________________
૫૨
દેવાણંદ રાઈક તણાં, દેઈ વૃષભ છે જેહ છે કે મે સુહ | વહેલ ખેડે તું એકલે, મત લે જે કોઈ સાથ | મે | બાંડા થલ ભણી હાંકજે, મુજને રાખ જે હાથ છે છે સુ છે એમ મેઘાને પ્રીછવી જક્ષ ગયે નિજઠામ છે મે | રવી ઉગમતે તીહાં, કરવા માંડ કામ છે ૬ મે | સુરા | વહીલ લીધી ભાવલ તણી, વૃષભ આણ્યા દેય છે મે જોતરી વેહેલ સાંમી તણી, જાણે છે સબકાય છે ૭ | મે | તવ મેઘ તે વેહેલને, ખેલ ચાલ્યા જાય છે અનુક્રમે મારગ ચાલતાં, આવ્યા થલ બાંડા માંહે ૮ છે માટે છે સુ છે
_ ઢાલ ૭ મી છે અમળિ લાલ રંગ વરમેંલીયાં છે એ દેશી છે
તીહાં છેટાને મોટા થી ઘણું, દીસેંરૂખતણે નહી પારે રે તિહાં ભૂત ને પ્રેત વ્યંતર ઘણાં, દેખી શેઠ કરે વિચારી રે ૧ા સા મેળે મનમાંહીં ચિંતવે છે હવે કુણ કરયે મારી સાથે રે, તવ જક્ષ આવીને ઈમ કહે છે તું મત કરે ફીકર લગાર રે ૨ | સા. તવ વેહલ હાકિને ચાલીએ, આ ઉજડ ગાડિપુર ગામ રે તિહાં વાવ કુવા સરવર નહી, નહી મેહલ મંદીરનાં ઠામ રે છે ૩ છે સાવ છે તિહાં વેહલ થંભાણું ચાલે નહી, હવે શેઠ હુએદલગીરે રે છે માહરે પાસે નથી કોઈ દોકડે, કુંણ જાણે પરાઈ પીરે રે છે જ છે સાવ તિહાં રાત
