________________
ચી ૧૧ સૂલપાણીને સંગમદેવે, ચંડકેસી ગોસાલે ? દીધું દુખને પાયસ રાંધી, પગ ઉપર ગોવાલે હમચી I ૧૨ છે કાને ગેપે ખીલા માર્યા, કાઢતાં મુકી રાઢી છે જે સાંભલતાં ત્રિભુવન કંયાં, પર્વત શિલા ફાટી છે હમચી છે ૧૩ છે તે તે દુષ્ટ સહુ ઉધરીયા, પ્રભુજી પર ઉપગારી છે અડદ તણું બાકુલા લઈને, ચંદન બાલા તારીરે છે હમચી ૫ ૧૪ દેય છ માસી નવ ચક માસી અઢી માસી ત્રણમાસી છે દેઢ માસી બે બે કીધાં, છકીધાં બે માસીરે છે હમચી છે ૧૫ છે બાર માસને ૧ખ બહોતેર, છઠ બનેં ઓગણત્રીસ વખાણું છે બાર અઠમ ભદ્રાદિ પ્રતિમાં, દીન દેઈ ચાર દશ જાણું છે હમચી છે ૧૬ એ ઈમ તપ કીધાં બારે વરસે, વણ પાણી ઉલ્લાસે છે તેમાં પારણાં પ્રભુજીએ કીધાં, ત્રણસેં એગણપચાસરે છે હમચી છે ૧૭ એ કર્મ ખપાવી વૈશાખ માસે, સુદ દશમી સુભ જાણ છે ઉત્તરા ગ શાલિવૃક્ષ તલે, પામ્યા કેવલ નાણરે છે હમચી છે ૧૮ ઈદ્રભૂતિ આદિ પ્રતિબધ્ધા, ગણધર પદવી દીધી છે સાધુ સાધવી શ્રાવક શ્રાવિકા, સંઘ સ્થાપના કીધીરે છે હમચડી ૧૯ છે ચઉદ સહસ અણગાર સાધવી, સહસ છત્રીસ કહીજે છે એક લાખને સહસ ગુણ સદ્ધિ, શ્રાવક શુદ્ધ કહીજેરે છે હમચડી | ૨૦ | તીન લાખ અઢાર સહસ વલી, શ્રાવિકા સંખ્યા જાણે છે ત્રણસેં ચૌદ પૂર્વધારી, તેરસેં નેહી
