________________
૧િ૦૨]
રાખવાં. પાત્રાદિ ઉપર ભ્રમર આદિ હોય, તે યતના પૂર્વક દૂર મૂકવા. પ્રથમ પાડ્યાં પછી ગુચ્છા અને ત્યાર પછી પડલાની પડિલેહણ કરવી. પડિલેહણને ટાઇમ પસાર થઈ જાય, તો એક કલ્યાણકનું પ્રાયશ્ચિત્ત આવે છે.
જે પાત્રાને ગૃહકકિલા આદિનું ઘર લાગ્યું હોય તે તે પાત્રાને ત્રણ પ્રહર સુધી એક બાજુ મૂકી રાખવું. એટલામાં ઘર ખરી પડે તે ઠીક નહિતર જે બીજું હેય, તો આખું પાનું મૂકી દે. બીજું પાનું ન હોય, તે પાત્રાને તેટલે ભાગ કાપી નાખી એક બાજુ મૂકી દે. જે સુકી માટીનું ઘર કર્યું હોય અને તેમાં જે કીડા ન હોય તે તે માટી દૂર કરી નાખે.
ઋતુબદ્ધકાળમાં-શિયાળા અને ઉનાળામાં પાત્રાદિ પડિલેહણ કરીને બાંધીને રાખવાં. કેમકે અગ્નિ, ચેર આદિના ભય વખતે, એકદમ બધી ઉપાધિ આદિ લઈને સુખેથી નીકળી શકાય. જે બાંધી રાખ્યાં ન હોય તો અગ્નિમાં બળી જાય. ઉતાવળથી લેવા જતાં પાત્રાદિ તૂટી જાય. ચોમાસામાં આ ભય હોતો નથી.
૩. સ્થડિલ- અનાપાત અને અસંલેક શુદ્ધ છે.
અનાપાત- એટલે સ્વપક્ષ (સાધુ) પરપક્ષ (બીજા) માંથી કેઈનું ત્યાં આવાગમન ન હોય. અસં લોક એટલે Úડિલ બેઠા હોય, ત્યાં કોઈ જોઈ ન શકે.
Úડિલભૂમિ નીચે પ્રકારે હેય.
૧. અનાપાત અને અસંલોક- કેઈની અવર જવર ન હોય, તેમ કઈ જુએ નહિ.
