________________
•
૫૭
સંત-શિષ્યની જીવનસરિતા
રમશું કયારે નિજમાં નિજ સ્વરૂપે રહી,
વિભાવની જડ મૂળ થકી પ્રભુ જાય છે. પાધિક પડદે અળગે થઈને રહે,
મૂળ સ્વરૂપે જીવનરામ જણાય છે. -એ. ૬ ઓગણીસે ચોસઠના આસો માસમાં
દાખે ગુરુવર દેવચંદ્રને દાસ જે, જન્મમરણના ફેરા ના ફરવા પડે,
અખંડ અવિચળ પ્રગટે દેવ! પ્રકાશ જે. –એ. ૭૧ પ્રથમ દસ ચાતુર્માસ સમયની તેમની અંતર્યાત્રાને આ પદ સારી રીતે સ્પષ્ટ કરે છે.
લીંબડીમાં ગુરુસેવાથે નવ વર્ષ સંવત ૧૯૬૭થી સંવત ૧૭૬ સુધીનાં દસ વર્ષના ગાળામાં મુનિશ્રી નાનચંદ્રજી મહારાજના દીક્ષિત જીવનને, તેમની સંયમયાત્રાને, બીજો તબક્કો બની રહ્યો.
દસ ચાતુર્માસ પછી તેમને અગિયારમે ચાતુર્માસ મુંદ્રાકચ્છમાં થયે, જ્યારે ગુરુદેવશ્રી દેવચંદ્રજી મહારાજ આદિ ઠાણું ૪ બિદડા-કચ્છમાં ચાતુર્માસ રહ્યા હતા. ચાતુર્માસ પૂર્ણ થયે બધા ભેગા થયા અને પછી ગુરુદેવની સાથે વિહાર કરતાં કરતાં તેઓ લીંબડી પધાર્યા.
લીંબડી પહોંચતાં જ પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રી દેવચંદ્રજી મહારાજ સખત બીમાર પડી ગયા. પરિણામે તેમની સેવા-સુશ્રુષા અર્થે મુનિશ્રી નાનચંદ્રજી મહારાજને લીંબડીમાં એકધારાં નવ વર્ષ રહેવાનું બન્યું.
૧ “પ્રાર્થનામંદિર’ : પદ ૧૪૦, પૃષ્ઠ ૧૪૪-૪૫
