________________
૧૧૩
હ૩ વાણિ પડદે સુર પડિબેહીયારે, સુણતાં પામે સુખ સંપત્તિની કેડરે; બિજા અડલ ઉલટથી ઘણુરે, આવી બેઠા આગલ બે કરજેડ . વી. જો સેહમ ઈદે શાસન મેડીયેરે, પૂછે પરમેશ્વરને તુમ આયરે, બે ઘડિ વધારે સ્વાતિ થકી પરહરે, તો ભસ્મગ્રહ સદ્યલે દરે જાય. વી.
૭પા શાસન શભા અધિકિ વાગ્યેરે, સુખીઆ હોશે મુનિવરના વૃંદરે; સંઘ સયલને સવિ સુખ સંપદારે, હશે દિન દિનથી પરમાનંદરે, વી. ૭૬ ઈદા ન કદારે કહિએ કેહનું રે, કેણે સાંધ્યું નવિ જાએ આયરે; ભાવિ પદારથ ભાવે નિપજેરે, જે જિમ સરળે તે તિમ થાયરે. વી. ૭છા સોલ પહોરની દેતા દેશનારે. પરઘાનક નામા રૂઅડે અયણરે; કહેતાં કાતિ વદિ કહું પરગડિરે, વીરજી પહેલા પંચમી ગતિ શ્યણરે. વી. ૭૮ જ્ઞાન દીરે જબ રે થયે રે, તવ કિધિ દેવે દીવાની શ્રેણિરે, તિરે ચિહું વરણે દીવા કિધલારે, દિવાલી કહિચું છે કારણે તેણરે. વી ગ્લા આંસૂ પરિપૂરણ નયણ આખંડ રે, મૂકિ ચંદનની ચેહમાં અંગરે, દિ દેવ દહન સઘલે મિલિજીરે, હા ધિગધિગ સંસાર વિરંગરે. વી. પ૮ના * | ઢાલ ૮ છે રાગ વિરાગ છે - વંદેસુ વેગે જઈ વરે, ઈમ ગૌતમ ગહગહતા; મારગે આવતાં સાંભલિઉં, વીર મુગતિ માટે હિતારે, જિનછ તું નિસનેહી માટે, અવિહડ પ્રેમ હતું તુજ ઉપરે, તે તે
