________________
૧૦૯
-રહિયા, ઘરવાસે આશા અમર, પરમારથ દુહિયા; ત વયરાગ થિક નહિ, કેઈ લેશે પ્રાયે, ગજ સુપને ફૂલ એહ નેહ નિવ માંહેા માંહે, ૫૩ના વાનર ચંચલ ચપલ જાતિ, સરખા મુનિ મેટા, આગલ હાસ્યે લાલચિ, લેભી મન ખાટા; આચારજ તે આચારહિષ્ણુ, પ્રાયે' પરમાદિ, ધર્મ ભેદ કરસ્યે ઘણા, સહજે સ્વારથ વાદી, ૫૩૧૫ કા ગુણવંત મહંત સંત, મેાહન મુનિ રૂડા, સુખ મીઠા માયાવિયા, મનમાંહે કુડા; કરસ્યે માંહે। માંહે વાદ, પર વાદે નાસે, બીજા સુપન તણેા વિચાર, ઇમ વીર પ્રકાશે. ૫૩રા કલ્પવૃક્ષ સરિખા હૈયે, દાતાર ભલેરા, દેવ ધર્મગુરૂ વાસના, વિર વાપરના વેરા; સરલ વૃક્ષ સિવને દીએ, મનમાં ગહગહેતા, દાતા દુરલભ વૃક્ષ રાજ, ફુલ ખુલે ત્રહતા, ll૩૩શા કપટી જિનમતલિગિયા, વળી બબૂલ સરિખા, ખોર વૃક્ષ આડા થયા, જીલ કટક તિખા; દાન દૈય ́તાં વારસી, અન્ય પાવન પાત્રી, ત્રિજા સુપન વિચાર કહ્યો, જિનધમ વિધાત્રી, ૫૩૪ના સિ’હુ કલેવર સારા, જિન શાસન સખલા, અતિ દુર્દાંત અગાહનિય, જિનવાચક જમલે; પરશાસન સાવજ અજ, તે દેખી ક ંપે, ચથા સુપન વિચાર ઈમ, જિનમુખથી જ પે. તપ ગચ્છ ગંગાજલ સારીખેા, મૂકી મતિ હિણા, મુનિ મન રાચે છિન્નુરે, જીમ વાચસ દીણા; વચક આચારજ અનેક, તિષ્ણે ભુલવિયા, તે ધર્માંતર આદરે, જમતિ મહૂ ભવિયાં. ॥૩॥ પંચમ સુપન વિચાર
