________________
૧૪૧
વિકલને અનેરારે, અર્થ જુએ જેમ જુજુઆ, તેમ ઓઘ નજરના ફેરારે છે વીર છે ૨છે દર્શન જે થયાં જુજુઓ, તે ઓઘ નજરને ફરેરે, ભેદ થિરાદિક દષ્ટિમાં, સમકિત દ્રષ્ટિને હેરેરે છે વીર | ૩ | દર્શને સકલના નય ગ્રહે, આપ રહે નિજ ભાવે રે; હિત કરી જનને સંછવિની, ચારો તેહ ચરાવે છે વીર૪. દષ્ટિ થિરાદિક ચારમાં, મુગતિ પ્રયાણ ન ભારે, રયણિ શયન જેમ શ્રમહરે, સુરનર સુખ તેમ છાજેરે છે વીર છે ૫ એહ પ્રસંગથી મેં કહ્યું, પ્રથમ દ્રષ્ટિ હવે કહીએરે; જિહાં મિત્રા તિહાં બેધજે, તે તૃણુ અગનિસો લહીએરે | વીર દી વ્રત પણ ઈહાં યમ સંપજે, બેદ નહીં શુભ કાજેરે દ્વેષ નહીં વળી અવરશું, એહ ગુણ અંગ વિરાજેરે છે વીર | ૭ |
ગનાં બીજ ઈહિ ગ્રહે, જિનવર શુદ્ધ પ્રણામેરે, ભાવાચારજ સેવના, ભવ ઉદ્વેગસુ ઠારે છે વીર૮. દ્રવ્ય અભિગ્રહ પાળવા, ઔષધ પ્રમુખને દાને; આદર આગમ આસરી, લિખનાદિક બહુમાનેરે ને વીર માં ૯ લેખન પૂજન આપવું, મૃત વાચના ઉદગ્રાહેર; ભાવ વિસ્તાર સઝાયથી, ચિંતન ભાવના ચાહેરે છે વી૨૦ મે ૧૦ બીજ કથા ભલી. સાંભળી, રોમાંચિત હવે દેહરે એહ અવંચક ગંથી, લહીએ ધરમ સનેહરે વીરલ ૧૧ સદગુરુગે વંદન કિયા, તેહથી ફી હેય જે હેરે; ચોગક્રિય ફળ ભેદથી ત્રિવિધ અવંચક એહેરે છે વીર ૧ ચાહે ચાર તે
