Rudhi Prayog Kosh

Author(s): Bhogilal Bhikhabhai Gandhi
Publisher: Gujarat Varnacular Society

Page 343

ક
*
રૂ
ધામની હાઇ આ.]
4)
[[ વીજળીને વેગ. વાયરા વાઈ ચૂક્યા, સુખ દુશ્મનો અનુભવ થાવટે ઉડા, જય મેળવવો. લઈ રહ્યા-સુખ દુખ જે આવી પહયું તે વાવટો ચઢ, આણુ કરવી. વિજ્ય મેળવે વેઠવું.
વાસ લાવ, ઉચાળા ભરાવવા; ઘર વાબધી તરફના વાયરા વસઈ સયા એમ | ખરે ઉપાડી લઇ જવાની જરૂર પાડવી. કહેવાય છે.
વાહ વાહ, ઠીકઠીક. વાયરે શઢવું, હેરડ્યાં જવું હેિતા મિ ! “ઠીક છે, જેને ઘણીનું ભાન હોય પતન થવું, સાંઈ ભલી તષિતમાં છે તેને વારાણું જોઈએ; અમારે તે વાહવા
હ!”
એક દિવસ મેરૂલે ખીજવાય
સ્ત્રી સંભાષણ. નિરાશ થયેલા ગરબડદાસ સાથે ગપ્પાં ચા- વાહ રે વાહ, એમ અજાયબી ઉન્ન થતાં રવા બેઠો અને વાયરે ચઢયે, જ્યાં કાંઈ ! બોલવામાં આવે છે. લળી ગયે.”
વાહવાહ રે ભાઈ વાહવાહ, સામા માસરસ્વતીચંદ્ર,
ણસે મૂર્ખાઈનું કામ કર્યું હોય ત્યારે મને મોંઘવારીના સમયમાં તેઓ બે પૈસા
સ્કરી કરવામાં વપરાયછે (વાંકામાં.) વાસારું કમાયા તેથી વાયરે ચઢયા, ”
હવાહ એ શાબાશીમાં, અને વાહ એ
પુસ્તકમાળા.. વાંકામાં કોઈની મખંઈ બતાવતાં વપવાય કરી નાખવે, માર મારી અધમુદ્દે
રાય છે. કરી નાખવું; થોડી વારમાં પ્રાણવાયુ ની
કુતરા, અરે લુચ્ચા, તારી પીઠકળી જાય એટલે માર મારવે,
પર કેરડાની નિશાનીઓ છતાં શાહુકાર ૨. અતિશય કામ કરાવી મરણતોલા બનવાને તૈયાર થયો છે કેમ? વાહ વાહકરી નાખવું, થકવી દેવું.
છ વાહ વાહ, કે નિર્લજ? એમ બોલી • = ખુબ ધમધમાવવું-ધમકાવવું; તેઓએ લાતમૂકીન વારસાદ વરસાવ્યા.” ; સપડાવવું.
અ. ના. ભા. ૧ લે વાયનીકળી જવે, અતિશય-હદથી જા
ડહાપણમાં તુજ નહિ ભણા, માણે રે મત કરી છેકજ થાકી જવું; ભરણ- | મેઢી મજ; વાહવાહ ભઈ વાહવાહ તને, તેલ થઈ જવું.
અબળા મારે જ.” વારમા પાર થયા; ઘણુજ વાર થઈ.
રસ પ્રકરણ-કવિ નર્મદ વારિ જઉં, વહાલાને માટે બેગ આપું; વાળું પાણી થવાં કરવાં, રાતનું ખાવાવલા વીં; કુરબાન થઈ જાઉં; ઓવારણ | નું ખાઈ લેવું.
વાળે વાળ ઉભા થવા, રોમાંચ ખડાં વારી.વાખવું, મો સેવાસી ઉતારી | થવાં. (ભય, ધ કે, દયાની લાગણીથી.) દેવું. (દરકાર ન રાખવાજ અથમાં વપરા- વિખ વાવવું, ઝેર ઉસન કરવું; શરુવારનું
| મૂળ રોપવું. - રાિ છે તેવા નાર વારી વછેર જવું, નાશ પામવું. (શ્રાવકોમાં.)
વિજળીને વેગે, વિજળીના વેગ જેટલી ઝવાય.હવા જોહj-વિજયી થવું, | ડપથી.
આજ ભાઈના વાવટા મઢમા છે.” “તે તત્કાળ ઉછે, ને હિતાહિતને
લઉં.