________________
૧૦૧
કવલી યુનત્ય લપા ૨૧ ની છે ધાન્ય ફલાદિક ઢોઈએ છે કીજીએ જ્ઞાનની ભક્તિ ૫ લ૦ મે પુસ્તકની પૂજા કરે છે ભાવ સહીત જેવી શક્તિ છે લ૦ મે ૨૨ ૫ ની છે ગુરૂવાણી ઈમ સાંભળી, પંચમી કીધી તેહ છે લ૦ ૫ ગુણ મંજરી મુંગી ટળી છે નીરોગી થઈ દેહ | લ૦ મે ૨૩ ! નીવે છે
ઢાળ ૪ થી-ઈડર આંબા આંબલીરે છે એ દેશી છે
રાજા પુછે સાધુનેરે, વરદ કુમારને અંગ, કેઢ રેગ તે કિમ થયેરે મુજ ભાખે ભગવંત છે ૨૪ છે સુરૂછ ધન્ય તમારું જ્ઞાન છે એ અંકણ છે ગુરૂ કહે જ બુદ્વિીપમાંરે છે ભરતે શ્રી પુરગામ વસું નામે વ્યવહારીરે છે દોય પુત્ર તસ નામ છે ૨૫ કે સુ છે વાસુ સારને વાસુ દેવજીરે છે દીક્ષા લીએ ગુરૂ પાસ લઘુબંધવ વસુદેવજીરે છે પદવી દીએ ગુરૂતાસ છે સુ છે ૨૬ છે પંચ સયા અણુગારને રે ! આચારજ વસુદેવ ને શાસ્ત્ર ભણાવે ખંતસુરે છે નહીં આલસની તમૅવસ છે. સુત્ર છે ૨૭. એક દિને સુરિ સંથારિયારે એ પૂછે પદ એક સાધ છે અરથ કહે ગુરૂ તેહને ને વળી આવે બીજો સાધ ! સુ છે ૨૮ ઈમ બહું મુની પદ પુછવારે છે એક આવે એક જાય છે આચારની ઉંઘ માંરે છે થાય અતિ અંતરાય છે સુ છે ૨૯ સૂરિ તિહાં ઈમ તિરે છે કિહાં મુજ લાગ્યું પાપ છે જે મેં શાસ્ત્ર અભ્યાસીઓરે તે એટલો સંતાપ સુએ ૩૦ છે પદ ન દઉં હવે કેનેરે છે સઘળું મેણું વિસાર એ જ્ઞાન ઉપર
