________________
તત્ય સે પાસઈ સાહુ, સંજય સુસમાહિયં નિસને રુકુખમૂલમ્પિ, સુકમાલં સુહાઇયે જા
આ મંડિતકુક્ષિ ઉદ્યાન અનેક વૃક્ષો અને લતાએથી અલંકૃત,અનેક પક્ષીઓથી સેવિત અને અનેક પુષ્પથી વિભૂષિત નંદનવન સરખું છે. ત્યાં તે રાજા વૃક્ષમૂલમાં બેઠેલા સુકમલ, સુખગ્ય અને સુસમાધિવાળા સાધુને દેખે છે. ૩-૪ તસ્ય સર્વ તુ પાસિત્તા, રાઈ તમ્મિ સંજએ છે અચ્ચતપરમે આસી, અઉલ અવવિહુઓ પા
તે સાધુના વિષે રૂપને જોઈ, તે રાજાને અત્યંત પ્રધાન મહાન રૂપને વિસ્મય થ. ૫ અહો! વણણે અહો! સવં, અહો! અજજસ્મ સમય અહો! ખંતી અહે મુનિ, અહો ! ભેગે અસંગતા ૬
અરે, આ મુનિને ગૌર વગેરે વણ કેઈ અપૂર્વ છે! અરે, આકાર-રૂપ કોઈ અલૌકિક છે! અરે, જેનારને આનંદ આપનારી ચંદ્રની જેમ સૌમ્યતા કેઈ અદભુત છે ! અરે, ક્ષમા કે ચમત્કારી છે! અરે, સંતેષ તે કેઈ ગજબને છે ! અરે. નિસ્પૃહતા તે કેઈ અજોડ છે ! ૬ તરસ પાએ ઉ વન્દિતા, કાઊણ ય પયાહિણું નાઈક્રરમણાસને, પંજલી પડિપુચ્છતી હા
તે મુનિરાજના ચરણારવિંદમાં વંદના કરી અને . પ્રદક્ષિણા આપી, મહારાજથી બહુ નજીક કે દૂર નહિ તેવી રીતિએ બેઠક લઈ, તેમજ સવિનય બે હાથ જોડી શ્રેણિક રાજ પ્રશ્નો પૂછે છે. ૭
