________________
૧૩૨ વ્યાધિ તન મનથી લહીએ; તસુ અભાવે સુખ પાસે રે | ૬૫ છઠું થાનક મોક્ષતણે છે, સંયમ જ્ઞાન ઉપારે; જે સહેજે લહીએ તે સઘળે, કારણ નિષ્ફળ થાયે રે, કહે, જ્ઞાનનય જ્ઞાન જ સાચું. તે વિણ જૂઠી કિરિયા રે, ન લહે રૂપું રૂપું જાણી, છીપ ભણું જે ફિરિયા રે છે દ૬ો કહે, કિરિયાનય કિરિયા વિણ જે, જ્ઞાન તેહ શું કરશે રે, જળ પસી કર પદ ન હલાવે, તારૂ તે કિમ તરશે રે, દૂષણ
ભૂષણ છે ઈહાં બહુલાં, નય એકેકને વાદે રે; સિદ્ધાંતી તે - બેહુ નય સાધે, જ્ઞાનવંત અપ્રમાદે રે છે હક છે ઈણિપરે . સડસઠ બેલ વિચારી, જે સમકિત આરાધે રે; રાગ દ્વેષ ટાળી મન વાળી, તે સમ સુખ અવગાહે રે; જેહનું મન સમકિતમાં નિશ્ચળ, કેઈ નહીં તસ તોલે રે, શ્રી નયવિજય વિબુધ પય સેવક, વાચક યશ ઈમ બેલે રે | ૬૮
શ્રી વિજયશેઠ ને વિજયારાણીની સઝાય
ભરતક્ષેત્રે રે સમુદ્ર તીરે, દક્ષિણ દિશે રે કચ્છ દેશે રે; - વિજય શેઠ શ્રાવક વસે રે શિયળ વૃત રે અંધારા
પક્ષને લીધે છે બાલાપણે રે એહ નિશ્ચય મન કી રે, : મન કી તેહ તેણે નિશ્ચય પક્ષ અંધાશે પાલશું છે - હું શિયલ નિશ્ચય તેહ વઈસ વિષય દેષણ ટાળશું છે એક છે સુંદર રૂપ વિજયા નામ, કન્યા, તે વળી તેણે શુકલ
૧ નયવિજય પંક્તિના ચરણસેવક. . . . . .
