________________
‘સંત-શિષ્ય’ની જીવનસરિતા
રાજની જીવનયાત્રામાં અપૂર્વ ફાળા આપ્યા. તેમની જીવનદૃષ્ટિ મુજબના ઉમેદવારે તેમને આપે।આપ જ ત્યાં આવી મળ્યા. હા, ભાઈશ્રી શિવલાલનું પ્રત્યક્ષ સાથે જોડાવાનું હજુ ખાકી હતું....
૮૧
પુનઃ ગુજરાત ભણી...
ઘાટકોપરના ચાતુર્માસ એક નવું વાતાવરણ ઊભું કરીને સમાપ્ત થયા. ક્રાંતિકારી સાધુ માટે અપેક્ષિત હતી એવી ‘પ્રશ્નાભરી આંખા’ પણ તેમના પ્રત્યે ઊઠી, તેા ખીજી ખાજુથી તેમના માટે પ્રાણ પાથરતા અનેક ભક્તો પણ તૈયાર થયા. આજુબાજુનાં અનેક સ્થાનેમાં વિહાર, સ્થિરવાસ અને આગામી ચાતુર્માસ માટે પણ નિમત્રણા મળ્યાં....મુખઈના ચતુર્વિધ સ ંઘે તેમને ખૂબ વિનતિએ પણ કરી, પરંતુ તેઓ તેમને પ્રત્યુત્તરમાં કહી રહ્યાઃ
“સરિતાનું કામ એક ક્ષેત્રમાં બંધાઈ રહેવાનું નથી હાતુ. પરિવ્રાજકનુ કામ પણ બધે સરિતાની જેમ નિ ધ વહેતાં વહેતાં અનેક તરસ્યાંઓની તરસ છિપાવવાનું અને વીજળીની જેમ અધે જૂનાપુરાણા નિરર્થક જડં આગ્રહેને જલાવી ક્રાંતિની ચિનગારી ચાંપતા જવાનુ હાય છે. આ ષ્ટિએ મુંબઈમાં એક ચાતુર્માસ થયું તે ઓછું છે? ખીજા ક્ષેત્રાને પણ લાભ આપવા જોઈએ. મુખઈ વળી ફેરી અવસરે આવવા વિચારીશુ.’
મહારાજશ્રી ઢ હતા. તેમની વધતી જતી પ્રશંસા સમયે પણ નિઃસ્પૃહ રહી એક ક્ષેત્રમાં વધુ રહેવાની આસક્તિ છે।ડવા માગતા હતા. તેમના દૃઢ મનેાખળ આગળ અનેક વિનતિએ વિફળ ગઈ અને તેઓ એક ચાતુર્માસમાં જ અપાર પ્રતિમાયનું કાય કરી, નવી ચેતના જગાડી, નવતર દિશા ચીંધી, પુનઃ ગુજરાત-સૈારાષ્ટ્રભણી આવવા પ્રયાણ કરી રહ્યા. તેમની સાથે હતા મુનિશ્રી હર્ષોંચદ્રજી અને આત્માથી અભ્યાસી ભાઈશ્રી ચુનીલાલ,
