સૂર, આકાશ મિડિય છે રૂવે મયણ અનંગ કરવી, મલ્ડિ નિરધાડિયા ધીરમેં મેરૂ ગંભીર સિંધુ, ચંગમચયચાય છે ૪ પખવિ નિરૂવમ રૂવ જાસ, જણ જંપે કિંચિયા એકાકી કલિ ભીત ઈચ્છ, ગુણ મેલ્યા સંચિય છે અહવા નિચ્ચે પુલ જમ્મ, જિણવર ઈણ અંચિયા રંભા પઉમા ગૌરી ગંગ, રતિ હા વિધિ વંચિય છે પછે નહિ બુધ નહિ ગુરૂ કવિ ન કેઈ, જસુ આગલ રહિ પંચયા ગુણપાત્ર છાત્ર, હીંડે પરવરિઓ એ કરે નિરંતર યજ્ઞકર્મ, મિથ્યામતિ મહિયા ઈણ છળ હશે ચરમ નાણુ, દંસણ વિસહિય છે ૬ વસ્તુ છંદ જંબુ દીવહ, જંબૂદીવહ, ભરહવાસંમિ. ખાણીતલમંડણ મગધ દેસ, સેણિય નવેસરા વર ગુબ્બર ગામ તિહાં, વિષ્પ વસે વસુભૂઈ સુંદર છે. તસુ ભજજા પુહવિ સયલ, ગુણગણ રૂવ નિહાણ તાણ પુખ્ત વિજાનિલઓ, ગોયમ અતિહિ સુજાણ | ૭ |
૧ પૃથ્વી ભાર્યા. ૨ કામદેવ. ૩ કમળ.

Page #158

૧પ૧ || ઢાળ ૨ જી ભાષા છે ચરમ જિણેસર કેવલનાણું, ચઉરિવહ સંઘ પઈ જાણું પાવાપુરી સ્વામી સંપત્તો, ચઉવિ દેવનિકાયહિ જુત્તો છે ૮ દેવે સમવસરણ તિહાં કીજે, જિણ દિઠે મિથ્યામતિ બીજે છે ત્રિભુવનગુરૂ સિંહાસન બઈઠ્ઠા, તતખિણ મેહ દિગંતે પઈ છે કોઈ માન માયા મદ પૂરા, જાયે નાઠા જિમ દિન ચૌરા છે દેવ દુંદુહિ આકાશે વાજે, ધર્મ નરેસર આવ્યા ગાજે છે ૧૦ | કુસુમવૃષ્ટિ વિચે તિહાં દેવા, ચોસઠ ઈંદ્ર જસુ માગે સેવા છે ચામર છત્ર શિવરિ સેહ, રૂપેહિ જિણવર જગ સહુ મોહે છે ૧૧ છે વિસમ રસભર ભરી વરસંત, જોજન વાણું વખાણ કરતા જાણુવિ વિદ્ધમાણ જિણ પાયા, સુર નર કિન્નર આવે રાયા છે ૧૨ ૫ કાંતિ સમૂહે ઝલઝલકંતા, ગયણ વિમાણે રણરણકંતા છે પેખવિ ઈંદભૂઈ મન ચિંતે, સુર આવે અણ્ડ યજ્ઞ હાવંતે ૫ ૧૩ તીર તરંડક જિમ તે વહતા, સમવસરણ પુછતા ગહગહતા તે અભિમાને ગોયમ જપે, ઈણ અવસરે કેપે તણુ કંપે છે ૧૪ મૂઢ લેક અજાણ૯ બેલે; સુર જાણતા ઈમ કાંઈ ડેલે મૂ આગળ કે જાણુ ભણજે; મેરૂ અવર કિમ ઉપમા દીજે
૧૫ વસ્તુછંદ છે વીર જિણવર વીર જિણવર નાણ સંપન્ન છે પાવાપુરી સુરમણિય પત્તનાહ સંસાર તારણ તિહિં દેહિ નિમ્નવિય સમવસરણ બહુ સુખકારણ છે

Page #159

સર
જિણવર જગ ઉજ્જોય કરે; તેજે કરી દિનકાર। સિંહાસણે સામિય ઢળ્યેા, હુ સુજયજયકાર ॥૧૬॥
ના ઢાળ ત્રીજી ભાષા ।।
તવ ચઢિ ઘણુ માનગજે; ઇંદ્રભૂ ભૂદેવ ।। હુંકારો કરી સ’ચિર; કવણુ સુ જિવર દેવ તેા ।। બેજન ભૂમિ સમેસરણ; પેખે પ્રથમારભ તા ! દહ ક્રિસિ રૃખે વિષ્ણુધ વધુ; આવતી સુરરભ તે॥ ૧૭ ૫. મણિમય તારણુ દંડ ધજા, કાસીસે નવ ઘાટ તે। । વૈર વિવર્જિત 'તુમણ; પ્રાતિહારજ આઠે । । સુર નર કિન્નર અસુર વર; ઇંદ્ર ઇંદ્રાણી રાય તે । ચિત્ત ચમક્રિય ચિતવે એ. સેવંતા પ્રભુપાય તે। ।। ૧૮ ।। સહસિકરણ સમ વીર જિષ્ણુ પેખવી રૂપ વિશાળ તે ! એ અસંભવ સભવે એ; સાચા એ ઇંદ્રજાળ તા ા તે ખેલાવે ત્રિજગગુરૂ; ઈદભૂઇ નામેણુ તા । શ્રીમુખ સશય સામિ સવે; ફેડે વેદપએણુર ।।૧૯।। માન મેલ્હી મ ઠેલી કરી; ભગતે નામે સીસ તે। । પંચ સયાનું વ્રત લીધે એ; ગોયમ પહિ સીસ તે। ।। અધવ સજમ સુવી કરી; અગનિભૂઈ આવેઇ તા । નામ લેઈ આભાષ કરે; તે પણુ પ્રતિમાપેઈ તા ઘરના ઈષ્ણુ અનુક્રમે ગણુર રયજી, થાપ્યા વીર અગ્યાર તાં તવ ઉપદેશે ભુવનગુરૂ, સ ંજમશું મત ખાર તે । બિહ’ ઉપવાસે પારણ એ આપણપે જિરત તે ગાયમ ૮ દેવપત્ની દેવીએ, ૨ વેદદથી

Page #160

૧પ૩
સંજમ જગ સયલ, જયજયકાર કરંત તે છે ૨૧ વસ્તુ છંદ છે ઈદભૂઈઅ ઈદઈએ, ચઢિય બહુમાન છે હુંકાર કરી સંચરિએ, સમવસરણ યુવતે તુરંત ઈહ સંસા સામિ સવે, ચરમ નાહ ડે પુરત બોધિબીજ સ
ઝાય મને, ગોયમ ભવતુ ૨વિરત દિખ લેઈ સિખા સહિય, ગણહર ઉપય સંપત્તિ છે. ૨૨
(ઢાળ ૪ થી-ભાષા.) આજ હુઓ સુવિહાણુ, આજ પચેલિમાં પુણ્ય ભરેલા દીઠા ગોયમસામિ, જે નિય નયણે અમિય ભરે છે સિરિ
યમ ગણહાર, પંચસયા મુનિ પરિવરિય ભૂમિટ કરય વિહાર, ભવિય જણ પડિબેહ કરે છે. સમવસરણ મઝાર, જે જે સંસા ઉપજે એ છે કે તે પર ઉપગાર, કારણ પૂછે મુનિપવરો | ૨૩ જિહાં જિહાં દીજે દિખ, તિહાં કેવલ ઉપજે એ આપ કહે અણહુંત, ગાયમ દીજે દાન ઈમ છે ગુરૂ ઉપર ગુરૂભક્તિ, સામિય ગાયમ ઉ૫નીય
ઈણ છલ કેવલનાણુ, રાગજ રાખે રંગભરે છે ૨૪ છે જે અષ્ટાપદ શૈલ, વંદે ચઢી ચઉવીશ જિણ આતમલબ્ધિ વણ, ચરમ સરીરી સંઈ મુનિ ઈઅ દેસણ નિપુણે, ગાયમ ગણહર સંલિઓ તાપસ પનરસએણ, તો મુનિ દી આવતે એ ૨૬ તવ સેસિય નિચ અંગ, અમહ શકિત નવિ ઉપજે એવા કિમ ચણે દ્રઢકાય, ગજ
૧ છેલ્લા મથકર. ૨ ભાવ સસારથી વિરક્ત. ૩ ૫દ.

Page #161

૧૫૪ જિમ દિસે ગાજતે એ છે ગિરૂઓ એણે અભિમાન, તાપસ • જે મન ચિંતવે એ તે મુનિ ચઢીયે વેગ, આલંબવિ દિનકર કિરણ | ૨૬ છે કંચણ મણિ નિષ્પન્ન, દંડ કલસ ધજ વડ સહિય. પેખવિ પરમાણંદ, જિણહર ભરફેસર મહિય છે નિય નિય કાય પ્રમાણ, ચઉદિસિ સંઠિઅ જિણહ બિંબ પણમવિ મન ઉલાસ, ગાયમ ગણહર તિહાં વસિય છે ર૭ | વયર સ્વામીને જીવ, તિર્થક સંભક દેવ તિહાં પ્રતિબંધ પુંડરીક, કંડરીક અધ્યયન ભણી છે વળતા ગાયમસામી, સવિ તાપસ પ્રતિબેધ કરે લેઈ આપણે સાથે, ચાલે જેમ જુથાધિપતિ છે ૨૮ ખીર ખાંડ ગૃત આણું, અમિઅ વુઠ અંગુઠ ઠા ગાયમ એકણ પાત્ર, કરાવે પારણું સવે છે પંચસયા શુભ ભાવ, ઉજવળ ભરિયે ખીર મીસે સાચા ગુરૂ સંજોગ, કેવળ તે કેવળરૂપ હુઓ છે ૨૯ મે પંચસયા જિણનાહ, સમવસરણ પ્રાકાર *ત્રય | પેખવિ કેવલનાણ, ઉપનું ઉજજોય કરે છે જાણે જિણવિ પીયુષ, ગાજતી ઘણુ મેઘ જિમ જિણવાણી નિસુણે, નાણી હુઆ પંચસયા ૩ વસ્તુછંદો ઈણે અનુક્રમે, ઈણે અનુકમે, નાણસંપન્ના પન્નરહ સય પરિવરિય, હરિય દુરિય જિણનાહ વદઈ જાણવિ જગગુરૂ વયણ, તિહ નાણુ અપ્પાણ નિંદઈ ચરમ જિસર ઈમ ભણુઈ, ગાયમ મ કરિસ ખેલે છેહ જઈ આપણ સહી, હસું તુલ્લા બેઉ છે ૩૧ |
૧ સૂર્ય. ૨ યુથ-ળાને સ્વામી. ૩ જિનનાથ. ૪ ત્રણ ગઢ.

Page #162

" ૧૫૫ | ( ઢાળ ૫ મી-ભાષા)
સામિઓ એ વીર નિણંદ, પુનિમચંદ જિમ ઉલસિઅ વિહરિઓ એ ભરહવાસગ્નિ, વરિસ બહોતેર સંવસિસ છે ઠત એ કશુય પઉમે, પાયકમળ સંઘહિ સહિઅ આવીએ એ નયણાસુંદ, નયર પાવાપુરી સુરમહિય છે ૩૨ પેખિઓ એ ગાયમસામી, દેવશર્મા પ્રતિબોધ કરે છે આપણુ એ ત્રિશલા દેવી-નંદન પહોતે પરમાએ છે વળતાં એ દેવ આકાશ, પેખવિ જાણિય જિણ સમે એ છે તે મુનિ એ મન વિખવાદ, નાદ ભેદ જિમ ઉપને એ છે ૩૩ કુણ સમો એ સામિય દેખી, આપ કન્હ હું ટાલિઓ એ જાતે એ તિહુઅણુ નાહ, લોક વિવહાર ન પાલિઓએ છે અતિ ભલું એ કીધલું સામિ, જાણયું કેવલ માગશે એ ચિંતવીયું એ બાળક જેમ, અહવા કેડે લાગશે એ છે ૩૪ હું કિમ એ વીર જિર્ણોદ, ભગતે ભેળ ભેળવ્યો છે. આપણે એ અવિહડ નેહ, નહિ ન સંપે સાચ એ છે સાચે એ તહીં વીતરાગ, નેહ ન જેણે લાલિઓ એ ઈણ સમે એ ગેયમ ચિત્ત, રાગ વૈરાગે વાળિઓ એ છે ૩પ આવતું એ જે ઉલટ્ટ, રહેતું રાગે સાહિઉં એ કેવલ એ નાણુ ઉ૫ન, ગોયમ સહેજે ઉમ્માહિઓ એ છે તિહુઅણુ એ જય જયકાર, કેવલમહિમા સુર કરે એ ગણહર એ કરય વખાણ,
૧ સુવર્ણ કમળ. ૨ મેશે.

Page #163

૧૫૬
ભવિયણ ભવ ઈમ નિસ્તરે એ ॥ ૩૬ ।। વસ્તુ છંદ પઢમ ગણુહર પઢમ ઝુહુર રિસ પચાસ ॥ ગિહિવાસે સવસિય, તીસ વરિસ સંજમ વિભૂસિય। સિરિ કેવલનાણ પુછુ, બાર રિસ તિહુયણુ નસિયા રાયગિહિ નયજ્ઞીહિં વિ, ખાણુ` વય રિસાઉ । સામી ગેાયમ ગુણનિલેા, હાથે શિવપુર ઠાઉ ૫ ૩૭ ।। ( ઢાળ ૬ઠ્ઠી–ભાષા. )
જિમ સહકારે કોયલ ટહુકે, જિમ કુસુમડ વગે પરિમલ મહકે, જિમ ચંદન સુગંધિનિધ ા જિમ ગગાજળ લહેરે લહેકે, જિષ્ણુ કયાચલ તેજે ઝલકે, તિમ ગાયમ સૌભાગ્ય નિધિ !! ૩૮ જિમ માનસરાવર નિવસે હંસા, જિમ સુરવર સિરિ કણુચવત"સા, જિમ મહુયરર રાજીવ વને ! જિમ રયણાયરણે વિસે; જિમ અખર તારાગણુ વિકસે, તિમ ગોયમ ગુણ કેલિવને રૂા પુનમ નિશિ જિમ શશિહર' સાહે, સુરતરૂ મહિમા જિમ જગ માહે, પૂરવ દિસિ જિમ સહસકરા ! પંચાનન જિમ ગિરિવર રાજે, નરવઈ ઘર જિમ મયગલ ગાજે, તિમ જિનશાસન મુનિપરા ॥૪૦॥ જિમ સુરતરૂવર સાથે શાખા, જિમ ઉત્તમ મુખ મધુરી ભાષા, જિમ ન તકી મહમકે એ ॥ જિમ ભૂમિપતિ ભ્રુઅલ ચમકે,
૧ આંખે. ૨ ભમરો. ૩ કમળ. ૪ સમુદ્ર, ૫ ચક્ર. ૬ સૂરજ, ૬૭ સિંહ. ૮ હાથી.

Page #164

૧૫૭
જિમ જિનમંદિર ઘંટા રણકે, તિમ ગોયમ લખ્યું ગહેગહે એ ॥૪૨॥ ચિંતામણિ કર ચઢી આજ, સુરતરૂ સારે વછિત કાજ, કામ કુંભ વિવશ હુઆ એ ૫ વકામગવી પૂરે મનકામિય, અષ્ટ મહાસિદ્ધિ આવે ધામિય, સામિય ગોયમ અણુસરા એ ॥૪૨॥ પણવખર પહેલા પભણીજે, માયાખીજ શ્રવણ નિપુણીજે, શ્રીમતી શૈાભા સંભવે એ ।। દેવહુ ધૂરિ અરિહંત નમીજે, વિનય પહુ ઉવજ્ઝાય થુથ્રીજે, ઇંણુ મત્ર ગોયમ નમે એ ॥ ૪૩ પુર પુર વસતાં કાંઈ કરીજે; ફ્રેશ દેશાંતર કાંઈ ભમીજે, કવણું કાજ આયાસજ્જ કરા ! પ્રહ ઉઠી ગોયમ સમરી, કાજ સમગ્ગહુ તતમણુ સીઝે, નવનિધિ વિલસે તાસ ઘરે ૫ ૪૪ । ચઉદહું સય ખારાત્તર વરસે, ગોયમ ગણુહર કેવલ દિવસે, કિં કવિત્ત ઉપગાર પરેશા આમ્રુહિ. મંગલ એડ પભણીજે, પરવ મહેાચ્છવ પહિલા લીજે, ઋદ્ધિ વૃદ્ધિ કલ્યાણ કરી ॥ ૪૫૫ ધન્ય માતા જિણે ઉત્તરે ધરીયા,. ધન્ય પિતા જિજી કુલ અવતરીયા, ધન્ય સહગુરૂ જિશે. દ્વિષ્પ્રિયાએ ।। વિનયવત વિદ્યાભુંડાર, જસ ગુણુ કાઈ ન લખ્તે પાર, વિદ્યાવત ગુરૂ વિનવે એ ગૌતમસ્વામીના રામ ભણીજે, ચવિહુ સંધ લિયાયત કીજે, ઋદ્ધિ વૃદ્ધિ કલ્યાણ કરા॥૪॥
શ્રી ગૌતમનામીને રાસ સપૂર્ણ । ૧ કામધેનુ. ર્ પ્રણવ-અક્ષર ૩ . જ મહેનત.

Page #165

૧૫૮
શ્રી શાંતિનાથસ્વામીનેા છંદ.
શારદ માય નમું શિરનામી, હું ગુણ ગાઉં" ત્રિભુવનકે સ્વામી ।। શાંતિ શાંતિ જંપે સખ કાઇ, તે ઘેર શાંતિ સદા સુખ હોઈ ॥ ૧ ॥શાંતિ જપી જે કીજે કામ, સેહી કામ હાવે અભિરામ ! શાંતિ જપી પરદેશ સધાવે, તે કુશળે કમળા લેઇ આવે ॥ ૨ ॥ ગર્ભ થકી પ્રભુ મારી નિવારી, શાંતિજીન નામ દીયા હીતકારી। જે નર શાંતિ તણા ગુણ ગાવે, ઋદ્ધિ અર્ચિતી તે નર પાવે !! ૩ જે નરકું પ્રભુ શાંતિ સહાઈ, તે નરકું કયા આરતી ભાઇ ।। જો કહ્યુ વછે સાહી પુરે. દુઃખ દારીદ્ર મીથ્યામતી ચૂરે ॥ ૪॥ અલખ નિર્જન યાત પ્રકાશી, ઘટ ઘટ અંતર કે પ્રભુ વાસી ।। સ્વામી સ્વરૂપે કહ્યું નવી જાય, કહેતાં મુજ મન અચરીજ થાય ।। ૫ ।। ડાર દીયે સબહી હથીયારા, જીત્યા મેાહ તણા દળ સારા ! નારી તજી શીવશું. રંગ રાચે. રાજ તન્મ્યા પણ સાહીખ સાથે ॥ ૬॥ મહા અળવત કહીજે દેવા, કાયર કુછુ એક હણેવા ।। ઋદ્ધિ સયળ પ્રભુ પાસ લહીજે, ભીક્ષા આહારી નામ કહીજે ાળા નિંક પૂર્ણાંકકુ સમ ભાયક, પણ સેવકહીકુ સુખદાયક ॥ ત” પરિગ્રહ ભયે જગનાયક, નામ અતિથિ સવે સિદ્ધિ લાયક ૫ ૮ ॥ શત્રુ મિત્ર સમ ચીત્ત ગણીજે, નામ દેવ અરિહંત ભણીજે !! સયળ જીવ હિતવત કહીજે, સેવક જાણી મહાપદ દીજે । ૯ ।। સાયર જેસા હાત ગંભીરા, દૂષણ એક ન માંહે શરીરા ! મેરૂ અચળ જિમ અંતરજામી, પણ ન રહે પ્રભુ એકણુ ઠામી ॥ ૧૦ ૫ લોક કહે

Page #166

૧૫૯
જિનાજી સબ દેખે, પણ સુપનાંતર કબહુ ન પેખે છે રીસ વિના બાવીશ પરીસા, સેના જીતી તે જગદીશા | ૧૧ છે માન વિના જગ આણું મનાઈ, માયા વિના શિવ શું લય લાઈ છે લેભ વિના ગુણ રાશી ગ્રહિએ, ભિક્ષુ ભાવે ત્રિગડે સેવિજે છે ૧૨ . નિગ્રંથપણે શિર છત્ર ધરાવે; નામ યતિ પણ ચમર ઢળાવે છે અભયદાન દાતા સુખ કારણ, આગળ ચક ચાલે અદિરદારણ છે ૧૩ શ્રી જિનરાજ દયાળ ભણીને, કર્મ સર્વ કે મૂળ ખણુજે છે ચકાવહ સંઘહ તીરથ થાપે, બરછી ધણી દેખે નવી આપે છે ૧૪ . વિનયવંત ભગવંત કહાવે, નહિ કીસીકું શિશ નમાવે છે અકચન કે બીરૂદ ધરાવે, પણ સેવન પદ પંકજ ઠાવે છે. ૧૫ રાગ નહીં પણ સેવક તારે, દ્વેષ નહીં નિગુણા સંગ (ારે તજી આરંભ નિજ આતમ ધ્યાવે, શિવરમહીકે સાથ ચલાવે છે ૧૬ છે તે મહિમા અદ્ભૂત કહીએ, તેરા ગુણ કે પાર ન લહિએ છે તે પ્રભુ સમરથ સાહેબ મેરા, હું મન મોહન સેવક તેરા ૧૭ | તેરે ત્રિલોકત પ્રતિપાળ, હું અનાથને તુરે દયાળ છે તું શરણાગત રાખત ધીરા, તું પ્રભુ તારક છે વડ વીરા છે ૧૮ તુંહી સમે વડભાગજ પાયો, તો મેરે કાજ ચડયારે સવાલ એ છે કરજેડી પ્રભુ વિનવું તમ શું, કરે કૃપા જીનવરજી અમથું છે ૧૯ છે જનમ મરણના ભય નિવાર, ભવસાગરથી પાર ઉતારે છે શ્રી હOીણાઉર મંડણ સેહે, ત્યાં શ્રી શાંતિ સદા મન મેહે છે ૨૦ પદ્યસાગર ગુરૂરાય પસાયા, શ્રી ગુણસાગર કહે મન ભાયા છે જે નરનારી એક ચિત્ત ગાવે, તે મનવાંછિત નિચે પાવે છે ૨૧ છે ઇતિ છે

Page #167

૧ શુદ્ધિપત્રિકા
પાનું. લાઈન. અશુદ્ધ.
શુદ્ધ
૫૧ ૮ – પર ૧૦ લબાડા ૫૪ ૭ ઘર પર ૮-૯ આપણા પાનગરમાં
૯ ભલીઓ હો પ૭ ૨૦ નાનકડા પછી ૫૯ ૧ ગામ પછી
૮ સાંભલો પછી
૧૭ પરદેશી પછી ૬૦ ૧૮ પ્રણત ૮૭ ૧૩ મુખ
મણ ૧૩ નર તિથિી ૯૧ ૨૦ મેતો પછી ૯૯ ૯ ઈમને બદલે ૯૯ ૧૧ માતાને છે કે ૧૨ ૧૫ ભોગવી પછી ૧૧૩ ૨ આ
નહીં શબ્દ ભાગ પહેલા વાંચો શિરાવળી પથ્થર પણ દગે મનમાં ભરીઓ હે બેઉ શબ્દ વાંચ મઝાર શબ્દ વાંચ ભાવસું શબ્દ વાંચવો આ શબ્દ વાંચો નિત્ય પ્રમુખ મણા શબ્દ વાંચવો નહીં નરતિચ કસબી વાંચવું રમત વાંચવું માતાને કહે સુર સુખ વાંચવું અખિલ
રામામ.

Page #168
00866000 8000000 જાહેર ખબર 70 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 4 અમારે ત્યાં દરેક જાતનાં જેવાંકે પંચમતિછે ક્રમણ સૂત્ર અથ સહિત, તથા. પૂજાસંગ્રહ ભાગ 0 સાતવાલી નવીજ આવૃત્તિ રાગ રાગણી સહિત (c) તથા દેવવદન માલા ગુજરાતી તથા જૈન વાર્ષીક પ - જીવવિચારાદિ ચારે પ્રકરણ અર્થસહિત 60 તૃપા પ્રાચીન સ્તવન સંગ્રહ. પુ૫ પ્રકરણ માલા ભાષાંતર માટી સંગ્રહણી અર્થ સહિત તથાદેવસરાઇ અર્થસહિત. સામાયકસૂત્ર વિગેરે તમામ જાતનાજૈન ધ મીના પૂસ્તકે મલશે. C 2016 0 | 0 0 0 0 @ @ @ @ 0 0 0 0 0 0 0 0 0 2 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 @ @ @ @