________________
૧૦૧
અલાલુએ મહાવી, અણુગાર. અકિંચણુ । અસ’સત્ત ગિદ્ધભેંસુ, તે વયં ખૂમ માહુ ારા જહિત્તા પૂવસંજોગ', નાતિસંગે અ મધને જો ન સબ્ઝઇ એસુ, તે વયં બૂમ માણું રા । દભિઃલકમ ।
લેાકમાં જે બ્રાહ્મણ તરીકે કહેવાય છે અને જે બ્રાહ્મણે જેવી રીતિએ અગ્નિ પૂજેલ છે, તે બ્રાહ્મણ અને અગ્નિનુ સત્ય સ્વરૂપ તત્વજ્ઞ કુશલાએ કહેલ છે. તેમાં પહેલાં અમે બ્રાહ્મણનુ' સ્વરૂપ જણાવીએ છીએ. જે સ્વજન વગેરે સ્નેહ-સબંધીને મળવા માટે આસક્તિ-રાગ કરતા નથી અને સ્વજના આવીને મળીને જાય છતાં એમના વગર હું કેવી રીતિએ રહી શકીશ-એમ શાક કરતા નથી, પરંન્તુ તીથ કર રૂપ આના વચનમાં રમતા રહે છે, તેને અમે બ્રાહ્મણુ કહીએ છીએ.
જેમ તેજના ઉત્કર્ષ માટે મનશિલ વગેરેથી ઘસેલું સેાનુ' અને અગ્નિમાં નાખેલું સાનુ' તેજસ્વી અને મલ વગરનું થાય છે, તેમ ખાદ્ય-અભ્ય'તર ગુણસ`પન્ન અને એથી જ રાગ દ્વેષના ભય વગરના જે છે, તેને અમે બ્રાહ્મણ કહીએ છીએ.
જે ત્રસ-સ્થાવર જીવાને સક્ષેપથી અને વિસ્તારથી જાણીને મન-વચન-કાયાના યાગથી હણુતા નથી, તેને– અહિંસકને અમે બ્રાહ્મણ કહીએ છીએ.
જે ક્રોધથી, હાસ્યથી લેાભથી અને ભયથી મૃષા-અસત્ય ખેલતા નથી, તેને—સત્યવાદીને અમે બ્રાહ્મણુ કહીએ છીએ.
