Sumati Ane Charitrarajno Sukhdayak Samvad

Author(s): Karpurvijay
Publisher: Jethubhai Punjabhai

Page 5

પ્રસ્તાવના
જ્ઞાન વિના કોઈ પણ વસ્તુ ઉંચી હદે પહે,ી શકતી નથી, તેમજ સંપૂર્ણ અવનતિ વિના ઉન્નતિ સાધવા પ્રયત્ન થતું નથી. જે જે કોમે અત્યારે ઉન્નતિના શિખર પર આવેલી છે, તેને પૂર્વને ઇતિહાસ તપાસીશું તે માલમ પડશે કે આગળના વખતમાં તે ઘણું અવનત દશામાં હતી. જે વખતે જ્ઞાનની પરંપરા મુખથી જ ચાલતી હતી તે વખતે પુસ્તકની ઘણી જરૂર પડતી નહોતી. પણ પાછળથી જેમ જેમ એ દિવ્યશક્તિને લય થતે ગમે તેમ તેમ પુસ્તક પાનાની જરૂર પડતી ગઈ. જેને પરિણામે હજારો હસ્તલિખિત પુસ્તકના ભંડાર ભરાયા પણ પાછળથી વહેમ અને અજ્ઞાનતાને લીધે તે પુસ્તકને જોઇતો લાભ લેવામાં પ્રતિબંધ પડતે ગયે. ચઢતી પડતીના નિયમને અનુસરી તે મહાનુભાવોની ઓછાશ થતી ગઈ અને ભરેલ ભંડારો દેખરેખની ખામીને લીધે નષ્ટપ્રાય થયા તે એટલે સુધી કે જેમાં કરોડો ગ્રંથે ગુમ થયા અને જેણે આપણા માટે અતુલ પરિશ્રમ લઈ આત્મભોગ આપેલ તેની મહેનત પણ નકામી ગઈ. સુધારો કહે કે કેળવણી કહે જેને પરિણામે અત્યારે આપણે જે કંઈ પુસ્તકે વાંચીએ છીએ તે પ્રાસમાં આવેલા છે. આપણી કોમમાં પ્રથમ એવી માન્યતા હતી કે પુસ્તકો છપાવાયજ નહિ કેમકે છપાવતાં તેના પાના પગતળે રખડે તેમજ બીજી પણ મહાન આશાતનાઓ થાય. આવી અંધાધુંધી કેટલોક વખત ચાલ્યાબાદ શ્રાવક ભીમસિંહ માણેક જેવા કેટલાક ઉપકારી પુરૂષોએ પુસ્તક છપાવાની શરૂઆત કરી. કેળવણીના લીધે કહે કે આપણી ભાગ્યોદયને લીધે કહે. અત્યારે પુસ્તક છપાવવાની સંપૂર્ણ છૂટ થઈ ગઈ અને આપણું પવિત્ર આગમો તેમજ બીજ સેંકડે નાનાં મોટાં પુસ્તકે પ્રસિદ્ધિમાં આવ્યાં છે અને આવે પણ છે. જેમાં કેટલાંક પૂર્વાચાર્યની પ્રસાદીરૂપ છે અને કેટલાંક