________________
છે ઢાલ ચોથી છે ચહ્યુંરે સિંહાસણ ઈંદ્ર, જ્ઞાને નિરખતાએ છે જાણ્યું શ્રી જન્મ જિર્ણોદ, ઈદ્ર તવ હરખતાએ છે ૧ | આસનથીરે ઉઠેવ, ભક્તિ હૃદયે ઘણુએ છે વાજે સુઘોષા ઘંટ, સઘલે રણઝણેએ ૨ | ઇબ્રિભુવનપતિ વીશ, વ્યંતરતણાએ એ બત્રીશ રવિ શશિ દેય, દશ હરિ કલપનાએ પાયા ચાશઠ ઇંદ્ર મિલેવી, પ્રણમી કહે છે રત્ન ગર્લી જિન માત, દુછ એસી નહીંએ છે કે જન્મ મહેત્વ કરે દેવ, સરવે આવીયાએ છે માયને દેઈ નિદ્રા મંત્ર, સુત લઈ મેરૂ ગયાએ છે ૫ છે કંચન મણિરે ગાર, ગધદક ભરયાએ છે કિમ સહેશે લઘુવીર, હરિશંકા એ છે ૬ વહેશે નીરપ્રવાહ, કિમ નામીએ આ ન કરે નમણુ સનાત્ર જાણ્યું સ્વામીયે છે ૭મે ચરણ અંગુઠે મેરૂ, ચાપી નાચિયોએ છે મુજ શિર પગ ભગવંત, ઈમ કહી માચિયાએ જે ૮ છે ઉલટયા સાયર સાત, સરવે જલ હલ્યાએ છે. પાયાલે. નાગિંક, સઘલા સલસત્યાએ છે ૯ ગિરિવર ગુટે ટુંક, ગડગડે ઘણુએ છે ત્રીભુવનના લેક, કપિતલડથડયાએ છે ૧૦ છે અનંત બલ અરિહંત, સુરપતિ કહે છે મુઝ મન મૂરખ મૂઢ, એટલું નવિ લહેએ છે ૧૧ છે પ્રદક્ષિણ દેઈ ખામેવ, મહત્સવ કરે છે નાચે સુર ગાએ ગીત, પુણ્ય પોતે ભરેએ ૧૨ ઈણ સમે સરગની લીલ, તૃણ સમ ગણે એ છે જિન મૂકી માયને પાસ, પદ ગયા આપણેએ
